ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Ο Συνασπισμός έχει στον ιστοχώρο του ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τους αμυντικούς εξοπλισμούς της χώρας [pdf], που έχει ενδιαφέρον γιατί αναδεικνύει μερικές, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, αριθμητικές πραγματικότητες σε σχέση με τις οικονομικές προτεραιότητες της χώρας μας. Να σημειωθεί πως η πρόταση του Συνασπισμού είναι για άμεση και αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών σε Ελλάδα και Τουρκία , της οποίας υποστηρικτικό είναι το ερωτηματολόγιο. Στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, πάντως, σκέφτονται, τώρα που "έχουνε λεφτά" (;) να αυξήσουν τον προϋπολογισμό για την άμυνα ... Αλλά στην Τουρκία το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα των στρατηγών επωφελείται πολιτικά και οικονομικά από αυτήν την κατάσταση, ενώ εδώ... συμβαίνει το ίδιο εκτός από το ότι οι μίζες δεν πάνε βασικά στους στρατηγούς αλλά στους πολιτικούς τους προϊστάμενους και τους πάσης φύσεως ευυπόλυπτους επιχειρματίες και μεσάζοντες. Προφανώς λοιπόν οτιδήποτε και οποιοσδήποτε απειλεί την κυριαρχία των στρατιωτικών στην γείτονα

Διακόπτω την ομαλή ροή του ιστολογίου αυτού, για να μεταδόσω μια έκτακτη ανακοίνωση που αφορά ένα μεγάλο μέρος των εν Ελλάδι τραγουδιστών, συνθετών κ.τ.τ. Ο Φρεντ Βίλχελμς, αμερικάνος δικηγόρος μουσικών και συνθετών, σε πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο αμερικάνικο περιοδικό Counterpunch , αποκαλύπτει το εξής μίνι-σκάνδαλο που έχει και Ελληνικό ενδιαφέρον - όπως το δημοσιοποίησε σε σχετικό μήνυμά του προς κάθε ενδιαφερόμενο: Η SoundExchange είναι η οντότητα που συλλέγει και διανέμει τα ποσά των καταβολών για πνευματικά δικαιώματα από την ψηφιακή διανομή της μουσικής. Αυτό περιλαμβάνει πνευματικά δικαιώματα από εκπομπές στο διαδίκτυο (streaming όχι download) και δορυφορικές ραδιοφωνικές υπηρεσίες. Τα ποσά αυτά είναι πληρωτέα από την 1η Φεβρουαρίου 1996. Αν η μουσική σας έχει παιχτεί στο διαδίκτυο από την ημερομηνία εκείνη και μετά, διακιούστε ενός μεριδίου από τα δικαιώματα. Στις 15 Δεκεμβρίου 2006, οποιαδήποτε ποσά σχετικά με τέτοια δικαιώματα δεν έχουν ζητηθεί από τους καλλιτέχν

Επ' αφορμή της παρελθούσης πλέον 5ης επετείου από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, θέλω να σημειώσω τα εξής: - Μου είναι δύσκολο να κατανοήσω, όπως μου ήταν εξαρχής, την έμμεση ή άμεση "χαρά", ή τέλος πάντων επιδοκιμασία, κάποιων για την τρομοκρατική ενέργεια της 11ης Σεπτεμβρίου. Αυτό τόσο για λόγους ηθικούς, όσο και πολιτικούς. Ηθικά, η λογική της συλλογικής τιμωρίας απάδει σε πολιτισμένους ανθρώπους, πολλώ δε μάλλον όταν (δικαίως) κατηγορούν την υπερδύναμη για αυτήν ακριβώς την ανηθικότητα. Αν δεχτούμε την ηθική/λογική των οπαδών/θαυμαστών της τρομοκρατικής αυτής ενέργειας, δεν υπάρχει κανένα ηθικό ζήτημα π.χ. και στο "δυσανάλογο" της Ισραηλινής επίθεσης εναντίον του Λιβάνου - είναι όλοι οι Λιβανέζοι, και ιδίως οι Σιίτες, συναυτουργοί αφού στηρίζουν ή έστω ανέχονται την Χεζμπολλάχ που είναι εχθρός του Ισραήλ (αυτό πάντως ισχύει και για τους αντίστροφα επιλεκτικούς). Η σχετικοποίηση του εγκλήματος εναντίον αμάχων ανάλογα με το ποιος το κάνει είναι (στο ταπεινό μου μυ

Απαντώντας στις οργισμένες κατηγορίες μελών της Ισραηλινής Βουλής για τον καταστροφικό και άδοξο για το Ισραήλ πόλεμο του Λιβάνου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Όλμερτ, απάντησε μεταξύ άλλων ωραίων και ενδεικτικών της αντίληψής του τα εξής, σύμφωνα με την Ισραηλινή εφημερίδα Χααρέτζ : "Τι νομίζατε, ότι θα γινόταν πόλεμος και δεν θα πάθαιναν τίποτα οι στρατιώτες μας;... Ο ισχυρισμός πως χάσαμε είναι αβάσιμος. Ο μισός Λίβανος έχει καταστραφεί, είναι αυτό ήττα; Εντωμεταξύ στο μέτωπο της εκεχειρίας η Γκάρντιαν αναφέρει χαρακτηριστικά πως: Ισραηλινά τανκ και μπουλντόζες πηγαινοέρχονται από τα σύνορα την νύχτα, λένε οι ντόπιοι, ενώ οι μαχητές της Χεζμπολλάχ περιπολούν τους δενδρόφυτους λόφους πάνω από το χωριό. Οι κάτοικοι του Νότιου Λιβάνου έχουν πια συνηθίσει τους ήχους από τα Ισραηλινά μη-επανδρωμένα αεροσκάφη και αναφέρουν σχεδόν καθημερινές υπερπτήσεις. Σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Ιβάνκο, εκπρόσωπο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στον Λίβανο (UNIFIL), έχουν καταγραφεί περισσότερε

Επ' αφορμή της επισκέψεως του Προέδρου της Ρωσσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, στην Αθήνα για τους αγωγούς, ελπίζω να μην φανώ ανάγωγος (αλλά δεν πειράζει έχει ήδη φύγει) παραθέτοντας απόσπασμα από ρεπορτάζ του 2002 , του έτους που οι Ρώσοι "κέρδισαν" τον πόλεμο στην Τσετσενία, σχετικά με το εκπολιτιστικό έργο του ηρωικού Ρωσικού στρατού στην περιοχή: "Η ανατίναξη ανθρώπων, ζωντανών και νεκρών... είναι η τελευταία τακτική που έχει εισαγάγει ο Ομοσπονδιακός Στρατός στην σύγκρουση. Χρησιμοποιήθηκε ίσως αποτελεσματικότερα στο χωριό Μέσκυερ Γιουρτ, όπου στρατιώτες έδεσαν μαζί 21 άνδρες, γυναίκες και παιδιά και τους ανατίναξαν, πετώντας ότι απέμεινε σε ένα χαντάκι. Από την σκοπιά αυτών που την χρησιμοποιούν, αυτή η μέθοδος δολοφονίας είναι εξαιρετικά πρακτική: εμποδίζει την καταμέτρηση, ή ακόμα και την εύρεση, των σωμάτων. Ως προς αυτό δεν είναι επιτυχής όμως. Από την άνοιξη τα σκυλιά έχουν ξεθάψει διάφορα μέρη ανθρωπίνων σωμάτων σε διάφορες γωνιές της Τσετσενίας, κάποιες φορές καθ