Μουσολίνι 2.03

Όταν απογοητεύεται κανείς από την διαφθορά και την σαπίλα στην χώρα μας, όταν εξοργίζεται με την παθητικότητα των πολιτών της, με την εξουσία της τηλεόρασης, με την ανικανότητά και την ξετσιπωσιά της πολιτικής μας ελίτ, μπορεί πια να παρηγοριέται πως στο σπίτι του γείτονα, σε χώρα των G7, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Μια στιβαρή πλειοψηφία εξέλεξε για τρίτη φορά την Ιερή Συμμαχία, η οποία μεταφράζεται Ελληνικά σε "Βορίδη" (Φίνι), "Πανίκα Ψωμιάδη" (Μπόσι) και (επικυριαρχούντως) "[Διασταύρωση Μάκη Ψωμιάδη με τα λεφτά του Λάτση, όλα τα κανάλια και πολύ μεγαλύτερο θράσος]" (Μπερλουσκόνι) (Αδικώ τον Μάκη Ψωμιάδη εδώ - δεν υπάρχει στην πραγματικότητα Ελληνικό αντίστοιχο για τον Ντούτσε Καβαλιέρε).Η δημοκρατία μίλησε.
Οι πολίτες επέλεξαν την νεοφεουδαρχία και τον νεοφασισμό.
Νοιώθω πως ζω σε μια χώρα με προηγμένο πολιτικό πολιτισμό, ελάχιστη διαφθορά και στέρεους θεσμούς. Συγκριτικά μιλώντας πάντα.

Δεν κατανοώ όμως γιατί επιμένουν όλοι να χαρακτηρίζουν την νίκη του Μπερλουσκόνι ως νίκη της "Κεντροδεξιάς". Δηλαδή η ακροδεξιά πώς είναι; Ποιος είναι ο κεντρώος, ο ρατσιστής Μπόσι, ο μεταφασίστας Φίνι (πιθανόν ο μετριοπαθέστερος από τους τρεις), ή ο μονοπωλιακός καναλάρχης και πρώην μέλος της φασιστικής P-2 Μπερλουσκόνι (ο οποίος ενδεικτικά αναφέρω ότι αποκαλούσε το γνωστό περιοδικό Economist, Ecommunist); Εικάζω ότι σήμερα οι υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις της Ιταλίας, η Κόζα-Νόστρα, η Καμόρα και η Ντραγκέτα, θα πανηγυρίζουν για τον θρίαμβο στον οποίο άλλωστε συμμετείχαν ενεργά- συν τοις άλλοις αποκαθίσταται ο ιστορικός τους ρόλος, και έχουν πρωθυπουργό στην κυβέρνηση έναν από τους υπόδικους (και εδώ μεταξύ πολλών άλλων) για την υπόθεση παγίδευσης των αυτοκινήτων και δολοφονίας των δικαστών Φαλκόνε και Μπορσελίνο, δικαστών που είχαν πρωτοστατήσει στον αγώνα εναντίον της Μαφίας. Ο Μπερλουσκόνι απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες λόγω παραγραφής. Ο Σύλβιο πρωτοστατεί στην απαξίωση της δικαιοσύνης στην χώρα του - και την τρομοκράτησή τους για να μην έχει τέτοια προβλήματα στο μέλλον.

Στους εξωκοινοβουλευτικούς, πλέον, συντρόφους της Επανίδρυσης και του Ουράνιου Τόξου γενικότερα, και ειδικότερα στον αυτοσυνταξιοδοτηθέντα σ. Φαούστο Μπερτινόττι, στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς μαζί με την Ελληνική παροιμία "όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες". Όταν συμμετέχεις άνευ όρων και ως yesman σε μια ξεκάθαρα νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, που το μόνο που την συνέχει είναι ο αντιμπερλουσκονισμός και της οποίας ο ηγέτης υπόσχεται "θεραπείες σοκ" για την οικονομία, πας από το 13% στο 3% σε 3 χρόνια και σου κάνουν πλάκα οι δεξιές εφημερίδες, σημειώνοντας ότι έγινες βορά της ξενοφοβικής Λίγκας του Βορρά, που σε άφησε με λίγα στο Βορρά, μαζί με την παράλληλη υποχώρηση στο Νότο, στο Κέντρο, στην Ανατολή και στην Δύση, παίζοντας με το δικό σου παραδοσιακά ακροατήριο το οποίο διαμαρτύρεται για τις επιπτώσεις της πολιτικής που το φτωχαίνει (στην κυβέρνηση που την εκπόνησε συμμετείχες ρε Φάουστο) υπερψηφίζοντας κάποιον που παριστάνει, τουλάχιστον, ότι έχει μια λύση και ενδιαφέρεται (τους εγκατέλειψες δηλαδή στην ιδεολογική ηγεμονία των ρατσιστών ρε σ. Φάουστο). Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση των δικών μας (και κυρίως σε απάντηση όσων κόπτονται έξω από την αριστερά για την ανάγκη να γίνει γρήγορα "κυβερνητική") για το που οδηγούν τα άνευ όρων και αρχών "κεντροαριστερά" (διάβαζε σοσιαλφιλελεύθερα) σενάρια. Ευτυχώς εδώ παρόμοιες αυτοκτονικές τάσεις είναι και θα παραμείνουν, ελπίζω, μειοψηφικές.

Γυρίζει στον τάφο του