Φόβος και τρόμος: 8 σημεία για τα ΜΜΕ

1.       Η τρομοκρατία είναι ως προς τα ΜΜΕ και ιδίως τα τηλεοπτικά ΜΜΕ, ότι ο πατατοπαραγωγός για τους κατασκευαστές τσιπς. Είναι παραγωγός του προϊόντος που διακινούν. Ο ένας παράγει το τον τρόμο του θεάματος και ο άλλος πουλάει το θέαμα του τρόμου. Πρόκειται για συμβιωτική σχέση, αμιγώς επικοινωνιακού περιεχομένου με ασύμμετρα ποιοτικά οφέλη: ο μεν τρομοκράτης, ο ιδεολόγος ας πούμε τρομοκράτης, φαντασιώνεται ότι η πράξη του είναι παραδειγματική, ενώ τα Media δολώνουν σοκαρισμένους τηλεθεατές για να τους ανταλλάξουν με διαφημιστικά έσοδα.  

2.       Η διακίνηση του τρόμου προϋποθέτει, έναν πειστικό φορέα τρόμου. Έτσι κάθε υπό εξέταση τρομοκράτης πρέπει να βγαίνει στο γυαλί φρικαλέος και απειλητικός για τον μέσο τηλεθεατή. Επίσης πρέπει η φρίκη να είναι ανεπιφύλακτη.

3.       Από όλο το τηλεοπτικό υπερθέαμα της «σύλληψης των τρομοκρατών», ή τέλος πάντων μιας δράκας ανθρώπων οι οποίοι υποστηρίχθηκε από την ασφάλεια και δίκασε η τηλεόραση πως είναι τρομοκράτες – αλλά μέλλει να αποδειχθεί το βάσιμο του ισχυρισμού – το τρομακτικότερο για μένα ήταν ο ιερός ζήλος των κάποιων τηλεπαρουσιαστών / δημοσιογράφων να φανούν, νομιμοφρονέστεροι της Ασφαλείας. Έτσι διέδωσαν με εμφανή χαρά και θεατρική αποστροφή τον διάλογο-μαϊμού περί καλαμπουριών των τρομοκρατών ενώ σκοτωνόταν από την βόμβα τους ο νεαρός Αφγανός, προκειμένου να φανούν ακόμα απεχθέστεροι οι  βδελυροί τρομοκράτες. Από την πρώτη στιγμή  η ιστορία είχε τρίχωμα, έτρωγε μπανάνες και κρεμόταν από τα δέντρα, πλην όμως διακινήθηκε και ουδέποτε κανένας από όσο είδα την πήρε πίσω ως ψευδή.  Τα κανάλια έμοιαζαν να θεωρούν το κοινό τους δυνάμει οπαδούς της ένοπλης πάλης στην πλειοψηφία του και να προσπαθούν να μεταπείσουν οπαδούς αυτούς της τρομοκρατίας για το απεχθές της.

4.       Εντύπωση θα προκαλούσε το γεγονός ότι κανένας από τους (σε άλλες περιπτώσεις συνομωσιολογιότατους) τηλεσχολιαστές δεν επέμεινε στην χρονική σύμπτωση της εξάρθρωσης του Επαναστατικού Αγώνα με σημαντικές οικονομικές εξελίξεις. Θα προκαλούσε, λέω, αν τα ίδια κανάλια πέραν του Υπ. Προ.Πο. δεν είχαν επιδείξει και καταπληκτικές ικανότητες παπαγαλισμού οιασδήποτε «διαρροής», διέφευγε και από το Υπουργείο Οικονομικών τους τελευταίους μήνες. Πρόκειται για το ειδικό Ελλάδα φαινόμενο της ιδιωτικής και της κρατικής τηλεόρασης στο ρόλο της ομόφωνης ΥΕΝΕΔ των γραφείων τύπου των υπουργείων Δημοσίας Τάξης, ανέκαθεν.

5.       Διδακτική για το είδος του πολιτισμού που διαχειρίζονται τα κανάλια είναι και η επισήμανση για το ότι όποιος διαβάζει βιβλία οικονομίας, πολιτικής και άλλων ανατρεπτικών κλάδων είναι ύποπτος, με το ένα πόδι στην τρομοκρατία, δια του ζουμαρίσματος πάνω σε βιβλιοθήκες με έμφαση στα οικονομικά.

6.       Μια παγκόσμια πρωτοπορία στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι η διευκόλυνση της αντιτρομοκρατικής στα τηλεοπτικά συνεργεία να κάνουν βόλτες και να πιάνουν ότι γουστάρουν μέσα σε υποτιθέμενους χώρους που βρίθουν (θα υπέθετε κανείς) στοιχείων της δικογραφίας.

7.       Δεν είμαι σίγουρος γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση, αντίθετα από άλλες περιπτώσεις, διέρρευσαν τα ονόματα των συλληφθέντων και χρησιμοποιήθηκαν από όλα τα κανάλια, από την πρώτη στιγμή. Δεν ήταν αυτή η κοινή πρακτική σε όλες τις περιπτώσεις. Υποτίθεται πως δύσκολα δημοσιοποιείται όνομα συλληφθέντος παρά μόνο μετά από καταδίκη. Πολύ δε μάλλον δεν προαλείφεται η ενοχή του. Υποτίθεται.

8.       Για την ίδια της φύση της νέας αυτής τρομοκρατίας (όποιοι και να’ναι οι φυσικοί της φορείς), μπορεί να πει κανείς πως είναι παιδί και αντάξια των ΜΜΕ που την παρήγαγαν ως λόγο και ως πολιτικό βάθος.