Ο καραγκιόζης πλεϊμπόης

Όταν αγανακτώ για την ηλιθιότητα των κυβερνώντων την χώρα, όταν εξοργίζομαι που άνθρωποι που μετά δυσκολίας μιλούν Ελληνικά και που δεν θα μπορούσαν να διοικήσουν μπακάλικο γίνονται υπουργοί, στρέφω το βλέμμα προς Δυσμάς και λέω:
Υπάρχουν και χειρότερα...

Σχόλια

Ο χρήστης Αστραδενή είπε…
Ναι...τόσο κοντά στην Ελλάδα είναι η λύση της καθημερινής ερώτησης:Μα τί κατάσταση είναι αυτή!Γίνονται αυτά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
6/24/2005 1:35 π.μ.
Ο χρήστης kkk είπε…
Καλά, δεν μπορεί να μιλήσει ο άνθρωπος ειλικρινά, πεσαν όλοι να τον φάνε.. :-D

Εγώ είμαι σίγουρος οτι ο Μπερλουσκόνι πίστευε οτι χρησιμοποιούσε ταλέντα πλεϋμπόυ. Τώρα η Φινλανδέζα τι κατάλαβε, μόνο η ίδια μπορεί να μας πει...

Πάντως, εν αγνοία όλων των δεδομένων, γιατί να αποκλείουμε κάποια εκδοχή;

(Just a bit of harmless fun, hehe - Arnie)
6/24/2005 6:31 π.μ.
Ο χρήστης S G είπε…
ο Μπερλουσκονι εχει πεταξει τρελες ατακες και στο παρελθον. Δεν ειχε πει σε μια συναντηση: "Ας μιλησουμε τωρα για γυναικες και ποδοσφαιρο. Γκερχαρντ (Σρεντερ) εσυ πρεπει να ξερεις απο γυναικες, ετσι?" :-)


παντως ο Μπερλουσκονι μπορει να ναι λιγο καφρος, αλλα εχει διοικησει μπακαλικο Ταλω!


ΥΓ δεν ξερω γιατι 5 στις 6 φορες, τα σχολια δεν λειτουργουν (δεν ανοιγει καν η σελιδα)
6/25/2005 5:45 π.μ.
Ο χρήστης talos είπε…
S_G: Για τους Έλληνες μιλούσα... Ο Μπερλουσκόνι είναι ο άνθρωπος για τον οποίο έχει φτιαχτεί ο όρος *καραγκιόζης*, και οι γκάφες και οι ανοησίες του είναι μνημειώδεις.

Πολιορκητή, καταλαβαίνω τι λες αλλά και ο Λεβέντης έτσι αυθόρμητος είναι. Ο Μπερλουσκόνι είναι ένας συνδιασμός Μπόμπολα και Λεβέντη με ολίγη από Ντούτσε.
6/25/2005 3:28 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Εικόνα
Είμαστε στην εποχή που μεταξύ της Google και του Facebook διαμορφώνεται, διακινείται και διαχέεται σχεδόν όλη η παγκόσμια δημοσιογραφική παραγωγή (εκτός Κίνας και Ρωσίας). Είμαστε επίσης στην εποχή που χωρίς τη μεσολάβηση αυτών των δύο εταιρειών και των υπηρεσιών τους, κάθε δημοσιογραφική παραγωγή, ανεξάρτητα από την πηγή της, είναι καταδικασμένη στη σχετική ή πλήρη αφάνεια. Δηλαδή έχει καταστεί αδύνατον για οποιονδήποτε επαγγελματία της επικοινωνίας ή της δημοσιογραφίας, κάποιον ακτιβιστή ή κάποιο δημόσιο πρόσωπο να «βγει» από τον κύκλο των υπηρεσιών αυτών χωρίς να υποστεί ποινή περιθωριοποίησης. Η Google και το Facebook αποτελούν με διάφορους τρόπους και σε διαφορετικά πεδία ολοκληρωτικά μονοπώλια. Κάθε συζήτηση για την ελευθερία του λόγου και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στις ημέρες μας, ιδίως στη Δύση, δεν μπορεί παρά να αφορά τη ρύθμιση και τον έλεγχο των πρακτικών αυτών των εταιριών. Η ρύθμιση αυτή, αν θέλουμε να είναι ουσιώδης, δεν μπορεί να είναι αυτορρύθμιση, δεν μπ
Διαβάστε περισσότερα

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση

Εικόνα
Περί Βαϊμάρης, για να μην λέμε πράγματα που δεν στέκουν: Ένας από τους βασικούς λόγους που ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία, ήταν η διάθεση των αστικών κομμάτων να συνδιαλλαγούν μαζί του, στάση που πήγαζε από την αρχή πως είναι προτιμότεροι οι Ναζί από τους Κομμουνιστές. Το εθνικιστικό  συντηρητικό κόμμα υπήρξε κυβερνητικός του εταίρος. Το κόμμα του Κέντρου ήταν αυτό που έδωσε την κρίσιμη ψήφο υπέρ του Ermächtigungsgesetz , του νομοσχεδίου δηλαδή που έδωσε την αρμοδιότητα στην εκτελεστική εξουσία να νομοθετεί ερήμην του κοινοβουλίου και σήμανε την αρχή της χιτλερικής δικτατορίας και των παγκόσμιων δεινών. Η πρακτική αυτή όμως είχε ήδη προϊδεασθεί και "νομιμοποιηθεί" σαν ιδέα από το Κόμμα του Κέντρου (Deutsche Zentrumspartei), όταν για να προχωρήσει στα μέτρα άγριας λιτότητας σε μια βουλή όπου δεν είχε την σαφή πλειοψηφία (αλλά είχε την ανοχή των Σ/Δ), ο Κεντρώος καγκελάριος της λιτότητας Heinrich Brüning επικαλείτο την δυνατότητα που του έδινε το Σύνταγμα της Βαϊμάρης
Διαβάστε περισσότερα

Brexit: Το αναπάντεχο καλοκαίρι της Βρετανίας

Εικόνα
{Το άρθρο αυτό γράφτηκε λίγες εβδομάδες μετά το Βρετανικό δημοψήφισμα για την έξοδο από την ΕΕ, και δημοσιεύτηκε στο τεύχος καλοκαιριού του περιοδικού "Δημοσιογραφία" } Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, είναι ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Brexit είναι ένα «εν δυνάμει» κοσμοϊστορικό γεγονός επειδή η κατάληξη του ζητήματος της αποχώρησης ή μη του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιθανότερο να περάσει από αρκετά ακόμα κύματα πριν καταλήξει στην πράξη σε κάποιο οριστικό αποτέλεσμα. Ακόμα όμως και το ενδεχόμενο απόρριψης τελικά της λαϊκής βούλησης, όπως εκφράστηκε μέσα από το δημοψήφισμα, σε μια χώρα «πρώτης γραμμής» ως προς την παγκόσμια ισχύ της και τη δημοκρατική της παράδοση, θα αποτελούσε μείζονα εξέλιξη, και θα επιβεβαίωνε την προκεχωρημένη αποδημοκρατικοποίηση και μεταδημοκρατικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελώντας και σε αυτήν την περίπτωση μια παγκόσμια, κοσμοϊστορική και
Διαβάστε περισσότερα