Το όπλο της λανθασμένης πρόβλεψης
Επ' αφορμή της νικηφόρου μάχης του πακέτου λιτότητας και της σίγουρης επιστημοσύνης με την οποία ο Υπουργός Οικονομικών μετέφερε την αισιοδοξία του, ας εξετάσουμε τις βάσεις της και την προϊστορία των επισήμων εκτιμήσεων για την πορεία της Οικονομίας της χώρας μας στα χρόνια της κρίσης:
Sins of Commission
Από το Real World Economics Review, o Jesse Frederik, στο άρθρο του "Folly from Olly. The disasterous quality of the economic predictions of the European Commission" κάνει την παρακάτω παρατήρηση σε ότι αφορά τις προβλέψεις της Κομισιόν για τις επιδόσεις της Ελληνικής οικονομίας, κατά την διάρκεια του Μεγάλου Ελληνικού Κραχ, την οποία μετάφρασα στα Ελληνικά (χωρίς την άδεια του συγγραφέα, ελπίζω στην κατανόησή του λόγω της πιεστικής επικαιρότητας):Incredibly Mediocre Forecasts
Ήταν ίσως καλύτερες οι επιδόσεις του ΔΝΤ; Όχι ακριβώς: Ιδού οι προβλέψεις του το 2009 για τα επόμενα χρόνια:Ενώ για την ανεργία προεβλεπαν:
2009: 9.4 | 2010: 11.8 | 2011: 14.6 | 2012: 14.8 | 2013: 14.3 | 2014: 14.1 | 2015: 13.4
Τον Σεπτέμβρη του 2010 οι προβλέψεις του ΔΝΤ είχαν εξελιχθεί ως εξής:
Τον Μάρτιο του 2011, πρόβλεψη για ΑΕΠ:
Μ
Με πρόβλεψη ανεργίας:
2010: 12.2 | 2011: 12.4 | 2012: 14.8 | 2013: 15.0 | 2014: 14.5 | 2015: 13.8 | 2016: 11.6
Το πλήρες πακέτο της χρονικής σειράς των προβλέψεων του ΔΝΤ για την Ελληνική οικονομία, παρουσιάζεται στο Alphaville υπό την αμφισβητήσιμη εκτίμηση ότι το ΔΝΤ γίνεται καλύτερο στις προγνώσεις του... (Οι πίνακες εδώ)
Πάμε Στοίχημα Μακροικονομικοί Δείκτες: Στον Κουβά
Το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών μέσω των προϋπολογισμών του κράτους επιχειρούσε και αυτό υποτίθεται να μετρήσει την επίπτωση των μέτρων που έπαιρνε. Πάνω στις εκτιμήσεις αυτές έκτιζε μάλιστα την οικονομική πολιτική για το επόμενο έτος. Στην προκειμένη περίπτωση την σχετική δουλειά την έχει κάνει ο Παντελής Παντέλογλου στο Press Project, από το άρθρο του οποίου παραθέτω τα εξής:Στον προϋπολογισμό του 2009 προβλεπόταν αύξηση ΑΕΠ 3%, αύξηση εξαγωγών 5,2%, πληθωρισμός +3,2%, ανεργία 7,3%. Ένα χρόνο αργότερα, ο απολογισμός ήταν κάπως διαφορετικός: ΑΕΠ -1,1% [-3,1%], εξαγωγές -11,8%, πληθωρισμός +1,2%, ανεργία 9%.
Στον προϋπολογισμό του 2010 οι προβλέψεις ήταν: ΑΕΠ -0,3%, εξαγωγές +2,7%, πληθωρισμός +1,4%, ανεργία 10,2%. Ο απολογισμός τα έλεγε αλλιώς: ΑΕΠ -4% [-4,9%], εξαγωγές +1,3%, πληθωρισμός +4,6%, ανεργία 11,6%.
Οι προβλέψεις για το 2011 ήταν: ΑΕΠ -2,6%, εξαγωγές +6,1%, πληθωρισμός +2,2%, ανεργία 14,5%. Όμως, ρε γαμώτο, ο απολογισμός για το 2011 έλεγε άλλα: ΑΕΠ -5,5% [-7,1%], εξαγωγές +3,9%, πληθωρισμός +2,8%, ανεργία 15,2%.
Για το 2012 προβλέφτηκε: ΑΕΠ -2,5%, εξαγωγές +6,4%, πληθωρισμός +0,6%, ανεργία 16,4%. Ωστόσο ο απολογισμός ήταν κάπως διαφορετικός: ΑΕΠ -6,5% [;], εξαγωγές +0,4%, πληθωρισμός +1,2%, ανεργία 23,5%.
Κι έτσι όπως φτάνουμε στο σήμερα, προσέξτε τα δεδομένα: Ο προϋπολογισμός για το 2013 προβλέπει ΑΕΠ -3,8%, εξαγωγές +2,5%, πληθωρισμό +0,7% και ανεργία 24,7%. Ο απολογισμός τι θα μας πει;
Στο παράθεμα πρόσθεσα σε αγκύλες τις επικαιροποιημένες τιμές της ΕΛΣΤΑΤ για τα χρόνια 09-11, ενώ η εκτίμηση του ΠΠ για -6,5% το 2012, ενδέχεται να αποδειχθεί αισιόδοξη...
Με πειραγμένα όργανα
Όλα αυτά τα νούμερα δεν είναι θεωρητικές ασκήσεις επί χάρτου: η συστηματική απόκλιση προς το υπεραισιόδοξο των αρχικών προβλέψεων, επέτεινε τις μετέπειτα "αποκλίσεις" από τις ίδιες εξωπραγματικές αυτές προγνώσεις και γινόταν το μέτρο σύμφωνα με το οποίο "σκλήρυναν" τα εκάστοτε μέτρα που μας έφεραν χαμηλότερα από την Βουλγαρία σε ευημερία, με εξαχνούμενο το ήδη περιορισμένο κράτος-πρόνοια που είχαμε, με εργασιακές σχέσεις Πακιστάν, με κοινωνική κατάρρευση και απόγνωση ταχέως εξαπλωνόμενη...
Δύο εκδοχές υπάρχουν για το προγνωστικό αυτό φιάσκο:
- Ή η συστηματική απόκλιση, παγίως προς το "πιο αισιόδοξο", δείχνει πως όλοι οι διοικούντες την χώρα, (από την Κομισιόν, στο ΔΝΤ και ως τον τελευταίο τροχό της αμάξης, της Ελληνική κυβέρνηση) κάτι έχουν καταλάβει τελείως λάθος για την κρίση, τις αιτίες της και την εξέλιξή της, οπότε επείγει να παραδώσουν την θέση τους σε εμπειρικά πιο προσγειωμένους και θεωρητικά λιγότερο εξωπραγματικούς διαδόχους...
- Ή η συστηματική αυτή απόκλιση δεν οφείλεται σε θεωρητική αδυναμία (που υφίσταται έτσι κι αλλιώς), αλλά στο ότι στόχος των προβλέψεων αυτών είναι να εξωθούν προς συγκεκριμένες πολιτικές και οικονομικές επιλογές. Έτσι αποτελούν το αριθμητικό νήμα με το οποίο πλέκεται ο εκβιασμός της κρίσης ώστε να βγαίνουν πάντα κερδισμένοι, αυτοί που είναι ήδη οι κερδισμένοι: ώστε ο ΣΕΒ, οι Ξενοδόχοι και οι Τραπεζίτες να μπορούν πιο εύκολα να προωθούν την ατζέντα τους μέσα από το όχημα της τρόικα, ώστε η αποδόμηση του Ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου να αρχίσει από την χώρα μας.
Συνηγορεί υπέρ της δεύτερης εκδοχής το ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το ΔΝΤ σφάλλει με συστηματική αισιοδοξία: στη Λατινική Αμερική οι προγνώσεις ήταν ανάλογα αισιόδοξες με τις δικές μας, όσο υπήρχαν φιλο-ΔΝΤ κυβερνήσεις (και έγιναν συστηματικά απαισιόδοξες από την πραγματικότητα μόλις ανέβηκαν αριστερές κυβερνήσεις στην εξουσία στις ίδιες χώρες). Όπως σημείωναν μεταξύ άλλων οι Baker και Rosnick το 2003:
"Βραχυπρόθεσμα οι υπεραισιόδοξες προβολές για την ανάπτυξη από το ΔΝΤ μπορεί να οδηγήσουν χώρες στην υιοθέτηση πιο συσταλτικών δημοσιονομικών (αύξηση φόρων και μείωση δαπανών)... πολιτικών από ότι θα έπρεπε να εφαρμοστούν... " ενώ "μπορεί να οδηγήσουν χώρες σε πορείες που δεν είναι διατηρήσιμες και θα τις αναγνώριζαν ως ανέφικτες αν είχαν καλύτερες προβλέψεις ανάπτυξης..."
...Κοιτάξτε τους αριθμούς, κοιτάξτε την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα γύρω σας και μετά αναλογιστείτε: μπορείτε να εμπιστευτείτε την ικανότητα ή τις προθέσεις όσων κινούν τα νήματα της οικονομικής πολιτικής της Ελλάδας. Φτώχυνες τώρα πια αρκετά με την τρόικα και τον Αντώνη Σαμαρά, ή θες κι άλλο:
Σχόλια
Όπως και νάχει, αντίθετα με το κάθε είδους punditry δουλειά των οργανισμών αυτών είναι να κάνουν όσο το δυνατόν ακριβέστερες προβλέψεις, ποσοτικές. Και η επάρκεια και η νομιμοποίηση αυτών των οργανισμών τίθεται εν αμφιβόλω. Μέχρι και το ΙΝΕ ΓΣΕΕ είχε επαρκέστερη εικόνα για τις τάσεις της οικονομίας, π.χ. στην ανεργία
Δεν θυμάμαι πόσες μέρες ζωή είχε δώσει ο Κρούγκμαν στο Ευρώ, αλλά αυτό έγινε σίγουρα πριν την μαζικότατη παρέμβαση της ΕΚΤ στην δευτερογενή αγορά ομολόγων που έδωσε παράταση ζωής στο Ευρώ. Αν δεν είχε συμβεί αυτό απλά δεν θα υπήρχε Ευρώ τώρα.
Αυτό που με ψυχοπλακώνει εμένα είναι ότι την οικονομική πολιτική στην ΕΕ την ασκούν, δικτατορικά μάλιστα, άνθρωποι των οποίων οι καθοδηγούσες θεωρίες παριστάνουν τις "επιστημονικές" ενώ είναι απροκάλυπτα εργαλεία επικοινωνίας για την προώθηση μιας πολιτικής κοινωνικής και πολιτισμικής οπισθοδρόμησης ασύλληπτης αγριότητας. Αυτό δεν το λέω εγώ, προκύπτει αβίαστη από την απλή ανάλυση των αριθμών και από την απλή παρατήρηση της κοινωνικής κατάρρευσης σε όλο τον Νότο της ΕΕ
Η πιθανοτητα να υπαρχει ενας κοινος παραγοντας που εριξε την αναπτυξη και δεν ειχαν προσεξει ή δεν μπορουσαν να προβλεψουν δεν υπαρχει? (πρωτος υποψηφιος για μενα το συνεχιζομενο bank run, που εντεινεται καθε φορα που βγαινει και μιλαει ο αντιπολιτευομενος Σαμαρας τοτε, ή πολυ περισσοτερο ο Τσιπρας τωρα)
Η πιθανοτητα οι ελληνικες κυβερνησεις να ζητουσαν σταθερα ανωτερες προβλεψεις για να μπορουν να περασουν μετρα?
"Η πιθανοτητα να υπαρχει ενας κοινος παραγοντας που εριξε την αναπτυξη και δεν ειχαν προσεξει ... ο Τσιπρας τωρα)"
Το ΔΝΤ όμως δεν είναι τίποτα άβγαλτοι πιτσιρικάδες. Τα 'χουν δει και τα 'χουν ξαναδεί όλα τα σημερινά φαινόμενα πολλές φορές. Όφειλαν να λάβουν από την αρχή όλα αυτά υπόψη - ή τουλάχιστον να αφήσουν μεγάλο περιθώριο αβεβαιότητας.
Όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά δεν δείχνουν και να μαθαίνουν από τα λάθη τους! Το προγνωστικό ιστορικό του ΔΝΤ στη Λατινική Αμερική αποδυναμώνει τέτοιες ερμηνείες, πέσαμε-από-τα-σύννεφα-με-την-αντιπολίτευση κ.λπ.
Είναι σαν τους Ολ. Αγώνες. Μας κόστισαν περισσότερο απ' ό,τι περιμέναμε, τι να κάνουμε. Όμως το γεγονός πως όλοι (μα όλοι!) οι Ολυμπιακοί των τελευταίων 50 ετών ξέφυγαν άγρια από τους αρχικούς προϋπολογισμούς με μέση απόκλιση κόστους 179%, κάπου σε κάνει να το σκέφτεσαι διαφορετικά το θέμα. Δεν είναι "απόδειξη", βέβαια, όμως ούτε και η Ρώμη είχε καμιά τυπική "απόδειξη" που αποτραβήχτηκε από τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών του 2020. Κι εσύ θα φοβόσουν στη θέση του Μόντι (παρόλο που είμαι σίγουρος ότι οι προβλέψεις θα είναι λαμπρές, όλο όφελος κ.λπ.)
"Η πιθανοτητα οι ελληνικες κυβερνησεις να ζητουσαν σταθερα ανωτερες προβλεψεις για να μπορουν να περασουν μετρα?"
Σαφώς και υπάρχει. Προσωπικά, θα εκπλαγώ αν ΔΕΝ έγινε κάτι τέτοιο! - σε συνδυασμό με άλλες μεθοδεύσεις, ποιος ξέρει τι συζητήθηκε παρασκηνιακά. Αυτό όμως, νομίζω, είναι και το σημείο που θέλει να θίξει ο Τάλως. Δηλαδή, δε μοιάζει να ισχύει αυτό το μοντέλο:
(1) Αναλυτές επεξεργάζονται τα αδυσώπητα δεδομένα και καταλήγουν επιστημονικά σε κάποια πορίσματα
(2) Βάσει αυτών των πορισμάτων, χαράσσονται κάποιες στρατηγικές
Φαίνεται πολύ πιθανό όμως ότι ισχύει αυτό το μοντέλο:
(1) Αποφασίζονται (για Χ, Υ, Ζ λόγους) τα τελικά πορίσματα που θα ανακοινωθούν
(2) Οι αναλύσεις χτίζονται κατόπιν εορτής έτσι ώστε να τα υποστηρίξουν
Φίλε talw, πολύ υψηλά τα στάνταρ σου ως συνήθως, σε ευχαριστούμε, η κάπως προβοκατόρικη ένσταση που θα καταθέσω εγώ είναι, όταν με το καλό σε λίγους μήνες η αυτοδύναμη κυβέρνηση Σύριζα δοκιμάσει την μπλόφα Μπαρουφάκη και σπάσει τα μούτρα της στο Γιούρογκρουπ ελπίζω ότι θα αναγνωρίσεις και τότε το "όπλο της λανθασμένης πρόβλεψης" (ως μέσου κατάκτησης της εξουσίας στο Ελλάντα)
Να είσαι καλά και να μας γράφεις πού και που (είναι αδύνατο να γίνουμε σοφότεροι χωρίς έκθεση στον αντίλογο)
Λοιπόν στο σχόλιο του S_G απάντησε μια χαρά αντ' εμού ο Ηλίας, απλά να προσθέσω πως η πιθανότητα η Ελληνική κυβέρνηση να κατηύθυνε τις εκθέσεις της τρόικας, είναι μια από τις πιθανές ερμηνείες του φαινομένου, αλλά μου φαίνεται πιθανότερο να είναι ενσωματωμένο feature στη μεθοδολογία του ΔΝΤ και να παραμένει εκεί γιατί το ΔΝΤ έχει πολιτικά παρεμβατικό ρόλο δεν είναι μια ομάδα ουδέτερων τεχνοκρατών. Βοηθάει αυτή η "πολιτικοποίηση" της πρόβλεψης όπως λέει ο Baker στην διευκόλυνση των επικοινωνιακών επιθέσεων που πραγματοποιούν οι ελίτ στις χώρες-στόχοι τέτοιων προγραμμάτων. Για αυτό κανένας στο ΔΝΤ δεν έχει απολυθεί για την συστηματική αποτυχία των εκτιμήσεών του ποτέ :-)
dpant: Ακόμα και αν συμβεί έτσι - μπορεί, αν και δεν πρόκειται για μπλόφα και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα την χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ - θα είναι διαφορετικού τύπου η λανθασμένη πρόβλεψη: Η μία είναι αποτυχία ποιοτικής εκτίμησης της κατάστασης από έναν πολιτικό οργανισμό - τραγικό αλλά όχι αναπάντεχο και η άλλη η απόδειξη της αποτυχίας μιας μεθοδολογίας που καθορίζει και επιβάλλει πολιτικές σε όλο τον πλανήτη...
Έχοντας πει όλα αυτά, ο Βαρουφάκης ότι και να πεις στο track record των προβλέψεών του έχει πέσει σαφώς πιο μέσα από τον μέσο Έλληνα υπουργό ή το μέσο στέλεχος της ΕΚΤ, στο βαθμό που αυτό είναι καν έπαινος
Πρέπει βέβαια να διαβαστεί μαζί με τα δυο πιο πρόσφατα του Προκοπάκη στο protagon για κρυφές πηγές πρωτογενούς ελλείμματος που όσο παραμένουν η διαπραγματευτική μας θέση εξακολουθεί να είναι πολύ κακή. Καλημέρες!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συστηματική υποτίμηση των επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας, όρα συστηματική υπερτίμηση των ελληνικών κυβερνήσεων, σκάει γάιδαρο και απελπίζει και τον πιστότερο μνημονιακό.
Αλλά αν υπήρχε συνωμοσία, Τάλω, δεν θα γινόταν το ακριβώς αντίθετο; Οι διεθνείς συνωμότες θα προέβλεπαν καταστρφική ύφεση και ανεργία ακριβώς για να πείσουν ότι κάτι πρέπει να γίνη. Κάτι δραστικό και κάτι άμεσα. Ενώ με προβλέψεις του τύπου 1,5 ύφεση, ποιος να συγκινηθή ότι χανόμαστε;
Ενώ αν μας έλεγαν με ακρίβεια το 2011 ότι θα είχαμε 7% ύφεση το 2012, *εκτός αν απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι*, κάποια πράγματα θα ήταν αλλιώς στην κοινή γνώμη.
Συμφέρον των διεθνών συνωμοτών ήταν να τρομάξουν την κοινή γνώμη όσο το δυνατόν περισσότερο, όχι το αντίθετο.
http://www.businessinsider.com/economist-charles-gave-the-euro-will-not-exist-in-one-year-2011-6
Πολιτικά αν το δεις, η καταστροφικότερη (πόσο όμως περισσότερο από την πραγματικότητα) δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει τα μέτρα. Αν έβγαινε το ΔΝΤ πχ το 2010 και έλεγε πως *και* τα μέτρα θα περάσετε *και* -7,1% ύφεση θα έχετε, θα ήταν πολιτικά αδύνατον να τα υπερασπιστεί κανείς...
- “Major projects” --> “Μνημόνια”
- “Cost” --> “Περικοπές, Φόρους, Έκτακτες εισφορές κ.λπ.”
- “Benefit” --> “Ανάπτυξη” / “Να ξαναβγει η Ελλάδα στις αγορές”
- “Cost overrun” --> “Κι άλλα μέτρα λιτότητας” (όμως τα τελευταία, στο λόγο της τιμής μας, πιστέψτε μας)
- “Strategic misinterpretation” --> “Πήραμε λάθος συντελεστές”
Η απάντηση στην ερώτησή σου βρίσκεται στην άτυπη φόρμουλα της σελ. 329: “Underestimated costs + Overestimated benefits = Project approval”. Μετέφρασέ το αυτό, τι σημαίνει για την περίπτωση της Ελλάδας.