Ένα γράμμα από την Γαλλία

Έλαβα και αναδημοσιεύω το μήνυμα ενός φίλου, του Αλέξη που ζει στην Λυών της Γαλλίας και ο οποίος περιγράφει την υποδοχή των γεγονότων από τα μίντια στην χώρα. Αντιγράφω με ελάχιστες τυπογραφικές διορθώσεις:

Σύμφωνα με αποκαλύψεις της σατιρικής εφημερίδας "Le Canard Enchainé" (μεγάλης αναγνωσιμότητας που έχει επανειλημμένα διαταράξει την πολιτική ζωή της Γαλλίας), ο Σαρκοζύ ανησυχεί για το ενδεχόμενο μίας κοινωνικής κρίσης (κοινωνικές αναταραχές, συγκρούσεις, εξεγέρσεις κλπ) λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ("Le Canard Enchainé" 3/12)... πόσο μάλλον τώρα μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα ("Le Canard Enchainé" 10/12). Προτείνει μάλιστα στον "Nikos" όπως αποκαλεί τον "πρόεδρο της Γαλλίας, της Ευρώπης και Πάσης Οικουμένης" να στείλει τις λεγεώνες των CRS (ΜΑΤ αλα γαλλικά) στον "μαλακό" Καραμανλή, που βιάστηκε να αφορίσει τις αστυνομικές δυνάμεις και να καθαρίσει όλα τα αποβράσματα με "Karcher" (όπως είχε δηλώσει τότε), δυνατός από την εμπειρία των γαλλικών προαστίων το 2005. Συν τοις άλλοις προσθέτουν ότι θα είναι και μια καλή ευκαιρία για προπόνηση των CRS εν όψει των επερχόμενων κοινωνικών κρίσεων. Υπενθυμίζω ότι πρόκειται για σατιρική εφημερίδα.

Είναι ενδιαφέρον ότι εδώ κάποια ΜΜΕ καταβάλουν προσπάθεια να κατανοήσουν το φαινόμενο κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που το παρουσιάζουν. Σύμφωνα με δημοσιεύματα λοιπόν του γαλλικού τύπου, πρόκειται για νέους μεταξύ 15 και 35 χρονών που προέρχονται από κάθε χώρο - είτε εργασιακό είτε φοιτητικό/μαθητικό κλπ - που εξεγείρεται και ξεσηκώνεται με βάση την επιδεινούμενη πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Αλλού, υπό τον τίτλο "Φωτιά σε κλίμα τέλους βασιλείας", μιλάνε για αθέμιτη και διεφθαρμένη κυβέρνηση που γαντζώνεται στην εξουσία προτείνοντας θεραπεία λιτότητας που οι "νέοι των 600 €" δεν είναι πλέον πρόθυμοι να δεχθούν. Παρόμοιες αναλύσεις βρίσκει κανείς σε πολλές εφημερίδες που τοποθετούνται είτε δεξιά είτε αριστερά σε πλήρη αντίθεση με την πεποίθηση του (ουδέν μονιμότερον του) προσωρινού πρωθυπουργού της Ελλάδας ότι πρόκειται για "μεμονωμένες αναρχικές ομάδες που πλήττουν τη δημοκρατία (!) για να εξυπηρετήσουν τα μικροσυμφέροντά τους (!!)". Εννοείται βεβαίως ότι στο λεξιλόγιο των εφημερίδων της δεξιάς συναντάει κανείς την συνήθη ορολογία: δημοσκοπήσεις, αγοραστική δύναμη κλπ).

Σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή ευρείας ακρόασης, καλεσμένος χθες ήταν ο Emmanuel Todd επί τη ευκαιρία της έκδοσης του νέου του βιβλίου "Après la démocratie" (Μετά τη δημοκρατία) αλλά και την 60ή επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η συζήτηση κινήθηκε γύρω από το θέμα της αντίφασης μεταξύ νεοφιλελεύθερης πολιτικής και δημοκρατικών δικαιωμάτων σημειώνοντας εκτός των άλλων ότι το καθεστώς του Σαρκοζύ (ή οποιουδήποτε βρισκόταν στην θέση του) ακολουθεί την φυσική του ολίσθηση βάσει των εφαρμοζόμενων πολιτικών (που είναι ευρέως διαδεδομένες στον δυτικό κόσμο) προς τον αυταρχισμό. Τέθηκε και το ερώτημα για το ενδεχόμενο η κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα να προοιωνίζει το τι μέλει να συμβεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μην έχοντας μελετήσει σε βάθος το θέμα Ο Todd "περιορίστηκε" στην ανάλυση της κατάστασης στην Γαλλία: δεξιά κυβέρνηση που εκλέχθηκε κυρίως από μια τρομοκρατημένη τρίτη ηλικία (επεισόδια Νοεμβρίου 2005 στα γαλλικά προάστια τα οποία δεν παρέλειψε να εκμεταλλευτεί προς όφελός της) και μια κοινωνική και οικονομική κατάσταση που χειροτερεύει όσο πάει: τόσο στα εργασιακά (υποδιπλασιασμός των θέσεων στον δημόσιο τομέα - παιδεία, υγεία κλπ, συμβόλαια που θεσμοθετούν την ανασφάλεια, πάγωμα μισθών λόγω κρίσης κα), όσο και στην κοινωνική ασφάλιση (περικοπές δαπανών για την υγεία, σκλήρυνση προϋποθέσεων αποπληρωμής από την κοινωνική ασφάλιση, αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης κλπ), όσο και στα οικονομικά (γιγάντωση του δημόσιου χρέους, μαζικές απολύσεις, ραγδαία αύξηση ανεργίας, κα). Μοναδική εξήγηση κατά την άποψή του είναι το παγκοσμιοποιημένο σκηνικό της οικονομίας της αγοράς που ασκεί τεράστιες πιέσεις στους εργαζομένους των δυτικών κοινωνιών... Σας θυμίζει τίποτα; Εμένα μου θύμισε πάντως...

Συνεχίζοντας, ένα πολύ ενδιαφέρον πολιτικό μπλογκ αναδημοσιεύει συνέντευξη του Κοσσίγκα, μέλος του χριστιανοδημοκρατικού κινήματος και πρώην προέδρου της Ιταλικής δημοκρατίας μεταξύ 1985 και 1992. Στην συνέντευξη της 23/10/2008 μας δίνει την μαγική συνταγή χειρισμού παρόμοιων κρίσεων. Αγγλική μετάφραση εδώ. Σύμφωνα με τον Κοσσίγκα λοιπόν, σε περιόδους εξέγερσης, η συνταγή είναι απλή:

1. Δεν πρέπει κανείς να ασχολείται με τους μαθητές διότι ... φανταστείτε τι έχει να γίνει εάν τραυματιστεί σοβαρά ή σκοτωθεί ένας 10-χρονος (!!)

2. Στη συνέχεια, σε ότι αφορά φοιτητές και πανεπιστημιακούς,

α. αποσύρουμε την αστυνομία από τους δρόμους και τα πανεπιστήμια,

β. εισάγουμε στους κύκλους των φοιτητών προβοκάτορες έτοιμους για όλα και

γ. αφήνουμε τους διαδηλωτές για καμιά βδομάδα να καίνε αυτοκίνητα, να καταστρέφουν καταστήματα και να σπέρνουν τον πανικό σε όλη την πόλη... μέχρι να ξεθυμάνουν.

3. Κατόπιν κι ενώ η κοινή γνώμη έχει πλέον στραφεί με το μέρος μας, θα πρέπει οι σειρήνες των ασθενοφόρων να καλύπτουν εκείνες των περιπολικών και των πυροσβεστικών. Με άλλα λόγια στείλε τους αστυνομικούς, βάρα τους φοιτητές αλύπητα και στειλ' τους στο νοσοκομείο και βάρα αλύπητα επίσης και τους καθηγητές που τους ενθαρρύνουν. Είναι ανώφελο να συλλαμβάνεις κόσμο διότι το εφετείο απλά θα τους αφήσει ελεύθερους κατόπιν.

Σας θυμίζει τίποτα; Εκτός των κρατικών εγκαταστάσεων, όλη η Αθήνα ήταν αφύλαχτη τα βράδια και στο έλεος βανδάλων και κλεφτών. Το εν λόγω μπλόγκ εύχεται στους Έλληνες οι επόμενες μέρες να διαψεύσουν την υπόθεση αυτή.

Το εν λόγω μπλόγκ εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο "επιδημίας" στις άλλες χώρες της Ευρωπής (επίσης εδώ) λέγοντας πως είναι ευκολότερο να παρουσιάζεις τα ξεσπάσματα βίας (τις εξεγέρσεις) ως μεμονωμένα και περιστασιακά παρά να τα εξετάζεις σαν απόρροια ενός ευρύτερου και βαθύτερου κοινωνικού προβλήματος. Και καταλήγει λέγοντας: Σ'αυτό τον τομέα τα πράγματα λειτουργούν βάσει απλής κοινής λογικής: Η πολιτική χάνει το νόημα της από την στιγμή που δεν σέβεται τις αξίες τις οποίες υποχρεούται να ενσωματώνει. Και όταν δεν απελευθερώνει ορίζοντες ελπίδας. Όσο για τον πρωθυπουργό... είναι πολύ αργά !!

Όσοι αντέξατε ως εδώ σας βγάζω το καπέλο... Όλα αυτά για να πω απλά πως οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν τα μάτια τους στραμμένα στην Ελλάδα και παρακολουθούν με μεγάλη ανησυχία το φαινόμενο που ενδέχεται να διαδοθεί και στις δικές τους χώρες. Πολιτικοί αναλυτές θέτουν διαρκώς το ερώτημα αυτό. Είμαι βέβαιος πως και οι κοινωνίες παρακολουθούν με ενδιαφέρον, τουλάχιστον όσοι βρίσκονται σε δυσχερή θέση (και δεν είναι λίγοι), αλλά και με ελπίδα ότι αυτή τη φορά κάτι θα γίνει...

Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη την εσωστρέφεια που ξυπνάει φαντάσματα του παρελθόντος και ας θέσουμε το φαινόμενο στο σωστό του πλαίσιο: την σταδιακή συρρίκνωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμια κλίμακα. Η κοινωνική κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα υποβόσκει σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό δεν είναι παρά η αρχή... Βαστάτε... και θα ακολουθήσουν κι άλλοι...


Φιλιά πολλά από Γαλλία και με ανησυχία,
Αλέξης, 11/12/2008