Συνθήκη της Λισαβόνας: κι αν δεν;
Σε όλη την ΕΕ η Συνθήκη της Λισαβόνας, μια συνθήκη κατά το 95% ίδια (αλλά πιο δυσανάγνωστη ακόμα) με το απορριφθέν μέσω δημοψηφισμάτων Ευρωσύνταγμα (όπως είχα γράψει π.χ εδώ) πέρασε στο έμμεσο μέσω κοινοβουλίων, για να αποφευχθεί το κακό συναπάντημα των προθέσεων των πολιτικών ελίτ της ΕΕ με την αγανάκτηση των Ευρωπαίων πολιτών σχετικά με το καράβι που εμπρόθετα στραβά αρμενίζει. Σε όλη; Όχι. Στην Ιρλανδία που υπάρχει συνταγματική επιταγή για την επικύρωση με δημοψήφισμα όλων των βασικών συνθηκών της ΕΕ, έχουν δημοψήφισμα επί του ζητήματος στις 12 του μηνός. Την ερχόμενη Πέμπτη.
Η πλάκα είναι η εξής: μια εξαιρετικά ετερόκλητη συμμαχία (που περιλαμβάνει εθνικιστές, θρησκόληπτους εναντίον της νομιμοποίησης των αμβλώσεων, επιχειρηματίες που δεν θέλουν υψηλότερους φόρους, ειρηνιστές που δεν θέλουν την στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, και φυσικά αντικαπιταλιστές ακτιβιστές) είναι πιθανόν να επιτύχει την καταψήφιση της Συνθήκης: οι δημοσκοπήσεις είναι οριακές, με κάποιες να δίνουν προβάδισμα στο όχι (και με το κλασσικό ταξικό προφίλ της Ευρω-απόρριψης: οι πλουσιότεροι υπέρ, οι φτωχότεροι εναντίον). Σχετική συζήτηση με λεπτομέρειες για το ποιον του μπλοκ του όχι στην European Tribune εδώ...
Εγώ είμαι με την Σούζαν Τζωρτζ, επί του θέματος και θεωρώ περιφρόνηση για την δημοκρατία στην ΕΕ, ότι δεν μπήκαν στον κόπο να αλλάξουν ουσιαστικά το Ευρωσύνταγμα μετά την απόρριψή του. Αξίζει να σημειώσουμε δε ότι σε περίπτωση που επικρατήσει το "όχι", θα αλλαχθούν 5-6 δευτερεύοντα σημεία που θα αφορούν τις εμμονές των Ιρλανδών και θα τους το ξαναφέρουν προς υπερψήφιση - όσες φορές χρειαστεί μέχρι να "ψηφίσουν σωστά" (ή μέχρι να τους διώξουν και πάρουν και την Βρετανία μαζί τους, λένε κάποιοι). Σε περίπτωση που επικρατήσει το "ναι" βεβαίως, το θέμα θα θεωρηθεί λήξαν καθώς ουδέν λάθος θα αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Πρόκειται για ενδιαφέρουσα ασυμμετρία, αν μη τι άλλο.
Τέλος πάντων - είναι και οι εξ αποστάσεως εχθροί της ΣτΛ που μπερδεύουν το τοπίο, είναι και που όλοι κάνουν σαν να έχει ήδη περάσει, είναι και που δεν φαίνεται να είχε προβλεφθεί "Σχέδιο Β" για την περίπτωση αυτή - έτσι και γίνει καμιά Ιρλανδική "στραβή" την Πέμπτη, θα είναι κάποιος εκτροχιασμός, όσο και νά'ναι.
Η πλάκα είναι η εξής: μια εξαιρετικά ετερόκλητη συμμαχία (που περιλαμβάνει εθνικιστές, θρησκόληπτους εναντίον της νομιμοποίησης των αμβλώσεων, επιχειρηματίες που δεν θέλουν υψηλότερους φόρους, ειρηνιστές που δεν θέλουν την στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, και φυσικά αντικαπιταλιστές ακτιβιστές) είναι πιθανόν να επιτύχει την καταψήφιση της Συνθήκης: οι δημοσκοπήσεις είναι οριακές, με κάποιες να δίνουν προβάδισμα στο όχι (και με το κλασσικό ταξικό προφίλ της Ευρω-απόρριψης: οι πλουσιότεροι υπέρ, οι φτωχότεροι εναντίον). Σχετική συζήτηση με λεπτομέρειες για το ποιον του μπλοκ του όχι στην European Tribune εδώ...
Εγώ είμαι με την Σούζαν Τζωρτζ, επί του θέματος και θεωρώ περιφρόνηση για την δημοκρατία στην ΕΕ, ότι δεν μπήκαν στον κόπο να αλλάξουν ουσιαστικά το Ευρωσύνταγμα μετά την απόρριψή του. Αξίζει να σημειώσουμε δε ότι σε περίπτωση που επικρατήσει το "όχι", θα αλλαχθούν 5-6 δευτερεύοντα σημεία που θα αφορούν τις εμμονές των Ιρλανδών και θα τους το ξαναφέρουν προς υπερψήφιση - όσες φορές χρειαστεί μέχρι να "ψηφίσουν σωστά" (ή μέχρι να τους διώξουν και πάρουν και την Βρετανία μαζί τους, λένε κάποιοι). Σε περίπτωση που επικρατήσει το "ναι" βεβαίως, το θέμα θα θεωρηθεί λήξαν καθώς ουδέν λάθος θα αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Πρόκειται για ενδιαφέρουσα ασυμμετρία, αν μη τι άλλο.
Τέλος πάντων - είναι και οι εξ αποστάσεως εχθροί της ΣτΛ που μπερδεύουν το τοπίο, είναι και που όλοι κάνουν σαν να έχει ήδη περάσει, είναι και που δεν φαίνεται να είχε προβλεφθεί "Σχέδιο Β" για την περίπτωση αυτή - έτσι και γίνει καμιά Ιρλανδική "στραβή" την Πέμπτη, θα είναι κάποιος εκτροχιασμός, όσο και νά'ναι.
Σχόλια
Ποιός ο λόγος να αλλάξουν το οτιδήποτε λοιπόν;
Όσο και αν πιστεύω και ελπίζω στην Ε.Ε., αυτού του είδους οι μεθοδεύσεις (ασύμβατες, πιστεύω, με το όραμα των πρωτεργατών της ένωσης) καθιστούν αδύνατη την επίλυση του μεγαλύτερου προβλήματος: τη δυσπιστία μεταξύ των πολιτών των ευρωπαϊκών κρατών έναντι της ένωσης.
Herr K. Έχεις βεβαίως δίκιο. Απλώς όταν συγκλίνω ακόμα και συμπτωματικά με τους ακροδεξιούς του Heritage και των παρεμφερών ιδρυμάτων της αμερικανικής δεξιάς, με πιάνει κάποια νευρικότητα.
Εντυπωσιακό για την ουσία της συζήτησης είναι ότι η κύρια επίπτωση της ΣτΛ εδώ, ήταν έμμεση: η υπόθεση Σημίτη. Ο πρώην πρωθυπουργός επιχειρηματολόγησε υπέρ μιας όσο το δυνατόν πιο έμμεσης δημοκρατίας, ιεραρχώντας το "να μην είμαστε πρόβλημα" στους μεγάλους πιο σημαντικό από την λαϊκή επιδοκιμασία της Συνθήκης - ενώ ο επίδοξος πρωθυπουργός, τάχθηκε (καλώς) υπέρ του δημοψηφίσματος, καθώς όμως την υπερψήφιζε καθιστώντας το δημοψήφισμα πρακτικά αδύνατο (διότι πως θα γίνει δημοψήφισμα για μια συνθήκη *ήδη επικυρωμένη πλέον* από την βουλή;)
Διδακτικά και ενδεικτικά όλα αυτά.
Αλλά μάλλον κανείς δεν πιστεύει ότι ο Γιώργος θα μπορούσε να είναι πρωθυπουργός...
Aplos koinovouleio ή dimopsofisma???
EIdomen.
Η ΕΕ, σε τελευταία ανάλυση, ΕΙΝΑΙ οι εθνικές κυβερνήσεις. Το δημοκρατικό έλλειμμα της ΕΕ σε τελευταία ανάλυση ΕΙΝΑΙ δημοκρατικό έλλειμμα των κυβερνήσεων.