Θα κλείσει το Αντί;

Το Αντί το διαβάζω από τα 17 μου χρόνια. Άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο συχνά, αποτελούσα πάντα μέρος της "βάσης αναγνωστών" του. Τον Χρήστο τον Παπουτσάκη τον έχω γνωρίσει στην πορεία - οικογενειακή γαρ φιλία. Οι τελευταίες λοιπόν εξελίξεις με στεναχωρούν και με εξοργίζουν σχεδόν σε προσωπικό επίπεδο.

Το περιοδικό συνόψισε στις σελίδες του όλη την μεταπολιτευτική πολιτική και πολιτιστική ιστορία, ενώ υπήρξε μαχητικά ανεξάρτητο μέσα στον πολιτικό χώρο της μη-σταλινικής αριστεράς στον οποίο ανήκε. Από τις σελίδες του έχουν περάσει δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι που έγιναν στην συνέχεια πανελληνίως γνωστοί.

Το περιοδικό ΑΝΤΙ λοιπόν είναι στα πρόθυρα του να κλείσει, για ασήμαντη αφορμή και προς δόξαν της ελευθερίας του τύπου αλά Ελληνικά... Όπως γράφει σήμερα ο Περικλής Κοροβέσης:

Τον Απρίλη που μας έρχεται κλείνουν σαράντα χρόνια από τη στρατιωτική επιβολή της δικτατορίας. Τον ίδιο μήνα, κατά μία περίεργη σύμπτωση, το περιοδικό θα κλείσει αν δεν βρεθούν ογδόντα χιλιάδες ευρώ, τις οποίες δεν έχει άλλη ελπίδα να βρει, εκτός των χιλίων νέων συνδρομητών που του χρειάζονται για να πληρώσει αυτό το χρέος. Και αυτό το χρέος δεν είναι ούτε προς την Εφορία ούτε προς το ΙΚΑ. Είναι η αξία ενός χιουμοριστικού σχολίου που γράφτηκε τις Απόκριες του 2004, στο τεύχος 810. Το περιοδικό είχε ένα αφιέρωμα «καρναβαλιστικό» με σχόλια και σκίτσα που αφορούσαν πολιτικούς ή άλλα δημόσια πρόσωπα.

Το συγκεκριμένο σχόλιο αφορούσε τον κ. Βλάση Φρυσίρα, γνωστό συλλέκτη έργων τέχνης και ιδρυτή του ομώνυμου Μουσείου στην Πλάκα. Η Ελληνική Δικαιοσύνη, στηριζόμενη στον τυποκτόνο νόμο του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, έκρινε πως η τιμή και η υπόληψη του κ. Φρυσίρα θίγονταν, τις αποτίμησε 80.000 ευρώ και το περιοδικό καταδικάστηκε ερήμην να καταβάλει αυτό το ποσό. Το ποσό αυτό ήταν υπέρογκο για ένα μικρό περιοδικό και αδυνατούσε να το καταβάλει. Ο κ. Φρυσίρας δεν δεχόταν ούτε καν ένα διακανονισμό και να καταβληθούν τα χρήματα σε δόσεις. Και η Δικαιοσύνη, όπως είναι τυφλή, έκανε κατάσχεση στα δύο ακίνητα του εκδότη του περιοδικού και τρεις μέρες πριν από την επέτειο της «21ης Απριλίου» θα γίνει αναγκαστικός πλειστηριασμός του οικήματος που στεγάζει το «Αντί».


Προσθέτω ότι η δίκη έγινε ερήμην λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας του εκδότη του περιοδικού Χ. Παπουτσάκη... Ενώ συντάκτης του σχολίου ήταν ο Μάνος Στεφανίδης, πρώην διευθυντής του εν λόγω μουσείου και συνεργάτης του ΑΝΤΙ, ο οποίος έχει δηλώσει πως αν και αυστηρό το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν απείχε από την αλήθεια και δήλωσε έτοιμος να υπερασπιστεί τα γραφόμενά του σε οποιοδήποτε δικαστήριο

Το θέμα είναι ότι όλα αυτά είναι οι συνέπειες του νόμου Βενιζέλου, που ορθότατα τον χαρακτηρίζει τυποκτόνο ο Κοροβέσης. Όπως σημειώνει η Αυγή:

Η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει εξαιρετικά ενισχυμένα (στα όρια της εξόντωσης, μερικές φορές) ποσά για αδικήματα που διαπράττονται μέσω του Τύπου. Το μέτρο αποσκοπούσε στον περιορισμό των καταχρήσεων του Τύπου (και μάλιστα του ηλεκτρονικού) εις βάρος του πολίτη, αλλά εξελίσσεται σε μάστιγα, καθώς συχνά εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοτηλεοπτικά μέσα αντιμετωπίζουν αγωγές με αξιώσεις αποζημιώσεων πολλών χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ευρώ. Είναι γνωστό ότι στην κατασκευή αστικών διεκδικήσεων έναντι του Τύπου "ειδικεύονται" δικηγόροι-"κοράκια", οι οποίοι αναζητούν τους ενδιαφερόμενους και αναλαμβάνουν εργολαβία την υπόθεση. Πρόκειται για βιομηχανία εκβιασμού.
Και τα δικαστήρια; Συχνά οι αποφάσεις χαρακτηρίζονται ως αποτέλεσμα "ρουλέτας". Μια μεταφορά, μια εικόνα λόγου για την ενίσχυση του ρεπορτάζ, μια κρίση που δεν μπορεί να έχει την αποδεικτική στερεότητα της δικαστικής απόφασης, ένας πολιτικός χαρακτηρισμός συμπεριφοράς που υπολαμβάνεται ως προσωπική συκοφαντία αρκούν για να δοθεί ηθική ικανοποίηση και να επιδικαστεί χρηματική αποζημίωση. Αποτέλεσμα δεν είναι να ενισχύεται η δημοκρατική δεοντολογία, αλλά να παραβιάζεται η ελεύθερη έκφραση και πληροφόρηση του πολίτη, συχνά προληπτική αυτολογοκρισία των δημοσιογράφων. Εξυπακούεται ότι τα χοντρά παιχνίδια συνεχίζουν, καθώς όσοι για επιχειρηματικούς ή πολιτικούς λόγους επιλέγουν να συκοφαντήσουν τους αντιπάλους τους προϋπολογίζουν το κόστος της αποζημίωσης και αναλόγως πράττουν.


Ο νόμος αυτός, όπως έχει και όπως εφαρμόζεται δεν συνάδει με την αρχή της ελευθερίας του λόγου και του τύπου. Οφείλει να καταργηθεί. Αλλιώς κανένας δεν θαθα μπορεί να κρίνει και να σατιρίζει ελεύθερα, δηλαδή, πιο απλά, η ελευθεροτυπία στην χώρα μας θα αποτελεί φενάκη *για έναν ακόμα λόγο έστω).

Αναδημοσιεύω τέλος την έκκληση για την σωτηρία του περιοδικού από την Αυγή, για όποιον και όποια ενδιαφέρεται να το στηρίξει:

Ο κίνδυνος να κλείσει το "Αντί" είναι ορατός, γιατί ο εκδότης του δεν μπορεί να καταβάλει τα 80.925,88 ευρώ. Οι φίλοι του περιοδικού δεν είναι λίγοι. Με μια νέα συνδρομή μπορούν να αποτρέψουν το απευκταίο. Ο λογαριασμός του ΑΝΤΙ: Εθνική Τράπεζα 172 400 506-60 Χρήστος Παπουτσάκης.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αναρωτιέμαι, πόσο νόημα έχουν σήμερα άδειες λετουργίας ραδιοφώνου/τηλεόρασης εφημερίδων.(καλά απο τις 2 πρώτες δεν είχαμε και ποτέ).

Και επίσης αναρωτιέμαι και τι νόημα έχουν οι νόμοι προστασίας των πολιτών απο τους παραπάνω. Κανένο ΜΜΕ δεν εξέπεμψε ποτέ θεσφατες αλήθειες, ούτε πρόκειται ποτε να υπάρξει τετοιο πράγμα. Αντι να ψάχνουμε πως θα προστατέψουμε τον πολίτη και να οδηγούμαστε σε ατοπήματα σαν το παραπάνω, ας του μάθουμε καλύτερα να κρίνει.

Απο την άλλη καλο θα ήταν το ΑΝΤΙ, αντί να μας ζητάει σωθεί από τους συνδρομητές του(δεν προκειται), να κοιτάξει μόνο του να σωθεί, και επειδη πιθανόν να έχει ήδη βρει τη λύση της σωτηρίας του(ίσως όχι με την ίδια επωνυμία), να μην μας κοροιδεύει.

(Ωπ, το πέταξα και γω το καυστικό σχολιάκι μου και ας μην έχουμε απόκριες.)
Ο χρήστης talos είπε…
Οι μόνες άδειες λειτουργίας που υπάρχουν είναι οι δύο πρώτες ραδιόρφωνο και τηλεόραση (που είναι αναπόφευκτες γιατί το ραδιοτηλεοπτικό φάσμα συχνοτήτων είναι πεπερασμένο). Άλλωστε οι συχνότητες είναι δημόσια περιουσία και για αυτό τα κανάλια μόνο να την νοικιάσουν μπορούν.

Δεν υπάρχει νομίζω κάτι ανάλογο για τα έντυπα. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να βγάλει ένα.

Το ΑΝΤΙ αν δεν βρεθούν λεφτά μέσω των αναγνωστών του θα κλείσει. Ο ΧΠ είναι πια μεγάλος και με προβλήματα υγείας και αν χαθεί το ακίνητο, δεν υπάρχει περίπτωση φοβάμαι να ξαναρχίσει.

Εν τέλει η λύση για όλα τα μικρά περιοδικά είναι η μόνιμη παρουσία στον παγκόσμιο ιστό. Το ΑΝΤΙ το έχει επιχειρήσει, αλλά όχι επίμονα... Σε Σουηδικούς μάλιστα σέρβερ για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.
Ο χρήστης ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ είπε…
Η αυτοκρατορία των ηλίθιων Φρυσιρίδων
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Το Αντί το διαβάζω κι εγώ από τα 16-17 μου. Μου άρεσε. Το περίμενα όπως μετέπειτα περίμενα το Nation και σήμερα περιμένω τον Economist (o tempora o mores, έτσι!)

Πάνε χρόνια που σταμάτησα να το διαβάζω. Οι δρόμοι μας χωρίσαν όταν αισθάνθηκα πως οι αντιλήψεις μας περι προοδευτικότητας και συντηρητισμού ήταν στηριγμένες σε έννοιες και ιδέες του περασμένου αιώνα.

Δεν θα ήθελα να δω ένα έντυπο το οποίο μάλιστα κράτησε για χρόνια ένα αξιόλογο -- για τα Ελληνικά δεδομένα -- επίπεδο να κλείνει. Από την άλλη όμως αναρρωτιέμαι μήπως το Αντί ετοιμάζεται να κοιμηθεί όπως έστρωσε.

Δεν γνωρίζω την ιστορία της αντιπαράθεσης που οδήγησε στην εξοντωτική καταδίκη και θα ήθελα να μάθω τι έγινε.

Δόθηκε ευκαιρία στο Αντί για εξωδικαστικό συμβιβασμό ή επανόρθωση; Αν ναι, γιατί το περιοδικό την αρνήθηκε; Είχε προηγηθεί ενδελεχής εξακρίβωση των αποδεικτικών στοιχείων πάνω στα οποία εδραιωνόταν η θέση του περιοδικού κατά του συγκεκριμένου ατόμου; Ή μήπως η δουλειά έγινε αλα-ελληνικά, τσαπατσούλικα, και στο πόδι;

Όπως και να 'χει το πράγμα όμως η δικαιοσύνη δεν θα έπρεπε να εκδικείται αλλά να διορθώνει. Πώς διορθώνει στην περίπτωση αυτή κλείνοντας οριστικά ένα ιστορικό, εκ των πραγμάτων, έντυπο;

Μακάρι να βρεθεί μια λύση. Όχι προς δικαίωση του Αντί το οποίο μπορεί κάλλιστα να διέπραξε τη μεγαλύτερη πατάτα στην ιστορία του, αλλά προς δικαίωση της ιστορίας ενός ποιοτικού εντύπου.
Ο χρήστης talos είπε…
λ:ηρ: Δεν δόθηκε καμία ευκαιρία για επανόρθωση, το άρθρο της Αυγής στο οποίο συνδέω στο ποστ γράφει:

Στην περίπτωση του "Αντί", ο θιγόμενος κ. Φρυσίρας δεν ζήτησε να υπάρξει κάποια αποκατάστασή του, όπως πρόθυμα είχε προτείνει ο εκδότης του περιοδικού Χρ. Παπουτσάκης, ο οποίος επί 30 χρόνια είχε δώσει έμπρακτο δείγμα σεβασμού της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Ο κ. Φρυσίρας επέμεινε να πληροφορηθεί το όνομα του συντάκτη του σχολίου, κάτι που, φυσικά, αρνήθηκε να πράξει ο εκδότης του περιοδικού, υπενθυμίζοντας ότι είναι έξω από τις δημοκρατικές αρχές του περιοδικού μια τέτοια πρακτική.

Ενώ όπως γράφει και ο Κοροβέσης ο κ. Φρυσίρας αρνήθηκε καν διακανονισμό για να δοθούν τα χρήματα σε δόσεις. Πέραν αυτών, αν έχω καταλάβει καλά, η δίκη έγινε με τον ΧΠ στο νοσοκομείο λόγω προβλημάτων υγείας και δεν δόθηκε καμία ευκαιρία μετάθεσης της ημερομηνίας.

Δεν ξέρω για "πατάτα"... το έχω ξαναπεί ότι το δικαίωμα στην σάτιρα θα πρέπει να είναι απαραβίαστο - και σε ένα "αποκριάτικο" και εκπεφρασμένα σατιρικό τεύχος, δεν είναι ακριβώς δύσκολο να διακρίνεις την σάτιρα από την δυσφήμιση.

Το πρόβλημα τελικά δεν είναι ο ενάγων. Είναι ο νόμος, ο οποίος αποτελεί μορφή έμμεσης λογοκρισίας...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Δεν είχα διαβάσει το κείμενο στην Αυγή. Νομίζω πως τα πράγματα περνάν σε νέα βαση και κάτω από τα δεδομένα αυτά συμφωνώ πως ο νόμος είναι κακός. Θα έπρεπε να απαιτεί ο νόμος να γίνεται μια προσπάθεια επανόρθωσης. Και μόνο αν ο θιγόμενος δεν θεωρήσει ικανοποιητική την προσπάθεια να προσφεύγει σε ενδικα μέσα αλλά πάντοτε στο πλαίσιο της λογικής και όχι της εκδίκησης.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
1/ Αυτή την περίοδο πού κινείται το περιοδικό; Δεν εννοώ "κομματικά" αλλά ως ρεύμα-δεξαμενή σκέψης.

2/ Έστω πως θέλω να το βοηθήσω χρηματικά,μπορώ να δώσω ένα ποσό στον λογ/μό του δίχως να γίνω συνδρομητής του;(Προφανώς πολύ λιγότερα λεφτά από τα 78.)

3/ Μήπως ήρθε η ώρα και για το 'ΑΝΤΙ' να πλοηγηθεί στο διαδίκτυο;
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Kι όμως...ήγκικεν ή ώρα να πλοηγηθεί και το ΑΝΤΙ στο διαδύκτιο!!!

Ιδού λοπόν,http://www.anti.gr/ και καλή τύχη.
Ο χρήστης makis είπε…
Ποιά προστασία ; ποιανού πολίτη ρέ παιδιά ;
Τά ΜΜΕ δεν ασχοληθηκαν, ούτε πείραξαν ποτέ τον απλο και ανωνυμο πολίτη σάν καί μένα
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΕΡΔΟΣ
Μέ τους ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ασχολουνται καί μέ τά σκανδαλάκια τους - ΕΚΕΙ ΕΧΕΙ ΨΩΜΙ-
Συνεπώς γιά ποιά προστασία καί ποιανού πολίτη μάς μιλάει Ο Κος ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ καί οί διάφοροι παρατρεχάμενοι ;;;;;;;;;;

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Μετεκλογικά

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση