Μετά από καιρό - για την Κύπρο πάλι

Επ' αφορμή μιας άλλης αναζήτησης ανακάλυψα το ακόλουθο άρθρο για τις ομιλίες του Τσόμσκι στην Αθήνα τον Απρίλιο, όπου παρατίθενται εκτεταμένα αποσπάσματά σχετικά με τα όσα είπε για την Κύπρο. Διαπιστώνω ότι, όπως είχα αναφέρει αρχικά, ο Τσόμσκι πράγματι τάχθηκε υπέρ του "ναι" στο δημοψήφισμα... είναι φαντάζομαι και αυτός πεμπτοφαλαγγίτης αμερικανοτσολιάς... Χαρακτηριστικά, σχεδόν όλοι οι κατά τεκμήριο ομοιδεάτες του Τσόμσκυ πλην υπέρμαχοι του "όχι" τήρησαν σιγή ιχθύος περί του παρακάτω το οποίο γνώρισε μηδενική δημοσιότητα
Το σχετικό απόσπασμα από το διαδικτυακό περιοδικό styx... Το παραθέτω αυτούσιο για λόγους προφανείς:

«Ζήτησαν, είπε ο Τσόμσκι, να μιλήσω σαν τον Ποντίφικα για το Κυπριακό. Δεν έχω συγκεκριμένη απάντηση να σας δώσω αλλά μόνο κάποιες βασικές αρχές που πρέπει να έχουμε κατά νου όταν πρέπει να καταλήξουμε σε μια απάντηση. Πρέπει να σκεφτούμε πρώτον ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν και δεύτερον η επιλογή που θα πάρουν τι επιπτώσεις θα έχει. Οι επιπτώσεις τού "ναι" στο σχέδιο Ανάν είναι προφανείς. Σίγουρα, ακόμα και αν τελικά υπερτερήσει το "ναι", κανείς δεν θα είναι ικανοποιημένος ούτε οι Ελληνοκύπριοι ούτε οι Τουρκοκύπριοι, αλλά νομίζω ότι όποια εναλλακτική λύση τελικά θα μπορούσε να δοθεί κανείς δεν θα ήταν απόλυτα ικανοποιημένος. Αυτοί που είναι υπέρ του "όχι", αυτοί που δεν θέλουν το σχέδιο Ανάν, μπορεί να έχουν δίκιο, αλλά να έχουν την ευθύνη να μας πουν την εναλλακτική λύση που προτείνουν και ποιες είναι οι επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η λύση αυτή και αν αυτές οι επιπτώσεις είναι πιο ευνοϊκές αν τελικά υπερτερήσει το "ναι", άλλως για να πει κανείς "όχι" μόνο για να πει "όχι", δεν έχει κανένα νόημα. Ισως από έλλειψη γνώσεων, από έλλειψη φαντασίας λέω τελικά ότι καλύτερο είναι το "ναι" από το "όχι", αλλά πιστεύω γενικά ότι η ευθύνη όσων απορρίπτουν το σχέδιο Ανάν είναι ξεκάθαρη, θα πρέπει να πουν ποια είναι η εναλλακτική λύση που προτείνουν και ποιες είναι οι πιθανές επιπτώσεις».

Οσο για το μεγάλο ενδιαφέρον που δείχνουν οι ΗΠΑ για την αποδοχή του σχεδίου Ανάν ο Τσόμσκι το απέδωσε:

* Σε ένα λόγο καθαρά και στενά πολιτικό. Κατάφερε ο κ. Μπους με την πολιτική του να καταστήσει την Αμερική την πρώτη μισητή χώρα σε όλο τον κόσμο. Είναι κάτι χωρίς προηγούμενο, δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν και αυτό οφείλεται στην εμμονή του, στην επιθετικότητά του και στη βία, στην αγάπη που έχει για τη βία. Να φανταστείτε ότι ακόμα και αυτοί οι φανατικοί άνθρωποι που είναι γύρω του που ασχολούνται με τον προγραμματισμό, θεωρούν τελικά ότι η εμμονή αυτή του Μπους δεν είναι καθόλου καλή. Εάν λοιπόν καταφέρει να παρουσιάσει τον εαυτό του ο κ. Μπους ως ειρηνοποιό, ως έναν άνθρωπο που κατάφερε να δώσει τέλος σε μακροχρόνιες συγκρούσεις, αυτό βέβαια πολιτικά είναι προς όφελός του όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό. Αυτή η ειρηνική λύση δεν θα βλάψει τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ, έτσι λοιπόν είναι μια εύκολη υπόθεση γι' αυτόν. Το Κυπριακό διαφέρει εντελώς από το Μεσανατολικό, από τη διένεξη Ισραηλινών και Παλαιστινίων, όπου όλοι βεβαίως γνωρίζουν ποια είναι η σωστή λύση αλλά που δεν θέλει να την αποδεχτεί η Αμερική. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι το Ισραήλ αποτελεί ένα χώρο που χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ ως στρατιωτική βάση για την περιοχή εκείνη.

* Και σε άλλους λόγους που υποβόσκουν. Η Ελλάδα τη δεκαετία του '70 θεωρήθηκε επίσημα ότι αποτελεί μέλος της Ευρώπης. Μέχρι τότε θεωρούνταν από το State Department ότι αποτελούσε μέρος της Εγγύς Ανατολής, ότι ήταν στην περιφέρεια των πετρελαιοπαραγωγών χωρών.

Την Αμερική την ενδιαφέρουν τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Εγγύς Ανατολή και την ενδιαφέρει και η Κύπρος γιατί είναι μεγάλη στρατιωτική βάση. Και σήμερα συνεχίζει να θεωρείται ότι η Ελλάδα είναι περιφέρεια των πετρελαιοπαραγωγών χωρών.

Και όπως η Αμερική εισέβαλε στο Ιράκ, που είναι πετρελαιοπαραγωγικό κέντρο , έτσι συνεχίζει να θέλει να έχει τον έλεγχο της Ελλάδας, για να ελέγχει την περιφέρεια.

« Η γεωστρατηγική θέση της Κύπρου στον δρόμο των πετρελαίων ωθεί την Ουάσιγκτον να πιέζει για λύση με βάση το σχέδιο Ανάν».

Και μια που πιάσαμε την κουβέντα αυτή, μου κάνει εντύπωση που υποστηριχτές του "όχι" πανηγυρίζουν που δεν καταστράφηκε η Κύπρος την επομένη του δημοψηφίσματος... απαντώντας σε φανταστικούς αντιπάλους μάλλον. Οι περισσότεροι εξ αριστερών υποστηρικτές του "ναι" την μακροπρόθεσμη μονιμοποίηση της διχοτόμησης επισείαμε και την (πάλι μακροπρόθεσμη) νομιμοποίηση του Αττίλα...