Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2009

Προσωπικό κλίμα

Εικόνα
Άκουγα τις προάλλες το podcast του Guardian Science , μια από τις εγκυρότερες πηγές επιστημονικής ενημέρωσης στο διαδίκτυο, όπου ένας περιβαλλοντιστής / επιστημονικός και περιβαλλοντικός δημοσιογράφος, ανέφερε «10 διαδεδομένους περιβαλλοντικούς μύθους». Ο πρώτος μύθος που κατέρριπτε ήταν η ιδέα πως σβήνοντας τα πολλά φώτα στο σπίτι σου και κάνοντας οικονομία στην οικιακή κατανάλωση ρεύματος, μειώνεις τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Η λογική του επιχειρήματος είναι εξ όσων μπορώ να δω ισχυρή και αφορά και την χώρα μας: Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού μηχανισμού «εμπορίας ρύπων» ( Ευρωπαικό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών ) , κάθε μεγάλη εταιρεία που παράγει μεγάλες ποσότητες αερίων θερμοκηπίου πιστώνεται κάποιες «άδειες ρύπων». Αυτές προσδιορίζονται ποσοτικά σύμφωνα με την περιβαλλοντική πολιτική, την προϊστορία, τις δηλωμένες ανάγκες, τους στόχους μείωσης εκπομπών κάθε χώρας κτλ. Οπότε η ΔΕΗ ας πούμε (που είναι και μακράν ο μεγαλύτερος παραγωγός αερίων ρύπων στην Ελλάδα) έχει δι

"Η γενναιότερη γυναίκα στο Αφγανιστάν"

Εικόνα
Σήμερα ο λαός μου συνθλίβεται μεταξύ δύο ισχυρών εχθρών. Από τον ουρανό, οι δυνάμεις κατοχής ρίχνουν βόμβες, χρησιμοποιώντας ακόμα και βόμβες διασποράς και λευκό φώσφορο, σκοτώνοντας αθώους αμάχους στο όνομα του πολέμου εναντίον των Ταλιμπάν. Στο έδαφος, οι Ταλιμπάν καθώς και οι φονταμενταλιστές της Βορείου Συμμαχίας συνεχίζουν τον φασισμό τους εναντίον των ανδρών και των γυναικών της χώρας μου. Έτσι πολεμάμε τώρα εναντίον δύο πανίσχυρων εχθρών: έναν εξωτερικό και έναν εσωτερικό. Με την απόσυρση του εξωτερικού εχθρού, των δυνάμεων κατοχής, θα ήταν πολύ ευκολότερο να πολεμήσουμε εναντίον ενός εχθρού αντί για δύο. Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πως, σε αυτόν τον δύσκολο και παρατεταμένο αγώνα, χρειαζόμαστε ένα χέρι βοηθείας από τους δημοκρατικά σκεπτόμενους πολίτες της Ιταλίας, τους δημοκρατικούς και φιλειρηνικούς πολίτες των ΗΠΑ και κινήματα για την δικαιοσύνη και εναντίον του πολέμου σε όλον τον κόσμο. Δεν θα πρέπει να μας εγκαταλείψουν. Υποστηρίξτε τους δημοκράτες και τις δημοκράτι

Μερικά πράγματα που δεν καταλαβαίνω σχετικά με το ασφαλιστικό

Άντε, πάλι το ασφαλιστικό ανοίγει. Δεν υπάρχει θέμα με το οποίο να  έχουν ασχοληθεί εμβριθώς τόσοι αρθρογράφοι, δημοσιογράφοι, ειδικοί και  "ειδικοί", από κάθε πλευρά, και το οποίο να παραμένει τόσο θολό και  τόσο αινιγματικό, όσο το ασφαλιστικό. Ίσως γιατί στην πραγματικότητα  για να μιλήσει κανείς για αυτό θέλει αριθμούς και στοιχεία και ο  δημόσιος διάλογος δια των ΜΜΕ απεχθάνεται τους αριθμούς και τα στοιχεία, τα οποία τα αντιμετωπίζουν συνήθως ως θόρυβο και τα  παρακάμπτουν. Ίσως πάλι επειδή ειδικά στην Ελλάδα η δημόσια  οικονομική και κοινωνική στατιστική έχει κρίσιμες ατέλειες, εσκεμμένες  (όπως πρόσφατα έμαθε όλη η Ευρώπη) ή εγγενείς (λόγω του τεράστιου  όγκου της μαύρης οικονομίας). Όπως και να έχει, τα πράγματα μένουν  θολά. Ιδίως σε ότι αφορά τα δημοσίως γνωστά. Ανακύπτουν δηλαδή  ερωτήματα σε κάθε επέιπεδο του θέματος για τα οποία δεν έχω δει σαφείς  απαντήσεις - ή απλά δεν υπάρχουν σαφείς απαντήσεις. Ιδού μερικά, σε  μορφή ερωτημάτων και διαπιστώσεων: Το θέμα της

H 17 Νοέμβρη στον τύπο της εποχής

Εικόνα
[Φωτογραφία από το φύλλο της 17/11/1973 της "Μακεδονίας"] Με αφορμή το άρθρο του Guardian που καταχώρισε ο Ακίνδυνος στο buzz , με την ανταπόκριση της εφημερίδας για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τότε, παραθέτω μερικά ακόμα τεκμήρια από τον ελληνικό και διεθνή τύπο της εποχής: - Άρθρο του περιοδικού Time 26/11/1973 : ...Shouting "Bread, education, freedom!" thousands of students, many of them carrying clubs, surged through downtown Athens, where they started fires and tied up traffic. Some used appropriated buses as barricades, from which they peppered police with fruit and stones. In Constitution Square, students were met by a massive force of truncheon-swinging riot police and clouds of tear gas. In scenes that to some observers seemed like a re-enactment of the Costa-Gavras film Z, some police kicked and bludgeoned the demonstrators, while others fired machine guns into the air to scatter the student mobs... - Το Pdf του φύλλου των Times του Λονδίνου : Tanks used

Φωτιά στο δάσος

Εικόνα
Δασικές πυρκαγιές, Καλιφόρνια 2008 Την περασμένη εβδομάδα έγραφα για την Αθήνα και την δυναμική που οδήγησε σε μια πόλη που δεν αγαπούν οι κάτοικοί της. Έξω από το λεκανοπέδιο, η πόλη αυτή αυξάνει και εκτείνεται σαν κακοήθης όγκος απρογραμμάτιστα και αυθαίρετα σε περιοχές δασικές ή αγροτικές, επιτείνοντας το ατμοσφαιρικό της πρόβλημα και δημουργώντας νέες εστίες αυτοαποστροφής. Η Αθήνα περιβάλλεται - ή μάλλον «περιβαλλόταν» για να είμαστε ακριβείς πλέον - από δάση και δασικές εκτάσεις. Την τελευταία τριακονταετία, η Αθήνα κάνει πόλεμο με τα δάση γύρω της και εξαφάνισε σχεδόν όλες τις δασικές εκτάσεις μέσα της -  την ίδια στιγμή που τα θρηνεί γοερά. Κάθε καλοκαίρι σχεδόν, κάποια μεγαλύτερη ή μικρότερη φωτιά θα γεμίσει καπνούς τον ουρανό της Αθήνας. Τα δάση σε όλη την Ελλάδα καίγονται (το 2007 δολοφονικότερα από ποτέ στην Ηλεία) αλλά στην Αθήνα η ζημιά είναι σχεδόν ετήσια, καίει ήδη καμμένες εκτάσεις, περιορίζει τους πνεύμονες πρασίνου και ρίχνει εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίου

Truth in advertising

Εικόνα

Η συμμετοχική τσιμεντούπολη

Εικόνα
Λόντρα, Παρίσι, Νιου Γιορκ, Βουδαπέστη, Βιέννη Μπρος στην Αθήνα καμιά μα καμιά σας δεν βγαίνει Γιατ' είναι πάντα γιομάτες με ρόδα οι ποδιές της Κι' άσπρες δαντέλες τυλίγουν τις ακρογιαλιές της Μ. Τραϊφόρος, Λ. Ραπίτης (1946) Εκών-άκων είμαι αναπόφευκτα Αθηναίος. Προσπαθώ από παιδί να αρνηθώ την Αθηναιοποίησή μου, αλλά παρά τις περιόδους φυγής, παρότι δεν έζησα σε αυτή την πόλη παρά από τα δεκαπέντε μου και μετά, είναι τέτοιο το βάρος των συσσωρευμένων εμπειριών και των επιβατικών χιλιομέτρων που μόνο ως έμμονη αδιαλλαξία μπορεί να ερμηνευτεί η άρνησή μου να θεωρήσω εαυτόν Αθηναίο. Φταίει που κανένας δεν μπορεί να είναι Αθηναίος -Αθηναίος ; φταίει πως πλην του Παναθηναϊκού ποτέ δεν μου άρεσε τίποτα σε αυτήν την πόλη, παρά μόνο όταν ήμουν επισκέπτης και τουρίστας; Φταίει πως σε πολλές περιοχές της επικράτειας λένε αυτός είναι Αθηναίος με τον ίδιο τρόπο που λένε αυτός είναι μαλάκας ; Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι αυτό το γενικευμένο έλλειμμα τοπικού πατριωτισμού, είναι σπά

Μια περιβάλλουσα περιβαλλοντική ημι-αισιοδοξία

Είναι μοίρα του περιβάλλοντος στην Ελλάδα να μην μπορεί να έχει υπουργείο δικό του, αλλά να πρέπει να συστεγάζεται. Δεν το λέω ως αντίρρηση επί της αρχής. Προφανώς δεν είναι καθόλου παράλογος ο συνδυασμός ενέργειας και περιβάλλοντος, όπως ήταν μάλλον ο συνδυασμός του περιβάλλοντος με την χωροταξία και τα δημόσια έργα, μέχρι σήμερα. Δεν είναι το μόνο ανάλογο υπουργείο παγκοσμίως: Παρόμοια υπουργεία υπάρχουν π.χ. στον Καναδά, στην Κόστα Ρίκα και στις Μαλδίβες, ενώ μέχρι πρόπερσι υπήρχε και ανάλογο υπουργείο στην (πρότυπο) Δανία, μέχρι που αφαίρεσαν την Ενέργεια από το Περιβάλλον και την συνένωσαν με την Κλιματική Αλλαγή. Αυτό το πακέτο: Ενέργεια και Κλιματική Αλλαγή, υπάρχει σε πολλές χώρες πέραν της Δανίας, π.χ. στην Βρετανία, την Αυστραλία, την Νέα Ζηλανδία. Το καθ’ ημάς Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, συνδυάζει και τα τρία αντικείμενα, που είναι τωόντι στενότατα συνδεδεμένα.  Ως εδώ καλά. Αλλά υπάρχει ένα μείζον ζήτημα που προκαλεί ανησυχία: τι γίνεται ότ