"...Για τους λόγους αυτούς, θα πρέπει να δεχθούμε πως βρισκόμαστε σε πόλεμο."

Η ινδή συγγραφέας Arundhati Roy λέει τα πράγματα με το όνομά τους στον λόγο της στο Παγκόσμιο κοινωνικό φόρουμ στην Βομβάη. Ο λόγος είναι στα Αγγλικά και τιτλοφορείται "Αρέσει στις γαλοπούλες η ημέρα των Ευχαριστιών;" . Μικρό μεταφρασμένο απόσπασμα:

...Στις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής, όπου τέτοια πράγματα μέχρι και πριν από λίγα χρόνια θα κουβεντιάζονταν ψιθυριστά, κάποιοι συζητάνε πια ανοιχτά για την καλή πλευρά του Ιμπεριαλισμού και για την ανάγκη μιας ισχυρής αυτοκρατορίας για να αστυνομεύει έναν ταραγμένο κόσμο. Οι νέοι ιεραπόστολοι θέλουν την τάξη με τίμημα την δικαιοσύνη. Την πειθαρχία με τίμημα την αξιοπρέπεια. Την κυριαρχία με οιοδήποτε τίμημα. Πού και πού, καλούν κάποιους από μάς για να "συζητήσουμε" το θέμα σε "ουδέτερα" βήματα που προσφέρουν τα πολυεθνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το να αντιδικείς για τον ιμπεριαλισμό είναι σαν να συζητάς για τα υπέρ και τα κατά του βιασμού. Τι μπορούμε να πούμε; Ότι μας έλειψε πολύ;

Όπως και νάχει ο νέος Ιμπεριαλισμός είναι ήδη εδώ. Είναι μια ξανασχεδιασμένη και εκσυγχρονισμένη εκδοχή αυτού που κάποτε γνωρίζαμε. Για πρώτη φορά στην ιστορία, μια και μοναδική αυτοκρατορία, με οπλοστάσιο που θα μπορούσε να εξαφανίσει τον κόσμο μέσα σε ένα απόγευμα, κατέχει την πλήρη, μονοπολική, οικονομική και στρατιωτική ηγεμονία. Χρησιμοποιεί διαφορετικά όπλα για να ανοίξει διαφορετικές αγορές. Δεν υπάρχει ούτε μια χώρα στον πλανήτη που δεν βρίσκεται ανάμεσα στο στόχαστρο κάποιου αμερικάνικου πυραύλου Κρουζ και στο καρνέ επιταγών του ΔΝΤ. Η Αργεντινή είναι το μοντέλο σου αν θελήσεις να γίνεις ο καλός μαθητής του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, το Ιράκ αν είσαι το μαύρο πρόβατο...

Ένα προς ένα τα σημεία του λόγου της συνοψίζουν το θεμελιωδώς φρικαλέο της νέας τάξης πραγμάτων του καινούριου ιμπεριαλισμού. Διαβάστε το.

Εντοπίστηκε μέσω του eyeranian του εξαιρετικού Ιρανού ιστολόγου