Παλαιστίνη: μια οργισμένη ανάλυση

Ο Ασάντ Αμπου Χαλίλ ("Angry Arab), είναι καθηγητής στις ΗΠΑ σήμερα, αριστερός, γεννημένος στον Λίβανο. Με αφορμή την εκλογική επιτυχία της Χαμάς, ξεσπαθώνει και τα λέει χύμα για την Φατάχ, για την Χαμάς και την αποτυχία της Παλαιστινιακής Αριστεράς. Το κείμενο είναι στα Αγγλικά και ο συγγραφέας έχει κάποιο πρόβλημα με την παραγραφοποίηση, αλλά το ποστάρω εδώ γιατί είναι το είδος της πολιτικής ανάλυσης που θεωρώ πιο χρήσιμη για την κατανόηση κάποιων πραγμάτων: εμπαθής, εκ του σύνεγγυς και κρανιωμένη, σε θέση να πει τα πράγματα όπως τα βλέπει και όχι όπως θα πρέπει να φαίνονται. Εν αντιθέσει με τις κοινοτυπίες περί σοκ, νέου χάρτη της περιοχής κττ. Η ουσία του πολιτικού μπλόγκινγκ. Μεταφέρω λίγο από την αρχή στα Ελληνικά:

[Ενημέρωση: το κείμενο με παραγράφους]

"Αυτό ήταν μοιραίο να συμβεί. Το κίνημα της Φατάχ... ήταν τόσο στενά συνδεδεμένο με την προσωπικότητα και την ηγεσία του Αραφάτ που φαίνεται πως έπεσε μαζί του. Ο Αραφάτ δεν ήθελε ένα κίνημα που θα θεσμοποιούσε τον Παλαιστινιακό αγώνα για ανεξαρτησία, ή που θα διαχειριζόταν τις λαϊκές δυνατότητες. Αντί για αυτά, θεσμοποίησε την διαφθορά μέσα από τις δομές της ΟΑΠ και της Φατάχ. Ποτέ δεν θαύμασα την Φατάχ σαν κίνημα, ή την ρητορική της, ιδιαίτερα την ρητορική της, κι ας μη μιλήσουμε για το τι έκανε υπό τον Αραφάτ που διέταξε την δολοφονία ενός σκιτσογράφου, του Νατζί Αλ Αλί, κάτι που ποτέ δεν θα ξεχάσω, που συμφώνησε στους ντροπιαστικούς όρους του Όσλο και ο οποίος μαζί με τον Σαντάτ και την Σαουδική Αραβία έκανε τα περισσότερα για να υπονομεύσει τον Παλαιστινιακό αγώνα για ανεξαρτησία..."