Ακραία Επιδέξιοι
Την προηγούμενη εβδομάδα μιλήσαμε εν παρόδω για τον Μπερλουσκονικό εσμό που διεισδύει τηλεοπτικά στο κοινωνικό σώμα και το καλύπτει εκζεματικά με ένα αποτρόπαιο στρώμα γλίτσας και λεπιών το οποίο καταστρέφει κάθε τι που ονομάστηκε, θετικώ τω τρόπω, πολιτισμός. Επανερχόμαστε στο θέμα γιατί το σηκώνει η προεκλογική περίσταση. Μιλάμε για την άνοδο της λαϊκιστικής ακρο/δεξιάς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη η ακροδεξιά άνοδος συνήθως προκύπτει έμμεσα, τροφοδοτούμενη από μη-εσκεμμένους τρόπους προπαγάνδας και διείσδυσης. Εν προκειμένω π.χ. το φασιστικό BNP στην Βρετανία, με πρόσφατη ευρωκοινβουλευτική εκπροσώπηση, σίγουρα έχει τροφοδοτηθεί έμμεσα από την αυτοκρατορική ξενοφοβία των ταμπλόιντ φυλλάδων: κοινωνικά άλλωστε οι συμπεριφορές και οι αξίες του BNP δεν απέχουν πάρα πολύ από εκείνες της «λαϊκής βάσης» της Μάργκαρετ Θάτσερ... Και εδώ είναι το πρόβλημα, σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα: η ακροδεξιά επανέρχεται καβάλα στο πολιτικό και ηθικό στίγμα που παράγουν τα ΜΜΕ, απ