ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Το 1958, ο μετέπειτα θρύλος της επιστημονικής φαντασίας,  Isaac Asimov, δημοσίευσε ένα διήγημα που θα ονομαζόταν τελικά «Το άσχημο παιδάκι» (" The Ugly Little Boy "). Αφορούσε την υποθετική ιστορία ενός μικρού παιδιού Νεάντερταλ, το οποίο μεταφέρεται με χρονομηχανή στο παρόν (το μέλλον για τους αναγνώστες) για να μελετηθεί από επιστήμονες. Το παιδί το ανατρέφει μια παιδιατρική νοσοκόμος η οποία από ένα σημείο και πέρα δένεται μαζί του, τον ονομάζει Τίμμυ, αντιλαμβάνεται πως δεν υστερεί σε τίποτα από τα παιδιά Homo Sapiens και, όταν η μελέτη τελειώνει μετά από κάποια χρόνια, αρνείται να το αφήσει να πάει πίσω στην εποχή του (η οποία θα του είναι πλέον θανάσιμα ξένη) και, αποτυγχάνοντας να δραπετεύσει μαζί του, επιστρέφει, στην κλιμάκωση του διηγήματος, μαζί του στο απώτερο παρελθόν για να το προστατεύει. Στις αρχές του προηγούμενου έτους, ο Τίμμυ έκανε ίσως το πρώτο βήμα για την μετάβαση από την μυθοπλασία στην πραγματικότητα: Αν και χρονομηχανές δεν έχουν επινοηθεί και είναι...

Έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα , με αφορμή την σύλληψη υπευθύνων του gamato.info για το τέλος του υπάρχοντος μοντέλου πνευματικής ιδιοκτησίας και την ανάγκη να ξαναεπινοηθεί και να επανοριστεί η έννοια. Είναι τόσο βιώσιμο όσο ήταν και το μοντέλο του ελλιμενισμού με τις λέμβους μετά την δημιουργία λιμανιών. Ο λόγος για αυτό δεν είναι απλά όπως σημείωνα, ότι αποτελεσματική αστυνόμευση της πνευματικής ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο δεν μπορεί να γίνει χωρίς την υιοθέτηση κινεζικού τύπου ελέγχου πάνω στους υπολογιστές και στην διαδικτυακή δραστηριότητα. Είναι και το ότι μοντέλα τύπου "φτιάχνω άλμπουμ + πουλάω το cd = πολλά λεφτά" δεν περπατούν πλέον.  Όπου υπάρχουν σχετικά εύλογα τιμολογημένες και εύκολα προσβάσιμες διαδικασίες διαδικτυακής πώλησης (π.χ. αλλά όχι μόνο το itunes και τα ringtones) υπάρχει ενεργή αγορά. Η αξία κάθε μεμονωμένου τραγουδιού πια για τον μέσο χρήστη δεν είναι η αξία ενός cd single. Αυτή η εποχή έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και θα γίνεται όλο και πιο απαρχαιω...

Σε ένα πρόσφατο συνέδριο σχετικά με την ανίχνευση εξωγήινης νοήμονος ζωής, ο Φρανκ Ντρέικ, ένας από τους θεμελιωτές της επιστημονικής αναζήτησης για εξωγήινους πολιτισμούς, ανέφερε πως οι τεχνολογικές εξελίξεις που αφορούν την μετάδοση τηλεοπτικών σημάτων, «κρύβουν» σταδιακά την Γη από ενδεχόμενους γειτονικούς ΕΤ. Οι αλλαγές που αφορούν την καλωδιακή, την δορυφορική και την ψηφιακή τηλεόραση, ελαχιστοποιούν την «διαρρέουσα» μετάδοση προς τα άστρα. Η Γη περιβάλλεται από μια άλω ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σημάτων που εκτείνεται ήδη 100 έτη φωτός γύρω της, ένα συνονθύλευμα ηχητικών και οπτικών σημάτων που περιέχει από τις ζωντανές μεταδόσεις του Ενρίκο Καρούζο, μέχρι την πρώτη μετάδοση του «τσοπανάκου» της ΕΙΡ, τον Άγνωστο Πόλεμο, ταινίες του Μπόλυγουντ, Dukes of Hazard, Friends, αριστουργήματα, ιστορικές στιγμές, κουτσομπολιά, αθλητικά κτλ. Καλώς ή κακώς η δωρεάν αυτή διαπλανητική μετάδοση γίνεται όλο και πιο αδύναμη: πλέον γίνεται τεχνολογικά πολύ δύσκολη η ανίχνευση του σήματος αυτο...

Στις 10 Μαρτίου, η Ελληνική Αστυνομία συνέλαβε έντεκα άτομα ανά την Ελλάδα που έχουν σχέση με τον δικτυακό τόπο διαμοιρασμού torrents, gamato.info μετά από καταγγελία της ΕΠΟΕ (Εταιρεία Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων). Είναι ο ίδιος οργανισμός που προσπάθησε προ ενός έτους, αν θυμάμαι καλά, να εμποδίσει την διακίνηση ελληνικών υποτίτλων εκπομπών και ταινιών ανά το διαδίκτυο, με εντυπωσιακά μηδαμινά αποτελέσματα όπως μια αναζήτηση στο Google θα σας δείξει. Πρόκειται για την συνέχεια επί Ελληνικού εδάφους της μάχης των λεγόμενων «βιομηχανιών περιεχομένου» εναντίον της τεχνολογίας και των (μη κερδοσκοπικών) πρακτικών των χρηστών του διαδικτύου. Η μεγάλη προηγούμενη παρόμοια υπόθεση σε διεθνές επίπεδο είχε γίνει πέρυσι περίπου τέτοια εποχή, με την δίωξη εναντίον του Pirate Bay στην Σουηδία, κατέληξε σε μία ακόμα δικαστική πύρρειο νίκη της βιομηχανίας καθώς ήδη οι εξελίξεις στην τεχνολογία είχαν ακυρώσει στην πράξη τις συνέπειες της νίκης αυτής. ΕΛΑΣ: PR της BSA; Η ΕΠΟΕ όμως μοιάζει...

Το περιοδικό Forbes για άλλη μια χρονιά δημοσίευσε σήμερα τον κατάλογο με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο , μια σιχαμένη παρέλαση κοινωνικών παρασίτων που όταν θα γίνει η επανάσταση θα τους στείλουμε να στρώσουν με χλοοτάπητα τη Σαχάρα μια αναλυτική ματιά στους άρχοντες του πλούτου ανά τον πλανήτη. Στον φετινό (για το 2009) κατάλογο , μαθαίνουμε με ενδιαφέρον πως ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο είναι ο Μεξικανός μεγιστάνας Carlos Slim Helú . Ο κ. Slim, μαθαίνουμε πως έχει περιουσία αξίας 53,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (40 δισ Ευρώ = το 1/6 του ΑΕΠ της Ελλάδας, ή το 3,5% του ΑΕΠ του Μεξικού) η οποία αυξήθηκε κατά 18,5 δισ δολάρια από πέρυσι. Ευτυχώς βλέπουμε πως αντίθετα με την πλειοψηφία των Μεξικανών (το τοπικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά ~7% το 2009 ), ο κ. Slim στάθηκε τυχερός. Αντίθετα επίσης, άτυχοι στάθηκαν περί τους 800.000 Μεξικάνους που γλίστρησαν στην έσχατη φτώχεια (~1 Ευρώ την ημέρα σε ισοδύναμη αγοραστική αξία, με 2 είσαι καλά σύμφωνα με τις στατιστικές αυτές και πάντως ...

... Έτσι έχουμε μια τριπλή περιστολή των μέσων επικοινωνίας από κάθε πλευρά: την εξάλειψη των λιγότερο κερδοφόρων μέσων προς όφελος των πιο κερδοφόρων. Το γεγονός ότι τα μέσα αυτά βρίσκονται στα χέρια της πολύ περιορισμένης σε μέγεθος τάξης των πλουσίων, και έτσι εκφράζουν φυσικά τις απόψεις της τάξης εκείνης. Και επιπλέον ότι, καθώς αποτελούν μία από τις βασικές διόδους προς την πολιτική και την προσωπική εξουσία, προσελκύουν περισσότερο από όλους, εκείνους που έχουν την φιλοδοξία μιας τέτοιας εξουσίας. Το σύστημα εκείνο που θα έπρεπε περισσότερο από όλα τα άλλα να συνεισφέρει στην στην κοινωνική ομοιόσταση παραδίδεται στα χέρια εκείνων που ενδιαφέρονται περισσότερο για τα παιχνίδια εξουσίας και χρήματος, κάτι που όπως έχουμε δει αποτελεί ένα από τα βασικά αντιομοιοστατικά στοιχεία στην κοινότητα. Δεν είναι να απορεί κανείς πως οι μεγαλύτερες κοινότητες, που υφίστανται την αρνητική αυτή επιρροή, περιέχουν πολύ λιγότερη κοινοτικά διαθέσιμη πληροφορία από ότι οι μικρότερες κοινότητες,...

Δεν είναι όλα τα πρόβατα μαύρα. Πάρτε για παράδειγμα την Λετονία, μια χώρα στην οποία η Ελλάδα θα πρέπει να βλέπει το μέλλον της. Πρόκειται για το πιο καλό πρόβατο (επί σφαγήν) στον κόσμο:   Αντιμέτωπη με την παγκόσμια κρίση, και ένα δυσβάστακτο χρέος φτιαγμένο από μια πελώρια φούσκα ακινήτων σήμερα, η Λετονία ήταν μία από τις «Βαλτικές Τίγρεις» μέχρι το κραχ του 08. Το καλό και αποδοτικό προβατάκι της ΕΕ και των διαφόρων Σκανδιναβικών κυρίως τραπεζών, ξεπούλησε όλες τις υποδομές της – κληρονομιά της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ . Ακολουθούσε τις εντολές της οικονομικής ορθοδοξίας κατά γράμμα. Όλα τα δημόσια είχαν ιδιωτικοποιηθεί. Το μέλλον ήταν λαμπρό. Μέχρι το 2008, οπότε και η χώρα βυθίστηκε σε μια τερατώδη ύφεση: το ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί κατά 30% τουλάχιστον τελικά, η ανεργία είναι στο 23%, η χώρα εξάγει πλέον εργατικά χέρια για αγροτικές δουλειές στην Αγγλία .   Όλη αυτή η δυστυχία,   που μάλιστα γίνεται αποδεκτή από τον πληθυσμό χωρίς υπερβολικά βίαια ...