Αγνοώντας το προφανές για χάρη του γελοίου
"Ωστόσο οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εξετάζουν και ένα άλλο ακραίο σενάριο. Συγκεκριμένα ερευνούν αν η προχθεσινή επίθεση προέρχεται από κάποια ομάδα ένοπλης δράσης όπως η «Σέχτα Επαναστατών», η οποία βρίσκεται σε διαμάχη- με άγνωστο βεβαίως περιεχόμενο- με άτομα από τον χώρο των Εξαρχείων. Σύμφωνα με τους αστυνομικούς «την εκδοχή αυτή ενισχύει η διαπίστωση ότι η χειροβομβίδα αμυντικού τύπου, σοβιετικής κατασκευής του ΄70, είναι παρόμοια με αυτή που χρησιμοποίησε η οργάνωση “Σέχτα Επαναστατών” στην επίθεση προ 25 περίπου ημερών στο Αστυνομικό Τμήμα Κορυδαλλού,η οποία επίσης δεν εξερράγη".
Αν βέβαια η σύμπτωση του μοντέλου της χειροβομβίδας σημαίνει κάτι (και όπως έχει πει ο Παντελής Μπουκάλας στην Καθημερινή δεν είναι προφανές ότι πρόκειται καν για πραγματικό και επιβεβαιωμένο δεδομένο), ευκολότερα μπορεί να σημαίνει κάτι που συνδέεται με άλλα στοιχεία της υπόθεσης, όπως εκείνα που επισημαίνει ο Αντώνης Καρράς. (Ανάλογα, αλλά όχι ακριβώς ίδια, παρατηρεί ο Άνεμος)
Αν είναι έτσι, με δεδομένη την παγκόσμια εμπειρία που προαναφέραμε, τα βασικά και κρίσιμα ερωτήματα σε μια λογικότερη προσέγγιση των δεδομένων είναι πια τα εξής: Τι δυνατότητες έχει το παρακράτος και τι σκοπούς έχει; Πόσο αυτόνομο είναι από την κυβέρνηση; Είναι ελέγξιμο ή είναι διάχυτο και δεν αντιδρά άμεσα σε εντολές; Πόσο καιρό θα παραμένει ο ελέφαντας στο δωμάτιο πριν κάποιοι αρχίσουν να πιθανολογούν (ή έστω να διερευνούν) την ύπαρξή του;
Από τις πρώτες ημέρες σχεδόν της εξέγερσης του Δεκέμβρη έχουμε γίνει μάρτυρες μιας άγριας, επικίνδυνης και εν εξελίξει προβοκάτσιας: από τους κολλητούς της αστυνομίας ματσουκοφόρους που καταγράφτηκαν στα βίντεο εκείνων των ημερών, μέχρι την επιδημία πυροβολισμών αμέσως μετά στους δρόμους της Αθήνας. Από την εμφάνιση ύποπτων οργανώσεων με ρητορική που παραπέμπει σε εικονογραφημένους υπερήρωες, μέχρι τις εμφανίσεις τραμπούκων στο τέως παρκάκι στην Κυψέλη και τέλος την δολοφονική επίθεση στο Στέκι των Μεταναστών στα Εξάρχεια: Το φάσμα της οικονομικής κρίσης και η αγωνία της εξέγερσης (αυτής που σοβεί και αυτής που έγινε) ξυπνούν άραγε παλιούς, σκοτεινούς μηχανισμούς από την ύπνωσή τους;
Σχόλια
υπέροχο! και μπράβο που φρόντισες να συμπεριλάβεις και τους τραμπούκους της Κύπρου, στο πάρκο.
Μην εμπιστεύεσαι πάντως πολύ τα ρεπορτάζ των εφημερίδων που μιλούν για το παρακράτος...
Κανείς δεν δαγκώνει το χέρι που τον ταϊζει...
Η εξέγερση των Παρισινών προαστίων έληξε μόνο κατόπιν συμφωνίας και υπόσχεσης της Κυβέρνησης για απολύτως συγκεκριμένα μέτρα για να βγουν αυτά από την κρίση.
Στην Ελλάδα η περιβόητη "εξέγερση" έληξε απλά με την είσοδο στην εορταστική περίοδο.
Οργισμένα νιάτα που εγκαταλείπουν τις επάλξεις του αγώνα τους προς χάριν της γαλοπούλας, είναι κάτι που προβληματίζει.
16χρονα με σούπερ laptops και ασύρματο ίντερνετ που κάνουν καθιστική διαμαρτυρία, απαιτώντας να πέσει η κυβέρνηση, αδιαφορώντας για το ποιά θα είναι η επόμενη, είναι κάτι που δημιουργεί ερωτήματα.
"Εξέγερση" που προμοτάρεται από μεγάλη πολυεθνική εταιρεία κινητής τηλεφωνίας και σούπερ μεγαλοδημοσιογράφους των καθεστωτικών μίντια, πάλι δημιουργεί ερωτήματα.
Πάντως η Σέχτα παρακουμπάει στο παρακράτος της εξουσίας (και όχι μόνο) δεν νομίζετε;
Εδώ ο Τζωρτζάτος είναι αυτός που μας έβαλε τις υποψίες.
Οι εξεγέρσεις επίσης είναι ξεσπάσματα. Καμία εντύπωση δεν προκαλεί η ύφεση της κινητικότητας συν τοις άλλοις γιατί δούλεψαν για αυτή οι στρατόκαυλοι, οι παρακρατικοί και οι προβοκάτορες. Καμία καταστολή δεν θα μπορούσε να ήταν επιτυχέστερη από τους διάφορους ένοπλους και μη χουλιγκάνους... Αλλά είναι νωρίς ακόμα, η κρίση έχει πολύ δρόμο. Τα της κινητής τηλεφωνίας που λες δεν έχω δει. Σημειώνω όμως π.χ. την χρήση της εικόνας του Τσε από διαφημιστές κάθε είδους, ως απάντηση. Οι μεγαλοδημοσιογράφοι έδρασαν σχεδόν όλοι με μία φωνή προκειμένου να ταυτίσουν τα μπάχαλα με την εξέγερση και να απαγορεύσουν κάθε ερμηνεία της στα ΜΜΕ. Δεν είμαι σίγουρος ποιους εννοείς. Εχώ την εντελώς (μα εντελώς) αντίθετη εικόνα...
Τέλος το ασύρματο ίντερνετ είναι τζάμπα σε πάρα πολλά σημεία της πρωτεύουσας πλέον. Το λάπτοπ με δόσεις πλέον είναι πολυ κοινό. Μπερδεύεις πάντως την κοινωνική εξέγερση με την πολιτική επανάσταση. Δεν είναι το ίδιο. Η κοινωνική εξέγερση σπανίως έχει άμεσα πολιτικά αιτήματα.
Στο τελευταίο σου σημείο: Εκπεφρασμένα το λέω αυτό στην ανάρτηση. Ισχυρίζομαι μάλιστα ότι αυτό υποδεικνύει η ανακοίνωση της αστυνομίας.
‘One leading member of the polytechnic occupation was Dimitris Hadzisokratis, who now leads a left-wing parliamentary group wary of the current insurgency. as are the powerful Communist Party, whose views his alliance shares. He meets us in his office in parliament, to contrast then with now.
http://www.guardian.co.uk/world/2009/feb/22/civil-unrest-athens
Πόσο μάλλον όταν κάποιοι φώναζαν να κλείσουμε τις πόρτες στις "τυφλές εξεγέρσεις", από τις 7/12/08.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω ότι η Γαλλική επανάσταση, δεν μας αφορά επί του προκειμένου, νομίζω ότι εγράφη καθ'υπερβολή. Αν όχι να διακρίνουμε τους Ροβεσπιέρους και τους Νταντόν.
Έχω πάρει δεδομένη πολιτκή θέση και από αυτήν θα μιλήσω.
Δηλώνω ΣΥΝ και Αν. Πτ.
Από αυτήν την όπτική θέση θα σου απαντούσα για Λ.Α και Σοβέτο.
Αλλά δεν θα μπώ σε αντιπαράθεση με απόψεις που εκφράζουν άλλη άποψη για την αλλαγή της κοινωνίας για τα στάδια των εξεγέρσεων και ανατροπών συστήματος.
Έχω άλλα μέτρα και σταθμά και φυσικά δεν αντιπαρατίθεμαι για πράγματα που έχω τοποθετηθεί.
Στον χώρο που πιστεύω έχουν καταθέσει αναλυτικές αναφορές επί του θέματος.
Δεν νομίζω ότι τα ποστ μου είναι λειψά
Το λέω γιατί θεωρώ τα παραδείγματα άστοχα,
Έχουν μόνο ένα κοινό στοιχείο
"Η εξέγερση από μόνη της είναι ένα αίτημα αδικημένων κοινωνικών ομάδων"
Αυτό το θεωρώ δεδομένο αλλά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που έχει αναλυθεί, ήδη.
Δεν είμαι κοινωνιολόγος, αλλά μιλώ ως πολίτης με συγκεκριμένες αξιακές αρχές.
Η εξέγερση εν τέλει έμεινε στη μέση, δηλαδή ότι είχα πεί.
Αν πιστεύεις ότι θα συνεχισθεί θα το δούμε στην πορεία καθώς και το αποτέλεσμα της.
Πάντως Ομπάμα δεν βλέπω να βγαίνει μετά είκοσι χρόνια στην ελλάδα.
Όλα αυτό καθ'υπερβολή στη δική μας περιπτωση σε σχέση με τα παραδείγματα
που ανέφερες.
Τελείως άλλες συνθήκες, αλλά αυτό το θεωρούμε δεδομένο και τριτεύων ζήτημα.
Νομίζω πως (και εσύ γιατί και άλλοι εδώ σε προηγούμενες συζητήσεις έκαναν το ίδιο πράγμα) θεωρείς ότι η εξέγερση δικαιούται να λέγεται εξέγερση αν υπηρετεί κάποιου είδους προοδευτική πολιτική προοπτική. Η εξέγερση είναι συνηθέστερα *κοινωνικό* και όχι πολιτικό φαινόμενο. Το οποίο το εκτιμάς πολιτικά. Και το οποίο δείχνει κάτι για την κοινωνία μέσα στην οποία συμβαίνει. Σημειώνω π.χ. ότι ελάχιστοι ασχολήθηκαν με τους δεκάδες χιλιάδες πανελληνίως οργισμένους πιτσιρικάδες και όχι μόνο και όλοι ασχολήθηκαν μόνο με μερικές εκατοντάδες μπάχαλων. Αυτό όμως είναι *πολιτική* επιλογή, συγκάλυψης της γενικευμένης αναγνάκτησης εναντίον του πολιτικού συστήματος
Παρόλα αυτά, δεν ήταν αυτό το αντικείμενο της ανάρτησης. Το αντικείμενο της ανάρτησης είναι πως μπορεί πλέον κανείς εύλογα να υποθέσει πως υπάρχει παρακρατικό/κρατικό σχέδιο διάχυσης της βίας, προκειμένου να ανακοπεί η κινηματική δυναμική του Δεκέμβρη (του οποίου φυσικά δεν ήταν η ουσία η το μείζον θέμα οι λεηλασίες και τα μπάχαλα) σε άτυπη συνεργασία με συμμορίες ηλιθίων που φαντασιώνονται πως είναι "αντεξουσιαστές" αλλά χρησιμοποιούν σκινάδικη βία. Το έχουν πετύχει. Ο κόσμος έχει τρομάξει με τις αγριότητες που γίνονται. Αυτό πέρα από την αποτίμηση των "δεκεμβριανών 08" η οποία για μένα ήταν αυτή - από την πρώτη στιγμή.
Παρενθετικά - και επειδή με ανησυχεί η ελληνική διάχυτη εμμονή με τον Ομπάμα, δυο λέξεις: Ο Ομπάμα σε οιαδήποτε πολιτική κλίμακα είναι σε οικονομικά θέματα (υπό την αίρεση της Κρίσης ίσως;) σαφώς στα δεξιά της Μέρκελ και του Κάμερον (να μην σου πω και στα κοινωνικά). Μικρή εξοικείωση με τα των ΗΠΑ θα μετρίαζε τον ενθουσιασμό για τον Ομπάμα, ο οποίος μου μοιάζει Κλίντον 2.0 - σαφώς καλύτερος από το Αβυσσαλέο Κθούλου που προηγήθηκε, αλλά πάντως, μέχρι της αποδείξεως του εναντίου, δεν αναμένεται διαφορετικός από τους republicrats που προηγήθηκαν του Μπους ΙΙ. Βασίζεται δε το φαινόμενο σε μια κουλτούρα προσωπολατρείας και προσωποπαγούς αντίληψης της πολιτικής πολύ αντιδημοκρατικότερης από οτιδήποτε θα ήταν πλέον πολιτικά επιτρεπτό στην Ευρώπη.
Τέλος μεθοδολογικά για την διευκόλυνση της συζήτησης, ας παραπέμπουμε σε συγκεκριμένα κείμενα, δεν είναι δυνατόν να συζητήσω επί των Απάντων είτε των δικών σου πολλώ δε μάλλον της Ανανεωτικής Πτέρυγας (που δεν είναι ενιαία ιδεολογικά - καθόλου) και δεν με ενδιαφέρει επίσης καθόλου (μα καθόλου) να αναπαραγάγω τις συζητητικές παθολογίες του ΣΥΝ εδώ (Θεός φυλάξοι). Και για αυτόν τον λόγο αποφεύγω τελευταία να γράψω επί όλων των εξελίξεων κομματικού / κεντρικού πολιτικού τύπου εδωπέρα, μιλώντας για γενικότερα πράγματα. Θα προτιμούσα αν θέλεις να μιλάμε επί προσωπικών απόψεων όχι επί των θέσεων της Χ ή της Ψ ομάδας, για την ψυχική ηρεμία όλων μας :-) Για αυτά ας συζητήσουμε αλλού άμα θέλεις!
Συμφωνώ εν πολλοίς, μαζί σου.
Δεν είναι εύκολη μία τέτοια συζήτηση.
Δεν ανήκω στους "αγανακτισμένους" εναντίον του συστήματος.
Θάλεγα ότι ήρθα σε αντίθεση εξ' αρχής μαζί τους και όχι βέβαια επειδή είμαι με το σύστημα:)
Αλλά στο θέμα της βίας χρειάζεται, πράγματι μία συζήτηση.
Δεν είμαι γενικώς "κατά"ούτε υπερ.
Αλλά επί του προκείμένου έχω και εγώ να σου στείλω ενδεικτικά ένα ποστ γατί έχω γράψει εκαντοτάδες.
Νομίζω, όμως ότι μία συζήτηση θάταν χρήσιμη.
Έκανα σχόλιο γιατί νομίζω ότι πιθανόν να φιαφωνούμε σε κάποιες λεπτές διαχωριστικές γραμμές.
Καλό Σ/Κ και τα λέμε.
Έχω την αίσθηση όμως πως αναφέρεσαι σε μένα όταν λες τα περί Λος Άντζελες και Σοβέτο στα σχόλια κάτι το οποίο με στεναχωρεί, διότι δεν περιγράφεις ορθά κάτι που είπα, αλλά με κάνει και να πιστεύω πως ίσως μπερδεύεις το Σοβέτο με κάτι άλλο(;).
Εν ολίγοις δεν έχω κανένα πρόβλημα, το αντίθετο, να δέχομαι κριτική για πράγματα τα οποία λέω. Έχω πρόβλημα με μη-εύλογες ερμηνείες όσων λέω που χρησιμοποιούνται για να τροφοδοτήσουν αυτό που αγγλικά λέγεται straw man argument.
Ευχαρίστως πάντως να συζητήσω επί της ουσίας οιοδήποτε από τα θέματα που αναφέρεις, αλλά όχι όλα μαζί!
Εσύ αναφέρθηκες σ'αυτά.
Και όμως εγώ δεν αναφερόμουν σ'εσένα.
Ισως δεν έπρεπε να τα γράψω ωα απάντηση σ'ένα προηγούμενο σχόλιο του ποστ μου.
Ειδικά για το Λ.Ατζελες υπάρχει προσωπική μου στιχομυθία (με πολλούς μάρτυρες) με στέλεχος (μετά τον πρόεδρο..) του ΣΥΝ σε συνεδρίαση Παναττική.
Αναφέρθηκα σε εξεγέρσεις του:
Μάη 68 Γαλλία,
Αμερική και Αγγλία την ίδια εποχή που
δεν είναι γνωστές αλλά έφεραν αποτελέσματα, παραδόξως.
Μίλησα για Ιταλία και Γερμανία .
Επεσήμανα ότι αυτές που είναι γνωστές αλλά είχαν άσχημα, άμεσα αποτελέσματα τις γνωρίζουμε...
Οι άλλες που αναφέρεται σ' αυτές ο Λοτζ πέρασαν απαρατήρητες.
Είναι ένα γεγονός ανθρώπινο να μην βλέπουμε τα θετικά και αυτά που κάνουν λίγο θόρυβο.
Σ'αυτό επάνω, στην ομιλία μου, επενέβη ο Ν.Χ....και μου είπε "και του Λ.Ατζελες, να μην το ξεχνάμε"
Ότι έχω να πω θα στο πω, ευθέως.
Αλλά έχεις δίκιο που το συσχετίζεις και δεν σε αδικώ καθόλου.
Δεν είναι όμως αυτό το κυρίαρχο θέμα στη πολιτική μας συζήτηση.
Από πλευράς όμως δεοντολογίας, καθίσταται πρωτεύον.
Δες το ως λάθος μου, αλλά δεν ήθελα να σε θίξω. Ούτε τις απόψεις σου επ'αυτών.
Έχουν αναφερθεί αρκετές φορές και ίσως, κακώς δεν άντεξα στον πειρασμό να το αναφέρω.
Ξέχασέ το, δική μου ευθύνη.
Την καληνύχτα μου.
Τα λέμε.
Αλλά όπως λες. Μία- μία και ξεχωριστά κεφάλαια, με βάση σύστημα αξιών.
Γιατί αλλιώς δεν βγαίνει άκρη,
Με την ΠΟΣΔΕΠ, θα επιμείνω πρός το παρόν αλλά μ'ενδιαφέρει η άποψή σου.
Αλλά δημοσίως, δεν μπορώ και θάθελα να το καταλάβεις και να μην το παρεξηγήσεις.
Let’s face it. Historically, Black folks have gotten much more attention from yellin’ “Fight the Power” than from singin’ “We Shall Overcome.”
Ask any Black activist and he will tell you that the only time that the media care about what Black folks think is when there is the threat of someone raisin’ the roof.
If you are not either in a position to start a riot or call one off, the talkin’ heads really don’t give two cents what you think.
Also, look at how many government programs were started after the rebellions of the ‘60s and after the Rodney King verdict in the early ‘90s.
Although politicians are quick to say there is no money for the poor, have you noticed how quickly they find some funds when they smell smoke?
Back in the ‘60s Kwame Ture (Stokely Carmichael) said: “A lot of people in the bourgeoisie tell me that they don’t like H. Rap Brown when he says, ‘I’m gonna burn this country down.’ But every time Rap Brown says that, they get a poverty program.”
You might not agree with those kinds of tactics but you can’t deny that the squeaky spinnin’ rims get the grease …
As Run DMC once rapped: “Don’t ask me because I don’t know why. But it’s like that and that’s the way it is.”
Για την ΠΟΣΔΕΠ προς το παρόν (γιατί πολιτικά εσωκομματικά δεν θα μιλήσω εδώ) να πω πως εκλαμβάνω τις ύβρεις εναντίον της Συσπείρωσης (π.χ.), για τις οποίες δεν έχει τοποθετηθεί η ΑΡΜΕ, ως έμμεση επικρότηση *σε προσωπικό επίπεδο* των μομφών και των ύβρεων εναντιον όλων των μελών της. Έτσι ή ο Γαβρόγλου π.χ. είναι τραμπούκος ή όφειλε η ΑΡΜΕ να υπερασπιστεί την Συσπείρωση από την γενικευμένη συκοφαντία. Αυτό δε το "την απαράδεκτη αδράνεια της ΠΟΣΔΕΠ με αποτέλεσμα τον ξυλοδαρμό του Γ. Πανούση", ή είναι ακούσια ανακριβολογία, ή σημαίνει πως πιστεύεις πως η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ οργάνωσε την επίθεση εναντίον του Πανούση, ή ήξερε ότι θα γινόταν και δεν την απέτρεψε. Δεν βλέπω άλλη δυνατή ερμηνεία.
Αυτή που πιστεύω εγώ.
Κάποιοι θερμοκέφαλοι, που δεν ξέρω σε τι πιστεύουν βρήκαν την δική τους ευκαιρία σ'αυτόν το γενικό αναβρασμό να κάνουν, για δικούς τους λόγους, αυτήν την ηλίθια πράξη.
Εγώ δεν εστιάζομαι στο "ποιός" έκανε την βίαιη ενέργεια.
Μιλάω ότι στον "αστερισμό της βίας" δεν φτάνει η καταδίκη της βίας.
Χρειάζεται η καταδίκη στην "ανοχή της βίας" και εκεί θέλω να δοθεί η αρμόζουσα προσοχή μας.
Η "πολιτική εμπειρία" δεν έχει να κάνει, μόνο με την γνώση ιστορικών γεγονότων, την μηχανιστική αντίληψη και τις αναγωγιστικές παραβολές.
Δεν θέλω να συνεχίσουμε επ'αυτού.
Είσαι σαφής και ανέφερες σοβαρά γεγονότα (ΠΟΣΔΕΠ, αλλά και άλλα..)
που ίσως θα μπορούσαμε κάποια στιγμή να
τα εξετάσουμε, από κοντά.
Ευχαριστώ.
Την καλημέρα μου.