Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2005

Οι χάρτες του Google έγιναν παγκόσμιοι

Εικόνα
Το Google, χρησιμοποιώντας το keyhole το οποίο είχε αγοράσει προ μηνών, παρουσιάζει το Google Earth : την χαρτογράφηση της υφηλίου με πραγματικές δορυφορικές εικόνες. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό - και τρομακτικό. Αν και η ανάλυση ποικίλει από σημείο της Γης σε σημείο, η υψηλότερη διαθέσιμη δωρεάν σου επιτρέπει ανάλογα με την ανάλυση να δεις καθαρά το σπίτι σου. Τόσο υψηλή ανάλυση για την Ελλάδα έχει μόνο στο λεκανοπέδιο Αττικής, αλλά και στις υπόλοιπες πόλεις βλέκεις αρκετά καθαρά τα βασικά κτήρια, γήπεδα κτλ. Είναι δωρεάν download ~10Mb, και θέλει γρήγορη σύνδεση για να δουλέψει (>256k υποθέτω)... Πρόκειται για εθιστικό κατασκεύασμα που θα κοστίσει εκατομμύρια χαμένες εργατοώρες (είπε ο μπλόγκερ χαζεύοντας τα νησάκια του Ειρηνικού και τις βουνοκορφές των Ιμαλαΐων...). Χάσιμο - αλλά να θυμάστε να χαιρετάτε προς τα πάνω όταν βγαίνετε έξω από το σπίτι σας - καποιο μηχανικό μάτι πιθανόν να σας κοιτά ... Παραδείγματα: 1. Πλατεία Συντάγματος (κλικάρτετε για πιο μεγάλο μέγεθος) 2. Γή

The Gyros Project

Γκαλερί του δρόμου, από την Αμερική: The Gyros Project . The gyros experience : "Οι ταμπέλες του γύρου - οι ζωγραφισμένες με το χέρι εικόνες που βρίσκονται σε χοτντογκάδικα, πιτσαρίες και Ελληνικά φαστφούντ - είναι σύγκχρονα εικονίσματα, στην κυριολεξία: λατρευτικές εικόνες που δημιουργούνται από ανώνυμους τεχνίτες για να φέρουν τους πιστούς σε κοινωνία με το αντικείμενο της λατρείας τους... Αντίθετα με την συνηθισμένη θρησκευτική εμπειρία, ο γύρος απαιτεί όχι τόσο πίστη, όσο άρση της αμφιβολίας - για το επιθυμητό της δημόσιας δοσοληψίας όσο και για τα ωφέλη των καθαρών αρτηριών..."

Λογικό λογισμικό

Μεταφράζω από την είδηση για την υπόσχεση της Νορβηγίας για την μη-χρήση ιδιόκτητου λογισμικό στο δημόσιο της χώρας . Ο υπουργός εκσυγχρονισμού (!) της Νορβηγίας, μιλώντας σε σχετικό συνέδριο: ...περιέγραψε ένα σχέδιο για την ψηφιοποίηση των κυβερνητικών επικοινωνιών (σχέσεων). Αυτό περιλαμβάνει την δέσμευση ότι όλα τα κρατικά ιδρύματα θα σχεδιάσουν την εισαγωγή συστημάτων ανοιχτής πηγής μέχρι τον επόμενο χρόνο Δηλώσε επίσης ότι δοθεί σε κάθε πολίτη η δικιά του/της ιστοσελίδα στους κρατικούς εξυπηρετητές (servers) για να διευκολυνθούν οι δοσοληψίες τους με το κράτος. "Ιδιόκτητοι τύποι λογισμικού δεν θα είναι πλέον αποδεκτοί στην επικοινωνία μεταξύ πολιτών και κυβέρνησης", εξήγησε ο [υπουργός]... Δεν θα κάνω συγκρίσεις, απλώς να παρατηρήσω ότι δεν υπήρξε και δεν υπάρχει μάλλον ούτε ένα μέλος Ελληνικής κυβέρνησης που να κατανοεί καν για ποιο λόγο υφίσταται μια τέτοια συζήτηση. Είχα κάνει ανάλογα σχόλια με αφορμή μια συμφωνία της Microsoft με το Ελληνικό δημόσιο προ διετίας, ό

Αγορές σκουπιδιών

Με τον Πάσχο Μανδραβέλη με χωρίζει ιδεολογική άβυσσος. Το γεγονός ότι διαφωνώ περίπου με το 80% όσων λέει με είχε οδηγήσει στην απόφαση να μην μπαίνω συχνά στην διαδικασία να σχολιάζω κείμενά του με τα οποία διαφωνώ, γιατί μεταξύ Αδριανόπουλου, Μίχα και Μανδραβέλη, άλλη δουλειά δεν θα έκανα... Ένα πρόσφατο όμως σχόλιό του ξεπερνά τις απλές ιδεολογικές αντιρρήσεις μου και την κατ'ιδίαν αγανάκτησή μου για την έλλειψη επειχειρηματολόγησης όταν συχνά παρουσιάζει ως εύλογα και γενικώς αποδεκτά πράγματα που γνωρίζω ότι είναι αμφιλεγόμενα - και είναι γεμάτο πραγματολογικά και εμπειρικά σφάλματα. Το θέμα του είναι τα σκουπίδια και οι ΧΥΤΑ... Αν και από μόνο του δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία, το άρθρο είναι ενδεικτικό μιας ευρύτερης τάσης "αγοραλογίας", η οποία είναι συνήθως εξίσου επιφανειακή και ανεδαφική με το υπό εξέταση άρθρο... Ο Π. Μανδραβέλης σπεύδει να βρει κάποια λύση για το πρόβλημα των σκουπιδιών της Αττικής από το οπλοστάσιο της ελεύθερης αγοράς (γιατί αλλοίμονο το

Ο καραγκιόζης πλεϊμπόης

Όταν αγανακτώ για την ηλιθιότητα των κυβερνώντων την χώρα, όταν εξοργίζομαι που άνθρωποι που μετά δυσκολίας μιλούν Ελληνικά και που δεν θα μπορούσαν να διοικήσουν μπακάλικο γίνονται υπουργοί, στρέφω το βλέμμα προς Δυσμάς και λέω: Υπάρχουν και χειρότερα...

Δημοκρατία ή θάνατος

Στην Ελλάδα δεν έχεις δικαίωμα να επιλέξεις το πώς θα ταφείς . Ούτε το ποίμνιο (μπέεεεεε) της Εκκλησίας της Ελλάδας (το οποίο παραμένει ποίμνιο για την ΕτΕ ότι και να λέει το ίδιο), ούτε οι ατυχείς αλλόδοξοι, οι οποίοι παρά τις διαβεβαιώσεις της εκκλησίας ότι δεν έχει πρόβλημα με την καύση εξακολουθούν να έχουν πρόβλημα λόγω της γενικής δυσκινησίας που χαρακτηρίζει το Ελληνικό κράτος σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει με θέματα που άπτονται εκκλησιαστικού βέτο. Ένα συναφές πρόβλημα που και αυτό έλκει την προέλευσή του από εμπόδια που βάζει η εκκλησία, είναι το γεγονός ότι Έλληνες Μουσουλμάνοι πρέπει να πάνε στην Κομοτηνή για να ταφούν , ακόμα και αν μένουν στο Γκάζι... Γενικά, όπως σημείωνε με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του Χ. Φλωράκη η Άννα Δαμιανίδη στα "Νέα", είναι εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη η τέλεση πολιτικής κηδείας στην χώρα μας (εκτός και αν είσαι πρώην αρχηγός πολιτικού κόμματος). Παρότι πολλοί στην Εκκλησία της Ελλάδος και περί αυτής δεν συμφωνούν με την πρακτική τ

Ίδια είδηση, διαφορετικές απόψεις

Τίτλος 1: +1,4% η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα στην Αττική . Τίτλος 2: «Βουτιά» 9,8% της οικοδομικής δραστηριότητας τον Μάρτιο και Τίτλος 3: Πτωτικά η οικοδομική δραστηριότητα στο 3μηνο 2005 ... Πρόκειται για την ίδια είδηση με τους ίδιους "αριθμούς". Απλώς τονίζονται διαφορετικές πλευρές της είδησης. Οι διαφορά τόνου μεταξύ των δύο πρώτων τίτλων, ίσως να χρήζει εξήγησης που υπερβαίνει, ίσως, το συγγραφικό στυλ των συντακτών;

Δημόσιες εκτελέσεις

Περί μονιμότητας στο Δημόσιο με κάλυψαν οι vrypan , o Θοδωρής Γούτας και ο netpen . Εγώ να διατυπώσω κάποιες απορίες: - Τα κόμματα που έκαναν το δημόσιο, τσιφλίκι εκλογικό των στελεχών/κομματαρχών τους... - Που προτιμούσαν να διορίζουν σε δημόσιες υπηρεσίες χιλιάδες περιττούς αργόμισθους, (εις βάρος των εργαζομένων), αντί π.χ. με τα ίδια και λιγότερα λεφτά να δίνουν αξιοπρεπή επιδόματα ανεργίας, ώστε έτσι να διατηρήσουν το πελατειακό κράτος που τους ήταν απαραίτητο για την πολιτική τους διαιώνιση (και να μειώνουν την επίσημη ανεργία)... - Που διόριζαν στην διοίκηση των δημοσίων επιχειρήσεων τον κάθε άχρηστο και άσχετο, για λόγους εσωτερικών πολιτικών ισορροπιών... - Που δεν παρενέβαιναν ούτε όταν η διαφθορά μεταξύ των στελεχών τους βρομούσε ως τα ουράνια... - Που δεν επιχείρησαν (γιατί δεν μπορούσαν και γιατί τα στελέχη τους πλούτιζαν από την διαφθορά) ποτέ να διατυπώσουν (πόσω μάλλον να εφαρμόσουν) ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης των δημοσίων υπηρεσιών, με γνώμονα το συμφέρον του πολίτη...

Ο Καραγκιόζης στο Ίντερνετ

... όχι ο δικός μας, αλλά ο Tούρκος εξαδελφός του, σε παράσταση στο Karagoz TV . Από σχετική καταχώρηση στο Metafilter με διάφορους άλλους σύνδεσμους περί Καραγκιόζη (Έλληνα και Τούρκου). Έ ρε γλέντια...

Κριτήριο...

Κριτήριο της ελευθερίας του λόγου σε μια χώρα είναι το κατά πόσο μπορούν να δημοσιεύονται υπέροχα λιβελογραφήματα εμπεριστατωμένου μίσους σε εμπορική εφημερίδα χωρίς να διατρέχει κανείς τον (ορατό) κίνδυνο αγωγών. (Φαντάζεστε να έγραφε κανείς κάτι ανάλογο για κάποιον αείμνηστο Έλληνα Εθνικό Ηγέτη; Στην Βουλή θα είχε φτάσει το θέμα)... Από αυτήν την άποψη οι ΗΠΑ διατηρούν ( ακόμα ) υψηλά τον δείκτη της ελευθερίας του λόγου. Από την άλλη, κριτήριο της αποτελεσματικότητας του μηχανισμού προπαγάνδας είναι αν τέτοιο κείμενο και τέτοιος λόγος περιθωριοποιείται εν τω γενάσθαι του. Και αν η βιομηχανία αποπληροφόρησης και πλύσης εγκεφάλου δικαιώνει την τελευταία παράγραφο του Mark Ames...

Greekworks (και Serbworks)...

Έπεσα πάνω στο greekworks , ψάχονοντας για πληροφορίες σχετικά με την Σερβοελληνική "συνεργασία". Ο ιστοχώρος, περί της Ελλάδας γενικά, αγγλόφωνος, μάλλον από Ελληνοαμερικάνους συντηρούμενος, περιέχει αυτήν την εξαιρετική βιβλιοκριτική του Peter Pappas σχετικά με το βιβλίο του Τάκη Μίχα "Ανίερη Συμμαχία" , για την σχέση μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας, που μου φαίνεται σε μεγάλο βαθμό εύστοχη σε σχέση με την σημασία αλλά και τις ελλείψεις του βιβλίου του Μίχα (που είναι και συνεργάτης του εν λόγω ιστοχώρου). Αλλά η κριτική αυτή θα πρέπει να διαβαστεί γιατί λέει πολλά και εύστοχα για την Ελληνική κοινωνία και την Ελληνική δημοσιογραφία - στην πορεία εξέτασης του βιβλίου που κρίνει. (Ο Pappas κερδίζει και άλλους πόντους προσωπικής συμπάθειας, με αυτήν την εύλογη κριτική του Ευρωσυντάγματος ). Σε σχέση με τα Ελληνοσερβικά τώρα, τρεις σχετικοί σύνδεσμοι: - στο ιστολόγιο Τουκιθεμπλόμ (και μέσω αυτού στην Ελευθεροτυπία), για τις περιπέτειες ενός Έλληνα εθελοντή στην Βοσνία (

Μαφίες, λύτρα και εθνικισμός. Με λίγο από Ελλάδα

[ Ενημέρωση 9/6 : Από ότι φαίνεται η όλη ιστορία που περιγράφει ο Γκλέννυ είχε θεωρηθεί από τον Ελληνικό τύπο "διπλωματική επιτυχία" της κυβέρνησης Παπανδρέου! Βλέπε εδώ και εδώ ... Τα Νέα έγραφαν ότι η διαμεσολάβηση ήταν "δείγμα των δυνατοτήτων που έχει η χώρα μας σε μια περιοχή, τα προβλήματα της οποίας άλλοι Ευρωπαίοι δεν μπορούν, ή καλύτερα, δεν θέλουν να κατανοήσουν". Παράλληλα όμως εικάζεται η συνεννόηση της κυβέρνησης με το ΝΑΤΟ για τις κινήσεις της... Ο Ριζοσπάστης μάλιστα κατήγγειλε την κυβέρνηση για "Διατεταγμένη Νατοϊκή υπηρεσία" με την οποία, "ανέλαβαν ευχαρίστως το ρόλο του μοχλού πίεσης προς τους Βόσνιους Σέρβους"... Μπέρδεμα...!] Ο Μίσα Γκλέννυ (Misha Glenny) βρετανός δημοσιογράφος που κάλυψε την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στο εξαιρετικό του βιβλίο (που δεν έχει από όσο ξέρω μεταφραστεί στα Ελληνικά) The Fall of Yugoslavia (ισορροπημένο και με σπάνια για την δύση κατανόηση των χαοτικών βαλκανικών ιντριγκών) σε ένα νέο άρθρο του γ

Περιγλώσσιο=Ο εξωγήινος αρχηγός των ΕΛ;

Ακούσατε, ακούσατε: Επίδοξοι ΕΛληνοκεντρικοί συγγραφείς: ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ=ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΣ=ΠΥΞΙΣ=ΤΕΛΕΣΙΣ=ΣΚΟΡΠΙΟΣ=750 = ακολουθήστε τους συνδέσμους...

Study History ρε!

Οι Iοί της Ελευθεροτυπίας σχετικά με το όνομα και την ταυτότητα των ακατανόμαστων βορείων μας γειτόνων . Πολλούς ίσως ξενίσει ότι χρησιμοποιούν ιστορικά στοιχεία, παραπομπές, λογικά επιχειρήματα και άλλες δυτικόφερτες ανθελληνικές αναλυτικές μεθόδους, αντί να ξεκινούν από το πασίδηλα γνωστό και να κατασκευάζουν τα στοιχεία έτσι ώστε να δικαιώνεται η (ορθή) εθνική πολιτική θέση - την οποία άλλωστε μάθαμε από τα σχολικά μας εγχειρίδια και άρα δεν θα μπορούσε να είναι λάθος. Εθνικόν είναι το αληθές είχε πει ο ευρωλιγούρης Διονύσιος Σολωμός αν θυμάμαι καλά...

Άνεμος ανυπακοής...

Ότι και να πούμε, η συζήτηση που έγινε και γίνεται τώρα στην Ελλάδα, με αφορμή το Γαλλικό δημοψήφισμα (και από σήμερα και το Ολλανδικό), ήταν και είναι πολύ μεγαλύτερη από τότε που, στα βιαστικά και με ελάχιστη κάλυψη από τα ΜΜΕ, η Ελληνική Βουλή ψήφισε άρον-άρον επί της Συνταγματικής συνθήκης. Εμμέσως και δια αντανακλάσεως η Ελληνική κοινωνία (καλά, έστω... ένα μέρος της Ελληνικής κοινωνίας) έμαθε περισσότερα αυτές τις μέρες σχετικά με το θέμα από όσα είχε μάθει από συγγραφής του σχεδίου συντάγματος. Είναι σαφές πως, αν μας είχε δοθεί η δυνατότητα δημοψηφίσματος για το θέμα (όπως, δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω, ήταν το δημοκρατικά εύλογο) η συζήτηση θα ήταν ακόμα ευρύτερη, θα δινόταν η ευκαιρία να ειπωθούν πολλά για την ΕΕ και να συζητήσουμε για πρώτη φορά σε πολιτικό και όχι σε συμβολικό επίπεδο για την Ευρώπη, τι θέλουμε από αυτή, που πηγαίνει και τι συμβαίνει στην διευρυνόμενη Ένωση. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μεταστροφή των Ελλήνων πολιτών πάνω στο θέμα, μετά το αποτέλεσμα του Γ