Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2006

Παιδεία ξανά: Μπολιβάρ, πεπαιδευμένος σαν Έλληνας

Με αφορμή την θριαμβευτική νίκη του Ούγο Τσάβες πριν από λίγες ημέρες: Διαβάζοντας αυτήν εδώ την συνέντευξη του πρυτάνεως του Universidad Bolivariana de Venezuela (UBV) , μεταφέρθηκα από το Καράκας στην Αθήνα, καθώς κάποια από τα πράγματα που έλεγε ο σ. πρύτανης, κάτι μου θύμιζαν έμμεσα, αμυδρά, από το ημέτερο παρελθόν (παραφράζω και συνοψίζω μερικώς, από μια κάκιστη μετάφραση): "Η εκπαίδευση έχει πάντα έναν ρόλο που σχετίζεται με τον παραγωγικό μηχανισμό και το μοντέλο της κοινωνίας που υπάρχει... Οι ΗΠΑ σαν el gran capital έπαιξαν τον ρόλο [της μητρόπολης] για μας. Η εκπαίδευση που αναπτύσσεται σε μια χώρα στην θέση αυτή [εξάρτηση] είναι φυσικά εξαρτημένη. Στην περίπτωσή μας, οδήγησε στην ανάπτυξη μιας παιδείας που προσανατολίζονταν προς την διοίκηση και όχι προς την δημιουργία ή την κατασκευή. Η διοίκηση αυτή ήταν μάλλον προσανατολισμένη προς τις υπηρεσίες και όχι στην τεχνολογία - ούτε καν στην γεωργία και την παραγωγή τροφίμων. Γενικά δημιουργήθηκαν μαθήματα για διοι

Όχι στην λοβοτόμηση του Βύρωνος Π!

Ο Φώτης Κουβέλης συμφωνεί στα περί ηθικής αυτουργίας, που λέω και εγώ , προκαλώντας την αντίδραση του Β.Π: ο οποίος μίλησε ...ενάντια «σε εκείνους που θέλουν να με λογοκρίνουν για λοβοτομή στη σκέψη μου». Συμπλήρωσε ότι δεν μίλησε ποτέ στους αστυνομικούς για παρασπονδίες, αλλά για «ανάταξη του ηθικού, καθώς ήταν του κλότσου και του μπάτσου»... (Ανάταξη ηθικού χωρίς κλώτσους και μπάτσους γίνεται; Δεν γίνεται). Οφείλω να διευκρινήσω ότι είμαι ενάντια σε κάθε απόπειρα λοβοτομής στη σκέψης - πόσω μάλλον του εγκεφάλου - του Υπουργού, αλλά και στην λογοκρισία εναντίον του. Θα υπερασπιστώ μάλιστα, αν μου ζητηθεί, μέχρι θανάτου το δικαίωμά του να μείνει αλοβοτόμητος. Σημειώνω απλά δύο εμφανή σημάδια πτώσης ηθικού: - Δύο κοπέλλες από την Γεωργία, κατά την αστυνομία, κατόρθωσαν και "έδειραν" τρεις συνοριοφύλακες - μια εκ των οποίων ήταν γυναίκα - στην παραμεθόριο της Ομόνοιας. Οι δύο γυναίκες αντιπαραθέτουν μια εκδοχή που δεν συνάδει με το διεκτραγωδούμενο ηθικό της αστυνομίας (και δη

Δίκαιη δίκη: η συνέχεια

Αντιγράφω από την Ελευθεροτυπία : "ΧΘΕΣ, στο Εφετείο, στη δίκη της 17Ν, παραβιάστηκε το πιο θεμελιώδες δικαίωμα των κατηγορουμένων. Το δικαίωμα στην υπεράσπιση με δικηγόρους της επιλογής τους. Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, μετά μακρά απουσία, επέστρεψε στο ακροατήριο. Ζήτησε την ανάκληση των δικηγόρων που του είχε διορίσει το δικαστήριο. Διόρισε ο ίδιος δύο δικηγόρους της επιλογής του. Το δικαστήριο αρνήθηκε. Προσέβαλε το ιερότερο δικαίωμα του κατηγορουμένου. Πρόκειται για σκάνδαλο κατά του κράτους δικαίου... ...ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ είναι τόσο προφανές, ώστε θα μπορούσε να δικαιολογήσει ακόμη και τη διατύπωση μιας συνωμοτικής θεωρίας. Το δικαστήριο, αν θεωρεί εαυτό υποχρεωμένο να καταδικάσει όλους τους κατηγορουμένους, ανεξαρτήτως αποδείξεων, δημιουργεί το ίδιο λόγους αναιρέσεως. Αν ο Αρειος Πάγος δεν τους δεχθεί, θα καταδικαστεί η Ελλάδα στο Στρασβούργο..." Το Σάββατο στην ίδια εφημερίδα ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσων των Γάλλων Πρασίνων Πατρίκ Φαρμπιάζ, που είχε συνυπογράψει κείμενο υπέρ τ

...Πού τρέχει ο προϋπολογισμός σου;

Κάποια πράγματα περί προϋπολογισμού και φορολογίας που τίθενται εξ αριστερών, και που ενώ έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον, δεν πολυ-συζητούνται και τέλος πάντων καλό είναι να τα έχουμε υπόψη: Έμμεσες αυξήσεις : "Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί η κυβέρνηση διαφημίζει το 2007 ως έτος φοροελαφρύνσεων για όλους: μισθωτούς, συνταξιούχους, επιχειρηματίες. Έλα όμως που το προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει ότι του χρόνου τα τακτικά έσοδα θα αυξηθούν κατά 7,6% (με προσδοκώμενη ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ 7,1%), ενώ το 2006, που δεν ήταν έτος φοροελαφρύνσεων, είχαν αυξηθεί κατά 6,6% (με ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ 7,6%). Πώς θα συμβεί αυτό το θαύμα; Απλούστατα, θα αυξηθούν κατά 8,8% τα έσοδα από τους έμμεσους φόρους , από την πιο άδικη δηλαδή μορφή φορολόγησης που πλήττει αδιακρίτως πλούσιους και φτωχούς... Ο αντίλογος της κυβέρνησης είναι ότι οι επιβαρύνσεις από τους έμμεσους φόρους εξισορροπούνται από τις ελαφρύνσεις στους άμεσους , αφού το αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχου

Βύρων Πολύδωρας: ηθικός αυτουργός

Εικόνα
‘‘Προς όλους τους επιτελικούς (σχεδιάσαντες) και επιχειρησιακούς (εφαρμόσαντες) αξιωματικούς και απλούς αστυνομικούς : Η επιχείρηση (της ακώλυτης και ειρηνικής διεξαγωγής) της πορείας πέτυχε, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Είδα επαγγελματισμό, μεθοδικότητα, σχέδιο και εφαρμογή του, ψυχραιμία και αυτοματισμό στη δράση που είχαν ως επακόλουθο την επιτυχία. Σε όλα τα σημεία χρειαζόμαστε βελτίωση. Θα την κατακτήσουμε. Για τη Δημοκρατία μας, για την κοινωνία μας! Συγχαίρω, Βύρων Γ. Πολύδωρας ’’. Τα επεισόδια που έγιναν στην επέτειο του Πολυτεχνείου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είναι ενδεικτικά της προϊούσας αστυνομοκρατίας που επιβάλλεται σε όλη την επικράτεια. Δεν πρόκειται για τυχαία συμβάντα, αλλά για στοιχεία μιας πολύ συγκεκριμένης στρατηγικής: της στρατηγικής που έχει σαν στόχο την αποθάρρυνση των διαδηλώσεων και των διαμαρτυριών δια της εξόφθαλμης βίας. Αυτό το είχαμε δει και στις διαδηλώσεις για την παιδεία , το καλοκαίρι και το φθινόπωρ

Η αόρατη συμφωνία

Επανερχόμενος στο θέμα της συμφωνίας του δημοσίου με την Microsoft το οποίο είχα προ μηνών συζητήσει ( 1 .4, 2 ) αντιγράφω άρθρο της Αυγής που έχει ως θέμα τις απελπισμένες προσπάθειες να πειστεί ο κ. Αλογοσκούφης να καταθέσει στην Βουλή την περιλάλητη αυτή και "πλεονεκτική" για την χώρα μας, κατά τον κ. Υπουργό, Συμφωνία, ώστε να μπορέσουμε να θαυμάσουμε όλοι την πλεονεκτικότητά της: Ματαιώθηκε σήμερα, 17.11.06, για 5η φορά, η συζήτηση στη Βουλή επίκαιρης ερώτησης του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Λεβέντη, σχετικά με τη συμφωνία που έχει υπογραφεί μεταξύ Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και της πολυεθνικής Microsoft. Ο κ. Αλογοσκούφης έχει χαρακτηρίσει αυτή τη συμφωνία ως εξαιρετικά πλεονεκτική για τη χώρα μας. Ο κ. Λεβέντης αμέσως μετά την ανακοίνωση της ματαίωσης, από την Πρόεδρο της Βουλή, δήλωσε: "Δεν μας έχει πείσει η εκτίμηση του κ. Υπουργού για αυτή τη συμφωνία. Έχουμε την εντελώς αντίθετη άποψη, που βασίζεται στις απόψεις και τα στοιχεία των ειδικών στη χώρας

Περί ελευθερίας της σάτιρας

Παραθέτω εδώ, επ' αφορμή του μείζονος θέματος που έχει ανακύψει σχετικά με την ελευθερία (εντέλει) της σάτιρας, το ιστορικό μιας σχετικής υπόθεσης στις ΗΠΑ, την εποχή που ακόμα έπαιρναν τοις μετηρτοίς τα περί ελευθερίας του λόγου (πριν η χώρα κατρακυλήσει κάτω από την Ελλάδα στην 53η θέση της κατάταξης ελευθερίας τύπου του, όχι ακριβώς ριζοσπαστικού, RSF): Hustler Magazine v. Falwell . Εκεί θα δείτε την λογική που λέει ότι η σάτιρα πρέπει να προστατεύεται πάση θυσία, ανεξάρτητα από το αν είναι κακόγουστη ή χοντροκομμένη - η συγκεκριμένη σάτιρα μάλιστα ήταν απίστευτα "χοντρή"... Αλλά αυτή είναι η κατεύθυνση που (κατά την ταπεινή μου γνώμη) θα οφείλαμε να επιδιώκουμε στην χώρα μας και στην Ευρώπη. Να σημειώσω ότι εμμέσως σχετικό με το θέμα της έμμεσης λογοκρισίας και εκφοβισμού κάθε κριτικής (διαδικτυακής και μη), είναι το ζήτημα της παραπομπής της δημοσιογράφου Ντόρας Νατϊλιάνα στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ , επειδή τόλμησε να ασκήσει κριτική στο προεδρείο της βουλής...

Blogme.gr: Νάτες και οι μπλογκομηνύσεις

Εικόνα
[credit: magicasland ] ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ BLOGME ... Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι η ηλιθιότητα της βιομηχανίας μηνύσεων και αγωγών που υποβιβάζει ουσιαστικά την ελευθερία λόγου στην χώρα μας, θα έφτανε κάποια στιγμή και θα άγγιζε και τα ιστολόγια. Η τεχνολογική αμάθεια, λειτουργών της αστυνομίας και της δικαιοσύνης που χειρίζονται τέτοιες υπόθέσεις, έχει αποδειχθεί ανίκητη (π.χ 1 , 2 ) και σε κάθε παρόμοια περίπτωση λειτουργεί με την αρχή της μεγιστοποίησης της διαπόμπευσής τους. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με κάτι που, ανεξάρτητα από τους λόγους που γίνεται, θίγει την ίδια την ουσία του διαδικτύου: την ποινικοποίηση όχι του περιεχομένου, αλλά του συνδέσμου προς τρίτο σάιτ μέσω μάλιστα feeds - και την δίωξη εναντίον όχι καν του διαχειριστή του ιστολογίου αλλά του παρόχου της υπηρεσίας ιστολόγησης. Το φαινόμενο δεν είναι παγκόσμια πρωτοφανές (αλλά η διαδικασία του αυτοφόρου για τέτοιου είδους "εγκλήματα" νομίζω πως είναι), και άθελά τους, οι διωκτικές αρχές (και το ατεχνολόγητο δη

Εδώ - και όχι αλλού

Προς οιονδήποτε ενδιαφερόμενο Εμείς οι πρόσφυγες σ’ αυτό το στρατόπεδο (του Μερσυνιδίου) χάσαμε κάθε ελπίδα ακόμη και για να μπορούμε να παραπονιόμαστε, γι’ αυτό απευθυνόμαστε σε σας, σαν την τελευταία μας ελπίδα. Μετά από πολλές κραυγές και διαμαρτυρίες για τις συνθήκες και την κατάσταση μας εδώ, κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί. Είμαστε σχεδόν 225 άνθρωποι σ’ αυτό το στρατόπεδο εδώ και δύο εβδομάδες, και 190 εδώ και ένα μήνα, και ξέρουμε ότι στο στρατόπεδο αυτό μπορούν να παραμείνουν μόνον 108 άτομα. Σχεδόν 21 άνθρωποι μένουν σε κάθε οικίσκο και κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλο. Σχεδόν 90 δεν έχουν παντόφλες, ρούχα, φλιτζάνια, σαπούνι και κουβέρτες. Οι τουαλέτες είναι κατεστραμμένες και πολλά δωμάτια είναι γεμάτα με βρώμικα νερά που μας εμποδίζουν ακόμη και να κοιμηθούμε. Οι ασθένειες πολλαπλασιάζονται και για τους αρρώστους κανείς δεν νοιάζεται ενώ η αστυνομία μας δίνει « panadol». Δύο γεύματα δεν αρκούν. Το ψωμί είναι σαν πέτρα και κάποιες φορές το φαγητό είναι χαλασμένο. Ο αυξανόμενο

Αποχή;

Βασικό θέμα συζήτησης σε αυτές τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές ήταν η " τεράστια αποχή ". Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην Αττική π.χ. η αποχή ήταν αυξημένη (κατά 7%) - και η αύξηση αυτή είναι το μόνο βέβαιο στοιχείο για τις εκλογές. Γιατί το όλο ζήτημα των εκλογικών καταλόγων που αναφέρουν 9.820.876 εγγεγραμμένους , είναι λίγο ύποπτο. Για παράδειγμα σύμφωνα με την τελευταία απογραφή ,κατοικούσαν το 2001 στην Ελλάδα 10.964.020 κάτοικοι, εκ των οποίων τα 1.666.888 ήταν κάτω των 14 ετών. Μια αναγωγή μας δίνει το πολύ 10,5 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες (συνυπολογίζονται στην απογραφή και οι μετανάστες στην χώρα μας), και περί τα 2 εκατομμύρια που δεν είναι ακόμα σε ηλικία ψήφου. Άρα περίπου (χοντρικά) μιλάμε για 8,5 εκατομμύρια πολίτες σε ηλικία ψήφου στην χώρα. Δηλαδή περί το 1,3 εκατομμύρια λιγότερους από όσους είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε δύο πράγματα: - Υπάρχουν πολλοί Έλληνες πολίτες που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό (και σιγά

Διδασκαλία περί διδασκάλων

Προσπαθώ να γράψω κάποια πράγματα για την απεργία των δασκάλων από τότε που ξεκίνησε σχεδόν, αλλά κάτι οι δουλειές, κάτι που τα γράφουν και άλλοι, άργησα. Με την απεργία των δασκάλων στην 5η εβδομάδα όμως και με την κυβέρνηση να καλεί σε διάλογο , ας συνοψίσω κάποια από τα βασικά: Περί δασκάλων λοιπόν: Ο thas έγραψε δύο εξαιρετικά κείμενα: το ένα για το θέμα της απεργίας των δασκάλων: Στο vita moderna: Οι ακριβές κιμωλίες της παιδείας και το άλλο στην Athens Voice για την Παιδεία και τον άριστο σχεδιασμό της: Πρωτοβρόχια στην Παιδεία . Δεν μπαίνω στον κόπο να αναφέρω τα πολλά σχετικά ποστ ( ενδεικτικά εδώ ). Αλλά η σχετική συζήτηση ήταν εκτενής και έντονη - ου μην και δαιμονοποιητική . Επί του θέματος: Τα βασικά οικονομικά και όχι μόνο ζητήματα, τα έθεσε με την γνωστή του συστηματικότητα το Μαύρο Πρόβατο , καθώς και ο S_G στο Roosters , με τα συμπεράσματα του οποίου διαφωνώ (και με το γεγονός ότι τα βασικά μισθολογικά στοιχεία είναι του 2001, από τον οποίο χρόνο: οι μισθοί έμειναν σ

Εξοπλισμοί

Ο Συνασπισμός έχει στον ιστοχώρο του ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τους αμυντικούς εξοπλισμούς της χώρας [pdf], που έχει ενδιαφέρον γιατί αναδεικνύει μερικές, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, αριθμητικές πραγματικότητες σε σχέση με τις οικονομικές προτεραιότητες της χώρας μας. Να σημειωθεί πως η πρόταση του Συνασπισμού είναι για άμεση και αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών σε Ελλάδα και Τουρκία , της οποίας υποστηρικτικό είναι το ερωτηματολόγιο. Στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, πάντως, σκέφτονται, τώρα που "έχουνε λεφτά" (;) να αυξήσουν τον προϋπολογισμό για την άμυνα ... Αλλά στην Τουρκία το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα των στρατηγών επωφελείται πολιτικά και οικονομικά από αυτήν την κατάσταση, ενώ εδώ... συμβαίνει το ίδιο εκτός από το ότι οι μίζες δεν πάνε βασικά στους στρατηγούς αλλά στους πολιτικούς τους προϊστάμενους και τους πάσης φύσεως ευυπόλυπτους επιχειρματίες και μεσάζοντες. Προφανώς λοιπόν οτιδήποτε και οποιοσδήποτε απειλεί την κυριαρχία των στρατιωτικών στην γείτονα

Καλλιτεχνικό μήνυμα δημόσιας ενημέρωσης

Διακόπτω την ομαλή ροή του ιστολογίου αυτού, για να μεταδόσω μια έκτακτη ανακοίνωση που αφορά ένα μεγάλο μέρος των εν Ελλάδι τραγουδιστών, συνθετών κ.τ.τ. Ο Φρεντ Βίλχελμς, αμερικάνος δικηγόρος μουσικών και συνθετών, σε πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο αμερικάνικο περιοδικό Counterpunch , αποκαλύπτει το εξής μίνι-σκάνδαλο που έχει και Ελληνικό ενδιαφέρον - όπως το δημοσιοποίησε σε σχετικό μήνυμά του προς κάθε ενδιαφερόμενο: Η SoundExchange είναι η οντότητα που συλλέγει και διανέμει τα ποσά των καταβολών για πνευματικά δικαιώματα από την ψηφιακή διανομή της μουσικής. Αυτό περιλαμβάνει πνευματικά δικαιώματα από εκπομπές στο διαδίκτυο (streaming όχι download) και δορυφορικές ραδιοφωνικές υπηρεσίες. Τα ποσά αυτά είναι πληρωτέα από την 1η Φεβρουαρίου 1996. Αν η μουσική σας έχει παιχτεί στο διαδίκτυο από την ημερομηνία εκείνη και μετά, διακιούστε ενός μεριδίου από τα δικαιώματα. Στις 15 Δεκεμβρίου 2006, οποιαδήποτε ποσά σχετικά με τέτοια δικαιώματα δεν έχουν ζητηθεί από τους καλλιτέχν

Τρομολογία

Εικόνα
Επ' αφορμή της παρελθούσης πλέον 5ης επετείου από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, θέλω να σημειώσω τα εξής: - Μου είναι δύσκολο να κατανοήσω, όπως μου ήταν εξαρχής, την έμμεση ή άμεση "χαρά", ή τέλος πάντων επιδοκιμασία, κάποιων για την τρομοκρατική ενέργεια της 11ης Σεπτεμβρίου. Αυτό τόσο για λόγους ηθικούς, όσο και πολιτικούς. Ηθικά, η λογική της συλλογικής τιμωρίας απάδει σε πολιτισμένους ανθρώπους, πολλώ δε μάλλον όταν (δικαίως) κατηγορούν την υπερδύναμη για αυτήν ακριβώς την ανηθικότητα. Αν δεχτούμε την ηθική/λογική των οπαδών/θαυμαστών της τρομοκρατικής αυτής ενέργειας, δεν υπάρχει κανένα ηθικό ζήτημα π.χ. και στο "δυσανάλογο" της Ισραηλινής επίθεσης εναντίον του Λιβάνου - είναι όλοι οι Λιβανέζοι, και ιδίως οι Σιίτες, συναυτουργοί αφού στηρίζουν ή έστω ανέχονται την Χεζμπολλάχ που είναι εχθρός του Ισραήλ (αυτό πάντως ισχύει και για τους αντίστροφα επιλεκτικούς). Η σχετικοποίηση του εγκλήματος εναντίον αμάχων ανάλογα με το ποιος το κάνει είναι (στο ταπεινό μου μυ

Ήττες και νίκες

Απαντώντας στις οργισμένες κατηγορίες μελών της Ισραηλινής Βουλής για τον καταστροφικό και άδοξο για το Ισραήλ πόλεμο του Λιβάνου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Όλμερτ, απάντησε μεταξύ άλλων ωραίων και ενδεικτικών της αντίληψής του τα εξής, σύμφωνα με την Ισραηλινή εφημερίδα Χααρέτζ : "Τι νομίζατε, ότι θα γινόταν πόλεμος και δεν θα πάθαιναν τίποτα οι στρατιώτες μας;... Ο ισχυρισμός πως χάσαμε είναι αβάσιμος. Ο μισός Λίβανος έχει καταστραφεί, είναι αυτό ήττα; Εντωμεταξύ στο μέτωπο της εκεχειρίας η Γκάρντιαν αναφέρει χαρακτηριστικά πως: Ισραηλινά τανκ και μπουλντόζες πηγαινοέρχονται από τα σύνορα την νύχτα, λένε οι ντόπιοι, ενώ οι μαχητές της Χεζμπολλάχ περιπολούν τους δενδρόφυτους λόφους πάνω από το χωριό. Οι κάτοικοι του Νότιου Λιβάνου έχουν πια συνηθίσει τους ήχους από τα Ισραηλινά μη-επανδρωμένα αεροσκάφη και αναφέρουν σχεδόν καθημερινές υπερπτήσεις. Σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Ιβάνκο, εκπρόσωπο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στον Λίβανο (UNIFIL), έχουν καταγραφεί περισσότερε

Χαιρετιστήριο παράθεμα για τον Πρόεδρο Πούτιν

Επ' αφορμή της επισκέψεως του Προέδρου της Ρωσσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, στην Αθήνα για τους αγωγούς, ελπίζω να μην φανώ ανάγωγος (αλλά δεν πειράζει έχει ήδη φύγει) παραθέτοντας απόσπασμα από ρεπορτάζ του 2002 , του έτους που οι Ρώσοι "κέρδισαν" τον πόλεμο στην Τσετσενία, σχετικά με το εκπολιτιστικό έργο του ηρωικού Ρωσικού στρατού στην περιοχή: "Η ανατίναξη ανθρώπων, ζωντανών και νεκρών... είναι η τελευταία τακτική που έχει εισαγάγει ο Ομοσπονδιακός Στρατός στην σύγκρουση. Χρησιμοποιήθηκε ίσως αποτελεσματικότερα στο χωριό Μέσκυερ Γιουρτ, όπου στρατιώτες έδεσαν μαζί 21 άνδρες, γυναίκες και παιδιά και τους ανατίναξαν, πετώντας ότι απέμεινε σε ένα χαντάκι. Από την σκοπιά αυτών που την χρησιμοποιούν, αυτή η μέθοδος δολοφονίας είναι εξαιρετικά πρακτική: εμποδίζει την καταμέτρηση, ή ακόμα και την εύρεση, των σωμάτων. Ως προς αυτό δεν είναι επιτυχής όμως. Από την άνοιξη τα σκυλιά έχουν ξεθάψει διάφορα μέρη ανθρωπίνων σωμάτων σε διάφορες γωνιές της Τσετσενίας, κάποιες φορές καθ

Επετειακά και γλωσσοπλαστικά

Επί τη επιστροφή μου: Προχθές το Ιστολόγιον αυτό συμπλήρωσε τρία έτη συνεχούς παρουσίας στον Παγκόσμιο Ιστό, αρχής γενομένης από αυτή την συνταρακτική πρώτη καταχώριση . Επ' αφορμή της επετείου αυτής λοιπόν, δράττομαι της ευκαιρίας για να διευκρινίσω κάτι σχετικό με την λέξη "ιστολόγιο" η οποία από ότι φαίνεται έχει πλέον γίνει ευρέως αποδεκτή ως απόδοση της αγγλικής λέξης weblog. Η ελληνική wikipedia, με θεωρεί λεξιπλάστη του όρου , αλλά όχι και τόσο πρόσφατες έρευνές μου, έδειξαν πως, ανεξάρτητα από μένα, ο όρος είχε χρησιμοποιηθεί από τον Σταύρο Πετρολέκα, σε άρθρο του για τα μπλογκ στις 2/2/2003 (έξι μήνες πριν "λανσάρω" τον όρο) στην εφημερίδα Κέρδος, όπως διασώζεται στις ιστοσελίδες των Young Bulls (αλλά όχι στον ιστοχώρο της εφημερίδας,από ό,τι είδα). Ομολογώ ότι μια πρώτη έρευνα δύο μήνες (περίπου αν θυμάμαι καλά) πριν ξεκινήσω το Ιστολόγιον στο google δεν μου είχε δώσει αποτέλεσμα. Όταν ξανάψαξα μετά την αρχή λειτουργίας του Ιστολογίου, νομίζω πως είχα

Λιβανίσματα: μερικές απαντήσεις

Μερικές βασικές απαντήσεις σε τρία κείμενα σχετικά με τον Λίβανο: Α. Ανειρήνιστος Στο ιστολόγιο Λαπούτα ο JustAnotherGoneOff σε καταχώριση με τίτλο "Ειρηνιστή, είσαι πολεμοκάπηλος! (ή, το Σύνδρομο της Βάρκιζας)" , επιτίθεται εναντίον των "δήθεν ειρηνιστών" που καταδικάζουν τις ίσες αποστάσεις στον Λίβανο (δεν είμαι σίγουρος πού κολλάει η Βάρκιζα), επειδή όπως γράφει: προσπαθούν να δικαιολογήσουν, όπως κάνουν όλοι οι δήθεν ειρηνιστές, την ύπαρξη και το δίκαιο μιας παραστρατιωτικής-τρομοκρατικής ομάδας σαν τη Χεζμπολάχ αποδίδοντάς της το κυρίαρχο “βολικό” χαρακτηριστικό τους: το ό,τι είναι το αντίπαλο δέος του Ισραήλ. Επιλεκτική και κοντόφθαλμη οπτική. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι, και επειδή έχω την αίσθηση πως "υποδεικνύομαι" ως πρότυπος "δήθεν ειρηνιστής", με βάση προηγούμενο σχετικό κείμενό μου , αλλά και επειδή ούτως η άλλως αναδεικνύονται κάποια ζητήματα που χρήζουν απάντησης, συζητώ παρακάτω σε κάποια βασικά σημεία του κειμένου του Jus