ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Πρόκειται για παρεξήγηση προφανώς: αν το να κλείσουμε όλοι, ένα βράδυ, για μια ώρα τα φώτα του σπιτιού μας, του μαγαζιού μας, των δρόμων μας κοκ. παγκοσμίως είναι ακτιβισμός, τότε η έννοια ακτιβισμός δεν είναι συνώνυμη του αγγλικού activism , η οποία αναφέρεται σε έντονη και άμεση δράση εναντίον των στόχων του ακτιβισμού (π.χ. απεργίες και συγκρούσεις). Έτσι για παράδειγμα ακτιβισμός στο θέμα της κλιματικής αλλαγής (επί της ουσίας), ήταν οι διαδηλώσεις για την ματαίωση των νέων λιθανθρακικών σταθμών ενέργειας που σχεδίαζε η καταπληκτικά οικολογική κυβέρνησή μας. Το να σβήνεις για λίγο τους διακόπτες, είναι ίσως μια συμβολική κίνηση, μια πράξη σιωπηρής διαμαρτυρίας – στην καλύτερη περίπτωση. Ακτιβισμός όμως δεν είναι. Και όλως παραδόξως η συμβολική κίνηση γνωρίζει πολύ μεγαλύτερη δημοσιότητα από την ουσιαστική... Πέραν τούτων, αν η εξαιρετικά νεφελώδης έννοια της κοινωνίας των πολιτών (που έχει υποκαταστήσει σημειώνω όλο και περισσότερο τις μάλλον σαφέστερες λέξεις, λαός, κοινωνία, κιν

κ. Υπουργέ Σας γράφω για να σας ενημερώσω σχετικά με ένα φλέγον θέμα που απαιτεί την άμεση κινητοποίηση όλων μας, κυρίως όμως την δικιά σας που, έτσι Υπουργός που γίνατε, μπορείτε ίσως να έχετε πολλαπλάσια επίδραση από τους περισσότερους από εμάς. Παρότι είμαι ο Τζόνυ Αμπάτζα, γυιος του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Νιγηρίας και θα μπορούσα να σας μιλήσω για τα μυθώδη πλούτη που σας περιμένουν, αν μου στέλνατε τα στοιχεία σας κτλ, θα ήθελα να σας απασχολήσω σχετικά με την φρικτή τύχη που περιμένει αθώα γατάκια στα χέρια ενός άρρωστου και άσπλαχνου Ιάπωνο-αμερικάνου "καλλιτέχνη", ο οποίος τα βάζει σε βαζάκια και αλλάζει, λέει, το σχήμα τους και τα βασανίζει - έχει και ιστοσελίδα Bonzai Kitten που τα πουλάει , ο σιχαμένος, και πρέπει όλοι μας να ευαισθητοποιηθούμε και να σώσουμε τα γατάκια κύριε Υπουργέ, και η δική σας παρέμβαση θα έχαιρε σίγουρα θετικής εκτίμησης ακόμα και στις ΗΠΑ λόγω του φιλοζωικού κλίματος στην μεγάλη, φίλη και σύμμαχο χώρα, που πρωτοπορεί σε τέτοιες

Caracas, 1989 The world is closing in did you ever think that we could be so close,  like brothers The future's in the air I can feel it everywhere  blowing with the wind of change Scorpions “Winds of Change”  Το 1989 εγώ ήμουν εικοσάρης, χρήστης usenet, ποικιλοτρόπως τρελαμένος και το είδος εκείνο του κομμουνιστή που χαιρέτιζε την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης με την ιαχή «μία μοχθηρή υπερδύναμη είναι νεκρή, μία ακόμα μας μένει!» Καθώς τα σύννεφα πύκνωναν πάνω από την γειτονική μας Γιουγκοσλαβία και στο Πεκίνο η εξέγερση της πλατείας Τιεν αν Μεν καταστέλλονταν άγρια, οι ΗΠΑ στο τέλος της χρονιάς εισέβαλαν στον Παναμά απαλλαγμένες από τα ψυχροπολεμικά άγχη και τις αναστολές. Εδώ, στην Ελλάδα, ήμασταν βυθισμένοι στην δίνη του σκανδάλου Κοσκωτά και στην υποδοχή του Ντέταρι, ενώ η καθ’ημάς αριστερά επιχειρούσε την ενότητα μετά από πάρα πολλά χρόνια, μέσα από το εγχείρημα του ενιαίου Συνασπισμού. Όλα αυτά αποτέλεσαν την μήτρα, την αρχή του νήματος πολλών εξελίξε

THRU YOU | Kutiman mixes YouTube . Δεν έχω λόγια (οκ εντάξει έχω λίγα ), στην κυριολεξία, το είδος της μουσικής αυτής σύνθεσης δεν έχει όνομα πέρα από το ότι είναι παράνομη. [Μουσική σύνθεση με ρεμιξαρισμένα κλιπ από όλο του youtube, εξολοκλήρου - υπό την τρέχουσα νομοθετική υστέρηση so amazing, so illegal - μένω ενεός και προσκυνώ την χάρη του Κούτιμαν, του μετακαλλιτέχνη της μετατηλεοπτικής μεταδημιουργίας.] Δείγμα (ελληνικού ενδιαφέροντος):

Ο γάμος της λογικής και του εφιάλτη που έχει κυριαρχήσει στον 20ο αιώνα έχει γεννήσει έναν ακόμα πιο αμφίσημο κόσμο. Εξαπλωμένα σε όλο το επικοινωνιακό τοπίο κινούνται τα φαντάσματα σκοτεινών τεχνολογιών και τα όνειρα που το χρήμα μπορεί να αγοράσει. Θερμοπυρηνικά οπλικά συστήματα και διαφημίσεις αναψυκτικών συνυπάρχουν σε μια υπερφωτισμένη επικράτεια που κυβερνιέται από την διαφήμιση και τα ψευδοσυμβάντα, την επιστήμη και την πορνογραφία. Κυριαρχούν στις ζωές μας τα μεγάλα δίδυμα λαϊτμοτίβ του 20ου αιώνα - το σεξ και η παράνοια... Οι επιλογές γύρω μας πολλαπλασιάζονται, και ζούμε σε ένα σχεδόν βρεφικό κόσμο όπου κάθε απαίτηση, κάθε δυνατότητα, είτε για τρόπους ζωής, ταξίδια, σεξουαλικούς ρόλους ή ταυτότητες, μπορεί να ικανοποιηθεί αμέσως. JG Ballard, πρόλογος στην Γαλλική Έκδοση του Crash (1974) [παραθέτω αποσπάσματα στα αγγλικά σε αυτό το πάρεργo ] 35 χρόνια αργότερα, όλα αυτά στην θέση τους, με ελαφρότατες τροποποιήσεις, μέσα σε ένα διαφορετικό πνεύμα εποχής και εξαϋλωμένα ψηφιακά,

  … Άλλωστε οιεσδήποτε αδυναμίες των ρυθμίσεων [της αγοράς] και να έχουν αποκαλυφθεί στον χρηματοοικονομικό τομέα, δεν έχουν ενισχύσει τα επιχειρήματα υπέρ της νομοθεσίας προστασίας της εργασίας, ούτε έχουν καταστήσει περιττή την ανάγκη αύξησης της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης...   Κόμης Δράκουλας – παρατίθεται ψευδώνυμα στο   “ CER The Lisbon scorecard IX . How to emerge from the wreckage”   Σύντομα: Η φιλοσοφία των «μεταρρυθμίσεων» η οποία περικλείεται στους στόχους της Λισσαβόνας ήταν εξαρχής στρεβλή, αποδιάρθρωνε το Ευρωπαϊκό κράτος πρόνοιας, ζητούσε την μείωση των ρυθμίσεων της αγοράς και όλοι οι φιλόδοξοι στόχοι της ήταν εκτός συζήτησης ήδη από πέρυσι π. Κ. (προ Κρίσης). Φέτος, η Ατζέντα της Λισσαβόνας, σπλάχνο του ίδιου οικονομιστικού και νεοφιλελεύθερου αντιανθρωπισμού που γέννησε την κρίση (γαρνιρισμένου όμως με κούφιες πρασινιές και ευχολόγια περί καινοτομίας), διατυπωμένη δύο κρίσεις παλαιότερα, είναι απλά ένα γραπτό μνημείο της νεοφιλελεύθερης αθλιότητας, της μήτρα

Στα πλαίσια της διολίσθησης της στήλης στον ρεφορμισμό (πέρα από τον πάγιο ρεβιζιονισμό της) αλλά και της θεματολογίας του παρόντος φύλλου, θα ήθελα να καταθέσω και εγώ στα πλαίσια της μαχόμενης επιφυλλιδογραφίας μου (ή όπως αλλιώς θέτε πείτε το), παρηχώντας το π, πέντε προφανείς προτάσεις για μια πιο πράσινη πρωτεύουσα:   Σκοτώστε τον εργολάβο που έχουν μέσα τους . Θεραπεία όλων των τοπικών καΙ εθνικών αρχών των αρμόδιων για την πόλη, το καθ’ ημάς ΛΑ, από τον ψυχισμό του εργολάβου. Οι αισθητικές και ηθικές προτεραιότητες του μεγαλοεργολάβου είναι ένα είδος πολιτικού ιού από τον οποίο θα πρέπει να είναι καθαροί όλοι οι συμμετέχοντες στα κέντρα λήψης αποφάσεων που αφορούν την πόλη μας. Ότι κτίσανε, κτίσανε. Όπου δεν υπάρχει μπετόν να γίνει πράσινο. Κυρίως αυτό. Οι ελεύθεροι χώροι να παραμείνουν ελεύθεροι δια παντός, διότι δεν αρκούν. Στην συνέχεια καλό θα ήταν και σε κάποια μέρη που υπάρχει μπετόν να μπει πράσινο, αλλά ας μην είμαστε μαξιμαλι