Γιατί στους δρόμους;

"Ο αγώνας αυτός μπορεί να είναι ηθικός ή υλικός, και μπορεί να είναι ηθικός και υλικός μαζί, αλλά θα πρέπει να είναι αγώνας. Η εξουσία δεν εκχωρεί τίποτα χωρίς διεκδίκηση. Ποτέ δεν το έκανε και ποτέ δεν θα το κάνει. Αν βρεις τι διατίθεται ένας λαός να υποστεί αδιαμαρτύρητα, έχεις βρει και το ακριβές μέτρο της αδικίας και του κακού που θα επιβληθεί πάνω του - και αυτά θα συνεχιστούν μέχρι να βρουν αντίσταση με λόγια ή χτυπήματα, ή και με τα δυο μαζί. Τα όρια των τυράννων υπαγορεύονται από την αντοχή εκείνων που υφίστανται την καταπίεσή τους"
Frederic Douglass
....



"Αν οι αντιεργασιακές δυνάμεις πετύχουν, θα κατακερματίσουν την Ευρώπη, θα καταστρέψουν την εσωτερική αγορά και θα περιθωριοποιήσουν την ήπειρο. Τόσο σοβαρό έχει γίνει το χρηματοοικονομικό πραξικόπημα. Και πρόκειται να επιδεινωθεί πολύ - και γρήγορα. Όπως δήλωσε ο John Monks, επικεφαλής της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων: "Αυτή είναι η αρχή της μάχης, όχι το τέλος της"...
...Από τις Βρυξέλλες ως την Λετονία, οι νεοφιλελεύθεροι οικονομικοί σχεδιαστές έχουν εκφράσει την ελπίδα πως οι χαμηλοί μισθοί του δημόσιου τομέα θα εξαπλωθούν στον ιδιωτικό τομέα. Στόχος είναι η μείωση του επιπέδου των μισθών κατά 30% σε επίπεδα κραχ, με τον ψευδή ισχυρισμό πως αυτό "θα αφήσει διαθέσιμο μεγαλύτερο πλεόνασμα" για να πληρωθεί η εξυπηρέτηση του χρέους. Δεν πρόκειται να επιτύχει τίποτα τέτοιο φυσικά. Είναι μια καθαρά κακόβουλη προσπάθεια να ανατραπούν οι Ευρωπαϊκές σοσιαλδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις της Εποχής της Προόδου, οι οποίες είχαν κατακτηθεί τον περασμένο αιώνα. Η Ευρώπη σχεδιάζεται να μετατραπεί σε μπανανία φορολογώντας την εργασία - όχι τον χρηματοοικονομικό τομέα, τις ασφαλιστικές ή την κτηματαγορά. Οι κυβερνήσεις πρόκειται να επιβάλουν βαρύτερους φόρους στην εργασία και στις πωλήσεις, καθώς θα περικόπτουν τις συντάξεις και άλλες δημόσιες δαπάνες...

... η Νεοφιλελεύθερη Επανάσταση επιδιώκει να πετύχει στην Ευρώπη αυτό που έχουν πετύχει οι ΗΠΑ από τότε που σταμάτησε η αύξηση των πραγματικών μισθών το 1979: να διπλασιαστεί το μερίδιο του πλούτου που απολαμβάνει το πλουσιότερο 1%. Αυτό προϋποθέτει την έκπτωση της μεσαίας τάξης στην φτώχεια, την συντριβή της ισχύος των συνδικάτων και την καταστροφή της εσωτερικής αγοράς...

Michael Hudson "A Financial Coup d'Etat" (που αξίζει να διαβαστεί αναλυτικά)