Για την Αμαλία και πάλι

Για την Αμαλία...

Έχω πει τα όσα είχα να πω σχετικά πριν από λίγες μέρες. Αντί για μερικά ακόμα προσωπικά σχόλια, σήμερα που είναι η ημέρα της Αμαλίας, ημέρα αφιερωμένη στο Ελληνικό σύστημα υγείας τρόπον τινά, παραθέτω ένα σύνδεσμο σε περσινή μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών για την Παραοικονομία στην Υγεία, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται πως:

Μία Ολυμπιάδα (7 δις ευρώ) ξοδεύει ο Έλληνας σε ιδιωτική βάση κάθε χρόνο για υπηρεσίες υγείας. Η συνολική παραοικονομία στον υγειονομικό τομέα είναι 1793,3 εκατ. ευρώ το οποίο αντιστοιχεί στο 26 – 29% των πληρωμών των χρηστών και στο 12% - 13,5% της συνολικής δαπάνης υγείας. Από το παραπάνω ποσό:
• 194,5 εκατ. ευρώ «φακελάκι» δηλ.11% της συνολικής παραοικονομίας του υγειονομικού τομέα
• 1598,8 εκατ. ευρώ σε πληρωμές για αμοιβές χωρίς απόδειξη στον ιδιωτικό τομέα
Συνεπώς, πολύ σημαντικότερη από το «φακελλάκι» είναι η καταβολή αμοιβών χωρίς απόδειξη. Τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα για το κράτος είναι 628 εκατ. ευρώ (με φορολογικό συντελεστή 35%)...

...Αξιοσημείωτος είναι ο χαμηλός βαθμός αντίστασης τόσο των γιατρών όσο και των ιδίων των ασθενών προς αυτές τις συναλλαγές.

Συγκεκριμένα, μόλις το 4% των γιατρών αρνήθηκε να λάβει προσφερόμενη άτυπη αμοιβή από τους ασθενείς και επίσης μόνο το 4% των ασθενών αρνήθηκε να δώσει κάποια πρόσθετη αμοιβή σε γιατρούς όταν αυτοί άμεσα τη ζήτησαν.

Επίσης σχετικό, ένα περσινό άρθρο της Καθημερινής για το ΕΣΥ.

Να σημειώσω όμως κάτι: το φακελάκι, η αναλγησία, η αδιαφορία και τα παρεμφερή φαινόμενα, είναι ένα υποσύνολο μιας περιρρέουσας κατάστασης συστηματοποιημένης διαφθοράς και στυγνού ατομικισμού. Στην υγεία τα φαινόμενα αυτά αποκτούν άλλη οξύτητα, αλλά η αθλιότητα αυτή δεν είναι εντοπισμένη στο ΕΣΥ, κάθε άλλο. Η πραγματικά εθνική οικονομία της Ελλάδας είναι μαύρη, η αρπαχτή θεωρείται η μεγαλύτερη μαγκιά, ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί, η αλληλεγγύη είναι περιθωριακή πλέον έννοια και ο γιατρός που παίρνει φακελάκι, γεννιέται από την εμπέδωση και την αποδοχή ενός μηχανισμού γενικευμένης καθημερινής διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα και από την αποδιάρθρωση κάθε αξιακού συστήματος, την υποτίμηση ή την χρηματική αποτίμηση σε τελική ανάλυση, της έννοιας της αξιοπρέπειας. Για τον λόγο αυτό, η αναφορά της Αμαλίας στους γιατρούς που έκαναν το καθήκον τους και ακόμα περισσότερο, είναι μια ελπίδα ότι δεν έχουν ακόμα όλα σαρωθεί, ότι υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις. Αλλά δεν χτίζεις πουθενά στον κόσμο σύστημα υγείας βασισμένος μόνο στον "πατριωτισμό" των γιατρών, και ακόμα περισσότερο μέσα στο ηθικό φαρ-γουεστ της χώρας μας. Χρειάζονται κανόνες και ρυθμίσεις, και ένα κίνημα πολιτών, γιατρών και εργαζομένων στην υγεία που θα απαιτεί και θα ελέγχει. Του κινήματος αυτού σπόρος θα μπορούσε να είναι το μπλογκ της Αμαλίας. Από όλους εμάς θα κριθεί αν θα ριζώσει.