Πέρα από την συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα
Ο Ματθαίος Τσιμιτάκης ανακοίνωσε προ ημερών μια πρόσκληση για συμμετοχή σε μια διαδικτυακή συνέντευξη του Δημοτικού Συμβούλου Αθηνών και υποψηφίου προέδρου του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα. Η ανακοίνωση αυτή συνάντησε κάποιες ενστάσεις, προεξάρχοντος του Αθήναιου, κάτι που οδήγησε τον ΜΤ σε περαιτέρω διευκρινήσεις. Τις ερωτήσεις μου προς τον Αλέξη Τσίπρα τις κατέθεσα στο αρχικό ποστ (μια και πιστεύω πως η διάχυση της συγκέντρωσης των ερωτήσεων θα δημιουργήσει "λογιστικά" προβλήματα). Εδώ θα ήθελα να συζητήσω τις αντιρρήσεις του Αθήναιου, γιατί νομίζω πως κινούνται πάνω σε μια αρκετά διαδεδομένη λογική για την μπλογκόσφαιρα και το διαδίκτυο, η οποία είναι κατά την γνώμη μου λανθασμένη:
Επειδή η συζήτηση ξεφεύγει πλέον από το θέμα του ΑΤ, ας μου επιτραπεί να κάνω μερικές παρατηρήσεις:
Υπάρχει κάποια ιδέα ότι όσοι έχουν μπλογκ αποτελούν κάποιο είδους πρωτοποριακής τεχνοφιλικής κοινότητας. Αυτή η ιδέα είχε κάποια βάση ίσως πριν τρία χρόνια (ήταν και τότε λανθασμένη αλλά είχε κάποια βάση), αλλά σήμερα προσεγγίζει σιγά-σιγά το αστείο: είναι σαν να λέμε ότι οι χρήστες κινητού αποτελούν κάποιο είδος "κοινότητας". Στη πραγματικότητα μπλογκ σήμερα έχει εν δυνάμει ο καθένας που διαθέτει σύνδεση στο διαδίκτυο. Οι μπλόγκερ, οι σχολιαστές των μπλογκ και οι αναγνώστες τους, αποτελούν ένα υποσύνολο εν δυνάμει ταυτόσημο με το σύνολο των χρηστών του διαδικτύου. Επειδή η διείσδυση του διαδικτύου αυξάνεται ραγδαία, μπορεί να πει κανείς ότι οι περί τα μπλογκ διαδικτυακοί χρήστες τείνουν με τον χρόνο προς το σύνολο που λέγεται "πληθυσμός της Ελλάδας". Οπότε κάθε διάκριση μεταξύ "ημών" και "αυτών" καθίσταται άστοχη.
Δεν καταλαβαίνω δηλαδή το πώς συγκροτείται *ένα* κίνημα από οπαδούς του Φρίντμαν του Τσόμσκι και του Στάλιν, από ελληνόψυχους και αντεθνικιστές, από χομπίστες και επαγγελματίες, από διαφημιστές και αναρχικές κολλεκτίβες, από δημοτικές παρατάξεις και από κινήματα τεχνοφρικιών (για να μείνω μόνο στην Ελλάδα). Έχω την εντύπωση ότι έχουμε πάρει πολύ στα σοβαρά τις εξηντιές του Μακ Λούχαν και πρέπει να προσγειωθούμε συλλογικά. Το διαδίκτυο είναι ένα μικρό και όλο πιο δημοφιλές τμήμα του δημόσιου χώρου, είναι (και) μια πλατφόρμα συζητήσεων.
Στην πράξη αυτό που ξεκίνησε ο Ματθαίος Τσιμιτάκης δεν είναι μια συνέντευξη του ΑΤ στους μπλόγκερ, αλλά μια συνέντευξη στην οποία τα ιστολόγια θα μπορούν να συλλέξουν ερωτήσεις αναγνωστών τους / χρηστών του διαδικτύου προκειμένου να μεταφερθούν αυτές, αυτούσιες (υπό τον περιορισμό υποθέτω του διαθέσιμου χρόνου και άρα υπό την μερική διαμεσολάβηση του ΜΤ) στον Αλέξη Τσίπρα. Πουθενά δεν εμπλέκεται η φύση του μέσου, τα προβλήματα του μπλόγκινγκ παγκοσμίως, η υπόθεση Τσιπρόπουλου ή οτιδήποτε άλλο κανείς φαντάζεται ως "συντεχνιακό" θέμα των μπλόγκερ, γιατί η πρόσκληση δεν αφορά τους μπλόγκερ με την ιδιότητα του μπλόγκερ, αλλά τους πολίτες που διαβάζουν ή/και εκφράζονται μέσω δικών τους ή άλλων μπλογκ. Αυτό είναι μια πολύ καλή ιδέα, γιατί πολύ καλή ιδέα (δημοκρατικά μιλώντας) είναι ο περιορισμός της διαμεσολάβησης διαφόρων επιχειρήσεων και επαγγελματιών (ανεξαρτήτως προθέσεων) στην επικοινωνία κομμάτων (και ένα παραπάνω της αριστεράς) με τους πολίτες. Δεν δημιουργεί εξαρτήσεις, μπορεί να συγκεντρώσει ερωτήσεις από κόσμο που γνωρίζει περί ενός θέματος (π.χ. τα εσωτερικά του ΣΥΝ) πολύ περισσότερα από τον Χ μεγαλο- ή μικρο- δημοσιογράφο και επιτρέπει την άμεση απάντηση σε ερωτήματα που διατυπώνονται από την κοινωνία. Η ιδέα ότι για να το κάνει κανείς αυτό θα πρέπει να μπορεί να λύνει και να συναρμολογεί linux server σε 60", και να έχει ευρεία εποπτεία των προβλημάτων των απανταχού μπλόγκερ μου φαίνεται άστοχη. Εξίσου άστοχη μου φαίνεται η ιδέα πως πρέπει κάποιος να έχει μπλογκ για να μιλάει σε μπλογκ, ή για να κατανοεί και να εκτιμά τα πλεονεκτήματα που έχει η επιλογή των διαφόρων διαδικτυακών πλατφορμών διαλόγου και διαβούλευσης σε σχέση με τα ΜΜΕ (που προφανώς το θέμα δεν τίθεται διλημματικά: ή στον Τύπο ή στο Διαδίκτυο).
Εν ολίγοις, δεν θέλω να γκρεμίσω τις αυταπάτες κανενός αλλά οφείλω να τονίσω και πάλι ότι, αντίθετα από ότι πιστεύουν τα ΜΜΕ και αρκετοί μπλόγκερ, δεν υπάρχει κοινότητα των μπλόγκερ. Όλοι μας δεν είμαστε παρά πολίτες με απόψεις και ενδιαφέροντα και γνώση της χρήσης τεχνολογιών, που επιτρέπουν την δημοσιοποίησή τους, δηλαδή ενός κοινού παρονομαστή τεχνογνωσίας ελάχιστα πιο εξελιγμένης από εκείνη που χρειάζεται για να στείλει κανείς SMS από κινητό.
Επειδή η συζήτηση ξεφεύγει πλέον από το θέμα του ΑΤ, ας μου επιτραπεί να κάνω μερικές παρατηρήσεις:
Υπάρχει κάποια ιδέα ότι όσοι έχουν μπλογκ αποτελούν κάποιο είδους πρωτοποριακής τεχνοφιλικής κοινότητας. Αυτή η ιδέα είχε κάποια βάση ίσως πριν τρία χρόνια (ήταν και τότε λανθασμένη αλλά είχε κάποια βάση), αλλά σήμερα προσεγγίζει σιγά-σιγά το αστείο: είναι σαν να λέμε ότι οι χρήστες κινητού αποτελούν κάποιο είδος "κοινότητας". Στη πραγματικότητα μπλογκ σήμερα έχει εν δυνάμει ο καθένας που διαθέτει σύνδεση στο διαδίκτυο. Οι μπλόγκερ, οι σχολιαστές των μπλογκ και οι αναγνώστες τους, αποτελούν ένα υποσύνολο εν δυνάμει ταυτόσημο με το σύνολο των χρηστών του διαδικτύου. Επειδή η διείσδυση του διαδικτύου αυξάνεται ραγδαία, μπορεί να πει κανείς ότι οι περί τα μπλογκ διαδικτυακοί χρήστες τείνουν με τον χρόνο προς το σύνολο που λέγεται "πληθυσμός της Ελλάδας". Οπότε κάθε διάκριση μεταξύ "ημών" και "αυτών" καθίσταται άστοχη.
Δεν καταλαβαίνω δηλαδή το πώς συγκροτείται *ένα* κίνημα από οπαδούς του Φρίντμαν του Τσόμσκι και του Στάλιν, από ελληνόψυχους και αντεθνικιστές, από χομπίστες και επαγγελματίες, από διαφημιστές και αναρχικές κολλεκτίβες, από δημοτικές παρατάξεις και από κινήματα τεχνοφρικιών (για να μείνω μόνο στην Ελλάδα). Έχω την εντύπωση ότι έχουμε πάρει πολύ στα σοβαρά τις εξηντιές του Μακ Λούχαν και πρέπει να προσγειωθούμε συλλογικά. Το διαδίκτυο είναι ένα μικρό και όλο πιο δημοφιλές τμήμα του δημόσιου χώρου, είναι (και) μια πλατφόρμα συζητήσεων.
Στην πράξη αυτό που ξεκίνησε ο Ματθαίος Τσιμιτάκης δεν είναι μια συνέντευξη του ΑΤ στους μπλόγκερ, αλλά μια συνέντευξη στην οποία τα ιστολόγια θα μπορούν να συλλέξουν ερωτήσεις αναγνωστών τους / χρηστών του διαδικτύου προκειμένου να μεταφερθούν αυτές, αυτούσιες (υπό τον περιορισμό υποθέτω του διαθέσιμου χρόνου και άρα υπό την μερική διαμεσολάβηση του ΜΤ) στον Αλέξη Τσίπρα. Πουθενά δεν εμπλέκεται η φύση του μέσου, τα προβλήματα του μπλόγκινγκ παγκοσμίως, η υπόθεση Τσιπρόπουλου ή οτιδήποτε άλλο κανείς φαντάζεται ως "συντεχνιακό" θέμα των μπλόγκερ, γιατί η πρόσκληση δεν αφορά τους μπλόγκερ με την ιδιότητα του μπλόγκερ, αλλά τους πολίτες που διαβάζουν ή/και εκφράζονται μέσω δικών τους ή άλλων μπλογκ. Αυτό είναι μια πολύ καλή ιδέα, γιατί πολύ καλή ιδέα (δημοκρατικά μιλώντας) είναι ο περιορισμός της διαμεσολάβησης διαφόρων επιχειρήσεων και επαγγελματιών (ανεξαρτήτως προθέσεων) στην επικοινωνία κομμάτων (και ένα παραπάνω της αριστεράς) με τους πολίτες. Δεν δημιουργεί εξαρτήσεις, μπορεί να συγκεντρώσει ερωτήσεις από κόσμο που γνωρίζει περί ενός θέματος (π.χ. τα εσωτερικά του ΣΥΝ) πολύ περισσότερα από τον Χ μεγαλο- ή μικρο- δημοσιογράφο και επιτρέπει την άμεση απάντηση σε ερωτήματα που διατυπώνονται από την κοινωνία. Η ιδέα ότι για να το κάνει κανείς αυτό θα πρέπει να μπορεί να λύνει και να συναρμολογεί linux server σε 60", και να έχει ευρεία εποπτεία των προβλημάτων των απανταχού μπλόγκερ μου φαίνεται άστοχη. Εξίσου άστοχη μου φαίνεται η ιδέα πως πρέπει κάποιος να έχει μπλογκ για να μιλάει σε μπλογκ, ή για να κατανοεί και να εκτιμά τα πλεονεκτήματα που έχει η επιλογή των διαφόρων διαδικτυακών πλατφορμών διαλόγου και διαβούλευσης σε σχέση με τα ΜΜΕ (που προφανώς το θέμα δεν τίθεται διλημματικά: ή στον Τύπο ή στο Διαδίκτυο).
Εν ολίγοις, δεν θέλω να γκρεμίσω τις αυταπάτες κανενός αλλά οφείλω να τονίσω και πάλι ότι, αντίθετα από ότι πιστεύουν τα ΜΜΕ και αρκετοί μπλόγκερ, δεν υπάρχει κοινότητα των μπλόγκερ. Όλοι μας δεν είμαστε παρά πολίτες με απόψεις και ενδιαφέροντα και γνώση της χρήσης τεχνολογιών, που επιτρέπουν την δημοσιοποίησή τους, δηλαδή ενός κοινού παρονομαστή τεχνογνωσίας ελάχιστα πιο εξελιγμένης από εκείνη που χρειάζεται για να στείλει κανείς SMS από κινητό.
Σχόλια
Κ Α Λ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α !!
Αντίθετα, ο μόνος που σε αυτή την πρωτοβουλία αντιμετωπίζει τους μπλογκερς σαν κάτι ενιαίο -σαν "κοινότητα"- είναι ο ίδιος ο Τσίπρας που απευθύνεται σε αυτούς ζητώντας τους να τον συνεντευξιάσουν.
Η σκέψη ότι "ζητά από πολίτες που έχουν άποψη ή ερωτήματα" κλπ. είναι τουλάχιστον προσχηματική. Είναι σαφές ότι η κίνηση απευθύνεται ΣΤΟΥΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ, και ως τέτοια έχει επικοινωνηθεί προς τα έξω. Αν ήθελε ερωτήματα από πολίτες του Διαδικτύου γενικώς, θα μπορούσε να στήσει μια απλή σελίδα, η οποία θα περιείχε μια φόρμα στην οποία ο κάθε επισκέπτης θα υπέβαλε το ερώτημά του.
Συνεπώς, αυτός τους αντιμετωπίζει ως ενιαία κοινότητα, και η κοινότητα αυτή εκφράζει την άποψη και τον προβληματισμό της για τα κίνητρα αυτής της πρωτοβουλίας. Αυτό έκανε πάντα, αυτό κάνει και τώρα.
Δεν θα ξαναγράψω εδώ ποιά πιστεύω ότι είνα τα κίνητρα αυτά. Θα πω μόνο το εξής.
Το μπλογκινγκ -αλλά και τα social media συνολικά- δεν είναι ένα συμπληρωματικό Μέσο Επικοινωνίας, που λετουργεί όπως και αυτά που ξέραμε μέχρι τώρα. Τα social media είναι ένα ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΣ διαφορετικό μέσο έκφρασης και επικοινωνίας που έχει τους δικούς του κανόνες.
Δεν με πείραζε που η Ντόρα Μπακογιάννη δεν γνώριζε τα παραπάνω και στις προηγούμενες εκλογές έδινε συνεντεύξεις σε μπλογκερς. Δεν είχα μεγλύτερες προσδοκίες.
Από ένα νέο πολιτικό -μόλις 34 ετών- που λανσάρεται ως φορέας καινοτόμων ιδεών όμως, έχω την προσδοκία ότι θα γνωρίζει -η τουλάχιστον θα πειραματιστεί- να χρησιμοποιήσει αυτό το νέο μέσο, όχι ως κάτι "ξένο" στο οποίο "δίνει συνεντεύξεις" αλλά ως κάτι στο οποίο νιώθει άνετα και μπορεί να εκφραστεί αυθεντικά και σε προσωπικό τόνο.
Διάολε, ακόμα και ο πρόεδρος του Ιράν έχει δικό του μπλογκ! Η βασίλισα της Αγγλίας άνοιξε δικό της κανάλι στο YouTube! Ο "συντηρητικός" Βενιζέλος είναι μπλογκερ εδώ και μήνες, ενώ ο Κ. Μητσοτάκης και ο Στ. Μάνος έχουν κανάλι στο YouTube τα οποία χρησιμοποιούν με πολύ ικανοποιητικό τρόπο.
Και ο τριαντάρης Τσίπρας μας καλεί "σε συνέντευξη"?
Old news φίλε Αλέξη....
"Τώρα, έχει πολύ μεγάλη σημασία για το αν ο Τσίπρας έχει κάνει κάτι για τους Τσιπρόπουλο και Καρίμ. Οι υποθέσεις Καρίμ και Τσιπρόπουλου για τα μπλογκ για τα οποία ομιλούμε τώρα, δεν είναι κάποιες περιφερειακές υποθέσεις, σταγόνες μπροστά στον ωκεανό των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Δεν ομιλούμε τώρα για την ανθρωπότητα αλλά για το μέσο..."
Απαιτεί λοιπόν από τον κάθε χρήστη του μέσου, ή από κάθε πολιτικό χώρο που εκφράζεται μέσα από αυτό, να έχει λεπτομερή γνώση των ζητημάτων του μέσου (που δεν συμπεριλαμβάνουν πάντως πολλές άλλες, παρόμοιες συλλήψεις και καταδίκες ανά τον κόσμο που για κάποιο λόγο δεν θεωρούνται εξίσου σημαντικές)- τα οποία διακρίνει από τα προβλήματα της ανθρωπότητας ως να ήταν ανεξάρτητη η σύλληψη του Καρίμ από την γενικότερη καταπίεση της ελευθερίας του λόγου στην Αίγυπτο, ή η υπόθεση Τσιπρόπουλου να ήταν αποσυνδεδεμένη από το συνολικό περιοριστικό πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου στην χώρα μας... Και το απαιτεί προκειμένου... τι; Να έχει το δικαίωμα να μιλάει κάποιος σε μπλογκ; Ποια ακριβώς είναι η ένσταση; Αν αύριο καλέσω τον Χ δήμαρχο (ας πούμε) να δώσει συνέντευξη σε αυτό εδώ το μπλογκ, θα του ζητήσετε διαπιστευτήρια ενημέρωσης περί τα διαδικτυακά προκειμένου να συμμετάσχετε, ή θα θεωρήσετε πως αφού δεν έχει μπλογκ ο ίδιος δεν έχει δικαίωμα να μιλήσει σε άλλα μπλογκ;
Μια προσεκτική ανάγνωση των όσων έγραψε ο Ματθαίος θα αποκαλύψει πως ούτε ο Τσίπρας (ή τέλος πάντων ο ΜΤ μεταφέροντας τα όσα συζήτησε με τον ΑΤ) δεν μίλησε για κοινότητα μπλόγκερ αλλά για τους "χρήστες του ίντερνετ" και αυτό πραγματοποιείται (δεν ξέρω με τίνος απόφαση αλλά πάντως εύλογα) μέσω μπλογκ. Δεν είμαι σίγουρος άλλωστε τίνος ήταν η πρωτοβουλία του ΜΤ ή του ΑΤ. Την συνέντευξη που έδωσε ο Αλέκος Αλαβάνος εδώ πάντως, εγώ την επιδίωξα και αυτός απλώς συγκατάνευσε, αν σημαίνει κάτι αυτό.
Αλλά το θέμα μου εδώ τελικά δεν είναι ο Τσίπρας. Είναι μια αντίληψη περιχαράκωσης μέσα σε ένα μπλογκικό μικρόκοσμο αποσυνδεδεμένο από τον "έξω κόσμο". Είναι αυτοί που ξέρουν από την μια και οι άσχετοι από την άλλη που θα πρέπει να καταγγέλονται όταν μπαίνουν στα χωράφια των πρώτων.
Επίσης, η "σύγχρονη" χρήση του μέσου εμένα προσωπικά δεν μου λέει απολύτως τίποτα όταν δεν συνοδεύεται από κάποια ουσία. Καλύτερα μια πρωτόγονη μπλογκική συνέντευξη όπου λέγονται κάποια πράγματα ουσίας, από δέκα χιλιάδες πόντκαστς όπου λέγονται μπαρούφες. Το μέσο δεν είναι το μήνυμα.
Άλλη άλλωστε υποστήριξη έχει ο Αχμαντινετζάντ και η Βασίλισσα της Αγγλίας, άλλη η οικογένεια Μητσοτάκη και άλλη ένας δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, (που δεν είναι καν επαγγελματικό στέλεχος από όσο ξέρω). Ας αποδεχτούμε πως ο καθένας χρησιμοποιεί το διαδίκτυο επικοινωνιακά με όποιον τρόπο θεωρεί βέλτιστο και εφικτό για τον στόχο του. Τα υπόλοιπα είναι δίκες προθέσεων.
Για να ξαναγυρίσω στο προκείμενο. Εμένα ως ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ θα με στράβωνε τρελά αν έβγαζε προσωπικό μπλογκ ο Τσίπρας (ένα απλό μέλος της ΚΠΕ που δεν πολιτευόταν) πριν από τις Δημοτικές εκλογές (άλλο αν το είχε από πριν και άλλο η Δημοτική κίνηση) και θα με στράβωνε δέκα φορές περισσότερο αν έβγαζε προσωπικό σάιτ, λίγο πριν το συνέδριο. Τέτοιου είδους κινήσεις στον δικό μας χώρο (ή τέλος πάντων στο δικό μου περιορισμένο μυαλό) εκλαμβάνονται ως παραγοντιλίκια, ειδικά όταν έχουν ήδη συγκεντρωθεί ασυνήθιστα πολλά φώτα δημοσιότητας γύρω από το πρόσωπό σου - μέσα σε μια κομματική ηθική που εστιάζει στο συλλογικό και όχι το προσωπικό. Για την Δημοτική παράταξη της οποίας είναι επικεφαλής, φτάνει και περισσεύει αυτό. Το να ξεκινάς μια συζήτηση από κάποιους μπλόγκερ του δικού σου πολιτικού χώρου (ή της αριστεράς γενικότερα), εν όψει κομματικού συνεδρίου (όπου ούτως ή άλλως θα κληθείς και θα πας να μιλήσεις και σε δημοσιογράφους και σε κανάλια) από την άλλη δεν με χαλάει καθόλου.
Αν γίνει Πρόεδρος με το καλό, αλλάζουν τα πράγματα και οι προσδοκίες ενδεχομένως. Εγώ από έναν νέο πολιτικό της αριστεράς αυτό το παραγοντιλίκι (ή και την υποψία παραγοντισμού) θέλω πρώτα από όλα να αποφεύγει.
Ομολογώ πάντως ότι είχα σκεφτεί και εγώ να ζητήσω από τον ΑΤ κάτι παρόμοιο, απλώς θεώρησα ότι θα πρέπει να καλέσω και τον Κουβέλη για λόγους ισοτιμίας, κάτι που θα σήμαινε διάθεση περισσότερου χρόνου από όσον έχω στην διάθεσή μου.
σαφώς δεν υπάρχει κοινότητα ιστολόγων γενικά κι αόριστα
υπάρχει όμως -κατά την άποψη μου- κοινότητα πολιτικού ιστολογείν (και σε καμμία περίπτωση κίνημα) ...
στην κοινότητα περιλαμβάνω και όσους σχολιάζουν ή απλά διαβάζουν χωρίς να έχουν δικό απαραίτητα τους μπλογκ
δημοσιεύουμε, σχολιάζουμε, συνεργαζόμαστε, αυτοθεσμιζόμαστε (κατά κάποιον τρόπο), αναδεικνύουμε τους "ήρωες", τους "καλούς" και τους "κακούς" μας, κτίζουμε τους μύθους μας, και πάει λέγοντας
περνάμε τις παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές ώστε να επικοινωνήσουμε (διαφωνόντας και συμφωνόντας), και αποκτάμε ή ενισχύουμε την πολιτική μας παιδεία και συνείδηση
δεν έχω αμφιβολία ότι υπάρχει κοινότητα πολιτικού ιστολογείν ... έχω την ελπίδα (τη βεβαιότητα) ότι σε αυτήν θα συμμετέχουν ολοένα περισσότεροι άνθρωποι όσο θα περνά ο καιρός
ευχαριστώ για την φιλοξενία
Ανδρέας Τριανταφυλλίδης
http://www.221.gr
Χρόνια Πολλά!
Η χρήση του μέσου δημιουργεί ένα νέο target group, ως προς τον τρόπο που πρέπει κάποιος να πλησιάσει αυτή την ομάδα.
Προφανώς η ομάδα αυτή δεν έχει κοινές απόψεις για τα πράγματα, αλλά έχει κοινό τρόπο αναζήτησης της πληροφορίας γι αυτά.
Το έγραψα και αλλού. όσον αφορά τον ΑΤ, τα ΜΜΕ είναι αυτά που τον προώθησαν. Εκείνα θα τον γκρεμίσουν όταν κρίνουν στο μέλλον.Έτσι έκαναν με όλους, δεν θ' αλλάξουν τώρα νοοτροπία.
Και ο ΑΤ πάλι, πιστεύει ότι είναι σοφό το να μη βάζεις όλα τα αυγά στο ίδιο καλάθι, ή να ποντάρεις σε δύο άλογα αντί για ένα. Μάλλον έχει δίκιο.
Θεωρώ γελοίο το να πρέπει να διαθέτει οποιοσδήποτε "πιστοποιητικό διαδικτυακών φρονημάτων" για να έρθει σε ανοιχτή επικοινωνία με τους πολίτες (και όχι τους μπλόγκερς, οι οποίοι απλά χρησιμοποιούν το μέσο, δεν τους ανήκει). Επίσης, θεωρώ τελείως άστοχο το να γίνεται σύγκριση με τους "επαγγελματίες" δημοσιογράφους και να συζητάμε για το αν πάμε να τους υποκαταστήσουμε ως θεσμό ή όχι.
Σαν να έχουμε πάρει τους εαυτούς μας υπερβολικά σοβαρά. Μήπως να ξεκαβαλάγαμε κανένα καλάμι; Στο κάτω-κάτω, όποιος θέλει, μπορεί να μην συμμετάσχει στη συζήτηση με τον Α.Τ.
Καλή χρονιά :-)
Οι ιστολόγοι δεν είναι απομονωμένοι από την κοινωνία ούτε το ίδιο το χωριό είναι ξένο από την κομματική επιλογή. Η συλλογικότητά μας ουσιαστικά προέρχεται από την ατομικότητα του γραφείου ή του καναπέ μας. Η επικοινωνία είναι θεμιτή.
Και πολιτικοί που έχουν blogs κρίνονται ανεπιθύμητοι. Γιατί; Είναι κακό να έχουν; Αν σήμερα αντιδρούμε έτσι σε μία συνέντευξη πολιτικού, αύριο θα αντιδράσουμε αναλόγως και σε μία έρευνα πυο θα γίνει; Η συμμετοχή μας είναι αυτή που καθορίζει τις εξελίξεις και όχι η αποχή μας.
Άδικος. Για μια ακόμα φορά. Προσωπικά, όσα γράφω παραπάνω (και αλλού) είναι να μπει σε αυτό το χώρο, να τον γνωρίσει, να γίνει ένας από εμάς. Γιατί είναι εύκολο γιαυτόν, και γιατί αξίζει πολύ. Να μην μας "δίνει συνεντεύξεις" απλά.
"Καλύτερα μια πρωτόγονη μπλογκική συνέντευξη όπου λέγονται κάποια πράγματα ουσίας, από δέκα χιλιάδες πόντκαστς όπου λέγονται μπαρούφες. Το μέσο δεν είναι το μήνυμα."
Γιατί συγκρίνεις μη συγκρίσιμα μεγέθη? Όποιο μέσο κι αν χρησιμοποιήσει κάποιος, αν ο στόμας του βγάζει μπαρούφες, θα τις βγάλει εξίσου στο μπλογκ αλλά και στη συνέντευξη.
Εσύ θέλεις να πεις ότι αν έγραφε σε μπλογκ θα έγραφε μπαρούφες, ενώ στη συνέντευξη μπορεί να τα πει καλύτερα? Δεν μου ακούγεται καλό αυτό.
Τεσπα, νομίζω ότι τα περί "υποστήριξης" δεν στέκουν πουθενά. Η μαγεία αυτού του Μέσου είναι ότι δεν χρειάζεται καμία υποστήριξη. Το κάνει και η κουτσή Μαρία. Αρκεί να το έχei γνωρίσει.
Η βασική μου ένσταση είναι ο Τσίπρας, λόγω ηλικίας, όφειλε να το έχει γνωρίσει και να το χρησιμοποιεί. Για ένα βασικό λόγο: για να μπορέσει να έχει κοινή περπατησιά με τη γενιά που αναδύεται τώρα στην Ελληνική κοινωνία, και η οποία θα τον "συντροφεύει" τα επόμενα 30-40 χρόνια.
Εκτός και αν θέλει (και αυτός) να συνεχίσει να απευθύνεται στη γενιά "της κατοχής, της αντίστασης, και του Πολυτεχνείου" οπως οι προκάτοχοί του.
Είναι δηλαδή μια ένδειξη πολιτικού μέλλοντος και του πόσο βάθος έχει ο ορίζοντάς του.
ΥΓ: Γράφω από το ξενοδοχείο στο οποίο κάνω τις διακοπές μου για την αλλαγή του χρόνου, οπότε ας μην το τραβήξουμε άλλο.
Καλή χρονιά σε όλους!
ε ναι εννοειται... υπαρχει κανεις που πιστευει σε καποια ειδικη κοινοτητα?
γιατι θα σε στραβωνε ομως αν εκανε μπλογκ? εσυ δεν ειπες οτι ειναι απλα ενα μεσο ανοιχτο σε ολους?
ΥΓ καλη χρονια
Ως προς τα Moderated σχόλια, ας μην πάμε εκεί γιατί είναι ένα άλλο θέμα με το οποίο διαφωνώ με το σύμπαν από ότι φαίνεται: Μια δημόσια οργάνωση έχει καθήκον να προστατεύει τους πολίτες που συμβουλεύουν από την πίκρα του κάθε μαλάκα (με δεδομένο ότι πολιτικοί ιστοχώροι τραβάνε τα τρολ σαν μαγνήτες μάλιστα) και να περιορίζει το δικαίωμα του σχολιάζειν σε κάθε πλαίσια. Θέμα θα εγειρόταν αν κάποιο σχόλιο που περιέχει θέμα ουσίας κοβόταν. Έχει παρεξηγηθεί το τι σημαίνει ελευθερία της δημόσιας έκφρασης σε προσωπικό χώρο. Το ίδιο ισχύει και για ένα μπλογκ όπου ο λόγος (σπαμ+τρολ)/πραγματικά σχόλια τείνει στο ένα, παρεμπιπτόντως.
Νικο: Προσωπικά, όσα γράφω παραπάνω (και αλλού) είναι να μπει σε αυτό το χώρο, να τον γνωρίσει, να γίνει ένας από εμάς. Γιατί είναι εύκολο γιαυτόν, και γιατί αξίζει πολύ. Να μην μας "δίνει συνεντεύξεις" απλά.
OK, διαφωνούμε εδώ: εγώ αυτό το θεωρώ παράλογο ως απαίτηση. Το διαδίκτυο είναι εργαλείο δεν είναι αυτοσκοπός. Δεν υπάρχουν εμείς και αυτοί.
Ο καθένας κάνει αυτά που έχει την τεχνική αντίληψη να κάνει.
Τεσπα, νομίζω ότι τα περί "υποστήριξης" δεν στέκουν πουθενά. Η μαγεία αυτού του Μέσου είναι ότι δεν χρειάζεται καμία υποστήριξη.
Νομίζω ότι μπερδεύεις το ερασιτεχνικό με το επαγγελματικό μπλογκ. Υπάρχουν πάρα πολλά μπλογκ δημοσίων προσώπων και εταιρειών που τα διαχειρίζονται τρίτοι. Εκτός και αν πιστεύεις πως η Βασίλισσα της Αγγλίας όντως ασχολείται σε προσωπική βάση με το διαδίκτυο. Σε περίπτωση που είσαι δημόσιο πρόσωπο, έχεις υποχρέωση να απαντήσεις στα σχόλια και τα ερωτήματα των πολιτών. Αυτό σε ένα δημοφιλές μπλογκ είναι πλήρης απασχόληση από μόνο του. Δεν το κάνει ένας.
Επίσης εικάζω πως η συντριπτική πλειοψήφία των χρηστών του διαδικτύου δεν έχουν ανοίξει ποτέ μπλογκ και δεν δημοσιοποιούν μέσω αυτού τις απόψεις τους. Οποιοσδήποτε έχει δουλειά (που δεν περιλαμβάνει την χρήση υπολογιστή) π.χ. πρέπει να το γουστάρει πολύ για να μπει στην διαδικασία. Εδώ εγώ και δεν προλαβαίνω να κάνω πάνω από δυο-τρία ποστ τον μήνα.
Τέλος πάντων: καλή χρονιά σε όλους ελπίζω να περάσατε καλά τις γιορτές.
Πολύ συνοπτικά: ΔΕΝ υπάρχει ερασιτεχνικό και επαγγελματικό μπλογκ. Το μπλογκ είναι το ίδιο πράγμα για όλους. Αυτό που μπορεί να ανοίξει ένας 10χρονος ή ένας 80χρονος. Τίποτα περισσότερο.
Αν αναφέρεσαι στα γραφιστικά και τα templates, είναι αστείο να συζητάμε όι δεν κάνουμε δικό μας μπλογκ γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιο εικαστικό.
Το ίδιο ισχύει και για το youtube, και οποιοδήποτε άλλο Μέσο.
Αριστερά και Δεξιά δεν γνωρίζουν από Μέσα, αλλά από φορείς ιδεών. Αν το Μέσο είναι το Μήνυμα, κάποιοι μπλόγκερς κατάντησαν το Μέσο ως Βήμα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Ο λόγος είναι απλός, αν θέλω να εκφράσω τα πολιτικά μου πιστεύω και τα δηλώνω στο μπλογκ μου, αυτό δεν θα έπρεπε να δώσει αφορμή να επικροτούνται κάποιοι που είδανε το μπλόγκινγκ σαν δικό τους χωράφι. Είμαι τόσο ξένος όσο και αυτοί είναι ξένοι προς σε μένα.
Για ποιό λόγο όλο αυτό το γαϊτανάκι με τα φανερά και τα υπόγεια λυντσαρίσματα; Μπλογκ έχουμε, ποιός ο λόγος να προσπαθούν να φιμωθούμε; Ωραία, ο Τσίπρας ρωτάει τους μπλόγκερς και κάποιοι ουρλιάζουν. Κι ερωτώ εδώ, ο Τσίπρας ρωτάει τους τηλεθεατές, τους ακροατές ραδιοφώνου και τους αναγνώστες μιας εφημερίδας. Δεν θα περισσέψει η λύσσα κάποιων εναντίον αυτών; Όχι, λέω εγώ. Τα μπλογκς τα κάνανε τσιφλίκια κάποιοι και κάποιοι... Τους περιφρονώ.
Έκανα το λάθος και είπα κάπου ότι θα ήθελα να θέσω ερωτήσεις στον Ευάγγελο Βενιζέλο και μόνο που δεν ευχήθηκαν να ψοφήσω κάποιοι από τους "ρηξικέλευθους" μπλόγκερς. Δεν είχα καν πει τι ερωτήσεις θα έκανα - που ουσιαστικά θα είχαν αρνητική χροιά. Αλλά, για να παραφράσουμε τον Τσαρούχη, στα μπλογκς είσαι ότι δηλώσουν οι άλλοι...
Σημείωση 1: Δηλαδή, δεν επιτρέπεται να κρίνουμε τη συνέντευξη Σπύρου Ντόβα στον Ουρσφουλαγκ (ή όπως αλλιώς λέγεται ο πρασινόσαυρος);;;
Σημείωση 2: Μαλλιά κουβάρια ο "συνασπισμός" μπλόγκερς διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων που αλληλοσυγχαίρονται για τις "πολιτικές" παρεμβάσεις τους. Βλέπουμε συχνά το φαινόμενο του αχταρμά εν κρανίω, όπως επισήμανε πρόσφατα με σκωπτικότητα ο ANemos, με μπλογκ που το παίζει "αριστερό" και διαφημίζει έντυπα αμφιβόλου πολιτικού προσανατολισμού.
Σημείωση 3: Και μετά απ' όλα αυτά, με τι καρδιά να θέσω ερωτήσεις στον Τσίπρα όταν τα "κομψευόμενα" διαδικτυακά λυντσαρίσματα έχουν μια δυσανάλογη αποδοχή από τα μπράβο και ούρα των μοναδικών τους σχολιαστών και οι υπόλοιποι κοιτάζουμε και διαβάζουμε χωρίς να έχουμε την όρεξη να εκφράσουμε την αηδία μας; Ο "ενικός της λαϊκής δεξιάς" είναι ο πιο εσφαλμένος και ρατσιστικός όρος που έχω δει ποτέ μου, διότι μπορεί να μην συμφωνώ καθόλου με τον Καρπίδη λόγου χάρη, αλλά δεν θα είχα ποτέ το θράσος να του αντιτεθώ σύμφωνα με την κοινωνική θέση μου - και τη δική του. Ντροπή.
Για την οποία "κοινωνική θέση", κάποιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους. Κολωνάκια, Χαλάνδρια, Κηφισσιές, Μαρούσια, Γλυφάδες, Πεντέλες, Αγίες Παρασκευές και δεν ξέρω άλλο τι, κι εγώ είμαι από τον πτωχότατο Κορυδαλλό. Όπως και από την Νίκαια ο Καρπίδης που λυντσαρίστηκε άδικα. Ο Τσιμιτάκης, δεν ξέρω. Πάντως, αξιοπρόσεκτο κοινό στοιχείο όλων αυτών των διαδικτυακών πολιτικών διενέξεων είναι μία γεωγραφική κατανομή με "βάση" το Κολωνάκι και εστιατόρια σούπερ περιωπής.
Αναρωτιέμαι: στα μεζεδάδικα και τις ταβέρνες της Νίκαιας, του Κορυδαλλού, της Αγίας Βαρβάρας ή του Περιστερίου και γενικά, όλων των δυτικών προαστείων, οι ουρλιάζοντες μέσω διαδικτύου για "πολιτική" δεν έχουν καμία επαφή; Τόοοοσο πολύ τους καίει το "Κολωνάκι";
Δίπλα στη Βουλή είναι εξάλλου...
Όλα τα εγχώρια προβλήματα λύσαμε, ο Καρίμ μας έμεινε. Όχι πως βέβαια ο Μουμπάρακ είναι ένας καταπληκτικός ηγέτης, προ μηνός μας ήρθε εδώ στην Ελλαδάρα και οι Κόκκορες δεν βγάλανε κιχ (ούτε κι εσύ Τάλω). Γιατί άραγε;
Χα...! Χα!... Χα...!
(Τέρμα απόψε, δεν ξαναγράφω. Ένα-ένα τα θυμάμαι και σόρρυ)