Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος
Αν ήμουν υπεύθυνος επικοινωνίας εργατικών συνδικάτων, θα έπαιζα το ακόλουθο στιγμιότυπο από Εθνικό Πάρκο της Νοτίου Αφρικής, καταλλήλως συντετμημένο ίσως, ως αδιαφιλονίκητο επιχείρημα για τα αγαθά του συνδικαλίζεσθαι - και τα καλά της κοινωνικής αλληλεγγύης γενικότερα (θέλει υπομονή είναι οκτάλεπτο αλλά, και πέρα από τις αυθαίρετες ανθρωπομορφικές προβολές, εμένα που δεν ξέρω από ζούγκλα με εντυπωσίασε):
Σχόλια
(But OK, σα προπαγάνδα θα ήταν αποτελεσματικό, δεν λέω, most propaganda πατάει σε ύποπτες επιστημονικές βάσεις, anyway...)
Εξαιρετικό clip, πάντως, thx again!
"Το μαύρο μπλοκ αντεπιτίθεται" - η ονείρωξη κάθε αναρχικού. Αν και το κοπάδι έχει σαφώς αρχηγό, ενώ ακολουθεί συγκεκριμένους "ηθικούς" κανόνες. Δηλαδή, ΟΚ να τρώτε τα γέρικα και αδύναμα βουβάλια, αλλά το μικρό το χρειαζόμαστε, γι΄αυτό δώστε το πίσω μη σας πάρει ο διάολος. Υπάρχουν και όρια στην απληστία σας καθίκια (για τα λιοντάρια μιλάμε πάντα). Μπορεί τόσο καιρό να τρώμε χορτάρι και να βελάζουμε σα μαλάκες, αλλά έτσι και μας τη σβουρίξει θα σας πάρουμε φαλάγγι γιατί είμαστε πολλοί και ενωμένοι (εμείς τα βουβάλια).
Όσο για τον κροκόδειλο, ετοιμάζει ρεπορτάζ που θα κάνει πάταγο...
Υ.Γ. Excuse my French, αλλά ούτως ή άλλως μεταξύ μας μείναμε καλοκαιριάτικα.