tag:blogger.com,1999:blog-5742708.post6655878347260555850..comments2024-01-18T13:25:29.401+02:00Comments on ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ: Η αραβική άνοιξη - Μερικά σχόλια: Ενδιάμεσες εξελίξεις και η Αντεπανάσταση;taloshttp://www.blogger.com/profile/13680864841710474232noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-5742708.post-68745749068705323152011-03-20T02:52:00.018+02:002011-03-20T02:52:00.018+02:00Το ιστολόγιο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον ιδί...Το ιστολόγιο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον ιδίως στην εξήγηση πολιτικών,οικονομικών και κοινωνικών ζητημάτων τα οποία και είναι αλληλένδετα.<br /><br />Εξαιρετικό και το προηγούμενο άρθρο για την Μέση Ανατολή.<br /><br />Προσωπικά διάβασα κάπου και δεν το γνώριζα πολλά για το καθεστώς Καντάφι πέραν λίγων ιστορικών στοιχείων,αλλα είδα πως οι οικονομικοί και άλλοι δείκτες δεν είναι τόσο κακοί ακόμα και σε σχέση με άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής που έχουν παρόμοιο ή ανάλογο πλούτο.<br />Θα είχε αξία η αποτίμηση της πολιτικής Καντάφι.<br />Αναμένουμε με ενδιαφέρον και τη συνέχεια.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5742708.post-51667628591140712282011-03-18T17:51:09.761+02:002011-03-18T17:51:09.761+02:00@Vrennus Νομίζω πως η αρχική κινητοποίηση διεκδικο...@Vrennus Νομίζω πως η αρχική κινητοποίηση διεκδικούσε καθολικότητα. Οι κινητοποιημένοι στο Μπαχρέιν (που είναι ιδιάζουσα περίπτωση στον Κόλπο λόγω της ιστορικής εμπλοκής του Ιράν) με τις πρώτες τους διακηρύξεις είχαν κάνει ότι μπορούσαν για να τονίσουν την "ανεξιθρησκία" του κινήματός τους. Το θέμα είναι ότι σε περιοχές όπου ντε φάκτο οι σιίτες ήταν μεγάλο μέρος από το κατώτερο κοινωνικό στρώμα, είναι εύκολη η σύνδεση ενός βασικά ταξικού με ένα θρησκευτικό ζήτημα (βλ. και Β. Ιρλανδία για κάτι παρόμοιο) - στην Σαουδική Αραβία π.χ. συμπεριφέρονται στους σιίτες σαν τα σκυλιά. Θα φανεί από τις εξελίξεις πώς θα πάει το πράγμα: προς το παρόν π.χ. στην Υεμένη σουνίτες και σιίτες μαζί αμφισβητούν το καθεστώς Αλ Σαλέχ, ενώ στο Μπαχρέιν οι νεκροί είναι και των δύο δογμάτων. <br /><br />Για την Λιβύη θα επανέλθω: έχει μια σημασία να δούμε πως μέσα σε 10 χρόνια το ίδιο το καθεστώς πήγε από μια πολιτική κατανομής πλούτου σε μια πολιτική υπό την καθοδήγηση του ΔΝΤ, με ιδιωτικοποιήσεις και τα παρόμοια, η οποία παρήγαγε 30% ανεργία και φτώχεια και σε περιοχές της Ανατολικής Λιβύης έφτανε το 80%!taloshttps://www.blogger.com/profile/13680864841710474232noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5742708.post-70867214907700873072011-03-18T16:59:29.542+02:002011-03-18T16:59:29.542+02:00«παρεκτρέπει το αρχικό δημοκρατικό αίτημα το οποίο...<i>«παρεκτρέπει το αρχικό δημοκρατικό αίτημα το οποίο διέτρεξε όλο τον Αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, [...] σε [...] πολιτικά ανώδυνες για τα καθεστώτα ατραπούς»</i><br /><br />Αλλά τότε δεν θα έπρεπε να αμφιβάλλουμε για την βαρύτητα και τη σημασία του <i>δημοκρατικού αιτήματος</i> στις εξεγέρσεις; Αν οι εξεγέρσεις μπορούν τόσο εύκολα να εκφυλιστουν σ' ένα ακόμη επεισόδιο της σύγκρουσης σιιτών - σουνιτών τότε θα πρέπει αν υποθέσουμε βάσιμα ότι οι εξεγέρσεις δεν είχαν κανένα επανασταστικό πρόταγμα, αλλά ήταν απλώς μια αναμενόμενη έκρηξη απελπισμένων και οργισμένων λαϊκών στρωμάτων που πολύ εύκολα θα μπορούσε, είτε να ξεθυμάνει με μια αλλαγή προσώπων και κάποια ανώδυνα μέτρα κοινωνικής πολιτικής, είτε να εκτραπεί και να εκφυλιστεί σε μια θρησκευτικού - φυλετικού τύπου σύγκρουση.<br /><br />Ειδικά στην περίπτωση της Λιβύης νομίζω ότι ο Wallerstein κάνει λάθος. Πέραν του γεγονότος ότι η Δύση φαίνεται να αναλαμβάνει κάποια δράση εναντίον του καθεστώτος (σύμφωνοι, ίσως πολύ αργά πλέον, αλλά το ίδιο ίσως αργά ήταν και η ναυμαχία του Ναυαρίνου επίσης), τα χαρακτηριστικά της σύγκρουσης εκεί μάλλον προσιδιάζουν σε εμφύλιο - φυλετικό πόλεμο, παρά σε λαϊκή εξέγερση. Αν τελικά επικρατήσουν οι αντιφρονούντες πόσο βέβαιο είναι ότι δεν θα δούμε μια εκδοχή Ηνωμένων Λιβυκών Εμιράτων;Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/03742815838893277974noreply@blogger.com