Για ποια ελευθεροτυπία μιλάμε;

Ενώ στο Κοκκαλιστάν επιχαίρουν [νεκρό λινκ, 7/08] για την αποδοχή από το εφετείο Πειραιώς της αγωγής του αφεντικού τους κατά της "Καθημερινής" για την "συκοφαντική δυσφήμισή" του ... στην Καθημερινή επιμένουν ότι θα πάνε την υπόθεση στον Άρειο Πάγο και επιστούν τη προσοχή στο φίμωμα της κριτικής εναντίον των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που επιτυγχάνει αυτή η απόφαση.
Απόσπασμα από την απόφαση:
«οι εναγόμενοι [δηλαδή οι δημοσιογράφοι της “K”] δεν εδικαιούντο να προβούν στα εν λόγω δημοσιεύματα αφού γνώριζαν ότι αναφέρονταν στην πρώτη επιχείρηση της Eλλάδας και τον πρώτο επιχειρηματία αυτής για το έτος 2001». Είμαστε σοβαροί; Είναι επιχείρημα αυτό; Δηλαδή αν είσαι αρκετά μεγάλος είσαι υπεράνω κριτικής;
Πάντως οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα σημειώνουν, μεταξύ άλλων, ότι οι νόμοι περί λιβέλλου χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα για το φίμωμα του Τύπου. Αν και η τελευταία τους έκθεση για την Ελλάδα αφορά την κάλυψη της υπόθεσης 17Ν.
Το θέμα βέβαια δεν είναι η "σύγκρουση συμφερόντων" μεταξύ Κόκκαλη-Αλαφούζου. Το θέμα που θα πρέπει να μας ανησυχεί, αν περάσει αυτή η απόφαση από τον Άρειο Πάγο, είναι ότι και οι λίγες φωνές που επιμένουν να λένε τα πράγματα με το όνομά τους θα σωπάσουν...
Για την ουσία των καταγγελιών δεν θα αναφερθώ εγώ. Θα παραθέσω απλώς τρείς συνδέσμους από το περιοδικό "Αντί": Ο Ρόκκο και τ' αδέλφια του, Η διαπλοκή διεθνοποιείται και Κλεφτάκος και πρακτοράκος" ή "σημαντικός πράκτορας της KGB και της Στάζι;
Περισσότερα για τον Κόκκαλη [ανενεργοί όλοι οι σύνδεσμοι στο Αντί πλέον, 7/08] από το "Αντί"...