Εδώ στην Μεγάλη Σοβιετική Πατρίδα...

Η αμετροέπεια και η σχεδόν σουρρεαλιστική ρητορική της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ δεν παύουν ποτέ να με εντυπωσιάζουν. Άννα Διαμαντοπούλου έφα:

Σύντροφοι, ίσως είμαστε η τελευταία Κομμουνιστική χώρα στην Ευρώπη. Το κράτος καταδυναστεύει το 55% της οικονομίας, δεν συμβαίνει ούτε στις νέες χώρες και καταδυναστεύει όλους τους θεσμούς.


Δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται για αυτοκριτική ή για μομφή στην ΝΔ επί νεοκομμουνισμώ. Αυτή η προσφώνηση "σύντροφοι", όμως, στην αρχή κάνει την δήλωση ακόμα πιο Μόντυ Πάιθον. Υπενθυμίζω πάντως ότι και η Ιταλία και η Γαλλία (τουλάχιστον) έχουν παρόμοια επίπεδα κρατικού μεριδίου της οικονομικής δραστηριότητας - αν αυτό το νεοφιλελεύθερο "καταδυναστεύει" αναφέρεται στο νούμερο αυτό. Δυστυχώς δεν μας εξηγεί τι ακριβώς προκρίνει για άμεση ιδιωτικοποίηση για να γνωρίζουμε τι μας μέλλει να πάθουμε.

Να σημειώσουμε βέβαια ότι δεν γίνεται πουθενά λόγος για την καταστροφική επιρροή της Πασοκικής διακυβέρνησης πάνω στην παραγωγικότητα του κρατικού τομέα. Δηλαδή αυτοί που διάλυσαν και ξεχείλωσαν τον δημόσιο τομέα για να κάνουν πελατειακή πολιτική, είναι αυτοί που μέμφονται την "καταδυνάστευση" της οικονομίας από αυτόν ακριβώς τον δημόσιο τομέα που έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους. Χωρίς μια αυτοκριτική κουβέντα.

Υπό το πρίσμα αυτό τα όσα είπε ο Σπύρος Βούγιας έρχονται να συμπληρώσουν την σπουδή στο οξύμωρο που αποτελεί η κατασκευαζόμενη νέα ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ:

Ήθελα να πω τότε πως μπορεί να έφυγα από το Συνασπισμό, αλλά δεν έφυγα από την αριστερά. Ίσα - ίσα παρέμεινα στην αριστερά, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι αριστερά και μάλιστα είναι μια λαϊκή, βαθιά ριζωμένη στην Ελλάδα αριστερά...


Με συγχωρείτε τώρα γιατί έχω να πάω στα κολχόζ μου για να βοηθήσω ως καλός σταχανοβίτης την επίτευξη του Νέου Πενταετούς Πλάνου.

Σχόλια

Ο χρήστης Michael είπε…
Με συγχωρείτε τώρα γιατί έχω να πάω στα κολχόζ μου για να βοηθήσω ως καλός σταχανοβίτης την επίτευξη του Νέου Πενταετούς Πλάνου.

Φοβάμαι πως έχεις μείνει πίσω, φίλε μου. Το σύγχρονο σοσιαλιστικό κίνημα διαθέτει πλέον Τετραετή Πλάνα, ώστε να προσαρμόζονται με τις εκλογικές αναμετρήσεις. :)
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
'Οταν κάναμε Οικονομικά στην Αγγλία έτσι λέγανε την Ελλάδα, Κομουνιστικό Κράτος γιατί είχε (τότε) 40% κρατικό έλεγχο στο ΑΕΠ. Τα στοιχεία για την Ιταλία, Γαλλία που τα βρήκες; Δεν το πιστεύω ότι ειναι τόσο αποτυχημένοι σαν κι εμάς.
Ο χρήστης talos είπε…
Χμμμ αν "τότε" (πότε;) η Ελλάδα είχε 40% "κρατικό έλεγχο στο ΑΕΠ", τώρα θα έχει λιγότερο και η Διαμαντοπούλου δεν ξέρει τι λέει. Το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για διαφορετικούς δείκτες.

Η Αγγλία αποτελεί ένα ωραίο παράδειγμα των πιθανών συνεπειών της ιδωτικοποίησης των παντων. Μέσα σε δύο δεκαετίες η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός πολλαπλασιάστηκε. Αλλά έβγαλαν πολλά λεφτά στο Σίτυ και αυτός είναι άλλωστε ο σημαντικότερος οικονομικός δείκτης. Αυτά σε μια χώρα πάμπλουτη σε σχέση με την δική μας.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
«...δεν συμπαθώ το κόκκινο/μήτε το μαύρο/κάθε φορά που συλλογίστηκα πάνω στα χρώματα/πήγαινα με το πράσινο...». Τάκη Σινόπουλου, Η γνωριμία με τον Μαξ (1956)

Οταν η επικαιρότηυτα και η ποίηση εκθέτουν την ποίηση

Κ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
«...δεν συμπαθώ το κόκκινο/μήτε το μαύρο/κάθε φορά που συλλογίστηκα πάνω στα χρώματα/πήγαινα με το πράσινο...». Τάκη Σινόπουλου, Η γνωριμία με τον Μαξ (1956)

Οταν η επικαιρότηυτα και η ποίηση εκθέτουν την ποίηση

Κ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
«...δεν συμπαθώ το κόκκινο/μήτε το μαύρο/κάθε φορά που συλλογίστηκα πάνω στα χρώματα/πήγαινα με το πράσινο...». Τάκη Σινόπουλου, Η γνωριμία με τον Μαξ (1956)

Οταν η επικαιρότηυτα και η ποίηση εκθέτουν την ποίηση

Κ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
«...δεν συμπαθώ το κόκκινο/μήτε το μαύρο/κάθε φορά που συλλογίστηκα πάνω στα χρώματα/πήγαινα με το πράσινο...». Τάκη Σινόπουλου, Η γνωριμία με τον Μαξ (1956)

Οταν η επικαιρότηυτα και η ποίηση εκθέτουν την ποίηση

Κ.
Ο χρήστης Sakis Rizos είπε…
Πότε θα σταματήσει το ΠΑΣΟΚ να βαυκαλίζεται επιτέλους;!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση

Brexit: Το αναπάντεχο καλοκαίρι της Βρετανίας