Αυξήσεις στην ΔΕΗ, πετρέλαιο και ενεργειακή πολιτική
"Ναι" στις αυξήσεις της ΔΕΗ, είπε η ΡΑΕ.
"Η ΔΕΗ έχει λόγο να ζητά αυξήσεις, εάν αναλογιστούμε τις ανατιμήσεις στα καύσιμα", δήλωσε στο ΣΚΑΪ ο πρόεδρος της ΡΑΕ Μιχάλης Καραμανής."
Τις αναλογιζόμαστε. Δείτε για παράδειγμα την τιμή του πετρελαίου σε Ευρώ τον τελευταίο χρόνο (από το Oil Drum)
Ο πίνακας σταματάει στον Οκτώβριο - σήμερα η τιμή του Brent είναι γύρω στα 65 Ευρώ το βαρέλι (το οποίο βγαίνει κάτι παραπάνω από μισό ευρώ το λίτρο για να έχουμε μια αίσθηση). Δεν βλέπω καμία θηριώδη ανατίμηση.
Επίσης αναλογιζόμαστε, ότι η παραγωγή ηλεκτρισμού από πετρέλαιο στην ΔΕΗ είναι 6-7% του συνόλου ενώ η συμμετοχή του φυσικού αερίου του οποίου η τιμή ήταν σταθερή σε Ευρώ τον περασμένο χρόνο (και αναμένεται ίσως να αυξηθεί κατά 15% μέσα στον επόμενο - αλλά σε δολάρια)είναι γύρω στο 20-25%.
Αναλογιζόμαστε επίσης το εξής: Παρότι τα κέρδη της ΔΕΗ μειώθηκαν φέτος, η εταιρεία παραμένει κερδοφόρα, ενώ η ίδια η εταιρεία ρίχνει την ευθύνη για την μείωση αυτή στις ιδιάζουσες συνθήκες που επικράτησαν χωρίς να αναφέρει κάτι για τα τιμολόγια:
Ταυτόχρονα, εν όψη της απελευθέρωσης των τιμών της ενέργειας, οι αποδόσεις της εταιρείας αναμένονται θεαματικές στο επόμενο εννιάμηνο, καθώς μεταξύ άλλων σημειώνεται πως:
Άρα αφήστε την ανατίμηση των καυσίμων στην άκρη, άλλο είναι το ζήτημα. Ποιο είναι το ζήτημα; Η Ημερησία αναφερόμενη στην συζητούμενη συνεργασία μεταξύ της ΔΕΗ και της Γερμανικής RWE, ερωτά:
Έλα μου ντε; Αν και δεν είμαι σίγουρος πώς συμβιβάζεται η κατάρρευση της ΔΕΗ με τις προαναφερθείσες αποδόσεις, είναι σχετικά προφανές ότι η ΔΕΗ προικίζεται (εις βάρος των καταναλωτών) για να πωληθεί. Προς όφελος τίνος; Όχι πάντως των καταναλωτών...
Τώρα, προσωπικά δεν θα είχα μεγάλο πρόβλημα με την αύξηση των τιμών της ενέργειας - με λογική κατανομή βαρών μεταξύ των διαφόρων χρηστών, αν στόχος ήταν ο περιορισμός της κατανάλωσης ενέργειας στην χώρα, με προφανή μέτρα εξοικονόμησης και εξορθολογισμού, ιδιαίτερα με δεδομένο ότι η ΔΕΗ είναι ο υπεύθυνος για τις μισές από τις πολύ υψηλές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου στην χώρα μας. Σε αυτό το πλαίσιο η ΔΕΗ θα έπρεπε να συμμετέχει οργανωμένα σε ενέργειες και να απαιτεί τον σωστό ενεργειακό σχεδιασμό των κτηρίων, την ενίσχυση της τοπικής παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, την ενημέρωση για τους τρόπους περιορισμού της κατανάλωσης ενέργειας στο σπίτι και στους χώρους εργασίας, την απαγόρευση των λυχνιών πυρακτώσεως για φωτισμό κοκ. Επίσης θα έπρεπε να διαθέτει σοβαρούς πόρους στην έρευνα και την ανάπτυξη προγραμμάτων που θα αφορούσαν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αυτό θα μπορούσε να το κάνει μια δημόσια ΔΕΗ, η οποία δεν θα είχε υποχρεώσεις προς τους ιδιώτες μετόχους της. Σε αυτήν την περίπτωση πέρα από ένα βασικό ποσό KWh κατά κεφαλήν, θα συμφωνούσα στο να βαράει στα αυτιά τους ενεργειακά σπάταλους. Αλλά μια βαίνουσα προς πλήρη ιδιωτικοποίηση ΔΕΗ, το μόνο καθήκον που έχει είναι να αυξήσει την κερδοφορία της, κάτι που έρχεται σε αντίφαση με τον περιορισμό της κατανάλωσης, πόσο μάλλον με την εγκατάλειψη ρυπογόνων καυσίμων όπως ο λιγνίτης (τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει σοβαρή τεχνολογία κατακράτηση των σχετικών ρύπων). Αντ' αυτού η κυβερνητική εγκατάλειψη και μια ΓΕΝΟΠ η οποία (όπως έχω σημειώσει παλιότερα - τελευταία παράγραφος) προτιμά να δηλητηριάζεται όλη η Πτολεμαΐδα και οι πέριξ περιοχές (των μελών της συμπεριλαμβανομένων), να συμβάλλει όσο μπορεί στην παγκόσμια υπερθέρμανση, από το να τολμήσει να αρθρώσει πέντε σοβαρές κουβέντες για έναν εναλλακτικό ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας μας και της ΕΕ.
Σημειώνω εδώ, έναν εξαιρετικό και τεκμηριωμένο αντίλογο στις προτεινόμενες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατευθύνσεις ενεργειακής πολιτικής [pdf], από την European Tribune, στα πλαίσια της σχετικής δημόσιας διαβούλευσης. Δυστυχώς αυτή η συζήτηση δεν μοιάζει να αφορά κανέναν εδώ. Εμείς απλώς παρακολουθούμε αυξήσεις χωρίς στόχο, σχεδιαζόμενες επενδύσεις σε λιγνιτικά εργοστάσια στον καθ' ημάς τρίτο κόσμο (Κόσοβο και Βουλγαρία) και ενεργειακή πολιτική με πολιτικό ορίζοντα τετραετίας και οικονομικό στόχο την ενίσχυση διαφόρων υπό εκκόλαψη επιχειρηματιών της ενέργειας.
"Η ΔΕΗ έχει λόγο να ζητά αυξήσεις, εάν αναλογιστούμε τις ανατιμήσεις στα καύσιμα", δήλωσε στο ΣΚΑΪ ο πρόεδρος της ΡΑΕ Μιχάλης Καραμανής."
Τις αναλογιζόμαστε. Δείτε για παράδειγμα την τιμή του πετρελαίου σε Ευρώ τον τελευταίο χρόνο (από το Oil Drum)
Ο πίνακας σταματάει στον Οκτώβριο - σήμερα η τιμή του Brent είναι γύρω στα 65 Ευρώ το βαρέλι (το οποίο βγαίνει κάτι παραπάνω από μισό ευρώ το λίτρο για να έχουμε μια αίσθηση). Δεν βλέπω καμία θηριώδη ανατίμηση.
Επίσης αναλογιζόμαστε, ότι η παραγωγή ηλεκτρισμού από πετρέλαιο στην ΔΕΗ είναι 6-7% του συνόλου ενώ η συμμετοχή του φυσικού αερίου του οποίου η τιμή ήταν σταθερή σε Ευρώ τον περασμένο χρόνο (και αναμένεται ίσως να αυξηθεί κατά 15% μέσα στον επόμενο - αλλά σε δολάρια)είναι γύρω στο 20-25%.
Αναλογιζόμαστε επίσης το εξής: Παρότι τα κέρδη της ΔΕΗ μειώθηκαν φέτος, η εταιρεία παραμένει κερδοφόρα, ενώ η ίδια η εταιρεία ρίχνει την ευθύνη για την μείωση αυτή στις ιδιάζουσες συνθήκες που επικράτησαν χωρίς να αναφέρει κάτι για τα τιμολόγια:
Συνεχίσθηκε και κατά το τρίτο τρίμηνο του 2007, αλλά με μειούμενο ρυθμό, η αρνητική επίδραση στην υδροηλεκτρική παραγωγή από το πολύ χαμηλό ύψος χιονοπτώσεων και βροχοπτώσεων κατά τη διάρκεια του πρώτου τετραμήνου του έτους, γεγονός που συνετέλεσε στη δραστική μείωση της παραγωγής των υδροηλεκτρικών μονάδων κατά 53,1% στο εννεάμηνο του 2007, σε σύγκριση με το εννεάμηνο του 2006. Η μείωση αυτή είχε ως συνέπεια την επιβάρυνση των αποτελεσμάτων της εταιρείας κατά € 178 εκατ, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2006, δεδομένης της υποκατάστασης της μείωσης της υδροηλεκτρικής παραγωγής, σχεδόν στο σύνολό της, από "ακριβά καύσιμα"(φυσικό αέριο και αγορές ηλεκτρικής ενέργειας).
Ταυτόχρονα, εν όψη της απελευθέρωσης των τιμών της ενέργειας, οι αποδόσεις της εταιρείας αναμένονται θεαματικές στο επόμενο εννιάμηνο, καθώς μεταξύ άλλων σημειώνεται πως:
Τα κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων αναμένεται να μεταβληθούν οριακά στα 636,2 εκατ. ευρώ, καθώς το ακριβό ευρώ αντιστάθμισε μέρος της αύξησης του κόστους για καύσιμα.
Άρα αφήστε την ανατίμηση των καυσίμων στην άκρη, άλλο είναι το ζήτημα. Ποιο είναι το ζήτημα; Η Ημερησία αναφερόμενη στην συζητούμενη συνεργασία μεταξύ της ΔΕΗ και της Γερμανικής RWE, ερωτά:
Η «Ημερήσια Αγορά Ενέργειας» λειτουργεί εδώ και ενάμιση χρόνο κατά τέτοιο τρόπο, που στην πράξη υποχρεώνει τη ΔΕΗ να αγοράζει ακριβότερα το ρεύμα στη χονδρική απ όσο πουλά το ρεύμα στη λιανική αγορά. Στο πλαίσιο αυτό η οργανική κερδοφορία της επιχείρησης εξατμίστηκε. Τα χρέη της κοντεύουν να ξεπεράσουν το τζίρο και είναι αμφίβολο αν μπορεί μόνη της να χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις που εξαγγέλλει. Υπό αυτό το πρίσμα η συνεργασία με τη RWE, ή άλλο μεγάλο οίκο του εξωτερικού - γιατί έχει διαπραγματευτεί ανάλογα σχέδια με 2 ακόμα ομίλους- ίσως να είναι η μόνη λύση. Το θέμα είναι όμως γιατί η κυβέρνηση αφήνει επί τόσα χρόνια τη ΔΕΗ να καταρρέει.
Έλα μου ντε; Αν και δεν είμαι σίγουρος πώς συμβιβάζεται η κατάρρευση της ΔΕΗ με τις προαναφερθείσες αποδόσεις, είναι σχετικά προφανές ότι η ΔΕΗ προικίζεται (εις βάρος των καταναλωτών) για να πωληθεί. Προς όφελος τίνος; Όχι πάντως των καταναλωτών...
Τώρα, προσωπικά δεν θα είχα μεγάλο πρόβλημα με την αύξηση των τιμών της ενέργειας - με λογική κατανομή βαρών μεταξύ των διαφόρων χρηστών, αν στόχος ήταν ο περιορισμός της κατανάλωσης ενέργειας στην χώρα, με προφανή μέτρα εξοικονόμησης και εξορθολογισμού, ιδιαίτερα με δεδομένο ότι η ΔΕΗ είναι ο υπεύθυνος για τις μισές από τις πολύ υψηλές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου στην χώρα μας. Σε αυτό το πλαίσιο η ΔΕΗ θα έπρεπε να συμμετέχει οργανωμένα σε ενέργειες και να απαιτεί τον σωστό ενεργειακό σχεδιασμό των κτηρίων, την ενίσχυση της τοπικής παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, την ενημέρωση για τους τρόπους περιορισμού της κατανάλωσης ενέργειας στο σπίτι και στους χώρους εργασίας, την απαγόρευση των λυχνιών πυρακτώσεως για φωτισμό κοκ. Επίσης θα έπρεπε να διαθέτει σοβαρούς πόρους στην έρευνα και την ανάπτυξη προγραμμάτων που θα αφορούσαν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αυτό θα μπορούσε να το κάνει μια δημόσια ΔΕΗ, η οποία δεν θα είχε υποχρεώσεις προς τους ιδιώτες μετόχους της. Σε αυτήν την περίπτωση πέρα από ένα βασικό ποσό KWh κατά κεφαλήν, θα συμφωνούσα στο να βαράει στα αυτιά τους ενεργειακά σπάταλους. Αλλά μια βαίνουσα προς πλήρη ιδιωτικοποίηση ΔΕΗ, το μόνο καθήκον που έχει είναι να αυξήσει την κερδοφορία της, κάτι που έρχεται σε αντίφαση με τον περιορισμό της κατανάλωσης, πόσο μάλλον με την εγκατάλειψη ρυπογόνων καυσίμων όπως ο λιγνίτης (τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει σοβαρή τεχνολογία κατακράτηση των σχετικών ρύπων). Αντ' αυτού η κυβερνητική εγκατάλειψη και μια ΓΕΝΟΠ η οποία (όπως έχω σημειώσει παλιότερα - τελευταία παράγραφος) προτιμά να δηλητηριάζεται όλη η Πτολεμαΐδα και οι πέριξ περιοχές (των μελών της συμπεριλαμβανομένων), να συμβάλλει όσο μπορεί στην παγκόσμια υπερθέρμανση, από το να τολμήσει να αρθρώσει πέντε σοβαρές κουβέντες για έναν εναλλακτικό ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας μας και της ΕΕ.
Σημειώνω εδώ, έναν εξαιρετικό και τεκμηριωμένο αντίλογο στις προτεινόμενες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατευθύνσεις ενεργειακής πολιτικής [pdf], από την European Tribune, στα πλαίσια της σχετικής δημόσιας διαβούλευσης. Δυστυχώς αυτή η συζήτηση δεν μοιάζει να αφορά κανέναν εδώ. Εμείς απλώς παρακολουθούμε αυξήσεις χωρίς στόχο, σχεδιαζόμενες επενδύσεις σε λιγνιτικά εργοστάσια στον καθ' ημάς τρίτο κόσμο (Κόσοβο και Βουλγαρία) και ενεργειακή πολιτική με πολιτικό ορίζοντα τετραετίας και οικονομικό στόχο την ενίσχυση διαφόρων υπό εκκόλαψη επιχειρηματιών της ενέργειας.
Σχόλια
Και επιπλέον, πώς μπορεί κανείς να εμπιστευτεί το πλάνο μιας διοίκησης που μέσα σε τρία χρόνια χάνει 350 εκ. ευρώ... Αν ο κ πρόεδρος εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα, όπου ονειρεύεται να βάλει πλήρως την (κατά προτίμηση κατακερματισμένη, ωστε τα φιλέτα να πάνε στους "επενδυτές" και η φύρα να μείνει στο κράτος) ΔΕΗ, θα έψαχνε δουλειά ως κλητήρας...
Η λύση για την ΔΕΗ θα ήταν να στραφεί άμεσα σε επενδύσεις - δημόσιου χαρακτηρα φυσικά - που αφορούν σε ΑΠΕ, και οι ιδιώτες ας βρούν έναν τρόπο να την ανταγωνιστούν αφού λατρεύουν τόσο πολύ τον ανταγωνισμό. Το να κάνει όμως το δημόσιο πλάτες στους ιδιώτες για να γίνουν ανταγωιστικές οι εταιρίς τους, την στιγμή που οι ίδιες οι δημόσιες επιχειρήσεις είναι βιόσημες, είναι απαρέδεκτο.
Έχουμε πήξει όμως βλέπεις σε κοκκορόμυαλους συμφεροντολόγους που τους νοιάζει μόνο η τσέπη τους και όχι το κοινό καλό.
Η απαράδεκτη λογική του παραλόγου...
Επιγραμματικά λοιπόν, με δεδομένο πως πρέπει να μειώσουμε την παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας (σε επίπεδο χώρας δεν κάνουμε τίποτε αν οι υπόλοιπες χώρες αδιαφορούν – βλέπε ΗΠΑ που θεωρούνται και «ανεπτυγμένος 3τος κόσμος», μην αναφέρω άλλες…) ώστε να κλείσει το πλανητικό ισοζύγιο ενέργειας, δεν θα με χαλούσε καθόλου μια συνολική πολιτική φορολόγησης, στο 200% πχ, της καταναλισκόμενης πάνω από συγκεκριμένο όριο ενέργειας. Με τον τρόπο αυτό θα τριπλασιαζόταν το κόστος μονάδας ενέργειας αν καταναλώσεις πάνω από ένα λογικό όριο. Φυσικά η φορολόγηση αυτή θα πρέπει να γίνει σε όλες τις εταιρίες, ιδιωτικές – δημόσιες, και τα έσοδα αυτά να δίδονται σε μέτρα βελτίωσης του περιβάλλοντος. Και μιλάω για φορολόγηση για να μην καρπωθούν τα έσοδα αυτά ιδία συμφέροντα.
Αρκετό κακό έκαναν οι καταναλωτικές πολιτικές μέχρι σήμερα. Καιρός να βάλουμε μυαλό.