Αόρατη Ήπειρος
Ο συνιστολόγος kukuzelis έγραψε πρόσφατα μεταξύ άλλων για την θηριωδία που διαδραματίζεται στο Νταρφούρ στο Σουδάν. Παροτρύνω τους αναγνώστες να διαβάσουν το κομμάτι και να ακολουθήσουν τους συνδέσμους που αναφέρονται για να πάρουν μια ιδέα για την κατάσταση... Έχω γράψει πρόσφατα τον Απρίλιο και τον Μάρτιο για το θέμα στο Αγγλικό ιστολόγιο, αλλά από κάποιες μυστήριες συγκυρίες δεν είχα καταφέρει να γράψω κάτι εδώ. Επανορθώνω σήμερα με κάποιες γενικές παρατηρήσεις όχι μόνο για το Νταρφούρ αλλά για την "εξαφάνιση της Αφρικής" και κάποιες παρατηρήσεις για το σχόλιο στο aspripetraxexaspri...
Η ιστορία με το Σουδάν δεν ξεκινάει τώρα... εξίσου - αν όχι περισσότερο - αόρατος για την Δύση ήταν ο Σουδανέζικος εμφύλιος πόλεμος ο οποίος από τα τέλη της δεκαετίας του 50 έως το 1972 και από το 1981 έως το 1993 (και είναι συζητήσιμο το κατά πόσο έχει στ' αλήθεια λήξει) εκτιμάται πως έχει κοστίσει την ζωή σε δύο εκατομμύρια ανθρώπους και έχει οδηγήσει άλλα τέσσερα στην απομάκρυνση από τις εστίες τους. Μια πλήρης περιγραφή των διαφόρων πολέμων φιλοξενείται στον ιστοτόπο του Global Security (στα Αγγλικά - η συνδεδεμένη σελίδα είναι η εισαγωγή, στην δεξιά στήλη τα επιμέρους κεφάλαια). Εν ολίγοις ο πόλεμος ήταν μεταξύ των πολιτισμικά Αράβων Μουσουλμάνων Σουδανών του Βορρά και των Χριστιανών / Ανιμιστών στο Νότο - συνέπεια της αποικιακής χάραξης αυθαιρέτων συνόρων που ταλανίζει την Αφρική όσο καμιά άλλη Ήπειρο. Στην Δυτική επαρχία του Νταρφούρ, υπάρχει μουσουλμανική πλειονότητα, η οποία ανέκαθεν δεν είχε καλές σχέσεις με τους μη-εξαραβισμένους Φουρ (Νταρ-Φουρ η Γη των Φουρ)... Η φωτιά είχε ανάψει εδώ και κανά-δύο χρόνια αλλά τώρα έγινε αισθητή (και δεν έχει άμεση σχέση με τον εμφύλιο στον Νότο!)...
Η αδιαφορία για την Αφρική τα τελευταία χρόνια δεν είναι καινούρια... πέρα από τη Ρουάντα, ο εμφύλιος στη Λιβερία στοίχισε μέσα σε 15 χρόνια τη ζωή σε πάνω από 250.000 ανθρώπους (και δημιούργησε αναρίθμητους πρόσφυγες). Το ίδιο στη Σιέρρα Λεόνε (από τα μέσα εδώ) και το ίδιο φυσικά και για τον πόλεμο στο Κονγκό, όπου έχουν σκοτωθεί τρία εκατομμύρια άνθρωποι από το 1998 έως το 2003, έχει δε επηρεαστεί η ζωή 50 περίπου εκατομμυρίων ανθρώπων! Παρόλα αυτά ο πόλεμος αυτός παραμένει άγνωστος στη Δύση: είχε στείλει η Γαλλία (και μετά κάτι άλλοι του ΟΗΕ, Άγγλοι, Νορβηγοί κτλ.) κάτι στρατιώτες και έχει εμπλακεί εδώ και δυο-τρία χρόνια ο ΟΗΕ, ο πόλεμος τελείωσε θεωρητικά πέρισυ αλλά τα πράγματα δεν έχουν ακόμα σταθεροποιηθεί...εδώ ο ιστοτόπος της μόνιμης αποστολής του ΟΗΕ στην περιοχή... και η φρικαλέα σούμα της ιστορίας του Κογκολέζικου πολέμου...
Τώρα για τα όσα λέει ο kuk:
- Το κίνημα (εντός και εκτός εισαγωγικών) έχει πολιτικούς στόχους που δεν υπερβαίνουν τις γνώσεις και την ενημέρωση των μελών του. Είναι λυπηρό πως δεν ακούγεται τίποτα από τα ΜΜΕ καθότι δεν υπάρχουν αρκετές εικόνες και βίντεο φρίκης και γιατί *τα θύματα είναι μαύρα και δεν πουλάνε*, όπως δεν πουλούσαν στην Λιβερία (παρά την Αμερικανική άρνηση για βοήθεια) , την Σιέρρα Λεόνε (παρά την φρικαλεότητα των μαζικών ακρωτηριασμών), στην Ρουάντα και στον αιματηρότατο "εμφύλιο" του Κονγκο. (και έκει να δεις εμπλοκές δυτικών εμπόρων διαμαντιών, αμερικάνων, γάλλων, βέλγων, κ.ο.κ.). Θέλω να πω, ότι ούτε η έλλειψη Δυτικών υπαιτίων δικαιολογεί αυτή την αδιαφορία για την Αφρική... η οποία τροφοδοτείται από την αδιαφορία των ΜΜΕ για την Μαύρη Ήπειρο. Απομεινάρι ρατσισμού ... ή κάτι τόσο μακρινό που προσλαμβάνεται σαν παραμύθι; Δεν είμαι σίγουρος, αλλά πάντως αν τα θύματα τα βλέπαμε συχνά-πυκνά στις τηεοράσεις μας κάποιοι θα αντιδρούσαν υποθέτω.
- Ο Νόαμ Τσόμσκι δεν είναι ανθρωπιστική οργάνωση... Ο ρόλος του σαν διανοούμενου σε μια χώρα-υπερδύναμη δεν είναι να μιλάει για τα κακά και τα στραβά του σύμπαντος, αλλά να καταγγέλει τα στραβά της δικής του χώρας... Είναι ηθικά προφανής στάση και εύκολα μπορεί κανείς να το δει: ας πούμε πως η Ελληνικά κυβέρνση, σε μια κρίση εθνικιστικής έξαρσης, μπούκαρε στην Αλβανία και έφτανε μέχρι τα Τίρανα, σφάζοντας βιάζοντας και καταστρέφοντας στην πορεία... Ας πούμε ότι οι νεκροί δεν ήταν πάρα πολλοί, ότι ήταν μόνον 2-3 χιλιάδες. Παράλληλα, γινόταν αυτό που έγινε στο Σουδάν. Πόσο καραγκιόζης θα φαινόταν ο Έλληνας διανοούμενος (και θα υπήρχαν πάμπολλοι να είστε σίγουροι) ο οποίος, ενώ ο στρατός *του* έσφαζε εν ονόματί *του*, διεκτραγωδούσε την αγριότητα των Μωαμεθανών εναντίον των Ανιμιστών στο Σουδάν...; Ή πόσο σοβαρά θα έπαιρνε κανείς τον Σοβιετικό κομισάριο που θα έγραφε άρθρα για την Αμερικανική επιθετικότητα στο Βιετνάμ, την επομένη της Σοβιετικής εισβολής στην Τσεχοσλοβακία...; Περί αυτού πρόκειται...
- Εδώ είναι ο Σιράκ κι ο Σρέντερ...
Το να εγκαλείται η Γαλλία και η Ευρώπη γενικά για αδιαφορία προς την Αφρική είναι δικαιολογημένο, αρκεί να μην γίνεται σε σύγκριση με τις ΗΠΑ - με δεδομένη την παντελή Αμερικάνικη αδιαφορία... Οι Γάλλοι έχουν οργώσει την Αφρική υπό την αιγίδα του ΟΗΕ αντίθετα με κάποιους άλλους και το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τους Άγγλους... Όλα αυτά μπορεί να τα κάνουν για τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα (παλιές αποικίες = σφαίρες επιρροής), αλλά σε πολλές περιπτώσεις έχουν βοηθήσει σημαντικά (π.χ. στο Κονγκο και στην Ακτή του Ελεφαντοστού), να σταματήσουν αιματηρότατες εχθροπραξίες... Οι κυβερνώντες τις ΗΠΑ, ακόμα και όταν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη τους παρακάλαγαν να κατεβάσουν στρατό στην (πρακτικά αμερικάνικη αποικία) Λιβερία (και υπήρχε και ισχυρή εσωτερική πίεση για αυτό), δεν δεχόντουσαν γιατί δεν επιτρέπουν λέει να παίρνει ο στρατός τους οδηγίες από μη-αμερικάνους (!) και εν πάσει περιπτώσει δεν το θεώρησαν απαραίτητο...
Αυτά - και απευθυνθείτε στον Ερυθρό Σταυρό ή εδώ για να συνεισφέρετε ότι μπορείτε για το Νταρφούρ...
Η ιστορία με το Σουδάν δεν ξεκινάει τώρα... εξίσου - αν όχι περισσότερο - αόρατος για την Δύση ήταν ο Σουδανέζικος εμφύλιος πόλεμος ο οποίος από τα τέλη της δεκαετίας του 50 έως το 1972 και από το 1981 έως το 1993 (και είναι συζητήσιμο το κατά πόσο έχει στ' αλήθεια λήξει) εκτιμάται πως έχει κοστίσει την ζωή σε δύο εκατομμύρια ανθρώπους και έχει οδηγήσει άλλα τέσσερα στην απομάκρυνση από τις εστίες τους. Μια πλήρης περιγραφή των διαφόρων πολέμων φιλοξενείται στον ιστοτόπο του Global Security (στα Αγγλικά - η συνδεδεμένη σελίδα είναι η εισαγωγή, στην δεξιά στήλη τα επιμέρους κεφάλαια). Εν ολίγοις ο πόλεμος ήταν μεταξύ των πολιτισμικά Αράβων Μουσουλμάνων Σουδανών του Βορρά και των Χριστιανών / Ανιμιστών στο Νότο - συνέπεια της αποικιακής χάραξης αυθαιρέτων συνόρων που ταλανίζει την Αφρική όσο καμιά άλλη Ήπειρο. Στην Δυτική επαρχία του Νταρφούρ, υπάρχει μουσουλμανική πλειονότητα, η οποία ανέκαθεν δεν είχε καλές σχέσεις με τους μη-εξαραβισμένους Φουρ (Νταρ-Φουρ η Γη των Φουρ)... Η φωτιά είχε ανάψει εδώ και κανά-δύο χρόνια αλλά τώρα έγινε αισθητή (και δεν έχει άμεση σχέση με τον εμφύλιο στον Νότο!)...
Η αδιαφορία για την Αφρική τα τελευταία χρόνια δεν είναι καινούρια... πέρα από τη Ρουάντα, ο εμφύλιος στη Λιβερία στοίχισε μέσα σε 15 χρόνια τη ζωή σε πάνω από 250.000 ανθρώπους (και δημιούργησε αναρίθμητους πρόσφυγες). Το ίδιο στη Σιέρρα Λεόνε (από τα μέσα εδώ) και το ίδιο φυσικά και για τον πόλεμο στο Κονγκό, όπου έχουν σκοτωθεί τρία εκατομμύρια άνθρωποι από το 1998 έως το 2003, έχει δε επηρεαστεί η ζωή 50 περίπου εκατομμυρίων ανθρώπων! Παρόλα αυτά ο πόλεμος αυτός παραμένει άγνωστος στη Δύση: είχε στείλει η Γαλλία (και μετά κάτι άλλοι του ΟΗΕ, Άγγλοι, Νορβηγοί κτλ.) κάτι στρατιώτες και έχει εμπλακεί εδώ και δυο-τρία χρόνια ο ΟΗΕ, ο πόλεμος τελείωσε θεωρητικά πέρισυ αλλά τα πράγματα δεν έχουν ακόμα σταθεροποιηθεί...εδώ ο ιστοτόπος της μόνιμης αποστολής του ΟΗΕ στην περιοχή... και η φρικαλέα σούμα της ιστορίας του Κογκολέζικου πολέμου...
Τώρα για τα όσα λέει ο kuk:
- Το κίνημα (εντός και εκτός εισαγωγικών) έχει πολιτικούς στόχους που δεν υπερβαίνουν τις γνώσεις και την ενημέρωση των μελών του. Είναι λυπηρό πως δεν ακούγεται τίποτα από τα ΜΜΕ καθότι δεν υπάρχουν αρκετές εικόνες και βίντεο φρίκης και γιατί *τα θύματα είναι μαύρα και δεν πουλάνε*, όπως δεν πουλούσαν στην Λιβερία (παρά την Αμερικανική άρνηση για βοήθεια) , την Σιέρρα Λεόνε (παρά την φρικαλεότητα των μαζικών ακρωτηριασμών), στην Ρουάντα και στον αιματηρότατο "εμφύλιο" του Κονγκο. (και έκει να δεις εμπλοκές δυτικών εμπόρων διαμαντιών, αμερικάνων, γάλλων, βέλγων, κ.ο.κ.). Θέλω να πω, ότι ούτε η έλλειψη Δυτικών υπαιτίων δικαιολογεί αυτή την αδιαφορία για την Αφρική... η οποία τροφοδοτείται από την αδιαφορία των ΜΜΕ για την Μαύρη Ήπειρο. Απομεινάρι ρατσισμού ... ή κάτι τόσο μακρινό που προσλαμβάνεται σαν παραμύθι; Δεν είμαι σίγουρος, αλλά πάντως αν τα θύματα τα βλέπαμε συχνά-πυκνά στις τηεοράσεις μας κάποιοι θα αντιδρούσαν υποθέτω.
- Ο Νόαμ Τσόμσκι δεν είναι ανθρωπιστική οργάνωση... Ο ρόλος του σαν διανοούμενου σε μια χώρα-υπερδύναμη δεν είναι να μιλάει για τα κακά και τα στραβά του σύμπαντος, αλλά να καταγγέλει τα στραβά της δικής του χώρας... Είναι ηθικά προφανής στάση και εύκολα μπορεί κανείς να το δει: ας πούμε πως η Ελληνικά κυβέρνση, σε μια κρίση εθνικιστικής έξαρσης, μπούκαρε στην Αλβανία και έφτανε μέχρι τα Τίρανα, σφάζοντας βιάζοντας και καταστρέφοντας στην πορεία... Ας πούμε ότι οι νεκροί δεν ήταν πάρα πολλοί, ότι ήταν μόνον 2-3 χιλιάδες. Παράλληλα, γινόταν αυτό που έγινε στο Σουδάν. Πόσο καραγκιόζης θα φαινόταν ο Έλληνας διανοούμενος (και θα υπήρχαν πάμπολλοι να είστε σίγουροι) ο οποίος, ενώ ο στρατός *του* έσφαζε εν ονόματί *του*, διεκτραγωδούσε την αγριότητα των Μωαμεθανών εναντίον των Ανιμιστών στο Σουδάν...; Ή πόσο σοβαρά θα έπαιρνε κανείς τον Σοβιετικό κομισάριο που θα έγραφε άρθρα για την Αμερικανική επιθετικότητα στο Βιετνάμ, την επομένη της Σοβιετικής εισβολής στην Τσεχοσλοβακία...; Περί αυτού πρόκειται...
- Εδώ είναι ο Σιράκ κι ο Σρέντερ...
Το να εγκαλείται η Γαλλία και η Ευρώπη γενικά για αδιαφορία προς την Αφρική είναι δικαιολογημένο, αρκεί να μην γίνεται σε σύγκριση με τις ΗΠΑ - με δεδομένη την παντελή Αμερικάνικη αδιαφορία... Οι Γάλλοι έχουν οργώσει την Αφρική υπό την αιγίδα του ΟΗΕ αντίθετα με κάποιους άλλους και το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τους Άγγλους... Όλα αυτά μπορεί να τα κάνουν για τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα (παλιές αποικίες = σφαίρες επιρροής), αλλά σε πολλές περιπτώσεις έχουν βοηθήσει σημαντικά (π.χ. στο Κονγκο και στην Ακτή του Ελεφαντοστού), να σταματήσουν αιματηρότατες εχθροπραξίες... Οι κυβερνώντες τις ΗΠΑ, ακόμα και όταν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη τους παρακάλαγαν να κατεβάσουν στρατό στην (πρακτικά αμερικάνικη αποικία) Λιβερία (και υπήρχε και ισχυρή εσωτερική πίεση για αυτό), δεν δεχόντουσαν γιατί δεν επιτρέπουν λέει να παίρνει ο στρατός τους οδηγίες από μη-αμερικάνους (!) και εν πάσει περιπτώσει δεν το θεώρησαν απαραίτητο...
Αυτά - και απευθυνθείτε στον Ερυθρό Σταυρό ή εδώ για να συνεισφέρετε ότι μπορείτε για το Νταρφούρ...
Σχόλια