ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Για να ξέρετε που πάνε τα λεφτά σας όταν τρώτε Πίτσα: Στην επικείμενη δίκη της Θεωρίας της Εξέλιξης (!) στις ΗΠΑ, που θα αποφασίσει αν θα διδάσκεται η Βιβλική εκδοχή της Δημιουργίας (μασκαρεμένη πρόχειρα ως "επιστημονική") στα σχολεία των ΗΠΑ ως εναλλακτική της Θεωρίας της Εξέλιξης στο μάθημα της βιολογίας , "Η άποψη για την διδασκαλία της θεωρίας του "Νοήμονος Σχεδιασμού" (η μάσκα της βιβλικής ιστορίας) υποστηρίζεται από τους δικηγόρους του Thomas More Legal Centre , ένα Χριστιανικό Ίδρυμα που έχει ιδρύσει ο Thomas Monaghan , Ρωμαιοκαθολικός πολυεκατομμυριούχος και δημιουργός της αλυσίδας Domino's Pizza. Καλή σας όρεξη. ΥΓ. Από την σελίδα των δικηγόρων του Ιησού: Ευχαριστήρια στον Πρόεδρο Θάμνο για την υποστήριξη της θεωρίας του Νοήμονος σχεδιασμού. ΥΓ2. Πριν γελάσετε με τα χάλια τους θυμηθείτε ότι ο Χριστόδουλος έχει πολλά ποδάρια και παρακολουθεί και μαθαίνει από τα καταρθώματα των υπερατλαντικών συνταλιμπάνων του... Επίσης, υπάρχει πρόσφατα αποφοιτήσα

Από την κατηγορία "αναμενόμενα πλην διασκεδαστικά όταν επαληθεύονται στατιστικά" (με τις συνηθισμένες αμφιβολίες για την γενική εγκυρότητα τέτοιων ερευνών)... το ακόλουθο συμπέρασμα του κοινωνιολόγου Ρομπ Γουίλλερ του Πανεπιστημίου Κορνέλ, μετά από έρευνα σε 111 φοιτητές του πανεπιστημίου του: "Βρήκα πως όταν έκανες τους άντρες ανασφαλέστερους για τον ανδρισμό τους, εμφάνιζαν περισσότερο εχθρική συμπεριφορά απέναντι στους ομοφυλοφίλους, έτειναν να υποστηρίζουν περισσότερο τον πόλεμο στο Ιράκ και ήταν περισσότερο πρόθυμοι να αγοράσουν ένα SUV από ότι κάθε άλλο είδος τύπο αυτοκινήτου" Για να δούμε λοιπόν: περισσότερη ανασφάλεια σχετικά με τον ανδρισμό = ομοφυλοφιλοφοβία, εθνικισμός και μεγάλα οχήματα... Σας παρακαλώ λοιπόν, πάψτε να αμφισβητείτε τον ανδρισμό του κόσμου, αν μη τι άλλο, γιατί πήξαμε στα 4x4... [O ερευνητής ειδικεύεται στην επιβεβαίωση του προφανούς: πριν από λίγους μήνες είχε διαπιστώσει ότι η δημοτικότητα του Μπους αυξάνει στις ΗΠΑ μετά από κάθε προειδ

Αντιδρώντας έστω και καθυστερημένα στο κάλεσμα του Πάνου, παραπέμπω στην ενημέρωσή του για την επέκταση του αεροδιαδρόμου του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που αυτή κουβαλάει... Παράλληλα, σε ένα θέμα που το ξέρω καλύτερα, να ενημερώσω ότι στο άλλο άκρο της Ελλάδας στα Λασιθιώτικα βουνά, δημοπρατείται το έργο της κοπής 52.000 δέντρων , στα πλαίσια του πιο ανόητου έργου στην ιστορία της Κρήτης , της κατασκευής του φράγματος Αποσλέμη, ένα έργο για το οποίο (ενδεικτικά αναφέρω ότι) ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων έχει σοβαρές ενστάσεις . Η Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου εξηγεί εξαιρετικά το θέμα , το οποίο έχει συνοψίσει και η Καθημερινή . Πρόκειται για τον θρίαμβο της πολιτικής του Χέοπα πάνω στην κοινή και μη λογική.

Δεν το κάνω επίτηδες - και ούτε έχω κάποιο ιδιαίτερο μένος εναντίον του Nίκου Δήμου, κάθε άλλο: του αναγνωρίζω ότι υπήρξε συνεπής στην πορεία των ιδεών του, αλλά και ότι η πορεία αυτή είχε μια συνέχεια και να μια συνέπεια που λείπει από την δημόσια ζωή - και ότι το κυνήγι της δημοσιότητας ποτέ δεν έμοιασε να τον ελκύει. Απλώς διάβασα μαζεμένα πράγματα στο σάιτ του μετά από καιρό και ενώ συχνότατα διαφωνώ με κάποια πράγματα που γράφει αλλά δεν τα θεωρώ μείζονα - ή δεν κρίνω σκόπιμο να τα προσωποποιήσω στον Δήμου, όταν άλλοι τα φωνάζουν πολύ πιο κραυγαλέα - δύο συνεχόμενα άρθρα του υπέπεσαν στο είδος του συλλογιστικού οφ-σάιντ που θα το σφυρίζαν και τυφλοί, αλλά επίσης είναι παραδειγματικά μιας ευρύτερης (εσφαλμένης από όσο μπορώ να κρίνω) συλλογιστικής. Αντίθετα με το πρώτο , αυτό το τελευταίο εμπεριέχει μια ασυνέπεια που ξαφνιάζει στον Δήμου - αλλά για τον λόγο αυτό είναι και εύκολο να απαντηθεί: Ο Δήμου στο κείμενό του αυτό παραπονιέται για τον αντι-αμερικανισμό που παραβιάζει ανοικτ

...προσωρινή μέχρι να φιλοτιμήσω αυτούς που πρέπει -και να γίνει σωστά. Από εδώ (καλά νάναι οι άνθρωποι)... Ενημέρωση: κάνω κάτι μαστορέματα με τα comments γιατί δεν δούλευαν τα Ελληνικά.

Ο Nίκος Δήμου έγραψε πρόσφατα στα "Επίκαιρά" του ένα σχόλιο σχετικά με κάτι που είπε ο Γιώργος Κοροπούλης για την γρίππη των πουλερικών: ότι υπάρχει πρόβλημα εξαιτίας της κατoχύρωσης των αποτελεσμάτων των ερευνών από τις φαρμακευτικές... «Κινδυνεύουμε», είπε [ο Κοροπούλής], «διότι στον καπιταλισμό τα κέρδη είναι πάνω από τον άνθρωπο». Σωστό. Στο «άλλο» κοινωνικό-οικονομικό σύστημα, δεν θα υπήρχαν πατέντες, διότι δεν θα είχε ανακαλυφθεί το εμβόλιο. Εβδομήντα ολόκληρα χρόνια η Σοβιετική Ένωση δεν μπόρεσε να ανακαλύψει ΜΙΑ πρωτότυπη φαρμακευτική ουσία. Η πράξη απέδειξε ότι το άθλιο κέρδος είναι μοναδικό κίνητρο. Οι φαρμακευτικές εταιρίες ξοδεύουν δισεκατομμύρια για ερευνητικά προγράμματα – και δικαίως περιμένουν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους όταν κάποιο από αυτά αποδώσει Η απάντηση αυτή του Ν.Δ., ανεξάρτητα από το αν είχε δίκιο ο Κοροπούλης στο συγκεκριμένο (δεν γνωρίζω), παρουσιάζει μια σειρά από προβλήματα: [αφήνω απέξω την συζήτηση για την επέκταση των πατεντών και του τι ε

Η Ολυμπιακή πάει για κλείσιμο υπό τις ιαχές επιδοκιμασίας ενός συγκεκριμένου ιδεολογικού χώρου. Η ΕΕ, λέει , έκρινε πως "Μια σειρά από ενισχύσεις μέσω των οποίων το ελληνικό κράτος στήριξε οικονομικά την Ολυμπιακή Αεροπορία και τις Ολυμπιακές Αερογραμμές είναι αντίθετες προς το κοινοτικό δίκαιο... Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, με την απόφαση αυτή περατώνεται η έρευνα την οποία ξεκίνησε στις 16 Μαρτίου του 2004 και η οποία αποσκοπούσε να διαπιστώσει αν οι ενισχύσεις που έδωσε το ελληνικό Δημόσιο από το Δεκέμβριο του 2002 και μετά, δόθηκαν καταχρηστικά ή ήταν σύμφωνες προς το κοινοτικό δίκαιο. Αλλά την ίδια στιγμή που εγκαλείται το κράτος για τις χρηματοδοτήσεις γνωρίζουμε ότι, όπως σημειώνει ο Μπογιόπουλος στον Ριζοσπάστη [μέσω open ], αλλά αναλύουν διεξοδικότερα κάποιοι μηχανικοί της Oλυμπιακής , από την παράταξη Παρέμβαση , το κράτος χρωστούσε κατ' ελάχιστον 678 δισ. δραχμές (~2 δισ Ευρώ σήμερα), το 1992 κι αυτό δίχως να υπολογίζονται οι απώλειες από τόκους υπερημερίας

Ένα μόνιμο κόλλημα που έχω είναι με την απόδοση των εξελίξεων στην επιστήμη από τα ΜΜΕ... Υπάρχει κάτι που δεν επιτρέπει παρά ως εξαίρεση την άρτια κάλυψη επιστημονικών θεμάτων από τα Μίντια ανά τον πλανήτη. Το ζήτημα δεν είναι δηλαδή Ελληνικό (στην Ελλάδα είναι απλώς πιο ακραίο συνήθως από ότι έξω), αλλά έχει να κάνει με μια θεμελιώδη ασυμβατότητα μεταξύ του τι είναι τα ΜΜΕ και του τι είναι η επιστήμη. Καιρό σκεφτόμουν να γράψω κάτι σχετικό στο Ιστολόγιον αλλά δεν έβρισκα χρόνο. Καλύτερα. Ο Ben Goldacre που γράφει την στήλη Bad Science στον Guardian τα λέει όλα αναλυτικά και καλύτερα από ότι θα μπορούσα ποτέ να τα γράψω . Σε μερικά σημεία του κειμένου είχα την παρόρμηση να χειροκροτήσω, ενώ διαβάζοντας μουρμούριζα συχνά-πυκνά "πεσ' τα χρυσόστομε". Τόσο εύστοχο που δεν ξέρω τι να πρωτοπαραθέσω, οπότε διαβάστε το όλο...

Καθημερινή 11/9/2005 : Ο θλιβερός σκουπιδότοπος στο ιστορικό και μοναδικό παραθαλάσσιο δάσος από κουκουναριές [στον Σχινιά], όπου οι λουόμενοι αναγκάζονται να πηγαίνουν με τσουγκράνα(!) για να απωθούν τα απορρίμματα των προηγουμένων, αποτελεί ντροπή για την κοινωνία μας. Αναμφίβολα υπάρχει ατομική ευθύνη, υπάρχει πρόβλημα συμπεριφοράς και έλλειμμα συνείδησης. Μια κοινωνία της οποίας τα μέλη δεν πονάνε το περιβάλλον και τον τόπο, δεν βελτιώνεται με κανένα διοικητικό μέτρο· η κρατική μέριμνα δεν αλλάζει τα μυαλά και το ήθος. Εντούτοις, στην παρούσα περίπτωση, η πολιτεία συναγωνίζεται τους άφρονες πολίτες σε αμέλεια και καταστροφική συμπεριφορά. Ενδεικτική της ακηδίας και της περιφρόνησης του περιβάλλοντος είναι η απόσειση ευθυνών από τους συναρμοδίους φορείς: ο Δήμος Μαραθώνος «δείχνει» τον Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου, ο Φορέας ενοχοποιεί τον Δήμο, το δε υπουργείο Πολιτισμού «τραβιέται» από το πάρκο και για το χάλι του κωπηλατοδρομίου ρίχνει το φταίξιμο στα αυτοφυή καλάμια... Κα

Ο Τζωρτζ Ντάμπγια είναι τεράστιος ηγέτης τελικά. Αφού πήρε χαμπάρι τι γινόταν στην Νέα Ορλεάνη καμιά εβδομάδα αργότερα από όλον τον υπόλοιπο κόσμο, φρόντισε και: κάλεσε για προσευχή... αλλά δείτε τι έχουν να πουν για αυτό κάποιοι "τριτοκοσμικοί" : .. Ο πρόεδρος Μπους δεν διακινδυνεύει τίποτα, έχει ξανά ζητήσει την Θεία αρωγή και έχει επισήμως κηρύξει το [προηγούμενο] Σαββατοκύριακο ως "Εθνικές ημέρες προσευχής και μνήμης" Η έκκλησή του για προσευχή θα σύρει την Αμερική πιο κοντά ακόμα Στον Τρίτο κόσμο. Ο V S Naipaul , για παράδειγμα, θα το δει σαν ένα ακόμα σημάδι παρακμής των ΗΠΑ γιατί μόνο μια τριτοκοσμική κοινωνία επικαλείται τον Θεό αντιμετωπίζοντας μια φυσική καταστροφή. ... φρόντισε για την ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας καταργώντας το βασικό μεροκάματο στις πληγείσες περιοχές (αλλοίμονο αν μια καταστροφή μας κάνει να ξεχάσουμε τις προτεραιότητές μας)... Ο Πρόεδρος Μπους εξέδωσε διαταγή την Πέμπτη που επιτρέπει σε εργολήπτες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που

"Σε όσους προθυμούνται να θυσιάσουν την ελευθερία τους για λίγη προσωρινή ασφάλεια δεν αξίζει, και δεν θα έχουν, ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια." Βενιαμίν Φρανκλίνος Μένει να υποδείξει ο κ. Κλαρκ την έκταση της επιτυχίας των τρομοκρατικών μέτρων στην πρόληψη τρομοκρατικών χτυπημάτων στην Βρετανία. Επίσης στο βαθμό που σκοπεύει να μπει στην αντιτρομοκρατική αποχαλίνωση και η χώρα μας: πότε ερωτήθην για αυτήν την αντισυνταγματικότατη εκτροπή; Από που αντλεί το δικαίωμα η κυβέρνηση να παραβιάζει το Σύνταγμα;

Μνήμες καταδιώξεων και ξύλου, εξαιρετικά μακρινές πλέον: Πέθανε, σήμερα το πρωί [6/9], στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου νοσηλευόταν, ο πρώην Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας Νίκων Αρκουδέας , ύστερα από μακρά μάχη με την επάρατη νόσο...

Δεν μπορώ να καταλάβω την σπουδή κάποιων να δικαιολογήσουν την ανεπάρκεια της Αμερικανικής κυβέρνησης και του μηχανισμού πολιτικής προστασίας μπροστά στα όσα συνέβησαν με τον Τυφώνα Κατρίνα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να μην αντλήσει κανείς συμπεράσματα για την λογική της αμερικάνικης κρατικής μηχανής, των προτεραιοτήτων της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και για τα όρια του Αμερικανικού μοντέλου από αυτήν την καταστροφή. Δεν νομίζω πως είναι ούτε λογικό, ούτε σοβαρό, να κάνουμε σαν να πρόκειται για κάτι το μη-αντιμετωπίσιμο, γιατί ξέρουμε πως χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν τζάμπα επειδή τόσο τους αποτιμά η Αμερικανική κρατική μηχανή. Ο τυφώνας είναι τυφώνας και η αδιαφορία αδιαφορία. Οι αρχές των ΗΠΑ, σε όλα τα επίπεδα, από τον πρόεδρο και τις ομοσπονδιακές αρχές μέχρι και τον Δήμαρχο (ο οποίος σαν να το ψιλοχάνει ή να έχει παράξενη αίσθηση του χιούμορ ), απέτυχαν να προστατεύσουν τα πιο ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού της Νέας Ορλεάνης. Αλλά βέβαια το πρόβλημα δεν είναι η αποτυχία α

... επειδή πολλά λέγονται και γράφονται για το αν ο τυφώνας Κατρίνα ήταν αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, θα ήθελα να προσφέρω την προφανή απάντηση: κανένας δεν μπορεί να ξέρει απόλυτα. Η αιτιακή συσχέτιση ενός μεμονωμένου μετεωρολογικού φαινομένου με μια γενική τάση δεν μπορεί να διακριβωθεί πειστικά. Τυφώνες, μεγάλοι τυφώνες, χτυπούσαν τις ΗΠΑ από αρχαιοτάτων χρόνων. Άρα το αν ο συγκεκριμένος τυφώνας θα συνέβαινε ή θα είχε αυτήν την πορεία αν δεν υπήρχε ανθρωπογενής αύξηση της θερμοκρασίας είναι μεταφυσικό ερώτημα αλλά και λάθος ερώτημα. Το σωστό ερώτημα είναι αν η ανθρωπογενής θέρμανση του πλανήτη τον τελευταίο αιώνα έχει κάποια ποσοτική επίδραση στην εμφάνιση τυφώνων. Η απάντηση σε ότι αφορά την συχνότητά τους - και από όσο μπορούμε να ξέρουμε - είναι γενικώς παραδεκτή και είναι αρνητική. Η συχνότητα εμφάνισης τυφώνων παγκοσμίως είναι περίπου 90 τον χρόνο και δεν έχει αλλάξει πολύ από τότε που αρχίσαμε να τους μετράμε. Μέχρι πρότινος η συζήτηση έληγε εδώ. Πρόσφατες όμως

Επιστρέφω, παρακολουθώντας τα όσα τραγικά συμβαίνουν στην Νέα Ορλεάνη , αγαπημένη πόλη, από την οποία έχω έντονες αναμνήσεις. Έχει ήδη γράψει εκτενώς ο Oneiros σχετικά με το θέμα , αλλά εγώ έχω έναν πόνο περισσότερο γιατί την έχω ζήσει αρκετά ως επισκέπτης την πόλη, μια πόλη με ιστορία, ξεσάλωμα, μουσική (πάρα πολύ και πάρα πολύ καλή μουσική), διαφθορά και έγκλημα ( πάρα πολύ έγκλημα ). Μια ενδιαφέρουσα πόλη δηλαδή, μια από τις λίγες στις ΗΠΑ που θα σκεφτόμουν ποτέ να μείνω, αλλά ταυτόχρονα μια πόλη κάπως θλιβερή (έξω από το τουριστικό French Quarter), βρώμικη, επικίνδυνη και φτωχή . Η πρώτη εμπειρία που είχα από την πόλη ήταν όταν μπήκα, αργά ένα απόγευμα, από λάθος είσοδο. Στο γκέτο. Είχα ήδη δει μικρής κλίμακας γκέτο στην Φλόριντα και είχα αποφύγει επιμελέστατα το Βόρειο Μαϊάμι και την Χαϊαλία, σαν καλός τρομοκρατημένος τουρίστας, αλλά στην Νέα Ορλεάνη είχα την εμπειρία της μικρής κατά λάθος βόλτας μέσα από εγκατειλημμένα, μισοερειπωμένα κτήρια και άδειους δρόμους, σαν να διέσχιζα