Τα τσιγάρα , τα ποτά και τα ξενύχτια...

Ο καπνιστής Johny-5 του News4News, με παρέπεμψε σε αυτήν εδώ την καταχώρηση του αντικαπνιστή Νίκου Κουρεμένου. Ως τέως καπνιστής (δυο χρόνια τόχω κόψει) ας μου επιτραπεί να σχολιάσω τα εξής, σχετικά με τα αντικαπνιστικά επιχειρήματα του Ν.Κ.:

1. Το οικονομικό κόστος του καπνίσματος για το κράτος υπερκαλύπτεται με το παραπάνω από:

α. Τους φόρους στον καπνό (το μεγαλύτερο μέρος της τιμής του πακέτου είναι φόρος...) Είμαι σίγουρος ότι τα έσοδα από τους "περικαπνικούς" φόρους είναι συγκρίσιμα με τα "επιπλέον" έξοδα της περίθαλψης των καπνιστών...

β. Από το γεγονός ότι οι καπνιστές πεθαίνουν κατά μέσον όρο νεώτεροι και έτσι δεν επιβαρύνουν τα ταμεία για πολύ καιρό, αντίθετα με (εμάς) τους μη-καπνιστές που έχουμε προσδόκιμο πια πάνω από τα ογδόντα υπονομεύοντας έτσι το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας μας... Αντίθετα οι καπνιστές με το να πεθαίνουν μαζικά πριν βγουν στη σύνταξη, θυσιάζονται για να μην φαληρίσει το κράτος και να έχει να με πληρώνει και όταν με το καλό ραμολίρω...

2. Αν και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το τσιγάρο κάνει πολύ κακό στην υγεία, φοβάμαι ότι η τρέχουσα αντικαπνιστική υστερία περιέχει στοιχεία πουριτανισμού μάλλον, που κυριαρχούν στις διάφορες καμπάνιες, παρά λογικής αντιμετώπισης. Η ανάλογη αγγλοσαξωνική καμπάνια για το ποτό είχε το θεαματικό αποτέλεσμα της ακάθεκτης εξάπλωσης του αλκοολισμού, ενώ αντίθετα στην πιο χαλαρή Μεσόγειο η σχέση με το αλκοόλ είναι κατά πολύ πιο ψύχραιμη (παρά την ύπαρξη, φυσικά, αλκοολισμού και στην χώρα μας - μιλάμε για άλλο πράγμα... τόσο στις ΗΠΑ, όσο και, σε απίστευτο βαθμό, στη Βρετανία).

3. Το ότι η καμπάνια κατά του καπνίσματος έχει μια σημαντική ηθικολογική συνιστώσα η οποία επηρεάζει και την έρευνα, μπορεί να το δει κανείς από τις σχεδόν μαγικές ιδιότητες του καταραμένου αυτού φυτού και των προϊόντων της καύσης του...:

α. Σου κάνει κακό ανεξάρτητα από τον αριθμό τσιγάρων που καπνίζεις! Ενδεικτική είναι η ακόλουθη πρόταση: "...Η έρευνα, αναφέρει την Τετάρτη ο δικτυακός τόπος του Nature, επιβεβαιώνει έμμεσα ότι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να μειωθεί ο κίνδυνος καρκίνου είναι η ολική διακοπή του καπνίσματος..." Προσέξτε: ο μόνος τρόπος για να μειωθεί (όχι να εξαφανιστεί να μειωθεί) ο κίνδυνος του καπνίσματος είναι να το κόψεις τελείως...

β. Δεν έχει σημασία η περιεκτικότητα σε πίσσα και νικοτίνη. Ενδεικτική πρόταση: "«Βρήκαμε ότι οι καπνιστές μπορούν να εισπνεύσουν οποιαδήποτε ποσότητα νικοτίνης χρειάζονται, με το να ρουφούν πιο βαθιά, πιο παρατεταμένα και πιο συχνά, ή με το να κλείνουν τις οπές με τα χείλη ή τα δάχτυλά τους»." Λέξη κλειδί εδώ το "μπορούν". Από ιδία πείρα σας διαβεβαιώ ότι πρόκειται για ανοησίες... Όσο κάπνιζα κανονικά τσιγάρα και απλά λάιτ, δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω πολλές ώρες άκαπνος χωρίς να φρικάρω και σωματικά... Μόνο αφού τό'ριξα στα Ούλτρα κατόρθωσα να απεξαρτηθώ λίγο από την νικοτίνη, τόσο όσο να το κόψω μάλλον εύκολα.

γ. Το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για κάθε πιθανή και απίθανη αρρώστεια. Το πρωθύστερο εδώ είναι κραυγαλέο...

δ. Το παθητικό κάπνισμα, που είναι πιθανόν να βλάπτει άμεσα όσους ζουν και εργάζονται σε ντουμανιασμένους χώρους καθημερινά, σε σκοτώνει, λέει, ακόμα και από το παραδιπλανό διαμέρισμα. Κανείς βέβαια δεν μπαίνει στον κόπο να πει ποια είναι τα όρια της "θανατηφόρου" έκθεσης... Πόσοι από εκείνους που κάθισαν 10 μέτρα από έναν καπνιστή δύο φορές τον περασμένο μήνα, ή που ντουμανιάζουν στο φουαγιέ των σινεμά κάθε που βλέπουν μια ταινία, αντιμετώπισαν προβλήματα υγείας;

3. Είναι, λέει, πιο εθιστικό και από την ηρωίνη! Πρόκειται για τερατολογία από ανθρώπους που δεν έχουν δει άρρωστο πρεζόνι στη ζωή τους. Αν ήξεραν προσωπικά κάποιον ηρωινομανή δεν θα έλεγαν τέτοιες παπαριές (με το συμπάθειο...) Άσε που απενοχοποιούν και την ηρωίνη έτσι...

4. Οι κίνδυνοι του τσιγάρου δεν ποσοτικοποιούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να συγκριθούν με άλλους κινδύνους. Δηλαδή τι είναι πιο επικίνδυνο, να οδηγώ στην Ελλάδα ή να καπνίζω; Πόσο βλάπτει το παθητικό κάπνισμα σε σχέση με την παθητική εισπνοή των αναθυμιάσεων από τα αυτοκίνητα και το νέφος γενικότερα; Πόσοι έχουν πεθάνει στην Ελευσίνα από *κάπνισμα*;

5. Τις εικόνες από κατεστραμμένους πνεύμονες στα πακέτα, τις σκαρφίστηκαν και τις προωθούν οι ταμπακιεροβιομήχανοι.

Προσοχή! Δεν αμφισβητώ ότι το τσιγάρο σκοτώνει, ότι είναι εθιστικό, ότι μπορεί να προκαλέσει καρδιαγγειακά προβλήματα και καρκίνους, ούτε το ότι οι καπνοβιομηχανίες έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους να εθίσουν όσον το δυνατόν περισσότερους στον καρκινοσωλήνα. Ακόμα περισσότερο δεν αμφισβητώ ότι μέχρι πρόσφατα στην Ελλάδα είχαμε πρόβλημα φιλοκαπνιστικής υστερίας, και οι μη-καπνιστές δεν είχαν καθόλου δικαιώματα. Όποιος γούσταρε κάπνιζε όπου ήθελε και, επειδή στη χώρα μας ο αριθμός των κοινωνιοπαθώς αγενών είναι μεγάλος, αδιαφορούσε για όλους τους υπόλοιπους.

Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι άν πας στο αντίθετο άκρο, να μην έχουν πού να ανάψουν τσιγάρο οι καπνιστές, και τους δαιμονοποιείς ή τους θεωρείς ηλίθιους, αυτό δεν γίνεται από ενδιαφέρον για την υγεία τους και μόνον. Υπάρχει και μια συνιστώσα πουριτανικής απαγορευτικής υστερίας. Η ποταπαγόρευση δεν είχε επιβληθεί κυρίως επειδή το αλκοόλ κάνει κακό...

Φοβάμαι δε πολύ, αυτήν την πλήρη απονομιμοποίηση κάθε κραιπάλης κάθε "ανθυγιεινού" πάθους και κάθε κατάχρησης γιατί, στην κλίμακα της κοινωνίας, συμπιέζει ακόμα περισσότερο έναν ήδη αγχωμένο πληθυσμό, ενώ περιορίζει και την ποικιλία των συμπεριφορών που θεωρούνται "επιτρεπτές".

Πέρα από αυτό, οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, ήταν άνθρωποι που δεν φοβήθηκαν ποτέ το ξεσάλωμα, ούτε τις ουσίες, ούτε την παραβατικότητα - πόσο μάλλον τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια. Κάποιοι δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν, πράγματι, και έπεσαν θύματα των παθών τους (αλλά τι ζωή θα ήταν αυτή που όλα θα ήταν ελεγχόμενα και χωρίς κινδύνους;). Ως επί το πλείστον όμως δεν έχω καμία αμφιβολία για την ορθότητα του αποφθέγματος του Μπλέικ: Ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της σοφίας.