Βολιβία: καλά μαντάτα

Βολιβιανή Ανάσταση:
Ο 46χρονος αγροτοσυνδικαλιστής Εβο Μοράλες, ιθαγενής της φυλής Αιμάρα, ηγέτης του κόμματος Κίνημα προς τον Σοσιαλισμό (MAS) και "υποψήφιος των περιφρονημένων από την ιστορία της Βολιβίας" σύμφωνα με τα λεγόμενα του, είναι από το βράδυ της Κυριακής ο νέος πρόεδρος της χώρας. Πετυχαίνοντας έναν πρωτοφανή εκλογικό θρίαμβο, κατόρθωσε να ξεπεράσει το ποσοστό του 50%, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της Βολιβίας. Αν δεν ξεπερνούσε αυτό το όριο, τότε το Κογκρέσο θα επέλεγε ανάμεσα στους δύο υποψηφίους με τις περισσότερες ψήφους. Ο Μοράλες είχε χάσει τις προηγούμενες εκλογές σε μια τέτοια ψηφοφορία...
..."Είμαστε νικητές και τώρα μπορούμε να αλλάξουμε αυτή τη χώρα. Ο λαός βρίσκεται επί τέλους στην εξουσία... Με αυτή την κυβέρνηση φτάνουν στο τέλος τους οι διακρίσεις και ο ρατσισμός ... Θα εργαστούμε για τον τερματισμό του νεοφιλελεύθερου μοντέλου" δήλωσε ο Μοράλες απευθυνόμενος σε χιλιάδες οπαδούς του. "Από αύριο αρχίζει στην πραγματικότητα η νέα ιστορία της Βολιβίας: μία ιστορία κατά την οποία θα επιδιώξουμε την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη", πρόσθεσε....


Περισσότερα στο Αγγλόγλωσσο Ιστολόγιον και σε μια παλαιότερη εκπομπή του Εξάντα (στην οποία οδηγήθηκα από μια υπέροχα παρεμπιπτόντως σχετική καταχώριση του Sraosha) ...

Εδώ τραγουδάμε: Cholita Marina para Evo! (mp3)...

Σχόλια

Ο χρήστης ultrasonic15 είπε…
Και όμως αυτό είναι το αποτέλεσμα (όλα αυτά που γίνονται στη Ν. Αμερική είναι αποτελέσματα) της πολιτικής των ΗΠΑ εγκαθίδρυσης δικών τους πιονιέρων (πολλά τα παραδείγματα) σε καθεστώτα (συνήθως χούντες) χωρών της Ν. Αμερικής.
Το έκαναν νομίζοντας ότι έτσι εγκαθιστούν την επιρροή τους σε χώρες στη γειτονιά τους (εξασφαλίζοντας έτσι αγορές - έτσι νόμιζαν). Όταν δρας ενάντια στην ελευθερία τότε όλα κάποια στιγμή θα σου γυρίσουν μπούμεραγκ.

Έχουν μπλέξει οι ΗΠΑ (με δικές τους πολιτικές σα γεννεσιουργές αιτίες) μέσα στο 2006 με 5-10 χώρες σοβαρές υποψήφιες για αλλαγή κυβερνήσεων προς σαφώς μη φιλοαμερικανικές.

Πρόσκαιρα οι ΗΠΑ (για λίγες δεκαετίες) κράτησαν στη σφαίρα επιρροής τους τις χώρες της Ν. Αμερικής (κατά κανόνα με αθέμιτα μέσα και βία - βλέπε Κίσινγκερ κλπ κλπ) και τώρα το όλο πράγμα έρχεται εναντίον τους.
Ακόμα και καθαρά ωφελιμιστικά να το δει κανείς, η μη προώθηση της ελευθερίας βλάπτει μακροπρόθεσμα.
Ο χρήστης Sakis Rizos είπε…
"Καλά μαντάτα"; Δεν είμαι και τόσο σίγουρος όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο που θαυμάζει, όπως έχει πει, τον Chavez και τον Castro. Ίδωμεν...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αυτό θα έλεγα κ εγώ. Πόσο καλά μαντάτα είναι η εκλογή ενός ανθρώπου που έχει--κατά δήλωσίν του--ίνδαλμα τον Κάστρο;

Βέβαια, εξελέγη.Όμως τα "μαντάτα" αξιολογούνται στο τέλος μιας θητείας.

Αθήναιος.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Μην ανησυχείτε. Σε λίγο καιρό τα δυτικά media θα τον κατατάξουν κι αυτόν στους "αυταρχικούς", δηλ. μη αρεστούς στις ΗΠΑ, ηγέτες. Θα εφεύρουν καταπατήσεις δικαιωμάτων, καταπιεσμένους διαφωνούντες, εκλογικές νοθείες, κτλ. Είναι ζήτημα μηνών.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Συγγνώμη, αλλά είχα ξεχάσει να βάλω όνομα στο προηγούμενο (ανώνυμο) σχόλιο.
Ο χρήστης Sraosha είπε…
Δεν είμαι από αυτούς που γουστάρουνε Φιντέλ, τουναντίον. Ούτε ο Μπατίστα θα μου άρεσε, ωστόσο. Για τον Ούγο δεν ξέρω, τρομερό η μόνη σου ελπίδα να είναι ένας λαϊκιστής... Πάντως, όταν είσαι λατινοαμερικάνος (και δη Βολιβιανός -- ανελέητη φτώχεια και σχεδόν σουρεαλιστική αδικία), είτε θαυμάζεις τον Φιντέλ και τον Τσάβεζ, είτε είσαι σκουληκαντέρα, μέσες-άκρες.

Είμαι σίγουρος πως οι Αμερικάνοι σύντομα θα φτιάξουν έναν λατινοαμερικανικό "Άξονα του Κακού και Ανυπότακτου": Κούβα-Βενεζουέλα-Βραζιλία (λόγω Λούλα)-Βολιβία...
Ο χρήστης talos είπε…
Δεν καταλαβαίνω την μήνι εναντίον του Τσάβες, που έχει εκλεγεί έξι φορές (αν δεν έχω χάσει τον λογαριασμό) σε διαδικασίες που είχαν την επιδοκιμασία των εξωτερικών παρατηρητών, εναντίον του συνόλου του τύπου που είναι στα χέρια της φεουδαρχικού τύπου ολιγαρχίας της χώρας και ο οποίος προσφέρει περίθαλψη, εκπαίδευση και βασικά αγαθά στους (πολλούς) απολκλεισμένους και φτωχούς της χώρας, οι οποίοι και αποτελούν την εκλογική του βάση. Δηλαδή ποια άλλη κυβέρνηση έχετε υπόψη σας που να προσπαθεί να διαθέσει περισσότερα στον κόσμο που την εξέλεξε;

Για τον Φιντέλ η συζήτηση είναι πολύ μεγαλύτερη... αλλά σε όλη την Λατινική Αμερική (είτε τον χωνεύουν είτε όχι αποτελεί πρότυπο για τον τσαμπυκά του στους Αμερικάνους. Στην Αργεντινή θα μπορούσε να βγει πρωθυπουργός (αν και ο Κίρσνερ τα πάει μια χαρά από ότι φαίνεται).
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Τάλω, δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις: απλά είναι αντι-καπιταλιστής και δεν αρέσει στις ΗΠΑ. Αυτό αρκεί για να τον ρίξουν στο τσουβάλι Κάστρο-Καντάφι-Σαντάμ. Και ο Χριστός ο ίδιος να ήταν δε θα άλλαζε κάτι.
Ο Μοράλες είναι θέμα χρόνου να καταταγεί σε αυτή την κατηγορία. Απλά δεν έχουν τίποτα να του προσάψουν ακόμα γιατί μόλις τώρα εξελέγη.
Ο χρήστης talos είπε…
Παράδειγμα γιατί η συζήτηση για τον Κάστρο (αλλά και τον Τσάβες) είναι πολύ πεγαλύτερη...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Μετεκλογικά

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση