ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Με δεδομένες τις οικονομικές αναταράξεις των τελευταίων εβδομάδων και ως ενημερωτικό μήνυμα δημόσιας εναλλακτικής πληροφόρησης, παρουσιάζω το ακόλουθο εκπαιδευτικό βίντεο με τίτλο "Το χρήμα ως χρέος" ( Money as Debt ), διάρκειας προειδοποιώ 47 λεπτών... Πιθανόν να το βρείτε ενημερωτικό πιθανόν εξοργιστικό, διαφωτιστικό ή απαράδεκτο. Γράψτε μου, τέλος πάντων, τις εντυπώσεις σας αν δεν βαριέστε.

Παρότι ενάντιος στην Συμφωνία της Λισσαβώνας, ήτοι στο καταψηφισθέν Ευρωσύνταγμα με άλλα ρούχα, οι νεοσυντηρητικοί του απεχθούς Heritage Foundation με κάνουν να το ξανασκέφτομαι, που λέει ο λόγος, καθώς η δυσαρέσκειά τους και η φρίκη τους μπροστά στο φάσμα κάθε προόδου της Ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι εντυπωσιακή - και καταγράφεται σε σχετικό πόνημα με τίτλο The EU Reform Treaty: A Threat to the Transatlantic Alliance . Π.χ: Με το εύρος των εργαλείων πολιτικής που διαθέτει, η ΕΕ έχει ήδη σημαντική οικονομική και διπλωματική επιρροή αλλά, συνήθως επιλέγει να μην την χρησιμοποιεί. Τα στρατηγικά της συμφέροντα συχνά αντιτίθενται στα συμφέροντα των ΗΠΑ και καθώς η στρατιωτική και πολιτική ισχύς της Ευρώπης έχει επενδυθεί στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας (ΚΕΠ-ΠΑ) αντί για το ΝΑΤΟ, τα συμφέροντα των ΗΠΑ σε κάθε περίπτωση παραμερίζονται. Οι μεγαλύτερες απειλές ασφαλείας που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη, όπως και οι ΗΠΑ, είναι ασύμμετρες και εξελίσσονται συνέχεια. Μέχρι σ

Από το περιοδικό Foreign Affairs το 2000, για τους κινδύνους των επερχόμενων δεκαετιών φτηνού πετρελαίου , κωμικό ανάγνωσμα σήμερα: Οι τιμές του πετρελαίου φλέρταραν πρόσφατα με τα 25-30 δολάρια το βαρέλι, τιμές που σχεδόν αγγίζουν εκείνες των πετρελαϊκών σοκ της δεκαετίας του 1970. Οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας συνοδεύτηκαν από την συνηθισμένη υστερία για μειούμενα αποθέματα και εν δυνάμει επικίνδυνες μεταφορές πλούτου, βάζοντας σε πειρασμό τους διαμορφωτές της πολιτικής να σκέφτονται τρόπους για την αντιμετώπιση μιας επερχόμενης πετρελαϊκής κρίσης. Αλλά αντίθετα από τα όσα λέγονται, το ενεργειακό πρόβλημα που απειλεί τις αρχές του 21ου αιώνα δεν είναι ούτε η εκτόξευση των τιμών του πετρελαίου, ούτε οι ελλείψεις που σηματοδοτούν την αρχή του τέλους της εποχής του πετρελαίου. Αντίθετα, ο κίνδυνος είναι ακριβώς ο αντίθετος: οι μακροπρόθεσμες τάσεις δείχνουν προς ένα παρατεταμένο πλεόνασμα πετρελαίου και χαμηλές τιμές στις επόμενες δύο δεκαετίες Σημειώνουν ακόμα οι αρθρογράφοι, λίγ

Από την πρωτοβουλία ελληνόγλωσσων ιστολογίων freebloggers και από το digitalrights.gr , μεταφέρω εδώ [με κάποια καθυστέρηση και με τις απολογίες μου στην ομάδα που δεν κατόρθωσα να ασχοληθώ καθόλου επί της ουσίας το Π/Σ/Κ (τρεχάματα)] το Δελτίο Τύπου της για τις διαφαινόμενες εξελίξεις σχετικά με την νομοθέτηση του ιστολογείν. Αθήνα, 1 Μαρτίου 2008 Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο. Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην ό

Το Βήμα είχε την καλωσύνη να ζητήσει την ταπεινή μου γνώμη για το επίκαιρο ζήτημα της ελευθερίας των Blog ("σχετικά με την ελευθερία (ή ασυδοσία) στο Διαδίκτυο") και δημοσίευσε εκτενές απόσπασμα από την απάντησή μου . Ευχαριστώ τον Δημήτρη Γαλάνη για την πρόσκληση. Για λόγους πληρότητας αναρτώ εδώ την πλήρη απάντησή μου (με κάποιες ορθογραφικές/συντακτικές διορθώσεις!): Η υπόθεση του Press-gr, ενός μπλογκ κατά τα φαινόμενα δημιουργημένου από επαγγελματίες δημοσιογράφους που διαβαζόταν τακτικά μάλλον από επαγγελματίες δημοσιογράφους, αποτέλεσε ένα δυσανάλογο της ουσίας του ειδησεογραφικό γεγονός μέσω του οποίου καλύπτονται δύσκολα ζητήματα της τρέχουσας επικαιρότητας. Επί της ουσίας το δίλημμα το οποίο έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι παλιό και γνωστό: η ελευθερία του λόγου γεννά πάντα ένα μικρό σύνολο πρακτικών που είναι οριακές ως προς την υπαγωγή τους σε αυτή. Από αρχαιοτάτων χρόνων όμως οι εχθροί της ελευθερίας επικαλούνταν ακριβώς εκείνες τις οριακές πρακτικές (ή πρακτικέ