Τλήμων Αϊνστάιν!
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης έγραψε σήμερα στα "Νέα" ένα σχόλιο σχετικά με τον Αϊνστάιν, και τα αβάσιμα και αστοιχείωτα που λέγονται περί του έργου του. Ως εκ τούτου επιτελεί κοινωνικό έργο. Παραθέτω το πρώτο από τα πέντε σχόλια του Μπιτσάκη γιατί αναφέρεται στην συνηθέστερη παρανόηση:
Μικρή ένσταση για το σημείο πέντε. Είναι έτσι γραμμένο που δεν κατανοεί κανείς εύκολα ότι αναφέρεται στην θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι, ενώ τα άλλα τέσσερα αναφέρονται σε παρερμηνείες μη-επιστημόνων σχετικά με το έργο του Αϊνστάιν, ο ΕΜ εδώ παραθέτει μια άποψη που δεν είναι γενικά αποδεκτή. Θα έλεγε κανείς ότι μια σαφής πλειοψηφία των εν ενεργεία κοσμολόγων αποδέχεται στην μία ή την άλλη μορφή της την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης (και οι απειρότητες είναι κάτι που δεν προβληματίζει την θεωρία: το ερώτημα παραπέμπεται για την εποχή που θα έχουμε μια καλή θεωρία για την βαρύτητα στις πολύ μικρές κλίμακες). Εκτός βέβαια και αν εννοεί ότι η Μεγάλη Έκρηξη δεν είναι μονοσήμαντα συναγόμενη από την Γενική Σχετικότητα, ή ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για άπειρες ποσότητες, οπότε έχει δίκιο (αλλά δεν είναι και σαφής). Όπως και νάχει, σχετικά με τα στοιχεία που υποστηρίζουν κάποια εκδοχή της Μεγάλης Έκρηξης, ιδού και η παραδοχή ενός μετανοημένου κοσμολόγου αμφισβητία της...
Πρώτη λοιπόν απόφανση, λίαν σοβαροφανής: Όλα είναι σχετικά. Αλλά η θεωρία της σχετικότητας είναι θεωρία της μη σχετικότητας. Αφετηριακό αξίωμά της είναι ότι οι νόμοι της φύσης έχουν την ίδια μορφή (παραμένουν αναλλοίωτοι) όταν περνάμε από ένα σύστημα αδράνειας σε άλλο, το οποίο κινείται ομαλά ως προς το πρώτο. H ειδική θεωρία της σχετικότητας επεξέτεινε και για τον ηλεκτρομαγνητισμό το αναλλοίωτο των φυσικών νόμων. Ως προς τη γενική θεωρία της σχετικότητας: Πρόκειται για θεωρία γενικευμένης αντικειμενικότητας, δοθέντος ότι επεκτείνει το αναλλοίωτο και για συστήματα αναφοράς μη αδρανειακά (που επιταχύνονται ή επιβραδύνονται).
Μικρή ένσταση για το σημείο πέντε. Είναι έτσι γραμμένο που δεν κατανοεί κανείς εύκολα ότι αναφέρεται στην θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι, ενώ τα άλλα τέσσερα αναφέρονται σε παρερμηνείες μη-επιστημόνων σχετικά με το έργο του Αϊνστάιν, ο ΕΜ εδώ παραθέτει μια άποψη που δεν είναι γενικά αποδεκτή. Θα έλεγε κανείς ότι μια σαφής πλειοψηφία των εν ενεργεία κοσμολόγων αποδέχεται στην μία ή την άλλη μορφή της την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης (και οι απειρότητες είναι κάτι που δεν προβληματίζει την θεωρία: το ερώτημα παραπέμπεται για την εποχή που θα έχουμε μια καλή θεωρία για την βαρύτητα στις πολύ μικρές κλίμακες). Εκτός βέβαια και αν εννοεί ότι η Μεγάλη Έκρηξη δεν είναι μονοσήμαντα συναγόμενη από την Γενική Σχετικότητα, ή ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για άπειρες ποσότητες, οπότε έχει δίκιο (αλλά δεν είναι και σαφής). Όπως και νάχει, σχετικά με τα στοιχεία που υποστηρίζουν κάποια εκδοχή της Μεγάλης Έκρηξης, ιδού και η παραδοχή ενός μετανοημένου κοσμολόγου αμφισβητία της...
Σχόλια
Για περισσότερα σχόλια Θα μου επιτρέψεις να δώ και λίγο Λιακόπουλο..., μια και
"ο καιρός γαρ εγγύς"
ΥΓ: η ανάγνωση μπλογκ είναι οτι πρέπει για χαλάρωση την ημέρα του γάμου σου (με εξαίρεση ίσως τους neoliberals που μου ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι).