Πολιτική ηθική
Όπως και να έχει, η καταγγελία του επεκτατικού εθνικισμού στην Ελλάδα είναι πλέον "εύκολη". Αφενός διότι αυτό το είδος εθνικισμού έχει πια ιστορικά ηττηθεί και αφετέρου διότι η παρούσα συγκυρία και ο ρόλος της χώρας δεν προσφέρονται για φιλοδοξίες τέτοιου τύπου. Η συζήτηση όταν γίνεται είναι ιστορική, ή αφορά την διαχείριση ανοιχτών ζητημάτων που αφορούν την χώρα (αλλά να σημειωθεί πως το θέμα της οικονομικής επέκτασης του Ελληνικού κεφαλαίου είναι εκτός συζήτησης, ή θεωρείται αυτονόητα εθνικά συμφέρον - μια άλλη κουβέντα όμως αυτή). Αντίθετα στο Ισραήλ, όπου ο θριαμβεύων μεγαλοϊδεατισμός / το εθνικό σύμπλεγμα ανωτερότητας βρίσκεται σε πολεμική έξαρση, η καταγγελία του προβαλλόμενου "εθνικού συμφέροντος" ως πλασματικού και εν τέλει ανήθικου, θέλει κότσια. Γερά κότσια. Ανεξάρτητα από την αποτυχία της Ισραηλινής αριστεράς να διευρύνει την επιρροή της, οφείλουμε να σημειώσουμε την ηθική της ακεραιότητα - σημειώνοντας δύο εξαιρετικά κείμενα Ισραηλινών ειρηνιστών στην Ισ