Οι απαντήσεις των κομμάτων στην Greenpeace

Η οικολογική οργάνωση Greenpeace, έθεσε δέκα ερωτήματα προς τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα σχετικά με θέματα κλιματικών αλλαγών και περιβάλλοντος. Τρία από τα τέσσερα κόμματα απάντησαν (όχι η ΝΔ, έχει κάτι επενδύσεις στην Ζαχάρω να οργανώσει και δεν άδειαζε). Τις απαντήσεις μπορείτε να τις βρείτε εδώ [αρχείο pdf]. Έχουν αρκετό ενδιαφέρον. (via)

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Μαζική κίνηση για παραπλάνηση στα Exit Polls . . .

http://demek.pblogs.gr/2007/09/mazikh-kinhsh-gia-paraplanhsh-sta-exit-polls.html

Το διαδίκτυο έχει δύναμη. Το μήνυμα αυτό μπορεί να περάσει σε εκατομμύρια χρήστες ακόμη και προφορικά.
9/14/2007 1:01 μ.μ.
Ο χρήστης Oneiros είπε…
Έχουν όντως πολύ ενδιαφέρον. Όπως για παράδειγμα, δείχνουν ότι το ΚΚΕ αγρόν ηγόραζε περί περιβαλλοντικής και οικολογικής πολιτικής (είτε δεν τους ενδιαφέρει η εφαρμογή μέτρων ή απλά δεν κατάλαβαν τις ερωτήσεις, which is just as bad). Ανησυχητική ίσως είναι και η (σχεδόν) "ναι σε όλα" γραμμή των ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, με την έννοια του ότι αναρωτιέμαι αν μας λένε αυτά που θέλουμε ν' ακούσουμε, αν και τουλάχιστον οι θέσεις και των δύο παρατάξεων -και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ- είναι σαφώς οι πιό "πράσινες" εντός κοινοβουλίου, στα χαρτιά.
9/14/2007 5:31 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Εικόνα
Είμαστε στην εποχή που μεταξύ της Google και του Facebook διαμορφώνεται, διακινείται και διαχέεται σχεδόν όλη η παγκόσμια δημοσιογραφική παραγωγή (εκτός Κίνας και Ρωσίας). Είμαστε επίσης στην εποχή που χωρίς τη μεσολάβηση αυτών των δύο εταιρειών και των υπηρεσιών τους, κάθε δημοσιογραφική παραγωγή, ανεξάρτητα από την πηγή της, είναι καταδικασμένη στη σχετική ή πλήρη αφάνεια. Δηλαδή έχει καταστεί αδύνατον για οποιονδήποτε επαγγελματία της επικοινωνίας ή της δημοσιογραφίας, κάποιον ακτιβιστή ή κάποιο δημόσιο πρόσωπο να «βγει» από τον κύκλο των υπηρεσιών αυτών χωρίς να υποστεί ποινή περιθωριοποίησης. Η Google και το Facebook αποτελούν με διάφορους τρόπους και σε διαφορετικά πεδία ολοκληρωτικά μονοπώλια. Κάθε συζήτηση για την ελευθερία του λόγου και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στις ημέρες μας, ιδίως στη Δύση, δεν μπορεί παρά να αφορά τη ρύθμιση και τον έλεγχο των πρακτικών αυτών των εταιριών. Η ρύθμιση αυτή, αν θέλουμε να είναι ουσιώδης, δεν μπορεί να είναι αυτορρύθμιση, δεν μπ
Διαβάστε περισσότερα

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση

Εικόνα
Περί Βαϊμάρης, για να μην λέμε πράγματα που δεν στέκουν: Ένας από τους βασικούς λόγους που ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία, ήταν η διάθεση των αστικών κομμάτων να συνδιαλλαγούν μαζί του, στάση που πήγαζε από την αρχή πως είναι προτιμότεροι οι Ναζί από τους Κομμουνιστές. Το εθνικιστικό  συντηρητικό κόμμα υπήρξε κυβερνητικός του εταίρος. Το κόμμα του Κέντρου ήταν αυτό που έδωσε την κρίσιμη ψήφο υπέρ του Ermächtigungsgesetz , του νομοσχεδίου δηλαδή που έδωσε την αρμοδιότητα στην εκτελεστική εξουσία να νομοθετεί ερήμην του κοινοβουλίου και σήμανε την αρχή της χιτλερικής δικτατορίας και των παγκόσμιων δεινών. Η πρακτική αυτή όμως είχε ήδη προϊδεασθεί και "νομιμοποιηθεί" σαν ιδέα από το Κόμμα του Κέντρου (Deutsche Zentrumspartei), όταν για να προχωρήσει στα μέτρα άγριας λιτότητας σε μια βουλή όπου δεν είχε την σαφή πλειοψηφία (αλλά είχε την ανοχή των Σ/Δ), ο Κεντρώος καγκελάριος της λιτότητας Heinrich Brüning επικαλείτο την δυνατότητα που του έδινε το Σύνταγμα της Βαϊμάρης
Διαβάστε περισσότερα

Brexit: Το αναπάντεχο καλοκαίρι της Βρετανίας

Εικόνα
{Το άρθρο αυτό γράφτηκε λίγες εβδομάδες μετά το Βρετανικό δημοψήφισμα για την έξοδο από την ΕΕ, και δημοσιεύτηκε στο τεύχος καλοκαιριού του περιοδικού "Δημοσιογραφία" } Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, είναι ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Brexit είναι ένα «εν δυνάμει» κοσμοϊστορικό γεγονός επειδή η κατάληξη του ζητήματος της αποχώρησης ή μη του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιθανότερο να περάσει από αρκετά ακόμα κύματα πριν καταλήξει στην πράξη σε κάποιο οριστικό αποτέλεσμα. Ακόμα όμως και το ενδεχόμενο απόρριψης τελικά της λαϊκής βούλησης, όπως εκφράστηκε μέσα από το δημοψήφισμα, σε μια χώρα «πρώτης γραμμής» ως προς την παγκόσμια ισχύ της και τη δημοκρατική της παράδοση, θα αποτελούσε μείζονα εξέλιξη, και θα επιβεβαίωνε την προκεχωρημένη αποδημοκρατικοποίηση και μεταδημοκρατικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελώντας και σε αυτήν την περίπτωση μια παγκόσμια, κοσμοϊστορική και
Διαβάστε περισσότερα