ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Παραθέτω εδώ, επ' αφορμή του μείζονος θέματος που έχει ανακύψει σχετικά με την ελευθερία (εντέλει) της σάτιρας, το ιστορικό μιας σχετικής υπόθεσης στις ΗΠΑ, την εποχή που ακόμα έπαιρναν τοις μετηρτοίς τα περί ελευθερίας του λόγου (πριν η χώρα κατρακυλήσει κάτω από την Ελλάδα στην 53η θέση της κατάταξης ελευθερίας τύπου του, όχι ακριβώς ριζοσπαστικού, RSF): Hustler Magazine v. Falwell . Εκεί θα δείτε την λογική που λέει ότι η σάτιρα πρέπει να προστατεύεται πάση θυσία, ανεξάρτητα από το αν είναι κακόγουστη ή χοντροκομμένη - η συγκεκριμένη σάτιρα μάλιστα ήταν απίστευτα "χοντρή"... Αλλά αυτή είναι η κατεύθυνση που (κατά την ταπεινή μου γνώμη) θα οφείλαμε να επιδιώκουμε στην χώρα μας και στην Ευρώπη. Να σημειώσω ότι εμμέσως σχετικό με το θέμα της έμμεσης λογοκρισίας και εκφοβισμού κάθε κριτικής (διαδικτυακής και μη), είναι το ζήτημα της παραπομπής της δημοσιογράφου Ντόρας Νατϊλιάνα στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ , επειδή τόλμησε να ασκήσει κριτική στο προεδρείο της βουλής...

[credit: magicasland ] ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ BLOGME ... Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι η ηλιθιότητα της βιομηχανίας μηνύσεων και αγωγών που υποβιβάζει ουσιαστικά την ελευθερία λόγου στην χώρα μας, θα έφτανε κάποια στιγμή και θα άγγιζε και τα ιστολόγια. Η τεχνολογική αμάθεια, λειτουργών της αστυνομίας και της δικαιοσύνης που χειρίζονται τέτοιες υπόθέσεις, έχει αποδειχθεί ανίκητη (π.χ 1 , 2 ) και σε κάθε παρόμοια περίπτωση λειτουργεί με την αρχή της μεγιστοποίησης της διαπόμπευσής τους. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με κάτι που, ανεξάρτητα από τους λόγους που γίνεται, θίγει την ίδια την ουσία του διαδικτύου: την ποινικοποίηση όχι του περιεχομένου, αλλά του συνδέσμου προς τρίτο σάιτ μέσω μάλιστα feeds - και την δίωξη εναντίον όχι καν του διαχειριστή του ιστολογίου αλλά του παρόχου της υπηρεσίας ιστολόγησης. Το φαινόμενο δεν είναι παγκόσμια πρωτοφανές (αλλά η διαδικασία του αυτοφόρου για τέτοιου είδους "εγκλήματα" νομίζω πως είναι), και άθελά τους, οι διωκτικές αρχές (και το ατεχνολόγητο δη

Προς οιονδήποτε ενδιαφερόμενο Εμείς οι πρόσφυγες σ’ αυτό το στρατόπεδο (του Μερσυνιδίου) χάσαμε κάθε ελπίδα ακόμη και για να μπορούμε να παραπονιόμαστε, γι’ αυτό απευθυνόμαστε σε σας, σαν την τελευταία μας ελπίδα. Μετά από πολλές κραυγές και διαμαρτυρίες για τις συνθήκες και την κατάσταση μας εδώ, κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί. Είμαστε σχεδόν 225 άνθρωποι σ’ αυτό το στρατόπεδο εδώ και δύο εβδομάδες, και 190 εδώ και ένα μήνα, και ξέρουμε ότι στο στρατόπεδο αυτό μπορούν να παραμείνουν μόνον 108 άτομα. Σχεδόν 21 άνθρωποι μένουν σε κάθε οικίσκο και κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλο. Σχεδόν 90 δεν έχουν παντόφλες, ρούχα, φλιτζάνια, σαπούνι και κουβέρτες. Οι τουαλέτες είναι κατεστραμμένες και πολλά δωμάτια είναι γεμάτα με βρώμικα νερά που μας εμποδίζουν ακόμη και να κοιμηθούμε. Οι ασθένειες πολλαπλασιάζονται και για τους αρρώστους κανείς δεν νοιάζεται ενώ η αστυνομία μας δίνει « panadol». Δύο γεύματα δεν αρκούν. Το ψωμί είναι σαν πέτρα και κάποιες φορές το φαγητό είναι χαλασμένο. Ο αυξανόμενο

Βασικό θέμα συζήτησης σε αυτές τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές ήταν η " τεράστια αποχή ". Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην Αττική π.χ. η αποχή ήταν αυξημένη (κατά 7%) - και η αύξηση αυτή είναι το μόνο βέβαιο στοιχείο για τις εκλογές. Γιατί το όλο ζήτημα των εκλογικών καταλόγων που αναφέρουν 9.820.876 εγγεγραμμένους , είναι λίγο ύποπτο. Για παράδειγμα σύμφωνα με την τελευταία απογραφή ,κατοικούσαν το 2001 στην Ελλάδα 10.964.020 κάτοικοι, εκ των οποίων τα 1.666.888 ήταν κάτω των 14 ετών. Μια αναγωγή μας δίνει το πολύ 10,5 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες (συνυπολογίζονται στην απογραφή και οι μετανάστες στην χώρα μας), και περί τα 2 εκατομμύρια που δεν είναι ακόμα σε ηλικία ψήφου. Άρα περίπου (χοντρικά) μιλάμε για 8,5 εκατομμύρια πολίτες σε ηλικία ψήφου στην χώρα. Δηλαδή περί το 1,3 εκατομμύρια λιγότερους από όσους είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε δύο πράγματα: - Υπάρχουν πολλοί Έλληνες πολίτες που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό (και σιγά

Προσπαθώ να γράψω κάποια πράγματα για την απεργία των δασκάλων από τότε που ξεκίνησε σχεδόν, αλλά κάτι οι δουλειές, κάτι που τα γράφουν και άλλοι, άργησα. Με την απεργία των δασκάλων στην 5η εβδομάδα όμως και με την κυβέρνηση να καλεί σε διάλογο , ας συνοψίσω κάποια από τα βασικά: Περί δασκάλων λοιπόν: Ο thas έγραψε δύο εξαιρετικά κείμενα: το ένα για το θέμα της απεργίας των δασκάλων: Στο vita moderna: Οι ακριβές κιμωλίες της παιδείας και το άλλο στην Athens Voice για την Παιδεία και τον άριστο σχεδιασμό της: Πρωτοβρόχια στην Παιδεία . Δεν μπαίνω στον κόπο να αναφέρω τα πολλά σχετικά ποστ ( ενδεικτικά εδώ ). Αλλά η σχετική συζήτηση ήταν εκτενής και έντονη - ου μην και δαιμονοποιητική . Επί του θέματος: Τα βασικά οικονομικά και όχι μόνο ζητήματα, τα έθεσε με την γνωστή του συστηματικότητα το Μαύρο Πρόβατο , καθώς και ο S_G στο Roosters , με τα συμπεράσματα του οποίου διαφωνώ (και με το γεγονός ότι τα βασικά μισθολογικά στοιχεία είναι του 2001, από τον οποίο χρόνο: οι μισθοί έμειναν σ