ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

 Στον γενναίο νέο κόσμο που μπαίνουμε, θυσία στους θεούς των αγορών, το πρώτο αρνί που τρώνε οι λύκοι αξιολόγησης και τα λοιπά αρπακτικά από το μαντρί της ευρωζώνης, στην πορεία προς ένα χρηματοοικονομικό Aρμαγεδδώνα - ύστατο στάδιο του υπαρκτού καπιταλισμού άλλωστε, πρέπει να προσπαθήσουμε να θυμόμαστε. Ανεξάρτητα από όλα τα άλλα, για να υπάρξει κάποια στιγμή και λογαριασμός και προοπτική στο μέλλον, όσο μακρινό και να είναι αυτό. -           Να θυμόμαστε πως, ό,τι και να λένε οι ομιλούσες κεφαλές της πολιτικής, της μιντιοκρατίας και της αρπαχτής όλα αυτά που συμβαίνουν με τις αγορές δεν είναι φυσικά φαινόμενα, δεν είναι τσουνάμι, σεισμοί, τυφώνες. Είναι ανθρώπινες πρακτικές που έχουν κατασκευαστεί για να μεγιστοποιούν βραχυπρόθεσμα το κέρδος κάποιων. Όχι το δικό μας όμως.   -           Να θυμόμαστε ότι οι ειδικοί στην τηλεόραση είναι ειδικοί του συμφέροντος των αφεντικών το...

Αν θέλει κανείς να δει πόσο εύθραυστο είναι όλο το σύστημα των ανθρωπίνων - και ιδίως το οικονομικό οικοδόμημα - η έκρηξη του Ισλανδικού ηφαιστείου με το δυσπρόφερτο όνομα ( Eyjafjallajökull - Έιγιαφγιατλαγιοκούτλ η πλησιέστερη απόδοση σε ελληνική γραφή) ήταν η καλύτερη επίδειξη: Το σύστημα μεταφορών της Ευρώπης, και κατ’ επέκταση του κόσμου, πάγωσε από την έκρηξη και την διάχυση του νέφους ηφαιστειακής τέφρας πάνω από την ήπειρό μας.   Για μια εβδομάδα περίπου η Ισλανδική στάχτη, διατάραξε τις ροές ανθρώπων και αγαθών ανά την Ευρώπη, αλλά και τον κόσμο. Έβλαψε φυσικά τις αεροπορικές εταιρείες (για τις οποίες περισσότερα παρακάτω), ματαίωσε συναντήσεις κορυφής, ταλαιπώρησε χιλιάδες επί χιλιάδων επιβατών, έβλαψε την Ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά, αλλά και κάθε άλλη οικονομία που βασίζεται σε εξαγωγές αγαθών προς την Ευρώπη: Η Κένυα π.χ. έχανε 3 εκατομμύρια δολάρια   την ημέρα από την μη-εξαγωγή οπωροκηπευτικών προϊόντων, ανάλογες απώλειες υπήρξαν παντού στον κόσμο. Διαπιστώσαμε εκ το...

Από εδώ Το οποίο μου έδωσε την ιδέα για αυτό: Αλλά και με έφερε και σε αυτή την φωτογραφία, από κάποιο από τα χιλιάδες μέρη στον κόσμο όπου η αγάπη για το ταμείο ξεχειλίζει στις ψυχές των ανθρώπων και εκφράζεται αυθόρμητα: Εκπαιδευτικό Επίμετρο: - Τι είναι και τι θέλει το ΔΝΤ από την ζωή μας - Greece and the IMF (ανακοινώσεις του ΔΝΤ)

Ο William Gibson είναι ο πατέρας του Κυβερνοπάνκ ρεύματος της επιστημονικής φαντασίας, αλλά και νονός του κυβερνοχώρου.  Τα μυθιστορήματά του, ιδίως η τριλογία του Νευρομάντη (Neuromancer) πιο συγκεκριμένα, λειτούργησαν σαν καταλύτης της φαντασίας πολλών ανθρώπων που αργότερα πρωταγωνίστησαν στην διαδικτυακή έκρηξη και την νέα διάδοση της πληροφορίας. Μια σειρά από ιδέες του έχουν ήδη γίνει, έστω και με άλλο τρόπο από εκείνον που φαντάστηκε, πραγματικότητα, όπως και τμήμα της ορολογίας που επινόησε. Μια όμως ιδέα του μοιάζει να παραμένει όμως στο στάδιο της μυθοπλασίας: η σύνδεση του ανθρωπίνου εγκεφάλου με πληροφορικά δίκτυα, μέσω υπολογιστών. Η ιδέα αυτή εικονογραφήθηκε στην ταινία Matrix: ήταν το βύσμα που έμπαινε σε ειδικά φτιαγμένη εσοχή στο σβέρκο του εισερχομένου στο Matrix, και το οποίο κατάγεται ευθέως από το ανάλογο σύστημα που χρησιμοποιούσε ο ήρωας του Johnny Mnemonic και του Neuromancer, Case, για να διεισδύει στον κυβερνοχώρο. Δυστυχώς η ιδέα αυτή – αλλά και άλλες ιδέες...

1.        Η τρομοκρατία είναι ως προς τα ΜΜΕ και ιδίως τα τηλεοπτικά ΜΜΕ, ότι ο πατατοπαραγωγός για τους κατασκευαστές τσιπς. Είναι παραγωγός του προϊόντος που διακινούν. Ο ένας παράγει το τον τρόμο του θεάματος και ο άλλος πουλάει το θέαμα του τρόμου. Πρόκειται για συμβιωτική σχέση, αμιγώς επικοινωνιακού περιεχομένου με ασύμμετρα ποιοτικά οφέλη: ο μεν τρομοκράτης, ο ιδεολόγος ας πούμε τρομοκράτης, φαντασιώνεται ότι η πράξη του είναι παραδειγματική, ενώ τα Media δολώνουν σοκαρισμένους τηλεθεατές για να τους ανταλλάξουν με διαφημιστικά έσοδα.   2.        Η διακίνηση του τρόμου προϋποθέτει, έναν πειστικό φορέα τρόμου. Έτσι κάθε υπό εξέταση τρομοκράτης πρέπει να βγαίνει στο γυαλί φρικαλέος και απειλητικός για τον μέσο τηλεθεατή. Επίσης πρέπει η φρίκη να είναι ανεπιφύλακτη. 3.        Από όλο το τηλεοπτικό υπερθέαμα της «σύλληψης των τρομοκρατών», ή τέλος πάντων μιας δράκας ανθρώπων ...