Τεκμήρια εθνικής συνεχείας
Έπεσα πρόσφατα σε ένα απόσπασμα από τις "Ιστορίες" του Πολύβιου (2ος π.Χ. αιώνας, εξαιρετικά ενδιαφέρων ιστορικός που δεν είναι ευρύτερα γνωστός επειδή έζησε και κατέγραψε λιγότερο ένδοξες εποχές του αρχαίου Ελληνισμού) που βρήκα εξαιρετικά επίκαιρο και το μεταφέρω: ...τοιγαροῦν χωρὶς τῶν ἄλλων οἱ τὰ κοινὰ χειρίζοντες παρὰ μὲν τοῖς Ἕλλησιν, ἐὰν ταλάντου μόνον πιστευθῶσιν, ἀντιγραφεῖς ἔχοντες δέκα καὶ σφραγῖδας τοσαύτας καὶ μάρτυρας διπλασίους οὐ δύνανται τηρεῖν τὴν πίστιν: παρὰ δὲ Ῥωμαίοις κατά τε τὰς ἀρχὰς καὶ πρεσβείας πολύ τι πλῆθος χρημάτων χειρίζοντες δι' αὐτῆς τῆς κατὰ τὸν ὅρκον πίστεως τηροῦσι τὸ καθῆκον. Δηλαδή ελεύθερα (και ας παρέμβουν οι φιλόλογοι - εγώ ήμουν των θετικών επιστημών) Αυτός είναι ο λόγος που, πέρα από όλα τα άλλα, ανάμεσα στους Έλληνες, εκείνοι που διαχειρίζονται τα κοινά, και ένα μόνο τάλαντο να τους εμπιστευτείς, ακόμα και με δέκα ελεγκτές, ισάριθμες σφραγίδες και διπλάσιους μάρτυρες δεν μπορούν να παραμείνουν τίμιοι. Αντίθετα μεταξύ των Ρωμαί