Βραβεία "Εξέγερση 2008"

Πιστό στο πνεύμα των ημερών, το Ιστολόγιον, απονέμει βραβεία σε μερικούς από τους διακριθέντες στην ακούραστη σχολιογραφία που περιέβαλλε την εξέγερση που ακολούθησε την νύχτα του Αγίου Νικολάου.

Βραβείο Godwin: Για την πιο καραμπινάτη επιβεβαίωση του νόμου του Godwin και πέρα από το διαδίκτυο. Η κριτική επιτροπή (μονομελής) δυσκολεύτηκε εδώ. Από την μια η αναφορά του Χ. Γιανναρά στον ΣΥΡΙΖΑ ως "πολιτικό κόμμα που συμπεριφέρεται με νοοτροπία ναζί" αποτελεί τόσο καραμπινάτη υπερβολή που κανονικά θα έπρεπε να δοθεί το βραβείο αυτό στον καθηγητή φιλοσοφίας του Παντείου χωρίς συναγωνισμό. Δεν είναι μόνο πως ο Χ. Γιανναράς, όπως προκύπτει, θεωρεί πως οι ναζί ξεκίνησαν από συμβολικές ενέργειες διαμαρτυρίας σε κεντρικά σημεία των πόλεων και με καλέσματα για ειρηνικές διαδηλώσεις εναντίον της αστυνομοκρατίας ή τα ανάλογά τους, είναι και πως δεν έχει κανείς την αίσθηση ότι καταφεύγει σε αυτόν τον χαρακτηρισμό σαν σκόπιμη υπερβολή, αλλά ότι τον πιστεύει κιόλας.

Το γεγονός όμως ότι πρόκειται για κάτι που διατυπώνεται από τον ιδεολογικά πιο φορτισμένο αρθρογράφο και διανοούμενο στην Ελλάδα σήμερα και είναι ο πρόλογος της επίκλησής του στην ίδια συνέντευξη να βρούμε έναν Πούτιν για την Ελλάδα (που είναι εκσυγχρονισμένη εκδοχή του "πού'σαι Παπαδόπουλε"), σε συνδυασμό με την προτέρα αρθρογραφία του Χ.Γ. δείχνουν πως πρόκειται για κάτι πιο ανησυχητικό από ένα ολίσθημα. Πρόκειται πρακτικά για προπαγάνδα υπέρ ολοκληρωτικών λύσεων επενδυμένη με τον μανδύα του αντιναζισμού (και η αφόρητη, σχεδόν αυτοπαρωδούμενη ηθικολογία στα κείμενα προς τα εκεί δείχνει: στην νοσταλγία του παιδονόμου και του νομίμως αυθαιρετούντα αστυφύλακα). Είναι δηλαδή πολύ σκοτεινό το κείμενο για να πάρει ένα τόσο ελαφρύ βραβείο (σχετικά βλ. το σχόλιο του Thas).

Αντίθετα, το πόνημα του Brady Kiesling, πρώην διπλωμάτη των ΗΠΑ με τίτλο "Η ελληνική «νύχτα των κρυστάλλων»" είναι σαφώς πιο εύκολος στόχος καθώς ξεκινά με αυτογκόλ από τον τίτλο. Παρότι ο Αμερικανός διπλωμάτης μου είναι εξαιρετικά συμπαθής (παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ υπενθυμίζω, κι έκτοτε ζει μόνιμα στη χώρα μας) είμαι υποχρεωμένος να του απονείμω το βραβείο - δεν έχει κανένα ελαφρυντικό, έχει σώας τας φρένας και ζει αρκετό καιρό εδώ ώστε να δικαιολογούνται απαιτήσεις για καλύτερη κατανόηση των πραγμάτων. Το άρθρο του θα συγκινούσε εικάζω τον ίδιο τον Godwin μέχρι δακρύων: πρόκειται για την ιδανική εικονογράφηση του "νόμου" του. Στα καλά καθούμενα, εξαιρετικά σύνθετα φαινόμενα παρομοιάζονται ως ναζιστικά ή προναζιστικά με επιχειρηματολογία που βασικά περιφέρεται γύρω από επιφανειακές ομοιότητες: έσπασαν τζάμια στην Kristallnacht - έσπασαν τζάμια στην Αθήνα... αυτοί που έσπαγαν τζάμια στην Γερμανία μισούσαν -τους εβραίους- αυτοί που έσπασαν τζάμια στην Αθήνα μισούσαν -την αστυνομία, τους πλούσιους, τους καταστηματάρχες, τους τραπεζίτες - qed: Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει. Εικάζω ότι θα συγκινούσε και την Anti-Defamation League στις ΗΠΑ, η οποία δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί των αναλογιών με το ναζιστικό καθεστώς και έχει μοιράσει επιπλήξεις για πολύ λιγότερο επικίνδυνες ναζιστικές παρομοιώσεις.

Βραβείο "Νοσταλγία": Στον Στάθη Καλύβα που αφού διαφώτισε τους αναγνώστες της IHT, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου δια των στηλών της Καθημερινής επιμένει ότι η πρόσφατη εξέγερση, δεν είναι παρά μικρή παραλλαγή των γνωστών του από την δεκαετία του 1980 (;) συνηθισμένων ταραχών (οι ξεκάθαρες μαρτυρίες περί του αντιθέτου προφανώς δεν κρίθηκαν επαρκώς βάσιμες). Ενδεικτικό της σημασίας του άρθρου του κ. Καλύβα είναι πως στο νεοσυντηρητικό American Enterprise Institute η Anne Applebaum το χρησιμοποίησε ως βασική αναφορά για τα γεγονότα (σε ανάλυση οριακά ανακριβέστερη).

Οι ξένοι φίλοι μας μαθαίνουν πως "The rioting youths are not disadvantaged, poor, or even immigrant", προφανώς επειδή έχει στα χέρια του την κοινωνιολογική/εισοδηματική ανάλυση των "ταραξιών" του Δεκεμβρίου (ή κάποια επιτόπια μαρτυρία;). Οι μαρτυρίες που γνωρίζω πάντως δεν ανέφεραν ότι οι εν λόγω ομάδες απουσίαζαν από τις καταστροφές. Ίσως από το Γέιλ η εικόνα να είναι πιο ξεκάθαρη. Η απόσταση μάλλον κάνει τον κ. Καλύβα να διατυπώνει τον μνημειώδη ισχυρισμό πως όταν οι αναρχικοί διαδηλώνουν, ανάλογα με το αίτημά τους "they are joined, by hundreds or thousands of others of lesser commitment and varying motivations, from ideology to simple looting, who are nevertheless socialized into this culture".
Προφανώς πάλι υπάρχει κάποιος που θυμάται(διότι εγώ δεν μπορώ) να έχουν υπάρξει ποτέ προηγουμένως λεηλασίες καταστημάτων (όχι μεμονωμένες, μαζικές) σε άλλες "αναρχικές" ή μη διαδηλώσεις - και προφανώς και τις δεκάδες ταραχές αυτής της κλίμακας (!). Εντυπωσιακός είναι και ο ισχυρισμός πως "Undergirding these actions is a more or less complete absence of sanctions - few people get arrested and almost no one gets sentenced". Αν αναφέρεται στους αναρχικούς αυτό είναι ανακριβές: δεν νομίζω ότι υπήρξε μέρα από το 1970 και μετά που να μην είναι κάποιος αναρχικός στην φυλακή για την δράση του ή τις ιδέες του. Οι συλληφθέντες σήμερα είναι πάνω από 200.

Στην Καθημερινή το βασικό επιχείρημα είναι "αλλού είναι χειρότερα", κάτι που θυμάμαι να επαναλαμβάνω και εγώ σαν επιχείρημα όταν ζούσα στο εξωτερικό και θυμόμουν επιλεκτικά τα καλά της Ελλάδος (που είχαν πάψει να υφίστανται μέχρι να επιστρέψω), αλλά μαγικά έπαψα να το επαναλαμβάνω μόλις παλιννόστησα. Π.χ. στην έκταση της διαφθοράς στην καθημερινότητα των πολιτών, είναι δύσκολο να βρει κανείς χώρα ανάλογου ΑΕΠ/κατά κεφαλήν (εκτός της Ιταλίας ίσως;) που να μας συναγωνίζεται. Όμοια στην ανισότητα π.χ. εντός Ευρώπης, κοκ.

Βραβείο ΣΥΡΙΖΑ: Το λεξικό του Τριανταφυλλίδη που εμπρηστικά και με προφανή στόχο την στήριξη του Αλαβάνου και του Τσίπρα, ορίζει την εξέγερση ως

α.βίαιη, ομαδική ενέργεια εναντίον της υφιστάμενης, συνήθ. κρατικής, εξουσίας
β. έντονη αντίδραση, ιδίως άρνηση υποταγής κάποιου σε ορισμένη εξουσία ή γενικά σε καταναγκασμό

...κάτι που προφανώς θα προκαλέσει την μήνη του κ. Πρετεντέρη, ο οποίος καγχάζει στην ιδέα πως είχαμε να κάνουμε με εξέγερση. Την οποία προφανώς όπως η κ. Παπαρήγα (βλ. παρακάτω βραβείο συνέπειας) θεωρεί συνώνυμη με το "προλεταριακή επανάσταση" ή το ένοπλο αντάρτικο πόλεων.

Βραβείο Συνέπειας: Η Αλέκα Παπαρήγα ανακοίνωσε χθες στην βουλή (όπως αναφέρει ο σύμμαχος Ορθόδοξος ιστοτόπος Hellas Orthodoxy) πως:

Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αφετηρία τους εργάτες, τους μισθωτούς και τη νεολαία. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν πρόκειται να σπάσει ένα τζάμι. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αιτήματα και στόχους. Θα έχει πολιτικό σκοπό. Δεν θα είναι απλώς αγανάκτηση

Τον Νοέμβριο του 2005, το ΚΚΕ δεν είχε κανένα πρόβλημα να ονομάσει την εξέγερση των προαστίων του Παρισιού εξέγερση. Ως εκ τούτου οι καταστροφές σε τζάμια που απεικονίζονται παρακάτω στις φωτογραφίες από την εξέγερση των Γαλλικών προαστίων του 2005 προφανώς προκλήθηκαν από καιρικά φαινόμενα.


Βραβείο Πνευματώδους Παρέμβασης:





Βραβείο απρόσμενης διαύγειας: Το παρόν μπλογκ έχει διαφωνήσει στο παρελθόν με απόψεις του Νίκου Δήμου, έντονα - αλλά θέλω να πιστεύω κόσμια. Το άρθρο του στην Lifo είχε μια αναπάντεχη διαύγεια που ομολογώ με ξάφνιασε ευχάριστα.