Κύπρος και Ελληνοκυπριακό και Τουρκικό ιστολόγιο...
... στα αγγλικά. Από την Ελεύθερη Κύπρο το Changing Trains και από την Τουρκία το Turkish Torque. Ψύχραιμες φωνές και οι δύο, επίκαιρες λόγω των εξελίξεων...
Εγώ πάντως εξακολουθώ να τρέφω ανάμεικτα συναισθήματα:
- Από την μια πρόκειται για μια ξεδιάντροπη νομιμοποίηση εγκλημάτων πολέμου (η παραμονή μεγάλου αριθμού εποίκων τι άλλο είναι;), με βαρύ οικονομικό κόστος για τους Ελληνοκύπριους και χωρίς το προφανές ανθρώπινο δικαίωμα της άνευ όρων επιστροφής όλων των προσφύγων στις εστίες τους - και την διεκδίκηση αποζημίωσης για τα χρόνια που είχαν απωλέσει το δικαίωμα χρήσης της περιουσίας τους. Από ότι καταλαβαίνω, οι μόνιμες παρεκκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο δεν προβλέπονται πλέον, ενώ μιλάμε για ~900 και ~600 στρατιώτες της Ελλάδας και της Τουρκίας αντίστοιχα - προβληματικό αλλά όχι αξεπέραστο. Το ζήτημα της πολιτικής ανισότητας των δύο πληθυσμών είναι επίσης μεγάλο (αντιβαίνει σε στοιχειώδεις αρχές της δημοκρατίας αυτή η εφεύρεση "ισότητας" ανίσων πληθυσμών... Είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα την πρότεινε για το Κόσοβο λ.χ.). Για να μη μιλήσουμε για το ανέφικτο των ρυθμίσεών του και την υποχώρηση που θα πρέπει να κάνουν οι Ελληνοκύπριοι από δημοκρατικά τους (πέρα από ευρωπαϊκά) κεκτημένα, ούτε για την κερκόπορτα που ανοίγει για την κατάλυση ευρύτερα του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, εν όψει της ένταξης της Τουρκίας μάλιστα, και της περεταίρω δυναμίτισης με αυτόν τον τρόπο της Ομοσπονδιακής Ευρωπαϊκής προοπτικής - ου μην αλλά και της παροχής παραθύρου για το "βόλεμα" της αναβαπτισμένης Τουρκικής στρατοκρατίας στην ΕΕ. Αφήστε που αυτή η νομιμοποίηση εποίκων ενδέχεται να είναι και μια πρόβα τζενεράλε για άλλου είδους "λύσεις" και στην Παλαιστίνη....
Σχετικό σχόλιο από τον Πέτρο Μαλούχο στην Καθημερινή.
- Από την άλλη, μου είναι σαφές ότι αν η προοπτική δεν είναι ο απελευθερωτικός πόλεμος, τότε η διαπραγμάτευση είναι η μόνη λύση. Η ιδέα ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ των Ελληνοκυπρίων είναι εσφαλμένη: Σε τριάντα χρόναι οι αρχικοί πρόσφυγες θα έχουν πεθάνει και θα υπάρχουν τρεις γενιές τούρκων εποίκων στο νησί, που κανένα σχέδιο δεν πρόκειται να διώξει. Η Κυπριακή πλευρά στηρίζεται στην αναστάτωση που θα προκαλέσει στους τουρκοκύπριους η μη-εύρεση λύσης. Αυτό όμως δεν θα συμβεί στην περίπτωση που η αποτυχία χρεωθεί στην Ελληνοκυπριακή πλευρά. Θα πρέπει να αποφασίσει γρήγορα η Κύπρος αν επιθυμεί μια τέτοια λύση (και παρόμοια θα είναι ακόμα και κάποια επόμενη, με λίγα συν και λίγα πλην), ή αν θα πρέπει να διαπραγματευτεί την διχοτόμηση με εδαφικά ανταλλάγματα, αποφεύγοντας έτσι το κόστος της επανένωσης, με αντίτιμο την οριστική (;) απώλεια των κατεχομένων.
Ο Αλέκος Μαρκίδης, τέως Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι μάλλον υπέρ του σχεδίου...
Ιδού και το site του ΟΗΕ για το σχέδιο Ανάν...
Τον τελικό λόγο τον έχουν πάντως οι ίδιοι οι Κύπριοι και κανείς άλλος.
Εγώ πάντως εξακολουθώ να τρέφω ανάμεικτα συναισθήματα:
- Από την μια πρόκειται για μια ξεδιάντροπη νομιμοποίηση εγκλημάτων πολέμου (η παραμονή μεγάλου αριθμού εποίκων τι άλλο είναι;), με βαρύ οικονομικό κόστος για τους Ελληνοκύπριους και χωρίς το προφανές ανθρώπινο δικαίωμα της άνευ όρων επιστροφής όλων των προσφύγων στις εστίες τους - και την διεκδίκηση αποζημίωσης για τα χρόνια που είχαν απωλέσει το δικαίωμα χρήσης της περιουσίας τους. Από ότι καταλαβαίνω, οι μόνιμες παρεκκλίσεις από το κοινοτικό κεκτημένο δεν προβλέπονται πλέον, ενώ μιλάμε για ~900 και ~600 στρατιώτες της Ελλάδας και της Τουρκίας αντίστοιχα - προβληματικό αλλά όχι αξεπέραστο. Το ζήτημα της πολιτικής ανισότητας των δύο πληθυσμών είναι επίσης μεγάλο (αντιβαίνει σε στοιχειώδεις αρχές της δημοκρατίας αυτή η εφεύρεση "ισότητας" ανίσων πληθυσμών... Είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν θα την πρότεινε για το Κόσοβο λ.χ.). Για να μη μιλήσουμε για το ανέφικτο των ρυθμίσεών του και την υποχώρηση που θα πρέπει να κάνουν οι Ελληνοκύπριοι από δημοκρατικά τους (πέρα από ευρωπαϊκά) κεκτημένα, ούτε για την κερκόπορτα που ανοίγει για την κατάλυση ευρύτερα του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, εν όψει της ένταξης της Τουρκίας μάλιστα, και της περεταίρω δυναμίτισης με αυτόν τον τρόπο της Ομοσπονδιακής Ευρωπαϊκής προοπτικής - ου μην αλλά και της παροχής παραθύρου για το "βόλεμα" της αναβαπτισμένης Τουρκικής στρατοκρατίας στην ΕΕ. Αφήστε που αυτή η νομιμοποίηση εποίκων ενδέχεται να είναι και μια πρόβα τζενεράλε για άλλου είδους "λύσεις" και στην Παλαιστίνη....
Σχετικό σχόλιο από τον Πέτρο Μαλούχο στην Καθημερινή.
- Από την άλλη, μου είναι σαφές ότι αν η προοπτική δεν είναι ο απελευθερωτικός πόλεμος, τότε η διαπραγμάτευση είναι η μόνη λύση. Η ιδέα ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ των Ελληνοκυπρίων είναι εσφαλμένη: Σε τριάντα χρόναι οι αρχικοί πρόσφυγες θα έχουν πεθάνει και θα υπάρχουν τρεις γενιές τούρκων εποίκων στο νησί, που κανένα σχέδιο δεν πρόκειται να διώξει. Η Κυπριακή πλευρά στηρίζεται στην αναστάτωση που θα προκαλέσει στους τουρκοκύπριους η μη-εύρεση λύσης. Αυτό όμως δεν θα συμβεί στην περίπτωση που η αποτυχία χρεωθεί στην Ελληνοκυπριακή πλευρά. Θα πρέπει να αποφασίσει γρήγορα η Κύπρος αν επιθυμεί μια τέτοια λύση (και παρόμοια θα είναι ακόμα και κάποια επόμενη, με λίγα συν και λίγα πλην), ή αν θα πρέπει να διαπραγματευτεί την διχοτόμηση με εδαφικά ανταλλάγματα, αποφεύγοντας έτσι το κόστος της επανένωσης, με αντίτιμο την οριστική (;) απώλεια των κατεχομένων.
Ο Αλέκος Μαρκίδης, τέως Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι μάλλον υπέρ του σχεδίου...
Ιδού και το site του ΟΗΕ για το σχέδιο Ανάν...
Τον τελικό λόγο τον έχουν πάντως οι ίδιοι οι Κύπριοι και κανείς άλλος.
Σχόλια