28η Οκτωβρίου: περί Β΄Παγκοσμίου και κατοχής...
Επ’ αφορμή της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου και της Ελληνικής εποποιίας απέναντι στην φασιστική Ιταλία, αλλά και του μεγαλειώδους έπους της Εθνικής Αντίστασης (που, παρά την μοναδική στην Ευρώπη – πλην Γιουγκοσλαβίας – έκταση ένταση και μαζικότητά του, αποσιωπήθηκε σχεδόν πλήρως μεταπολεμικά), σας παρουσιάζω τα εξής σχετικά θέματα από το διαδίκτυο:
1. Ιστοσελίδες για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα Βαλκάνια [στα αγγλικά], με πολλές λεπτομέρειες και χωρίς ιδιαίτερες μονομέρειες. Πολύ καλή και πλήρης δουλειά. Εξ αυτών, με αφορμή τις ανοησίες των σημαιολογούντων, περί «Αλβανών εχθρών», αξίζει να σημειώσουμε την περιγραφή της αντίστασης των Αλβανών εναντίον των φασιστών , αποσπάσματα από την οποία μεταφράζω πρόχειρα παρακάτω:
[Η αντίσταση άρχισε να μαζικοποιείται] «...πια το καλοκαίρι του 1940, όπου, ως αποτέλεσμα των ετοιμασιών για τον πόλεμο με την Ελλάδα, οι υποχρεώσεις του Αλβανικού πληθυσμού αυξήθηκαν, τόσο οι επιστρατεύσεις όσο και οι δημεύσεις σιτηρών και ζώων. Οι νέοι άντρες διέφευγαν της επιστράτευσης ανεβαίνοντας στα βουνά, οι υπό κινητοποίηση φαντάροι λιποτακτούσαν από το στρατό και ενίσχυαν τις αντάρτικες ομάδες. Στα τέλη Αυγούστου ο αριθμός των ανταρτικών ομάδων είχε αυξηθεί κατά τέτοιο βαθμό που οι Ιταλοί ήδη συνήθιζαν να μιλούν για την «διευρυνόμενη εξέγερση των ορεσιβίων Αλβανών...»
και:
« ...Η αντίσταση στην Αλβανία ενεργοποιήθηκε μετά τις ήττες των Ιταλικών δυνάμεων στον πόλεμο με την Ελλάδα, που είχε ξεκινήσει στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Αρχικά το σλόγκαν για το κτίσιμο μιας «Μεγάλης Αλβανίας», στην οποία οι Ιταλοί υποσχέθηκαν να συμπεριλάβουν ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής Ηπείρου (Τσαμουριά), επέτρεψε στην κυβέρνηση δοσίλογων να κινητοποιήσει περίπου χίλιους εθελοντές στον στρατό (πέρα από τα τακτικά στρατεύματα). Η κατάρρευση του Ιταλικού μετώπου στην Ελλάδα, προκάλεσε κρίση στα τακτικά στρατεύματα, που αρνήθηκαν να λάβουν μέρος σε περαιτέρω μάχες, καθώς και στις μονάδες εθελοντών οι οποίες διαλύθηκαν. Κάποιοι από τους στρατιώτες διέφυγαν στα βουνά. Τελικά ο αριθμός των ένοπλων ομάδων και ανταρτικών αποσπασμάτων, τα οποία ενισχύθηκαν από τους λιποτάκτες του στρατού, αριθμούσε στις δεκάδες με πάνω από 3000 άνδρες συνολικά. Τον Νοέμβριο στρατιώτες που είχαν στασιάσει, αρνούμενοι την συμμετοχή τους σε Ιταλικές μονάδες, συγκρούστηκαν στην πόλη Λέζα κοντά στο λιμάνι του Σένγκγιν στα παράλια της Αδριατικής, σε μάχες με το Ιταλικό σώμα σωφρονισμού τους, σκοτώνοντας 19 και τραυματίζοντας θανάσιμα 30 Ιταλούς, υποχωρώντας στην συνέχεια προς το βουνό. Τον ίδιο μήνα ένα απόσπασμα ανταρτών έστησε ενέδρα σε εχθρικό κομβόι μεταφορών στον δρόμο προς το Αργυρόκαστρο, με πολλούς Ιταλούς νεκρούς. Στις 17 Μαΐου του 1941 στα Τίρανα ένας νεαρός ονόματι Βασίλ Λάτσι αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον [βασιλιά της Ιταλίας] Βίκτορα Εμμανουήλ ΙΙΙ πυροβολώντας τον...»
2. Μια έρευνα του Ιού της «Ελευθεροτυπίας» σχετικά με το ξαναγράψιμο της ιστορίας της κατοχής και των ταγμάτων ασφαλείας .
3. Καλή παρέλαση!
1. Ιστοσελίδες για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα Βαλκάνια [στα αγγλικά], με πολλές λεπτομέρειες και χωρίς ιδιαίτερες μονομέρειες. Πολύ καλή και πλήρης δουλειά. Εξ αυτών, με αφορμή τις ανοησίες των σημαιολογούντων, περί «Αλβανών εχθρών», αξίζει να σημειώσουμε την περιγραφή της αντίστασης των Αλβανών εναντίον των φασιστών , αποσπάσματα από την οποία μεταφράζω πρόχειρα παρακάτω:
[Η αντίσταση άρχισε να μαζικοποιείται] «...πια το καλοκαίρι του 1940, όπου, ως αποτέλεσμα των ετοιμασιών για τον πόλεμο με την Ελλάδα, οι υποχρεώσεις του Αλβανικού πληθυσμού αυξήθηκαν, τόσο οι επιστρατεύσεις όσο και οι δημεύσεις σιτηρών και ζώων. Οι νέοι άντρες διέφευγαν της επιστράτευσης ανεβαίνοντας στα βουνά, οι υπό κινητοποίηση φαντάροι λιποτακτούσαν από το στρατό και ενίσχυαν τις αντάρτικες ομάδες. Στα τέλη Αυγούστου ο αριθμός των ανταρτικών ομάδων είχε αυξηθεί κατά τέτοιο βαθμό που οι Ιταλοί ήδη συνήθιζαν να μιλούν για την «διευρυνόμενη εξέγερση των ορεσιβίων Αλβανών...»
και:
« ...Η αντίσταση στην Αλβανία ενεργοποιήθηκε μετά τις ήττες των Ιταλικών δυνάμεων στον πόλεμο με την Ελλάδα, που είχε ξεκινήσει στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Αρχικά το σλόγκαν για το κτίσιμο μιας «Μεγάλης Αλβανίας», στην οποία οι Ιταλοί υποσχέθηκαν να συμπεριλάβουν ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής Ηπείρου (Τσαμουριά), επέτρεψε στην κυβέρνηση δοσίλογων να κινητοποιήσει περίπου χίλιους εθελοντές στον στρατό (πέρα από τα τακτικά στρατεύματα). Η κατάρρευση του Ιταλικού μετώπου στην Ελλάδα, προκάλεσε κρίση στα τακτικά στρατεύματα, που αρνήθηκαν να λάβουν μέρος σε περαιτέρω μάχες, καθώς και στις μονάδες εθελοντών οι οποίες διαλύθηκαν. Κάποιοι από τους στρατιώτες διέφυγαν στα βουνά. Τελικά ο αριθμός των ένοπλων ομάδων και ανταρτικών αποσπασμάτων, τα οποία ενισχύθηκαν από τους λιποτάκτες του στρατού, αριθμούσε στις δεκάδες με πάνω από 3000 άνδρες συνολικά. Τον Νοέμβριο στρατιώτες που είχαν στασιάσει, αρνούμενοι την συμμετοχή τους σε Ιταλικές μονάδες, συγκρούστηκαν στην πόλη Λέζα κοντά στο λιμάνι του Σένγκγιν στα παράλια της Αδριατικής, σε μάχες με το Ιταλικό σώμα σωφρονισμού τους, σκοτώνοντας 19 και τραυματίζοντας θανάσιμα 30 Ιταλούς, υποχωρώντας στην συνέχεια προς το βουνό. Τον ίδιο μήνα ένα απόσπασμα ανταρτών έστησε ενέδρα σε εχθρικό κομβόι μεταφορών στον δρόμο προς το Αργυρόκαστρο, με πολλούς Ιταλούς νεκρούς. Στις 17 Μαΐου του 1941 στα Τίρανα ένας νεαρός ονόματι Βασίλ Λάτσι αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον [βασιλιά της Ιταλίας] Βίκτορα Εμμανουήλ ΙΙΙ πυροβολώντας τον...»
2. Μια έρευνα του Ιού της «Ελευθεροτυπίας» σχετικά με το ξαναγράψιμο της ιστορίας της κατοχής και των ταγμάτων ασφαλείας .
3. Καλή παρέλαση!
