"Η πολιτεία έπλεε εις την γαλανόλευκον"

Ο Γιάννης Χάρης στα "Νέα" μιλάει για τον πάνδημο πανηγυρισμό του Ευρωπαϊκού κυπέλλου, σ' ένα κείμενο που με βρίσκει απολύτως σύμφωνο να τον χειροκροτώ (δείτε και την καταπληκτική φωτογραφία με τους Αφρικανούε μετανάστες να πανηγυρίζουν μέσα στις γαλανόλευκες... κρίμα που είναι τόσο μικρό το μέγεθός της). Απόσπασμα:

"...Τώρα λοιπόν μπορέσαμε να δούμε τη σημαία σαν σύμβολο χαράς και γιορτής, έστω και μ' όλο το κιτς που συχνά τη συνόδεψε: από τα προσκυνήματα ώς τις δηλώσεις πως μ' αυτήν και την Υπέρμαχο Στρατηγό νικήσαμε τους αλλόθρησκους φραγκολεβαντίνους. Πίσω όμως ή και μαζί με τις γραφικότητες, ου μην και τις ιδεολογικές ακρότητες, γιατί δεν ήταν μόνο γραφικοί αλλά πολλοί και ιδεολόγοι επαγγελματίες, Χρυσαυγίτες π.χ., με τον γνωστό Μπροστάρη, τον Ανερυθρίαστο Αθηνών εννοώ, πίσω λοιπόν ή και μαζί με όλα αυτά κερδήθηκε η σημαία, όχι πια σαν έμβλημα φαιάς και στρατοκρατικής ιδεολογίας αλλά σαν σύμβολο, το ξαναλέω, χαράς. Έστω σαν μόδα. Τη μόνη που μπορεί να αφυδατώνει και να απεκδύει από το πραγματικό τους νόημα πράγματα και ιδέες: ό,τι καλύτερο εδώ. Κι ας ακούγονται ξινισμένες φωνές, ότι τι πράγματα είναι αυτά, φοράνε τη σημαία σορτς, και η σημαία έχει πάνω της σταυρό, κάθονται λοιπόν πάνω στο σταυρό. Ας καθίσουν, μακάρι, τα νέα παιδιά, μπας και ξεμαγαρίσουν μυαλά και ιδέες..."

Επί πλέον, ο σημερινός "Ιός" της Ελευθεροτυπίας, μιλάει για τον εκκαθωσπρεπισμό των σχετικών ποδοσφαιρικών συνθημάτων υπό τον εύγλωττο τίτλο "το μπιπ του τσολιά" (προς το τέλος της σελίδας). Απόσπασμα:

"...Οταν το «γαμημένο» μετατρέπεται σε «ονειρεμένο» για τις ανάγκες που επιβάλλει η πολιτική ορθότητα των εθνικών μας χορηγών, τότε το πάνδημο πανηγύρι για την επιτυχία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου χάνει την αυθεντικότητά του. Μπαίνει στο καλαπόδι του τηλεοπτικού καθωσπρεπισμού και καταλήγει κίβδηλο. Ηταν φυσικό να ακολουθήσει η γνωστή προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης ή η «θεωρητικοποίηση» της επιτυχίας με πολιτικές, κοινωνιολογικές, ακόμα και θεολογικές προσεγγίσεις. Η τάση αυτή, που κορυφώθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο, είχε γίνει ορατή από μέρες. Δεν υπήρχε την περασμένη Κυριακή το απόγευμα πιο θλιβερό θέαμα από τους γνωστούς τηλεαστέρες να παρουσιάζονται έξω από το γήπεδο της Λισαβόνας μεταμφιεσμένοι σε φίλαθλοι, επιδιώκοντας ακόμα και την τελευταία στιγμή να κερδίσουν μια παράσταση που δεν τους ανήκει..."