Τα ΜΜΕ και το νερό στο μύλο του φασισμού

Όπως είπαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση, είναι σίγουρο πως το χαρμάνι, αθλιότητας, μίσους προς τους ασθενέστερους, απαξίωσης της ανθρωπιάς και του ανθρωπισμού, η καθιέρωση της παρανοϊκής σκέψης και η ευρεία διάδοση του πιο άθλιου φυλετισμού στην Ελλάδα, είναι συγκρίσιμα ως προς την μαζική τους απήχηση και υιοθέτηση ενδεχομένως μόνο με την Ουγγαρία στη σημερινή Ευρώπη. Όλο αυτό, αν και έχει βαθιές ιστορικές καταβολές εδώ, δεν προέκυψε αυθόρμητα στην σημερινή κλίμακα: ήταν αποτέλεσμα πολιτικού σχεδιασμού, αλλά και αποτέλεσμα του εκτροχιασμού αυτού του πολιτικού σχεδιασμού.

Την έκταση και το πανευρωπαϊκό του κύματος μετανάστευσης ως αφορμή έκρηξης της ακροδεξιάς σε όλη την ήπειρο, την συζήτησα στην προαναφερθείσα ανάρτηση. Αλλά ο τρόπος που το μιντιακό καθεστώς, κυρίως των καναλιών της διαπλοκής αλλά και της παραπληρωματικής τους τρας-TV χειρίσθηκαν το θέμα ήταν θεωρώ μοναδικός στην Δυτική τουλάχιστον Ευρώπη, από όσο ξέρω.

Κάθε ρεπορτάζ στην τηλεόραση φρόντιζε να παρουσιάσει την παραβατικότητα ως νόρμα για όλους τους μετανάστες (με και χωρίς χαρτιά), να προκαλέσει συλλήβδην μίσος και φρίκη: ακόμα και όταν ήταν "εξαθλιωμένοι" ήταν παρόλα αυτά ταυτόχρονα "άβουλα ενεργούμενα": μια περιγραφή που κούμπωνε με τις αφηγήσεις της εθνικιστικής παράνοιας, σχετικά με τον εκάστοτε ρητορικό Εχθρό: τον Διεθνή Σιωνισμό, το Νέο Χαλιφάτο, τον Τουρκικό Νεοοθωμανισμό, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, τον Τζόρτζ Σόρος, τον Διεθνή Παράγοντα, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Άθεους κομμουνιστές. Έτσι, άνθρωποι που δεν είχαν ενοχληθεί στη ζωή τους από μετανάστη, και δεν είχαν γνωρίσει ποτέ παραβατικό μετανάστη, αποφάσισαν πως μας απειλούν όλοι, όλους συλλογικά ανεξάρτητα από το νομικό τους καθεστώς, πως τους προκαλούν ειδικά αυτοί μια αφόρητη υποβάθμιση της ζωής τους, την ίδια στιγμή που το κοινωνικό συμβόλαιο, κουτσό και ξεφτισμένο εξαρχής στην χώρα μας, γινόταν κουρέλι, οι μισθοί έφταναν στην επιβίωση και η ανεργία εκτοξευόταν στα ουράνια σαν άμεση συνέπεια των ντιρεκτίβων του μνημονίου - εκ της πολιτισμένης εσπερίας. Και αυτά όχι στον Άγιο Παντελεήμονα ή τις άλλες γειτονιές στρατηγικής εναπόθεσης των μεταναστών από το κράτος, αλλά στο Χαλάνδρι και την Χαλκίδα. Πολύ μακριά από οιαδήποτε αλλοδαπή ή μη εγκληματική συμμορία του δρόμου...

Medianächte

Όσοι ασχολήθηκαν με το αυτονόητο και οι περιθωριοποιημένοι είλωτες που ζήτησαν τα αυτονόητα, καταγγέλθηκαν από κάθε τηλεοπτικό παπαγάλο αλλά και από πηγές "υπεράνω υποψίας" (διότι η σκηνοθεσία του έξωθεν κινδύνου εν μέσω μνημονίων θέλει "πειστικούς" εκφωνητές) ως "ύποπτοι", ενώ, επειδή σε όσο κόσμο ο Θεός δεν έδωσε μυαλό τους έδωσε θεωρίες συνωμοσίας και γεωπολιτική, πέταξαν και ένα ισλαμιστικό σχέδιο για να σφίξει το αυγό, όταν διάφοροι (πολλοί εκ των οποίων ήταν άθεοι κομμουνιστές εξ όσων συνάγω) διεκδίκησαν το "νεοταξίτικο" αίτημα να δουλεύουν ασφαλισμένοι και όχι ανασφάλιστοι (που ήταν το βασικό ζητούμενο τότε των απεργών της Υπατίας θυμίζω), σε ένα ρεσιτάλ παπαρολογίας και αθλιότητας, ενδεικτικό όμως συνολικά της αντιμετώπισης του θέματος από τα ΜΜΕ:



Στη συνέχεια θα προσπαθήσω να αναδείξω πώς ο αντιμεταναστευτικός πανικός υπήρξε "βαρύ" επικοινωνιακό εργαλείο του πολιτικού-μιντιακού συστήματος σε τρεις τουλάχιστον πρόσφατες σχετικά περιπτώσεις...

Τα αρχικά επεισόδια του έργου

Η ενίσχυση της ακροδεξιάς, πέρα από την "αυθόρμητη" πηγή της, αποτέλεσε συγκροτημένη επιλογή του ΠΑΣΟΚ και των καναλιών που το στήριζαν. Αίφνης στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, βρέθηκαν στο μιντιακό και πολιτικό προσκήνιο, πρόσωπα που βρισκόταν στο περιθώριο της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής, παρουσιαστές και τρόφιμοι της Ελληνικής Τρας-TV, που όλως "παραδόξως" αποτέλεσε φωλιά και ενισχυτή της πιο γελοίας και ανερυθρίαστης ακροδεξιάς, σχολείο φασισμού, μισαλλοδοξίας, παραμορφωτικών εθνικών μύθων και ύπνου κάθε κριτικής σκέψης. Από την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη και μετά, ακροδεξιοί τηλεμαϊντανοί και "ακτιβιστές" που θα κατέληγαν ως βασικά συστατικά στην σαλάτα του ΛΑΟΣ, έπαιρναν σβάρνα τα κανάλια και τα καναλάκια (με ή χωρίς τσεκούρι) και πούλαγαν την ατζέντα μίσους μιας νέας ποπ-εθνικοφροσύνης.

Το ΛΑΟΣ ήταν ένα ημι-φασιστικό μόρφωμα, που με δυσκολία κατάφερνε να κρατάει τα δημοκρατικά προσχήματα, το οποίο στηρίχθηκε από το ΠΑΣΟΚ για να διεμβολίσει την ΝΔ από τα δεξιά. Ήταν παράλληλα και το πολιτικό σκέλος του πολιτισμού της Ιδιωτικής Τηλεόρασης σε όλες τις εκδοχές της: αντιπολιτισμός και ευτέλεια, ατάκα και μαγκιά, πατρίς, θρησκεία, οικογένεια και κατανάλωση, εξιδανικευμένο παρελθόν και ξενοφοβία, ανορθολογισμός και δεισιδαιμονία. Επρόκειτο για ένα χαρμάνι τοξικό και με εμβέλεια. Μαζί με το παρακράτος, από τον Δεκέμβρη του '08 και μετά, η ενίσχυσή του τέθηκε σε προτεραιότητα.

Ξεκίνησε λοιπόν ο Αντι-Δεκέμβρης: η προσπάθεια να ορισθεί και να επικρατήσει κοινωνικά το αντίπαλο δέος απέναντι στο ασχημάτιστο αίτημα του Δεκέμβρη του '08. Στα παρεπόμενα της άγριας καθεστωτικής αντίδρασης στον Δεκέμβρη η αστυνομία παραμέρισε στον Άγιο Παντελεήμονα (όπου ήδη, εκεί και αλλού, των Δεκέμβρη είχαν παραστήσει οι φασιστικές συμμορίες τους "προστάτες των νοικοκυραίων") για να την υποκαταστήσει η Χρυσή Αυγή. Στήθηκε ο τοπικός μηχανισμός διαπλοκής ναζιστών με την αστυνομία και τους διάφορους "αγανακτισμένους κατοίκους", πατώντας πάνω στο πραγματικό πρόβλημα της απόσυρσης της αστυνόμευσης, που ενείχε εν σπέρματι τον τρόπο οικοδόμησης μαφιόζικης πολιτικής πελατείας, με τη δοκιμασμένη μέθοδο του υποκόσμου. Αμέσως μετά, ενόψει τότε των ευρωεκλογών και για να δοθεί ένα τελειωτικό χτύπημα στον, ήδη υπό σκληρή και πολυμέτωπη επίθεση, ΣΥΡΙΖΑ που ένα χρόνο πριν είχε αγγίξει το 18% δημοσκοπικά, αλλά και ίσως για να αλλάξει τελείως η ατζέντα σε πιο βολικά για το καθεστώς θέματα όπως η μετανάστευση και η εγκληματικότητα, ξεκίνησε ένα απίστευτο μπαράζ τρομολαγνίας.

Ευρωκλογές 2009

Το μπλιτσκριγκ της μεταναστολογίας και της διασποράς του "μεταναστευτικού πανικού" λίγο πριν τις ευρωεκλογές του 2009, από όλα τα ΜΜΕ, κυρίως όμως τα κανάλια, υπήρξε γενικευμένο και ανελέητο. Η ένταση της εκστρατείας αυτής έγινε ερήμην μεταβολών στην μετανάστευση: δεν αυξήθηκαν οι ροές ανθρώπων προς την Ελλάδα εκείνη την περίοδο, δεν επιδεινώθηκαν πλευρές των συνθηκών ζωής τους ούτε αυξήθηκε ξαφνικά η εγκληματικότητά τους. Η κατάσταση ήταν οξυμένη σε πολλές περιοχές των μεγάλων πόλεων, ένα πρόβλημα αστυνόμευσης και εγκλωβισμού των μεταναστευτικών ροών βέβαια, σε κενό πολιτικής διαχείρισης τους, αλλά σταθερή αρκετά χρόνια συνεχώς. Οι δημοσκοπήσεις καταδείχνουν την κορύφωση αυτή και αποτυπώνουν την ένταση της επίθεσης προπαγάνδας, παρά το αραιό των μετρήσεων που έχουμε δημοσιευμένες στο διαδίκτυο.

Τον Σεπτέμβριο του 2008 για παράδειγμα στο πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue (από όπου είναι και όλα τα σχετικά στοιχεία για λόγους συγκρισιμότητας), η μετανάστευση αξιολογείτο σαν ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της χώρας μόλις από το 2% των πολιτών, ενώ ένα 3% αξιολογούσε αντίστοιχα ως μείζονα ζητήματα τα θέματα τάξης και ασφάλειας, (από 1 και 4% αντίστοιχα τον Μάρτιο του 2008).

Σεπτέμβριος 2008

Η Public Issue δεν είχε δημοσιεύσει στην συνέχεια αποτελέσματα σε αυτό τον ερώτημα μέχρι τον Ιούνιο του 2009, μήνα Ευρωεκλογών. Η μετανάστευση είχε φτάσει να θεωρείται ως μείζον πρόβλημα από το 18% και η εγκληματικότητα από το 10% τον Ιούνιο για να πέσει στο 10% και 10% αντίστοιχα τον Ιούλιο...

Ιούνιος - Ιούλιος 2009

Με το που γίνονται οι Ευρωεκλογές, και το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να ξανακερδίσει τις προφανώς επερχόμενες εκλογές, η ατζέντα αλλάζει, τα θέματα αυτά φεύγουν από τα δελτία των 8 και τα πρωτοσέλιδα - και αμέσως τον Οκτώβριο - Νοέμβριο του 2009 η μετανάστευση είναι ξανά στο 2% ως πρόβλημα και η Τάξη και Ασφάλεια στο 6 και 7% αντίστοιχα, ποσοστά ανάλογα με εκείνα που καταγράφτηκαν τον Απρίλιο που μας πέρασε και που είναι περίπου η συνηθισμένη "βάση" ποσοστών στο συγκεκριμένο ερώτημα την τελευταία πενταετία...

Οκτώβριος - Νοέμβριος του 2009

Το συμπέρασμα (που ήταν εμφανές σε όλους όσους παρακολουθούσαν τα ΜΜΕ εκείνη την εποχή) ήταν πως υπήρξε μεγάλη και ασυζητητί συντονισμένη προσπάθεια σε όλα τα ΜΜΕ, να αναδειχθεί το ΛΑΟΣ σε εκλογική "πληγή" της ΝΔ, να τρωθεί η αριστερά και να μετατεθεί όλο το κέντρο βάρους της δημόσιας συζήτησης στο "μεταναστευτικό", δημιουργώντας ένα κλίμα γενικευμένης αγριότητας εναντίον κάθε είδους μεταναστών σε όλη την Ελλάδα με Επιχειρήσεις-Σκούπα και την ανακάλυψη και ανακατάληψη του Εφετείου μετά από τρομολάγνα ρεπορτάζ με την πιο κραυγαλέα περίπτωση ίσως μέχρι τότε συνεργασίας της Χρυσής Αυγής με την ΕΛ.ΑΣ (και προβολής της από κάποια κανάλια). Οι σχετικές καταγγελίες μέσα από συμβατικά μέσα και κωλοσάιτ, ξεπέρνούσαν συχνά τα όρια του γκροτέσκου, ενώ οι μετανάστες προβοκάρονταν εκείνη την εποχή για να προκληθούν επεισόδια και να παίξουν το παιχνίδι της επιχείρησης ΛΑΟΣ.

Υπατία: Τρόμος και οιμωγή στα δελτία των 8

Η επόμενη περίοδος που συμβαίνει κάτι το ανάλογο είναι στα γεγονότα της Υπατίας. Η κάλυψη των γεγονότων (βλέπε και αρχικό βίντεο, πάνω) ήταν φεστιβάλ αχρειότητας και καλλιέργειας παρανοϊκών ηλιθιοτήτων για το ποιοι ήταν και ποιοι "τους έφεραν" να κάνουν απεργία πείνας (να διακινδυνεύσουν την υγεία τους δηλαδή) για να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην ασφάλισή τους, ενώ οι παρουσιαστές του Mega διαμαρτύρονταν, έξω φρενών, επειδή δεν στέλνουν την αστυνομία να τους τσακίσουν μια ώρα αρχύτερα, αποφαινόμενοι περί θεμάτων ασύλου και διαχείρισης κρίσης, με πρωτοφανές πάθος. Αυτό το χαρμάνι ανοητολογίας, συνωμοσιολογίας και αερολογίας συνεχίστηκε επί εβδομάδες ενώ οι άνθρωποι έφταναν ένας - ένας στα όριά τους και μεταφέρονταν στο νοσοκομείο. Η επιδεικτική σκατοψυχία του συστήματος διάρκεσε μέχρι το τέλος της διαμαρτυρίας...

Οι ποσότητες αντιμεταναστευτικής (και βεβαίως αντι-ΣΥΡΙΖΑ) υστερίας που προέκυπτε από τα πάνελ της οργής εκτόξευσαν προσωρινά πάλι το ποσοστό του "προβλήματος μετανάστευση" στο 6% για έναν μήνα, πριν ξαναπέσει. Επαναλαμβάνω το συμπέρασμα: η πρόσληψη του μεταναστευτικού ως μείζονος "προβλήματος" για τμήμα των κατοίκων της χώρας έχει σχέση συνεπώς με την διαχείριση των μεταναστών από τα ΜΜΕ ως πρόβλημα, κάτι που το γνωρίζουν όλοι. Η τακτική αυτή έχει βέβαια περιορισμένη, αλλά κρίσιμη συχνά εμβέλεια. Το ΛΑΟΣ μέσω όλων αυτών εγκαταστάθηκε στο πολιτικό σύστημα. Παράλληλα και ταυτόχρονα επεδίωκε να φανεί συστημικό και αξιόπιστο, κάτι που μέσα σε λίγα χρόνια θα το καθιστούσε θεμιτό συνεργάτη για τους συστημικότερους των συστημικών και εφαλτήριο μετεγγραφών για την κατάληψη της ΝΔ. Αυτή η συστημικότητά του θα αποτελούσε και την Αχίλλειο πτέρνα του, εν μέσω μνημονιακής καταστροφής, και το κατέστησε προπομπό της χαρντ-κορ εκδοχής του: της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής...

Προεκλογική εκστρατεία μίσους 2012

Η πιο πρόσφατη περίοδος έντασης της μεταναστολογίας, ξεκινά περίπου με την περίοδο του PSI και του Δεύτερου Μνημονίου και συμπίπτει με το πρώτο κύμα εκτόξευσης της Χρυσής Αυγής, καθώς και με την "προδοσία" της μνημονιακής ακροδεξιάς του ΛΑΟΣ και της (τότε) αντιμνημονιακής δεξιάς του Σαμαρά, δια της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Δεν έχω βρει δημοσκοπικά στοιχεία για αυτή την περίοδο, μια και όλες οι σχετικές δημοσκοπήσεις περιστρέφονταν γύρω από την εκλογική επιρροή των κομμάτων κυρίως τότε...

Ίσως εν μέρει επειδή τα δύο κόμματα εξουσίας είδαν την ακροδεξιά ατζέντα του μίσους ως μια κατάλληλη ευκαιρία για να αλλάξουν θέμα και δεν κατάλαβαν πως την Χρυσή Αυγή την έσπρωχνε η πλήρης απαξίωση των κομμάτων του δικομματισμού και η οικονομική καταστροφή και όχι μόνο τα θέματα μετανάστευσης ή/και κοινωνικού ρατσισμού, όλο το πολιτικό σύστημα, του ΠΑΣΟΚ προεξάρχοντος άρχισε να πολιτεύεται σε ατζέντα Χρυσής Αυγής, την ίδια στιγμή που το ΛΑΟΣ (που είχε παρόμοια φυσικά ατζέντα), κατέρρεε εκλογικά εξαιτίας των μνημονιακών του κυβιστήσεων.

Έτσι ξεκίνησαν τα περί Φράχτη στον Έβρο, έτσι ο Λοβέρδος και Χρυσοχοΐδης διαπόμπευσαν οροθετικές ιερόδουλες (και μη, πολλές εκ των οποίων αθωώθηκαν μετά) εν ονόματι της αντιμετώπισης της κατά Λοβέρδο "υγειονομικής βόμβας" (τρομολάγνος χαρακτηρισμός-μπαρούφα που χρησιμοποιήθηκε και για τους μετανάστες αργότερα), έτσι άρχισαν και να φτιάχνονται κακήν-κακώς κέντρα κράτησης μεταναστών, και στα ρεπορτάζ των καναλιών να μιλούν για Άλωση της Αθήνας από Λαθρομετανάστες:




...Οπότε ο Σαμαράς απαντούσε με υπόσχεση "ανακατάληψης" των πόλεων, από όλα τα κακά δαιμόνια του κόσμου:


Α. Σαμαράς: Ο νόμος θα επιστρέψει στις πόλεις by Newscaster
 
Παράλληλα ξεκίνησαν επιχειρήσεις-σκούπα κατά μεταναστών, ξανα-ανακαλύφθηκε ξαφνικά ότι ορισμένοι (αλλά υπονοήθηκε "όλοι") μένουν σε (αντι-υγειονομικές βεβαίως, βεβαίως) τρώγλες και φυσικά στην αναμπουμπούλα και στο κλίμα υστερίας, άρχισε να αναλαμβάνει "δυναμικές" πρωτοβουλίες και η ακροδεξιά.... Με το μεταναστευτικό και τα συναφή θέματα "υγείας" και εγκληματικότητας ανεβασμένα ψηλά στην ατζέντα σε δεύτερη μοίρα με σε σχέση με τα μνημόνια αλλά ορατά και με επιρροή λόγω της υπερέκθεσής τους στα ΜΜΕ, προφανώς ο δρόμος για την είσοδο των ναζί στην Βουλή που είχε ήδη ανοίξει, ασφαλτοστρώθηκε.

Αυτό παρέμεινε και το μόνιμο κλίμα: Σε κάθε ευκαιρία επιβεβαιωνόταν και επιβεβαιώνεται μέχρι σήμερα: όταν εξεγέρθηκαν οι υπό βασανιστικές συνθήκες έγκλειστοι στην Αμυγδαλέζα το καλοκαίρι που μας πέρασε, κανένα κανάλι δεν ασχολήθηκε επί της ουσίας με τις εξωφρενικά άθλιες συνθήκες κράτησης των μεταναστών (που δεν έχουν κάνει κανένα έγκλημα σημειώνω, πρόκειται περί φυλάκισης επ'αόριστον πρακτικά, στην συντριπτική τους πλειονότητα φιλειρηνικών ανθρώπων που δεν θέλουν να μείνουν καν στην Ελλάδα), αλλά όλα διέσπειραν τον φόβο των "δραπετών", λες και ήταν μαχαιροβγάλτες: πληροφορίες μου λένε ότι η εντολή σε ένα από τα μεγάλα κανάλια για το ποιους να βγάλουν να μιλήσουν για την εξέγερση, ήταν η εξής: όποιον θέλετε, αλλά από χρυσαυγίτη και πέρα... Δεν ήταν ιδιοτροπία, είναι η γραμμή: το μεταναστευτικό και τα θέματα τάξης πρέπει να παραμείνουν οπλισμένα επικοινωνιακά περίστροφα για κάθε χρήση στο μέλλον: εξού και η αποσιώπηση πρακτικά από τα μεγάλα κανάλια αλλεπάλληλων εκθέσεων, από την ΕΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, μεγάλα ξένα ΜΜΕ, οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία κτλ σχετικά με τον ρατσισμό στην κοινωνία και το κράτος... 

Πολιτική ακροδεξιάς ενίσχυσης

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε το εξής: Ανεξάρτητα του τι πιστεύει κανείς για την ένταση και την επικινδυνότητα του μεταναστευτικού φαινομένου και των μεταναστευτικών ροών στην Ελλάδα, ακόμα και αν είναι υπέρμαχος αδιάκριτων και μαζικών απελάσεων, δεν μπορεί παρά να προσέξει ότι σε κρίσιμες πολιτικά περιόδους, ιδίως μέσα στην μνημονιακή κατάρρευση, το θέμα της μετανάστευσης και τα συναφή στην σχετική ρητορική θέματα, της εγκληματικότητας και της "κοινωνικής ηθικής", ετίθετο χωρίς να υπάρχει συγκυριακός λόγος, με μεγάλη ένταση από τα ΜΜΕ. Σε καμία από τις περιόδους που ανέφερα πιο πάνω δεν υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα που να αφορά π.χ. ένταση μεταναστευτικών ροών. Οι μιντιακοί πανικοί με τους μετανάστες και τις υγειονομικές βόμβες συμβαίνουν στην κυριολεξία στα καλά του καθουμένου χωρίς να υπάρχει καμία σχετική κρίση- παρά μόνο πολιτική. Η ανάδειξή τους ήταν καθαρά καθεστωτική επιλογή και αφορά είτε την πολιτική συγκυρία (ως σχεδιασμένη στρατηγική παραπλάνηση και αντιπερισπασμό) ή μεμονωμένα γεγονότα ως πρόσχημα για επίθεση στην αριστερά που ενισχυόταν εμφανώς σε όλη την περίοδο αυτή. Δηλαδή και την δημιουργία θεμάτων εκ του μηδενός (ή του ολίγου έστω) και την εκμετάλλευση κάθε αφορμής για δημιουργία αντιπερισπασμών μέσα σε μια δύσκολη για τις πολιτικές ελίτ και τους ολιγάρχες πολιτική συγκυρία. Αυτή η χρήση του μεταναστευτικού και των θεμάτων τάξης ως αιχμή του δόρατος μιας μικροπολιτικής, αρχικά από το ΠΑΣΟΚ εναντίον της ΝΔ, και στη συνέχεια του δικομματισμού εναντίον της αριστεράς, η υιοθέτηση από τα μίντια και τις πολιτικές ελίτ συνολικά της ατζέντας του μίσους και της απαξίωσης κάθε ξένου και κάθε "προβληματικού", μετέθετε παράλληλα και το πολιτικό "κέντρο" προς τα δεξιά και οδηγούσε στην σύγκλιση των κομμάτων του δικομματισμού πάνω σε μια ατζέντα φόβου, νόμου και τάξεως, ως αντίβαρο της αδυναμίας του να κατασκευάσει κανένα οικονομικά ευπώλητο πακέτο. Έστηνε και "κανονικοποιούσε" μια ακροδεξιά επικοινωνιακή ηγεμονία, πάνω στην οποία η Χρυσή Αυγή κινήθηκε μετά σαν το ψάρι μέσα στο νερό.

Η μετανάστευση ως θέατρο μίσους

Ανέφερα και στην προηγούμενη ανάρτηση πως το μεταναστευτικό δεν είναι φυσικά ένα κατασκευασμένο ζήτημα, αλλά ένα βαθύ χαρακτηριστικό της νέας γεωπολιτικής του καιρού μας. Αν όμως το ίδιο το θέμα των τεράστιων μετακινήσεων πληθυσμών δεν είναι απλά επινοημένο, οι τρόποι υποδοχής και αντιμετώπισής του, για κάθε κράτος ξεχωριστά και για το παγκόσμιο σύστημα συνολικά είναι σίγουρα πολιτικές κατασκευές. Συνήθως στα πλαίσια αυτά τα περισσότερα "συστημικά" ΜΜΕ στις περισσότερες χώρες, αν δεν έχουν μια ατζέντα αποτροπής των ακραίων αντιδράσεων απέναντι στους μετανάστες τους ίδιους (συνήθως ατζέντα νόμιμης συγκράτησης των ροών, ένταξης και ψυχραιμίας) πάντως δεν παίζουν καθολικά τον ρόλο του ενισχυτή της κοινωνικής απόρριψης των μεταναστών, του εξευτελισμού της προσωπικότητας και της απαίτησης για συλλογική τιμωρία, εξευτελισμό και αποπομπή. Στην Ελλάδα αυτό δεν ίσχυσε. Ενώ η υπερεκμετάλλευση των μεταναστών εργατών στις προ της κρίσης εποχές (που έγινε και το πρότυπο για την μεταχείριση των Ελλήνων εργαζομένων στην κρίση) πέρναγε στο ντούκου, τα Ελληνικά ΜΜΕ προτίμησαν να χρησιμοποιήσουν τους μετανάστες συνολικά, αλλά και κάθε ευπαθή και "περιθωριακή" ομάδα, σαν σκιάχτρο για εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες και σαν εργαλείο για την συντηρητικοποίηση των Ελλήνων καταναλωτών ειδήσεων, ήδη από την δεκαετία του 1990 με όρους υστερίας.

Έτσι τα Ελληνικά ΜΜΕ της διαπλοκής προετοίμασαν, στήριξαν και στηρίζουν την ενίσχυση του φασισμού με ιδιοτέλεια προκειμένου να στηρίξουν ένα διεφθαρμένο σύστημα και την κυριαρχία των αφεντικών τους πάνω του, ενώ παράλληλα οικοδομούσαν και οικοδομούν ιδεολογία με το πολιτιστικό πρότυπο που αυθόρμητα διακινούν... Και δεν τελειώνει εδώ το θέμα