Καλή χρονιά - μια σχολιασμένη αναδημοσίευση

Κατ' αρχάς: Αίσιο και ευτυχές το νέον έτος 2007.

Αφ'ετέρου: Το αμερικάνικο περιοδικό Vanity Fair φιλοξενεί εκτενές άρθρο περί 17 Νοέμβρη από τον Ελληνοαμερικανό δημοσιογράφο Nicholas Gage (Νίκο Γκατζογιάννη), διαβόητο για το βιβλίο του Ελένη, και καλά συνδεδεμένου με διάφορες υπηρεσίες εσωτερικού και εξωτερικού.

Το άρθρο έχει τον τίτλο "How Five Terrorist-Hunters Saved the Olympics" και είναι περίπου μια αμερικάνικη εκδοχή της κάλυψης των συλλήψεων από Κακαουνάκη και Τράγκα σε συνεργασία με το γραφείο τύπου του Χρυσοχοΐδη - που τέτοιο γλύψιμο ούτε με πληρωμένη καταχώριση δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει - αλλά στο πιο Χόλυγουντ. Περιέχει όμως μερικά κομμάτια (όπως μου τα απέστειλε μεταφρασμένα καλός φίλος και αναγνώστης) που αξίζει να σημειωθούν:

- Περιγράφοντας την κατάσταση μετά την δολοφονία Saunders, ο Gage γράφει:

Ο Χρυσοχοϊδης έτρεξε στο νοσοκομείο όπου είχε μεταφρεθεί ο Saunders. "Οταν ο χειρουργός ανακοίνωσε τον θάνατό του στην κυρία Saunders, περιγράφοντας τη ζημιά που του είχαν προξενήσει οι 8 σφαίρες, εκείνη λιποθύμησε", λέει ο Χρυσοχοϊδης. "Είχα σοκαριστεί αλλά ήμουν και πολύ θυμωμένος".

Ο Χρυσοχοϊδης ορκίστηκε ότι η ελληνική αντίδραση στην δολοφονία του Saunders θα ήταν πολύ πιο διαφορετική από ότι ήταν στο παρελθόν. "Αμέσως διασφαλίσαμε ότι όλα τα μέλη της κυβέρνησης καταδίκασαν τη δολοφονία" λέει. "Ενθαρρύναμε τα ΜΜΕ να καταδείξουν τον αντίκτυπο που είχε η δολοφονία στην οικογένεια Saunders. Ακολούθως, είχαμε δύο νεκρώσιμες τελετές όπου εκλήθησαν πολιτικοί από όλα τα κόμματα και ήρθε τεράστιος αριθμός εξ αυτών."

"Η ισχυρή αντίδραση στην δολοφονία του Saunders έπαιξε κομβικό ρόλο", λέει ο Sir David Veness, που απεστάλη στην Αθήνα από την Scotland Yard, αμέσως μετά απ' το φόνο. "Εδωσε την ευκαιρία στον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη να επιτύχει τρεις στόχους: Εκανε τους δικούς του ανθρώπους στο ΠΑΣΟΚ να μην εμφανίζονται πλέον ως υποστηρικτές των ριζοσπαστικών στοιχείων, έσπασε το ταμπού της κυβέρνησής του ότι δεν πρέπει να ζητάει βοήθεια από ξένες υπηρεσίες και υπονόμευσε την υποστήριξη που είχε από τον κόσμο η 17 Νοέμβρη"».

Μερικές παρατηρήσεις εδώ: Ο Χρυσοχοΐδης φέρεται να λέει ότι χρειαζόταν να "διασφαλιστεί" η καταδίκη της επίθεσης από "όλα τα μέλη της κυβέρνησης". Δηλαδή ο Χρυσοχοΐδης θεωρεί ότι χωρίς την παρέμβασή του θα υπήρχαν μέλη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που θα επικροτούσαν, ή έστω θα αρνιόντουσαν να καταδικάσουν την επίθεση; Έτσι το είπε ή έτσι το έγραψε ο Gage;

Δεύτερον από πού ως πού και μέσω ποιων ακριβώς μηχανισμών η κυβέρνηση "ενθαρρύνει τα ΜΜΕ" να καλύψουν το οτιδήποτε; Πρόκειται για μεμονωμένη παρέμβαση ή για συστηματική. Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω τέως Υπουργό να παραδέχεται ότι η κυβέρνηση κάνει πολιτική μέσω επηρεασμού των ιδιωτικών ΜΜΕ.

Τρίτον αυτός ο Veness της Scotland Yard ήταν τόσο καλά ενημερωμένος για τα εσωτερικά τεκταινόμενα στην Ελλάδα ώστε πίστευε και πιστεύει ότι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ υποστήριζαν αυτά τα "ριζοσπαστικά στοιχεία" της 17Ν; Και αυτοί υποτίθεται ότι βοήθησαν στην εξιχνίαση;

- Για τον τρομονόμο:

Η δολοφονία του Saunders και η δράση της οργάνωσης Ως Εδώ έκαναν τους Ελληνες να ντραπούν και προκάλεσαν σεισμικές αλλαγές στην ελληνική κοινή γνώμη. Η αλλαγή αυτή έδωσε ώθηση στην κυβέρνηση Σημίτη να προχωρήσει στην ψήφιση ενός σκληρού αντιτρομοκρατικού νόμου, ο οποίος εν τέλει πέρασε από τη Βουλή το 2002. «Ο νόμος ήταν ζωτική ιστορία», λέι ο Γιάννης Διώτης. Επέτρεψε για πρώτη φορά τη χρήση στοιχείων DNA σε δίκες, οριοθέτησε ως έγκλημα την συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα, κατοχύρωσε την προστασία των μαρτύρων και τις μειωμένες ποινές για τους τρομοκράτες που θα συνεργάζονταν και όρισε ότι οι τρομοκρατές θα δικάζονταν από δικαστήριο χωρίς ενόρκους. "Σε προηγούμενες δίκες βίαων ριζοσπαστικών στοιχείων είχαμε ενόρκους και στις περισσότερες περιπτώσεις οι ένορκοι αυτοί ήταν πολύ φοβισμένοι για να καταδικάσουν οποιονδήποτε", λέει ο Διώτης

1. Τι είδους ναρκωτικά πρέπει να παίρνει κανείς για να πιστεύει πως "Η δολοφονία του Saunders και η δράση της οργάνωσης Ως Εδώ έκαναν τους Ελληνες να ντραπούν"... Η αντίληψη της Ελληνικής κοινωνίας είναι λίγο ελλιπής.
2. Ποιες ακριβώς δίκες έχει υπόψη του ο κ. Διώτης όπου απαλλάχθηκαν κατηγορούμενοι από τον φόβο των ενόρκων; Ονομαστικά. Μήπως αν δεν υπήρχαν οι ένορκοι θα ήταν στην φυλακή στρατιές από άσχετους που θα ανήκαν στον αριστερό, ακροαριστερό και αντιεξουσιαστικό χώρο, και τους οποίους επανειλλημμένα και συχνά με κωμική αποτελεσματικότητα η αστυνομία προσπάθησε να παρουσιάσει ως τρομοκράτες;
3. Ας μην συζητήσω για την χρησιμότητα του αντιτρομοκρατικού νόμου συνεπώς στην διευκόλυνση του στησίματος δικών...

- το 2002:

«Ενώ η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων απείχε μόλις δύο έτη, η 17 Νοέμβρη δεν παρουσίαζε δραστηριότητα. Ο Χρυσοχοϊδης και η ομάδα του ήξεραν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι για να βγάλουν στην επιφάνεια τους τρομοκράτες. Στα μέσα Ιουνίου, αφησαν να διαρρεύσει μια ψευδής αναφορά ότι είχε αναγνωρισθεί ο ηγέτης της 17 Νοέμβρη και ότι επίκειντο πολλαπλές συλλήψεις.

Το κόλπο δούλεψε. "Βρέθηκε την ευκαιρία που τόσο καιρό περιμέναμε", λέει ο Χρυσοχοϊδης, "και όταν την βρήκαμε, απόδωσε τόσο καλά η πολιτική μας και τόσο γρήγορα που κι εμείς μείναμε έκθαμβοι."»

...

... «Στην τέταρτη μέρα του στο νοσοκομείο και ενώ ήταν ακόμη τυφλός και διασωληνομένος, ο Σάβας Ξηρός κατάλαβε, όπως ξανάβρισκε και ξανάχανε τις αισθήσεις του, ότι δυο άνδρες κάθονταν πλάι στο κρεβάτι του: Ο Γιάννης Διώτης και ο Στέλιος Σύρος. Σύντομα έφτιαξαν ένα δίδυμο καλού μπάτσου / κακού μπάτσου, που θα αποδεικνύονταν εξαιρετικά αποτελεσματικό.

"Ο Στέλιος Σύρος ήταν σκέτη σπίθα", λέει ένας πρώην αξιωματικός της αντιτρομοκρατικής. "Δεν του αρέσουν οι μακροσκελείς αναφορές, αλλά μπορεί να μπει σ' ένα δωμάτιο, να ρίξει μια ματιά σε έναν ύποπτο και μετά από λίγα λεπτά κουβέντας να αναγνωρίσει τις αδυναμίες του. Μπορεί νε ματμορφωθεί πολύ εύκολα από αυστηρή πατρική φιγούρα, σε ανησυχούντα φίλο, σε σκληρό αστυνομικό, σε υπομονετικό ψυχολόγο, ανάλογα με την περίσταση. Ο Σύρος έφτασε τόσο κοντά στον Σάβα που κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των 50 ημερών του στο νοσοκομείο ο Σάβας είπε: "Αγαπάω τον Στέλιο πιο πολύ κι απ' τον πατέρα μου."

«Ο Διώτης από την πλευρά του, κάποια στιγμή εκνεύρισε τον Ξηρό τόσο πολύ που αρνιόταν επί μέρες ν' ανοίξει το στόμα του. Αλλά ο εισαγγελέας προχώρησε σε μια έξυπνη νομίκη μανούβρα. Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο, πρέπει εντός 24 ωρών είτε να απαγγελθούν κατηγορίες σε έναν κρατούμενο είτε να αφεθεί ελεύθερος. Αν η αστυνομία απήγγειλε κατηγορίες εναντίον του Ξηρού, οι συνεργάτες του θα διάβαζαν στις εφημερίδες και θα το 'σκαγαν.

Ο Διώτης αποφάσισε ότι ο Ξηρός δεν ήταν καθόλου υπό κράτηση. "Εβρισκε κι έχανε τις αισθήσεις του διαρκώς, όποτε πως θα απαγγέλναμε κατηγορίες σε έναν άνθρωπο που δεν μπορούσε να τις κατανοήσει;", ρωτάει ο Διώτης, μορφάζοντας αθώα. "Αποφάσισα λοιπόν να τον κρατήσω ως μάρτυρα και όχι ως ύποπτο, πράγμα που μας έδωσε την ευκαιρία να τον ανακρίνουμε χωρίς να χρειάζεται να του απαγγείλουμε κατηγορίες και να πάρουν έτσι έιδηση οι υπόλοιποι τι μας έλεγε." Οπως συνερχόταν, το πρώτο πράγμα που άκουσε ο Ξηρός, σύμφωνα με τον Διώτη, ήταν τον εισαγγελέα να του λέει: "Ξέρουμε ότι είσαι μέλος της 17 Νοέμβρη κι έχουμε τα στοιχεία για να το αποδείξουμε."

Για τα περισσότερα δεν χρειάζονται σχόλια - αλλά κάποιος δουλεύει κάποιον αν ο ισχυρισμός ήταν ότι οι υπόλοιποι δεν έφυγαν επειδή δεν έγινε ... επίσημη σύλληψη! Εκείνη την εποχή βοούσε το σύμπαν και πολύ πριν απαγγελθεί κατηγορία τα κανάλια το είχαν βούκινο ότι πρόκειται για μέλος της 17Ν - με πληροφορίες που διέρρεαν εμφανώς μέσα από την ΓΑΔΑ. Η μη-απαγγελία κατηγορίας ήταν τέχνασμα (παράνομο από όσο καταλαβαίνω) για να ανακρίνουν (όπως τον ανέκριναν) έναν βαριά τραυματία. Επίσης μήπως έχουν περιγραφεί παράνομες πράξεις εδωπέρα...;

- Συλλήψεις:

Ο Σύρος και ο Διώτης δεν έφυγαν από το πλευρό του Ξηρού καθώς ανάρωνε από τις πληγές του και υπεβλήθη σε μια λεπτή εγχείρηση για να αποκατασταθεί η όραση στο ένα του μάτι. Η αστυνομία λέει ότι ο Ξηρός ομολόγησε τη συμμετοχή του και σε άλλους φόνους -εκείνους των Nordeen, Stewart και Saunders- αλλά δεν πρόδωσε τους συντρόφους του της 17 Νοέμβρη δίνοντας μόνο ψευδώνυμα και ψεύτικα στοιχεία για την εμφάνισή τους (Αργότερα, ο Ξηρός ανακάλεσε την κατάθεσή του).

"Με την σύλληψη του Βασίλη Ξηρού, χτυπήσαμε τζάκποτ", θυμάται ο Παπαγεωργίου. "Μας είπε με ποιό τρόπο βοήθησε στη δολοφονία και αναγνώρισε όσους μπορούσε με τα κανονικά τους ονόματα. Απίστευτη ιστορία! Αυτό το παιδί ούτε το ονομά του δεν μπορεί να γράψει, είναι κουφιοκέφαλος, αλλά πρόδωσε όλους όσους ήξερε. Οταν έδινε κατάθεση, σταμάτησε μια στιγμή και ρώτησε: "Θ΄ αργήσουμε πολύ ακόμη; Αμα δεν αρμέξω τα γίδια μου, θα σκάσουν." Νόμιζε ότι αφού ομολόγησε τη συμμετοχή του σε τόσους φόνους θα γύρναγε να αρμέξει τα γίδια του!"»

"Πίσω στην Αθήνα, ο Διώτης ανέκρινε τον Χριστόδουλο Ξηρό. "Με όσα μας είχαν δώσει ο Βασίλης και ο Σάββας, ο Χριστόδουλος δεν άργησε να μιλήσει», θυμάται ο Διώτης. "Είναι ο πιο διεστραμμένος εγκληματίας από τους τρεις. Γέλαγε την ώρα που μας έλεγε για όλους τους ανθρώπους που έχει σκοτώσει."...

Πράγματι, απίστευτες ιστορίες. Άνθρωπος που πιστεύει ότι θα ομολογήσει συμμετοχή σε πολλαπλές δολοφονίες και μετά θα επιστρέψει στα "γίδια" του, θα πρέπει να θεωρηθεί μειωμένου καταλογισμού... Για τον δε Χριστόδουλο Ξηρό, δεν νομίζω ότι υπάρχει μία (1) μαρτυρία αυτόπτη που να μιλάει για "θηριωδών διαστάσεων δράστη", οπότε να μου επιτρέψετε να έχω αμφιβολίες για τον λόγο που πιθανόν γέλαγε - αν γέλαγε... Αναρωτιέμαι τι θα είχαν να πουν οι δικηγόροι τους...

- Γιωτόπουλος

Σχεδόν δεν τις προλάβαινε η αστυνομία τόσες ομολογίες και συλλήψεις. Ενας άνδρας ωστόσο, ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, ήταν ακόμη ελεύθερος και δεν υπήρχε ούτε στοιχείο για το που θα μπορούσε να βρεθεί. Τότε ο Σάβας Ξηρός που ήταν ακόμη στο νοσοκομείο είπε ένα όνομα.

Ο Ξηρός είπε στον Διώτη και στον Σύρο ότι ο ηγέτης της οργάνωσης ήταν γνωστός μόνο ως Ο Ψηλός ή με το ψευδώνυμο του, Λάμπρος. Εκμεταλλευόμενοι το δεσμό που είχαν χτίσει με τον πληγωμένο τρομοκράτη, ο Σύρος ρώτησε τον Ξηρό να του πει ό,τι θυμόταν για τον Λάμπρο. Ο Ξηρός θυμήθηκε ότι μια φορά, πήγε με τ' αμάξι του τον Λάμπρο για να πάρει ένα φέρυ μποτ απ' τον Πειραιά, κάποιος είχε φωνάξει το όνομα Μιχάλης και το αφεντικό είχε γυρίσει να δει ποιός ήταν.

Μπήκε τότε στη συζήτηση ο Διώτης, ρωτώντας γιατί ο Λάμπρος/Μιχάλης έπαιρνε το φέρυ μποτ απ' τον Πειραιά. Είχε ένα εξοχικό σ' ένα νησί κοντά στην Πάρο και στην Λέρο, απάντησε ο Ξηρός. Δεν ήξερε που, αλλά θυμόταν ότι είχε παρκάρει το αμάξι του στο φέρυ μποτ Πειραιάς-Πάτμος-Λέρος [σ.σ.: Το "Πάρος" πιο πάνω, δεν είναι λάθος δικό μου, έτσι το γράφει το κείμενο], σε ένα μέρος όπου έβαζαν τα αυτοκίνητα που θα 'βγαίναν στην προτελευταία στάση του ταξιδιού. Οι έρευνες συντόμως ξεκαθάρισαν ότι αυτή η στάση ήταν το πολύ μικρό νησί των Λειψών.

Παιδιά... ήρεμα. Ο Γιωτόπουλος είχε πει ότι παρακολουθούνταν πολλούς μήνες πριν από την σύλληψή του, ενώ οι πληροφορίες της εποχής έλεγαν πως είχαν δείξει πρόσφατη φωτογραφία του στο Σάββα Ξηρό... Τι εξυπηρετεί αυτή η μυθοπλασία, την οποία μάλιστα ο Gage αποδίδει σε πρωταγωνιστές της υπόθεσης;

Ο Ξηρός έδωσε αυτή την ελάχιστη πληροφορία στις 16 Ιούλίου, την ημέρα που ομολπογησα τα αδέρφια του. Οι ερευνητές γνώριζαν ότι τα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας μπορεί να ανάγκαζαν τον Γιώτόπουλο, όπου κι αν ήταν, να εξαφανιστεί. Αν έφευγε απ' την Ελλάδα, δεν θα τον έβρισκαν ποτέ.

Πάλι η ίδια ανοησία. Ο κόσμος το είχε βούκινο και ο Γιωτόπουλος "αν διάβαζε τα πρωτοσέλιδα" θα μπορούσε να εξαφανιστεί... Χα, χα.

- Η σύλληψη Γιωτόπουλου

Ο Φώτης Παπαγεωργίου ανέβηκε σ' ένα ελικόπτερο της πυροσβεστικής και πέταξε ως τη Λέρο για να πιάσει το μεγαλύτερο ψάρι. "Οταν έφτασα στο αστυνομικό τμήμα της Λέρου", λέει ο Παπαγεωργίου, "είδα ότι είχαν δέσει τον Γιωτόπουλο σε ένα καλοριφέρ -χέρια, πόδια, στήθος- με απόλυτη ασφάλεια.

"Γεια σου Αλέκο" του είπε. Με κοίταξε περιφρονητικά και γρύλλισε: "Είσαι λακές των Αμερικάνων. Τι σόϊ Ελληνας είσαι εσύ που δέχεσαι να γίνεις τέτοιο τσιράκι;"

Δεν μ' ένοιαξε: "Δεν έφερα τους Αμερικάνους, τους Εγγλέζους ή τους Γάλλους. Τέρμα οι άσκποι σκοτωμοί σας. Τώρα, όπου στεκόμαστε κι όπου βρισκόμαστε, υπάρχουν ξένοι πράκτορες του F.B.I., της C.I.A., της S.A.S. κι ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος, όχι εγώ.

Αυτό το ξέσπασμα, τον ισοπέδωσε. Λούφαξε νικημένος και κλαψούρισε: "Ξέρω τι θα κάνετε. Σε μια εβδομάδα θα είμαι στο Γκουαντάναμο", θυμάται ο Παπαγεωργίου.

"Αυτό είναι που φοβόταν περισσότερο", θυμάται ο επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών. "Ακόμη το φοβάται. Ολοι τους το φοβούνται."

1. Η Βερσιόν του ιδίου γεγονότος από τον Γιωτόπουλο:

"Κλιμάκιο αστυνομικών που ήρθε από τη Λέρο με συνέλαβε στο λιμάνι. Με μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα, όπου θα περίμενα, όπως μου είπαν, το ελικόπτερο από την Αθήνα. Κανείς δεν μου ανακοίνωσε τίποτε. Με άφησαν μόνο με χειροπέδες, σε ένα δωμάτιο, για περίπου δύο ώρες, με φύλακα έναν νεαρό αστυνομικό των Λειψών που έβλεπα για πρώτη φορά. Κάποια στιγμή τον είδα να με κοιτάζει με συμπάθεια χαμογελώντας. Του χαμογέλασα και του λέω: "Πώς εδώ;". Μου απαντά: "Ανεργία, τι να κάνεις;". Κάποτε άκουσα θόρυβο στα διπλανά δωμάτια και εμφανίστηκαν δυο αστυνομικοί με πολιτικά. Μου συστήθηκαν: Φώτης Παπαγεωργίου, της Υπηρεσίας Ερευνών, και Ιωάννης Φραγκίσκος, της Υπηρεσίας Πληροφοριών. Δεν έδειξαν καμία έκπληξη αντικρίζοντάς με και μου έδωσαν την εντύπωση ότι γνώριζαν το όνομά μου. Μου είπαν ότι θα με μετέφεραν με το ελικόπτερο στην Αθήνα, όπου θα μου έκαναν ορισμένες ερωτήσεις. Η υπερβολική ευγένεια και ο σεβασμός που μου έδειχναν άρχισε να με ανησυχεί και να υποψιάζομαι κάποια πλεκτάνη, αλλά η ηλικία τους έδειχνε ότι είναι απλά εκτελεστικά όργανα και θεώρησα φρονιμότερο να περιμένω να δω τι γίνεται στην Αθήνα".

2. Την εκδοχή του Παπαγεωργίου πρώτη φορά την ακούω.

3. Ο Gage γουστάρει που οι "κακοί" φοβούνται την "δικαιοσύνη" του Γκουαντανάμο. Υποψιάζομαι ότι οι κομισσάριοι του Στάλιν θα ένιωθαν εξίσου υπερήφανοι για τον τρόμο που προκαλούσε και η μνεία μόνο των Γκουλάγκ.

4. Κάποιος είναι μυθομανής, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν είναι ο Gage ή ο Παπαγεωργίου...

- Κακαουνακισμοί αλά Αμερικάνα:

Η Peynaud υπέγραψε μια δήλωσε για την αστυνομία όπου έλεγε ότι γνώρισε τον Μιχάλη Οικονόμου στο Παρίσι το 1973 και σχετίστηκε μαζί του. "Συνήθως συναντιόμασταν στα καφέ του Καρτιέ Λατέν, όπου συγκεντρώνονταν οι φοιτητές", έλεγε η δήλωσή της. Είπε ότι τον είχε συνοδεύσει στην Ελλάδα "τα Χριστούγεννα toy 1975 κι έμεινε 15 μέρες", πράγμα που σημαίνει ότι ήταν κι αυτή στην χώρα όταν πραγματοποιήθηκε η δολοφονία του Welch. Τέσσερα χρόνια αργότερα απ' αυτό το ταξίδι μετακόμισε μόνιμα στην Ελλάδα για να ζήσει με τον Μιχάλη και εν τέλει βρήκε δουλειά στο Ελληνο-Γαλλικό σχολείο των Αθηνών. Το 1993, αγόρασε ένα δεύτερο σπίτι στους Λειψούς...

[κουτσομπολιά και τρίχες]

Μια απ' αυτές τις συλλήψεις ήταν και του Παύλου Σερίφη, ενός εργαζόμενου σε νοσοκομείο, με γυαλιά και αρχή φαλάκρας, είχε παχύ μουστάκι και πολύ μικρό σαγώνι, ο οποίος απεδείχθη ότι ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της 17 Νοέμβρη και ένας από τους τέσσερεις που συμμετείχαν στην δολοφονία του Richard Welch.

Στην ομολογία του ο Σερίφης κατέθεσε ότι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στην δολοφονία του Welch ήταν ο ξάδερφός του Γιάννης Σερίφης, ο Γιωτόπουλος και μια γυναίκα που την έλεγαν Αννα. "Πρέπει να ήταν περίπου 30 χρονών εκείνη την εποχή, ψηλή, γύρω στα 1 μέτρο και 70 εκατοστά, ξανθιά, όμορφη και μορφωμένη", δήλωσε.

Ο Παύλος Σερίφης δεν αποκάλυψε την ταυτότητα της Αννας στην ομολογία του. Ο Γιάννης Σερίφης και η Peynaud αρνήθηκαν κάθε συμμετοχή στην 17 Νοέμβρη και καμιά κατηγορία δεν απαγγέλθηκε στην Peynaud.

Σώνει και καλά ο Gage θέλει να κάνει την Peynod ύποπτη για συμμετοχή στην δολοφονία του Γουελτς. Με δεδομένες τις διασυνδέσεις του, μήπως αυτή είναι και η εκτίμηση της πρεσβείας; Βέβαια ο Σερίφης στην κατασκευασμένη δήλωσή του δεν είχε παρατηρήσει ότι η εν λόγω Άννα δεν μιλούσε Ελληνικά, αλλά τι ψάχνεις να βρεις τώρα...

- Καινούρια πληροφορία;

Ο Κουφοντίνας, που ζούσε με την πρώην σύζυγο του Σάβα Ξηρού, δήλωσε στην αστυνομία πόσο τον σόκαρε και τον απογοήτευσε η αποκήρυξη της 17 Νοέμβρη εκ μέρους του Γιωτόπουλου. Ο Κουφοντίνας δήλωσε υπερήφανα ότι θεωρούσε πολιτικές πράξεις τις δολοφονίες αντίστασης ενάντια στις εκμεταλλευτές του ελληνικού λαού.

- Δεν τελειώσαμε...

Παρότι αργότερα κάποιοι απ' τους υπόπτους αναίρεσαν τις καταθέσεις τους, σχεδόν όλοι καταδικάστηκαν για πολλαπλές δολοφονίες σε μια δίκη που έληξε σχεδόν ένα χρόνο πριν από τους Ολυμπιακούς αγώνες. Οι περισσότεροι καταδικάστηκαν σε ισόβια. Στην Ελλάδα ωστόσο ισόβια ίσον 25 έτη και οι "ισοβίτες", ακόμη και όσοι έχουν καταδικαστεί για φόνο, μπορούν να ζητήσουν αποφυλάκιση υπό όρους μετά από 16 χρόνια. Οσοι έχουν καταδικαστεί οπλλαπλώς σε ισόβια, μπορούν να ζητήσουν υπό όσους αποφυλάκιση μετά από 20 έτη.

Οι δολοφόνοι των τεσσάρων Αμερικανών μπορεί να βγουν απ' τη φυλακή σε 17 χρόνια ή και πιο νωρίς ακόμη αν επικαλεσθούν λόγους υγείας, κάτι που δεν αρέσει στον Διώτη: "Ο Σάββας με απείλησε ότι θα με σκοτώσει όταν βγει και τότε θα είμαι μόλις στα τέλη της έβδομης δεκαετίας της ζωής μου", λέει, σημειώνοντας ότι ταξιδεύει με σωματοφύλακες πλέον, όπου κι αν πηγαίνει.

Ρε Διώτη αν δεν τα είπες αυτά πρέπει να κάνεις μήνυση στον Gage γιατί σε παρουσιάζει να φοβάσαι έναν φυλακισμένο, τυφλό και κουφό άνθρωπο και να φοβάσαι μάλιστα ότι ο κουφός, τυφλός, σακατεμένος και *γέρος* (τότε) αυτός άνθρωπος μπορεί να σε σκοτώσει σε είκοσι χρόνια - αν ζήσει μέχρι τότε... Αν μάλιστα ταξιδεύεις με σωματοφύλακες όπου κι αν πηγαίνεις για τον φόβο του Σάββα Ξηρού, είσαι για δέσιμο...

- Εδώ προσέξτε:

Το γεγονός ότι ο Γιάννης Σερίφης και η "Αννα", τους όποίους ο Πάυλος Σερίφης ενέπλεξε στην υπόθεση Welch, κυκλοφορούν ελεύθεροι, δεν αρέσει στον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο οποίος επανεξελέγη στη Βουλή το 2004, αλλά αναγκάστηκε να παραδώσει το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως γιατί το ΠΑΣΟΚ έχασε τις εκλογές απ' τη Νέα Δημοκρατία. Πιστεύει πάντως ότι και οι δύο θα μπορούσαν να καταδικαστούν για τα εγκλήματα της 17 Νοέμβρη που δεν εμπίπτουν στην παραγραφή της 20ετίας. "Θα το 'χε κάνει η ομάδα μου αν δεν είχαμε χάσει τις εκλογές", λέει. "Ακόμη μπορεί να γίνει."

"Δεν έχει κλείσει η υπόθεση για κανέναν", λέει ο διάδοχός του Βύρων ΠΟλύδωρας. Ο υφυπουργός Εξωτερικών Nicholas Burns έχει ακόμη μία προειδοποίηση για τους δολοφόνους της 17 Νοέμβρη: "Μπορεί στην Ελλάδα να ισχύει καθεστώς παραγραφής, αλλά στις ΗΠΑ δεν ισχύει."

Με άλλα λόγια ο τέως ΥΔΤ προακαταλαμβάνει τα δικαστήρια, επιμένει στην ενοχή του πλέον δικασμένου (και αθωωμένου) ανθρώπου πιθανόν στον πλανήτη και εγκαλεί την ΝΔ ότι δεν ξέρει να στήνει δίκες όσο καλά γνώριζε ο ίδιος; Κατάλαβα καλά; Αλλά και ο Μπερνς; Επιβεβαιώνει τα περί Γκουαντανάμο και λέει ότι έχω γραμμένους στα τέτοια μου τους νόμους σας - απειλώντας εμμέσως με απαγωγές - ίσως;

Τι να πω; Ή ο Gage φτιάχνει σενάριο για θρίλερ με θέμα την μυθοπλαστική αυτή εκδοχή των γεγονότων, ή οι πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής πιστεύουν πραγματικά ότι μπορούν να λένε μπούρδες σε Ελληνοαμερικανούς δημοσιογράφους χωρίς να τους παίρνουμε οι ιθαγενείς χαμπάρι - in this day and age που θάλεγαν και οι Αμερικάνοι...