Οι πέντε ερωτήσεις
Μια και είμαι σεσημασμένος από τρεις (ΔΛ. kuk, Αρκούδος, που πήρα χαμπάρι - να με συγχωρέσουν οι υπόλοιποι αν υπάρχουν - εξηγώ τα προβλήματα σε προηγούμενο ποστ), ας αναφέρω και εγώ πέντε περιαυτολογικά πράγματα, διαρρηγνύοντας την αλυσίδα εδώ:
1. Οι πρόγονοί μου σε βάθος τεσσάρων γενεών είναι αποκλειστικά από την Ανατολική Κρήτη (παρα πίσω έχουμε και ξένους: από τα Σφακιά πιθανόν, και από την Κάσο). Ένας τουλάχιστον από τους προπαππούδες μου εσφάγη υπό του τουρκοκρητικού όχλου στην Μεγάλη Σφαγή του 1898.
2. Επέστρεψα στην Ελλάδα, και δη στα Γιάννινα, σε ηλικία επτά ετών, από τις ΗΠΑ στις οποίες ζούσα επί διετία και πλέον τότε. Μιλούσα με αμερικάνικη προφορά και έγραφα καλύτερα τα εγγλέζικα από ότι τα Ελληνικά. Οι συμμαθητές μου στο δημοτικό με αποκαλούσαν "ο Εγγλέζος".
3. Όταν άρχισα να παίρνω μπόι και όγκο στην εφηβεία, οι φίλοι μου (εκείνοι τουλάχιστον από τους οποίους μέχρι τότε τις έτρωγα όταν τσακωνόμαστε) αποφάσισαν πως είχαμε μεγαλώσει πλέον πολύ για να παίζουμε ξύλο. Αυτό αποτέλεσε έναυσμα της διαπίστωσης ότι η αλλαγή συσχετισμών είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Η πορεία μου προς το ΚΚΕες ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη.
4. Κατάλαβα ότι μεγάλωσα πλέον τελεσίδικα όταν σε κάποια ψιλοφασαρία σε κάποια συναυλία, βρέθηκα καταλάθος ενώπιος ενωπίω με προελαύνοντες ΜΑΤατζήδες οι οποίοι απλά με παρέκαμψαν.
5. Δεν έχω ψηφίσει ποτέ κόμμα ή παράταξη που να έχει πάρει πάνω από το 16% των ψήφων τοπικά ή το 15 εθνικά. Για την ακρίβεια δεν έχω ψηφίσει ποτέ κόμμα ή υποψήφιο που να μην έχει υποστηριχτεί άμεσα από την "ανανεωτική αριστερά" στις διάφορες εκδοχές της... Παρόλα αυτά το βράδι της 18ης προς 19η Οκτωβρίου του 1981 ομολογώ ότι είχα βγει στους δρόμους και πανηγύριζα - παρότι είχα ήδη αμφιβολίες για το είδος του "σοσιαλισμού" που θα μας ελάγχανε.
1. Οι πρόγονοί μου σε βάθος τεσσάρων γενεών είναι αποκλειστικά από την Ανατολική Κρήτη (παρα πίσω έχουμε και ξένους: από τα Σφακιά πιθανόν, και από την Κάσο). Ένας τουλάχιστον από τους προπαππούδες μου εσφάγη υπό του τουρκοκρητικού όχλου στην Μεγάλη Σφαγή του 1898.
2. Επέστρεψα στην Ελλάδα, και δη στα Γιάννινα, σε ηλικία επτά ετών, από τις ΗΠΑ στις οποίες ζούσα επί διετία και πλέον τότε. Μιλούσα με αμερικάνικη προφορά και έγραφα καλύτερα τα εγγλέζικα από ότι τα Ελληνικά. Οι συμμαθητές μου στο δημοτικό με αποκαλούσαν "ο Εγγλέζος".
3. Όταν άρχισα να παίρνω μπόι και όγκο στην εφηβεία, οι φίλοι μου (εκείνοι τουλάχιστον από τους οποίους μέχρι τότε τις έτρωγα όταν τσακωνόμαστε) αποφάσισαν πως είχαμε μεγαλώσει πλέον πολύ για να παίζουμε ξύλο. Αυτό αποτέλεσε έναυσμα της διαπίστωσης ότι η αλλαγή συσχετισμών είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Η πορεία μου προς το ΚΚΕες ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη.
4. Κατάλαβα ότι μεγάλωσα πλέον τελεσίδικα όταν σε κάποια ψιλοφασαρία σε κάποια συναυλία, βρέθηκα καταλάθος ενώπιος ενωπίω με προελαύνοντες ΜΑΤατζήδες οι οποίοι απλά με παρέκαμψαν.
5. Δεν έχω ψηφίσει ποτέ κόμμα ή παράταξη που να έχει πάρει πάνω από το 16% των ψήφων τοπικά ή το 15 εθνικά. Για την ακρίβεια δεν έχω ψηφίσει ποτέ κόμμα ή υποψήφιο που να μην έχει υποστηριχτεί άμεσα από την "ανανεωτική αριστερά" στις διάφορες εκδοχές της... Παρόλα αυτά το βράδι της 18ης προς 19η Οκτωβρίου του 1981 ομολογώ ότι είχα βγει στους δρόμους και πανηγύριζα - παρότι είχα ήδη αμφιβολίες για το είδος του "σοσιαλισμού" που θα μας ελάγχανε.
Σχόλια
[Το 15% δεν το έπιασα εκτός κι αν συμπεριλαμβάνεις στις εκδοχές της πάλαι ποτέ ανανεωτικής αριστεράς και νεαρούς κομψευόμενους πολεοδόμους].
Με συγκίνησαν τα περί καταγωγής και μιας και εσύ είσαι παιδί πολλαπλών ταυτοτήτων δίνω ένα ερέθισμα για μελλοντική συνομιλία όταν ξαλαφρώσεις απο τα επαγγελματικά: Οι Τουρκοκρητικοί ανεξαρτήτως αν ζούν στη Τουρκία ή σε χώρες της Eυρωπαϊκής Ένωσης δικαιούνται να έχουν εάν και εφόσον το ζητήσουν ελληνικό/ευρωπαϊκό διαβατήριο;
[Με τη λογική της ιθαγένειας του εδάφους και όχι του αίματος...].
Το 16% έχω την εντύπωση ότι αφορά τον Ξυριτάκη στο Ηράκλειο την δεκαετία του 80... αλλά δεν θυμάμαι καλά. Το <15% αφορά τον ενιαίο Συνασπισμό του "βρώμικου - και σέξυ - 89". Θα εννοούσα πάντως φυσικά και τον νεαρό πολεοδόμο - αν ψήφιζα στον Δήμο Αθηναίων.
Αυτό με τους Τουρκοκρητικούς εύκολα να το απαντήσω συναισθηματικά νε τον τοπικισμό που με δέρνει... Αλλά νομίζεις πως είναι εφικτή η μετά από 80+ χρόνια ανάκτηση της υπηκοότητας σε όλους όσοι είχαν "ανταλλαχθεί" στα Βαλκάνια και στα παιδιά και τα εγγόνια τους; Ή αναφέρεσαι μόνο στους εναπομείναντες εν ζωή;
Καλημέρα.
"Αλλά νομίζεις πως είναι εφικτή η μετά από 80+ χρόνια ανάκτηση της υπηκοότητας σε όλους όσοι είχαν "ανταλλαχθεί" στα Βαλκάνια και στα παιδιά και τα εγγόνια τους; Ή αναφέρεσαι μόνο στους εναπομείναντες εν ζωή;".
Απαντώ:
Γνωρίζοντας βεβαίως τις δυσκολίες προώθησης και εφαρμογής μιας "τρελλής" πρότασης -"τρελλής" με την έννοια υπέρβασης των κατεστημένων αντιλήψεων περί εθνοκεντρισμού- θα έλεγα ότι αξίζει ως επένδυση για το ...μέλλον -ιδιαίτερα για τους Τουρκοκρητικούς-η χορήγηση ευρωπαϊκού διαβατηρίου σε όλους όσοι εκ των ενδιαφερόμενων απογόνων επιθυμούν κάτι τέτοιο...
Φίλε Μιχ. η πρόκληση αφορά και τις δύο πλευρές του Αιγαίου και η χώρα μας νομίζω ότι σε μια τέτοια υπόθεση ιθα έχει τα λιγότερα ζόρια...
Απλά σκέψου την πιθανότητα η Τουρκία να δεχτεί να δώσει την Τουρκική υπηκοότητα σε όλους του Κωνσταντινουπολίτες που έχει εκδιώξει την τελευταία πεντηκονταετία ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥΣ. Αυτό είναι περίπου μια τάξη μεγέθους δυσκολότερο από το αντίστοιχο με τους Τουρκοκρητικούς...
Σε κάθε περίπτωση η "τρελλή" ιδέα για τους Τουρκοκρητικούς δεν είχε τίποτα περισσότερο να "αποδώσει" απο τη προφανή επισήμανση ότι οι ταυτότητες (με ή χωρίς εισαγωγικά) και στο πολύπαθο χώρο της Βαλκανικής είναι ζήτημα επιλογής και τίποτα περισσότερο.
Εις το επανιδείν, σύντροφε.
Όλα σπινθηροβόλα και νόστιμα, μόνο αυτό το 5 να μη γίνει χούι - θέλω να πω, αν νικήσουμε καμμιά φορά (όλοι όλοι μαζί εννοείται), μη στεναχωρηθούμε που θάμαστε πλειοψηφία (γιατί σας και μας έχω ικανούς, σύντροφοι!) :-))))))))))
Κάτσε να νικήσουμε καμία φορά και σε διαβεβαιώ πως θα βγω να παίζω μπαλωθιές. Εδώ πήρα χαρά με τους σ. του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Ολλανδία (που ξεπέρασαν το 16% προ μηνών)!