ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Με τον λεγόμενο «μπλογκονόμο» στα σκαριά, και τη διακηρυγμένη πρόθεση του Υπουργού να ταυτοποιήσει προληπτικά τους Έλληνες ιστολόγους, επανέρχεται και πάλι το θέμα της λεγόμενης διαδικτυακής «ανωνυμίας»[1] στο προσκήνιο. Για τον υπό συγγραφή νόμο, έχω γράψει προ ημερών στην Αυγή και θα συνοψίσω εδώ πως αν το ζητούμενο είναι η προληπτική ταυτοποίηση των ιστολογούντων, πρόκειται για έναν, στην πράξη, ανεφάρμοστο νόμο, που στόχος του είναι απλά και μόνο ο πολιτικός εκφοβισμός όσων κρίνουν και αποδοκιμάζουν δια του διαδικτύου την κυβέρνηση, εν όψει του νέου γύρου αγώνων εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής. Καθώς όμως η ουσία του θέματος έχει αποκτήσει επικαιρότητα, είναι ίσως χρήσιμο να επισημάνουμε μερικά πράγματα για την διαδικτυακή ανωνυμία και το ιδιωτικό απόρρητο στο διαδίκτυο που υπερβαίνουν την συγκυρία και δένουν με τις παγκόσμιες εξελίξεις σε θέματα προστασίας της ελευθερίας του λόγου στον διαδίκτυο και των διαδικτυακών δικαιωμάτων – που πλέον είναι άρρηκτα τμήμα των ανθρωπ

Δεν είναι η πρώτη φορά που ξεκινά μια συζήτηση περί "ανωνυμίας" των "διαχειριστών" των μπλογκ. Αυτή τη φορά ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης ανήγγειλε τη συγκρότηση σχετικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής της οποίας τα μέλη ανακοινώθηκαν πρόσφατα. Γίνεται πρόδηλο από τη ρητορική που συνοδεύει την αναγγελία ("το διαδίκτυο θα παύσει να φιλοξενεί κουκουλοφόρους") ότι ο υπουργός δεν έχει καλή γνώση του χώρου στον οποίο φιλοδοξεί να νομοθετήσει. Αν ο διακηρυγμένος στόχος είναι όντως η ταυτοποίηση όλων των διαχειριστών ιστολογίων, πρόκειται για νομοθετική πρωτοβουλία ίδιας επαφής με την πραγματικότητα με εκείνη των απειλών του αείμνηστου Δ. Μαρούδα, επί κυβερνήσεων Α. Παπανδρέου, περί κατάρριψης δορυφόρων για να μην εκπέμπουν τηλεοπτικό σήμα στη χώρα μας (αναλογία που έχει ήδη επισημανθεί από δεκάδες σχολιαστές ήδη στο διαδίκτυο). Τα ερωτήματα δικαιοδοσίας και μόνο που θα προκύψουν από οποιαδήποτε τέτοια νομοθετική ρύθμιση θα είναι... ενδιαφέροντα. Να πούμε