ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ

Μια που δεν βρίσκω αυτήν την εποχή αρκετό χρόνο για να γράφω, είπα να προσθέσω δύο components στην δεξιά στήλη του Ιστολογίου που θα προσθέτουν κάποιο καινούριο περιεχόμενο κάπως τακτικότερα: ένα με τις σχετικές με την Ελλάδα (με την ευρεία έννοια σχετικές) επιλογές μου στο furl, και ένα με τις διαδικτυακές συζητήσεις στις οποίες συμμετέχω ή παρακολουθώ (μέσω del.icio.us). Πιθανόν να έχουν ενδιαφέρον. Κάποια στιγμή θα βρω χρόνο να ενημερώσω και το blogroll που έχει αραχνιάσει και έχει σχεδόν αρχειακή μόνο σημασία. Οψόμεθα.

Με ενδιαφέρον παρατηρώ τις επιδόσεις του Φοιτητικού Κινήματος στο ευγενές σπορ του Googlebombing. Έτσι τουλάχιστον εικάζω, αλλιώς δεν εξηγούνται τα πρόσφατα κορυφαία αποτελέσματα αναζήτησης για τους όρους " κατσίκα " και " γουρούνια ". Τσκ, τσκ, τσκ. Παλιόπαιδα! . Τέτοια γλώσσα... Βλ. προηγούμενη ιστολογημένη κατσικογνωσία: 1 , 2 , 3 , 4 .

Να πω εξαρχής πως αμφισβητώ ολοκληρωτικά την παρουσιαζόμενη ως αναβάθμιση της Ανώτατης Παιδείας, από την ίδια ομάδα που θεωρεί πως το να ανοίγεις ξεκάρφωτα μεμονωμένα πανεπιστημιακά τμήματα σε διάφορες πόλεις είναι καλό για την Ανώτατη Εκπαίδευση (σε αντίθεση με την εκλογική επιρροή των τοπαρχών). Επίσης να αποκαλύψω την αμέριστη συμπάθειά μου προς όσους συμμετέχουν στις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις (και όχι προς όσους δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες και σε όσους συμμετέχουν στις ΓΣ και πάνε μετά διακοπές). Αλλά έχω την αίσθηση πως η συζήτηση σε ό,τι αφορά τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα σήμερα, αποφεύγει να θίξει την βασική ουσία. Η ουσία που δεν αναφέρεται άμεσα, αλλά υποβόσκει πίσω από τις "αναδιαρθρώσεις" και τις αντιδράσεις είναι πως: 1. Οι σπουδές σαν επαγγελματική κατοχύρωση έχουν πεθάνει ήδη στην Ελλάδα (και όχι μόνο), για λόγους που ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ποιότητα σπουδών και πολλά με την διάρθρωση της οικονομίας. Καμία αλλαγή στα πανεπιστήμια και μόνο δε...

Με το πρώτο ματς της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο επί θύραις, γράφω βιαστικά πριν να δούμε περί τίνος πρόκειται αυτή η ομάδα, για να εξηγήσω τους λόγους που η υποστήριξη στην Σελεσάο είναι υπαρξιακή επιλογή και η μη-εκτίμηση του Βραζιλιάνικου Τρόπου Ποδοσφαίρου είναι ένδειξη λανθάνουσας κοινωνιοπάθειας, σημείο της αλλοτρίωσης των πολιτών, εδώ στον ύστερο καπιταλισμό, από την φυσική χαρά του παιχνιδιού. Ο Λεονάρντο μας προσφέρει το κλειδί, σε αυτό το άρθρο για το φαινόμενο Βραζιλία από το BBC: "Η ιδέα του συστήματος και της συλλογικότητας είναι διαφορετική - το σύστημα έχει μεγαλύτερη σημασία στην Ευρώπη από ό,τι στην Βραζιλία." και προηγουμένως σημειώνεται σχετικά με το πώς μαθαίνουν τα Βραζιλιανάκια μπάλλα ότι: Δεν υπάρχουν πρωταθλήματα ή ανταγωνιστικά ματς για τα μικρά παιδιά - μια τέτοια ιδέα θεωρείται πως θα εμποδίσει πιθανά τα δημιουργικά ένστικτα του παίκτη. "Τα παιδιά παίζουν πολύ, αλλά πάντα πολύ ελεύθερα", έει ο Λεονάρντο "Δεν λέμε σε οκτάχρονο πως...