Το Φινλανδικό μοντέλο της εκπαίδευσης
Από το physics4u ένα ενδιαφέρον άρθρο για το Φινλανδικό μοντέλο εκπαίδευσης. Απόσπασμα:
Δεν είναι μόνο οι Κινέζοι που ενδιαφέρθηκαν βέβαια. Και ο dogblogger είχε να σχολιάσει κάποια έυστοχα πράγματα. Οι απόψεις πάντως δεν είναι όλες θετικές...
Αναρωτιέμαι αν κάποιος από τους αναγνώστες του Ιστολογίου έχει κάποια άμεση εμπειρία...
Η Φινλανδία, έχει το μισό πληθυσμό της Ελλάδας - μόλις 5,2 εκατομμύρια κατοίκους, και βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής. Για πολλά χρόνια - στην περίοδο του ψυχρού πολέμου - ήταν ουδέτερη χώρα και γι αυτό όλες οι συζητήσεις μεταξύ των δυτικών και ανατολικών γίνονταν στο Ελσίνκι.
Σήμερα όμως βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της εκπαιδευτικής κοινότητας της Ευρώπης, αλλά και της Κίνας (έχει υπογραφεί πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ τους για να μελετήσουν οι Κινέζοι το εκπαιδευτικό σύστημα των Φιλανδών). Αφορμή γι αυτό είναι οι υψηλότατες επιδόσεις των μαθητών της σε διαγωνισμούς παγκοσμίου εμβέλειας. Έτσι, δεκάδες δημοσιογράφοι και εκπαιδευτικοί σπεύδουν στο Ελσίνκι να διαπιστώσουν από κοντά τα αίτια αυτής της εκτίναξης. Και φυσικά όλοι ευελπιστούν να ανακαλύψουν το φοβερό μυστικό που κρύβεται πίσω από την εντυπωσιακή άνοδο του επιπέδου των μαθητών.
Η ίδια η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Φινλανδίας δέχεται ότι το σύστημα της Φινλανδίας έχει υψηλή αποδοτικότητα, παρότι το κόστος δεν είναι το ίδιο υψηλό και το ποσοστό επί του AEΠ δεν ξεπερνά το 5,2% (παρόμοιο με πολλές άλλες χώρες), και είναι το 11,9% του συνόλου των δημόσιων δαπανών.
Δεν είναι μόνο οι Κινέζοι που ενδιαφέρθηκαν βέβαια. Και ο dogblogger είχε να σχολιάσει κάποια έυστοχα πράγματα. Οι απόψεις πάντως δεν είναι όλες θετικές...
Αναρωτιέμαι αν κάποιος από τους αναγνώστες του Ιστολογίου έχει κάποια άμεση εμπειρία...
Σχόλια
Δεν βρίσκω κακό να είναι συνδεδεμένη η εκπαίδευση με την αγορά. Είναι καλύτερα που το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι συνδεδεμένο με τίποτα;
Πάντως μπορ4ώ να προτείνω ένα καινούργιο μοντέλο που ίσως να μας φέρει πιο κοντά προς την θέωση ε, συγνώμη προς την επιτυχία : Αν χρησιμοποιούσαμε το φιλανδικό μοντέλο αφού πρώτα τα παιδιά μας δουλεύεανε από τα 5 έως τα 12 σε πολυθνικά εργοστάσια στην π.χ. Μαλαισία; Μήπως καταφέρναμε κάτι καλύτερο;
Γιατι στην ανωτατη η Φινλανδια δεν ειναι και τοσο εντυπωσιακη. Αν πρεπει να ασχοληθουμε με καποιο μοντελο ΑΕΙ τοτε θα ειναι προφανως το αμερικανικο...
Mία από τις πιο σημαντικές παραμέτρους στο φινλανδικό σύστημα είναι η συνεχής αξιολόγηση. Oι μαθητές αξιολογούνται συνεχώς και τα γραπτά τεστ είναι στην ημερήσια διάταξη σε όλη τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Παράλληλα, οι δάσκαλοι αξιολογούνται από ανεξάρτητα συστήματα
Βρε είστε σίγουροι ότι θέλουν οι καθηγητές μας τέτοιο σύστημα;
Επίσης:
οι καθηγητές επιλέγουν τις δικές τους εκπαιδευτικές μεθόδους και έχουν την ελευθερία να επιλέξουν μόνοι τους πρόσθετο διδακτικό υλικό
Ενδιαφέρον ακούγεται αλλά γιατί πιστεύω ότι σε μαθήματα σαν τα Θρησκευτικά ή την Ιστορία θα συμβούν τραγελαφικές καταστάσεις.
Για να μην παρεξηγηθώ δε θέλω να αφήσω υπονούμενα για το σύνολο του διαδακτικού προσωπικού της χώρας μας. Υπάρχουν καθηγητές πρότυπα που αφιερώνουν τη ζωή τους στη δουλειά προσπαθώντας να μεταδώσουν τις γνώσεις τους. Μη γελιόμαστε όμως η σημαντική πλειοψηφία των ατόμων που επιλέγουν το καθηγητηλίκι ως επάγγελμα έχει ως κύριο στόχο την προσωπική καλοπέραση, οπότε ένα σύστημα με καθημερινή αξιολόγηση μαθητών πιστεύω ότι θα είναι μεγάλος βραχνάς για πολλούς διδάσκοντες.
Σε μια ηλικία που κυριολεκτικά διψάς για καινούρια πράγματα, στη Φιλανδία ως παιδί μπορείς να απολαύσεις τη διαδικασία της μάθησης.
Oσο για την εισαγωγή σε ανώτατα ιδρύματα, ισχύει σύστημα εξετάσεων αποσυνδεδεμένο από το σχολείο σε συνδυασμό με προσωπικές συνεντεύξεις (που κανείς βεβαίως, όντας Φιλανδός, δεν διανοείται ότι θα μπορούσαν να μην είναι αδιάβλητες ή αξιοκρατικές) Aυτό το τελευταίο είναι μάλλον ουτοπικό για το ελληνικό ποιόν μας.