Μια σημείωση για τα κλαρίνα του μνημονίου
Δεν ξέρω αν πρόκειται για συνειδητή επιλογή ανταγωνισμού με τις "μάζες", ή απλά για την βαθιά κοινωνιοπάθεια της κρατικής διανόησης ( κρατικής , με όλη τη σημασία πια της λέξης ακόμα και όταν ξιφουλκεί εναντίον του "μεγάλου κράτους"), των "πνευματικών" εκπροσώπων δηλαδή μιας ελίτ των οποίων η πνευματικότητα διοχετεύεται στην υπεράσπιση του πιο ακραίου οικονομικού ατομισμού, ταυτόχρονα με την καταγγελία της φυσικότερης των συνεπειών του, της διαφθοράς. Μιας ομάδας που συναπαρτίζεται και από μεγάλη μερίδα κονδυλοφόρων και κονφερανσιέ που έβγαζαν τα προς το ζην στην προηγουμένη κατάσταση γυαλίζοντας διάφορα παρκέ της διαπλοκής και παιανίζοντας όψεις του καταναλωτισμού και του πολιτικού μας συστήματος σε κρατικοδίαιτα έντυπα και κανάλια. Από τους κλαριντζήδες δηλαδή του πάρτι που τελείωσε, με τα πενηντάευρα των γλεντοκόπων ακόμα στα κούτελά τους... Δεν ξέρω. Αλλά δυσκολεύομαι να συμμετάσχω πια σε συζητήσεις που εμπαθώς ζητούν να υπερασπιστούν την κατάρ