Οι συνεργοί του Σαντάμ

Ο Σαντάμ Χουσεΐν πέθανε. Τον κρέμασαν. Επί της ουσίας της υπόθεσης ισχύουν τα όσα είχα γράψει όταν διεξάγονταν η δίκη [επισημαίνω: τα κίτρινα γράμματα και οι σύνδεσμοι αναφέρονται σε έργα άλλων εγκληματιών από τα μεγάλα].

Παράλληλα όμως, να σημειώσω ότι ο Σαντάμ δεν θα δικαστεί ως το τέλος ποτέ για τα δύο μεγαλύτερα εγκλήματά του. Την γενοκτονία των Κούρδων στην εκστρατεία Ανφάλ, το 1988, και την χρήση χημικών όπλων εναντίων Ιρανών στον πόλεμο Ιράκ-Ιράν (που ο ίδιος είχε ξεκινήσει με την παρώτρυνση πολλών άμεμπτων δημοκρατιών και μη).

Σχετικά με το δεύτερο παρατηρώ ότι οι ΗΠΑ εμπόδισαν κάθε προσπάθεια να υπάρξει καταδικαστική για το Ιράκ απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Σημειώνεται χαρακτηριστικά πως αφού ΗΠΑ/Βρετανία μπλόκαραν αποφάσεις του ΣΑ εναντίον του Ιράκ:

Το Συμβούλιο Ασφαλείας μπορούσε να καταδικάσει ονομαστικά το Ιράκ για την χρήση χημικών όπλων μέσω μη-δεσμευτικών Προεδρικών δηλώσεων, πάνω στις οποίες τα μόνιμα μέλη του ΣΑ δεν έχουν μεμονωμένο βέτο. Στις 21 Μαρτίου του 1986, ο Πρόεδρος του ΣΑ εκδίδοντας "διακήρυξη" και "μιλώντας εκ μέρους του Συμβουλίου Ασφαλείας" δήλωνε πως τα μέλη του Συμβουλίου είναι "βαθύτατα ανήσυχα από το ομόφωνο συμπέρασμα των ειδικών ότι έχουν χρησιμοποιηθεί χημικά όπλα σε πολλές περιπτώσεις από τα στρατεύματα του Ιράκ εναντίον των στρατευμάτων του Ιράν...... [και] τα μέλη του Συμβουλίου αποδοκιμάζουν έντονα την συνεχιζόμενη χρήση των χημικών όπλων σε κατάφορη παραβίαση του Πρωτοκόλλου της Γενεύης του 1925 που απαγορεύει την χρήση χημικών όπλων στον πόλεμο". Οι ΗΠΑ ψήφισαν εναντίον της διακήρυξης αυτής και η Βρετανία, η Αυστραλία, η Γαλλία και η Δανία απείχαν. Οι ψήφοι υπέρ της διακήρυξης όμως από τα δέκα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου εξασφάλισε πως η δήλωση αυτή ήταν η πρώτη κριτική προς το Ιράκ από το ΣΑ...


Για το Ανφάλ (η δίκη για το οποίο έχει ξεκινήσει, αλλά θα τελειώσει χωρίς τον Σαντάμ), να υπενθυμίσω ότι η κυβέρνηση Ρήγκαν είχε κάνει κάθε προσπάθεια να αναστρέψει την αρχική απόφαση του κογκρέσου των ΗΠΑ εναντίον του Ιράκ - πράγμα που τελικά είχε καταφέρει. Λίγους μήνες μετά την σφαγή στην Χαλάμπτζα, το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ ενέκρινε την μεταφορά πρώτης ύλης για βιολογικό πόλεμο (άνθρακα και μικρόβιο της αλαντίασης) προς το Ιράκ.

Όπως λέει ένας Κούρδος βουλευτής:

"Ήταν σημαντικό να το έχουμε ζωντανό ώστε να μάθουμε όλες τις λεπτομέρειες για εκείνα που συνέβησαν κατά την διάρκεια όλων των θηριωδιών που είχαν διαπραχθεί... Χρειάζεται να μάθουμε πώς και γιατί έκανε αυτό που έκανε και ποιος τον βοήθησε, παρέχοντας πολιτική και υλική υποστήριξη στο καθεστώς του"

Ο Σαντάμ έχει πάρει μαζί του πολλά μυστικά στον τάφο του, είπε, συμπεριλαμβανομένης και κρίσιμης γνώσης σχετικά με τις ξένες εταιρείες και τις χώρες που προμήθευσαν τα συστατικά και την τεχνογνωσία για να κατασκευάσει χημικά όπλα"


Στην μικρή διάρκεια της δίκης για την σφαγή των Κούρδων προέκυψε και ένα ενδιαφέρον αλλά κάπως παραμελημένο από τον Τύπο στοιχείο: Η πιθανή συνεργασία της Τουρκίας στις επιχειρήσεις του Σαντάμ εναντίον των Κούρδων. Αλλά τέτοια και σκανδαλωδέστερα στοιχεία σχετικά με το πρόγραμμα χημικών και βιολογικών όπλων του Ιράκ, δύσκολα θα βγουν πλέον στην φόρα. Και ο κύκλος των συνεργών είναι πολύ μεγάλος:

Το πρόγραμμα των χημικών όπλων του Ιράκ υποστηρήχθηκε κυρίως από Γερμανικές εταιρείες όπως η Karl Kolb, που κατασκεύασε εγκαταστάσεις χημικών όπλων μεταμφιεσμένο σαν εργοστάσιο ζιζανιοκτόνων. Οι ξένοι εργολάβοι του Ιράκ... έχτισαν πέντε μεγάλα ερευνητικά εργαστήρια, ένα κτήριο διοίκησης, οκτώ μεγάλο υπόγεια καταφύγια για την φύλαξη των χημικών όπλων και τα πρώτα κτήρια παραγωγής. Παρήχθησαν 150 τόνοι αερίου μουστάρδας το 1983. Περίπου 60 τόνοι Ταμπούν παρήχθησαν το 1984. Ή πιλοτικη παραγωγή του Σάριν ξεκίνησε το 1984. Η Γερμανία προμήθευσε επίσης αντιδραστήρες [και άλλα όργανα]. Η Γαλλία, η Αυστρία, ο Καναδάς και η Ισπανία παρείχαν παρόμοιο εξοπλισμό.


Αφήνω τελείως κατά μέρος την νομιμότητα της δίκης και αυτό το θέατρο στην αγχόνη που είχε σαν μόνο σκοπό, από ότι φαίνεται, την επιτάχυνση του εμφυλίου πολέμου στο Ιράκ, εξέλιξη που μοιάζει πια να είναι η επιλεγμένη οδός διαφυγής για την σταδιακή και μερική απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Πρόκειται περί μακάβριας φάρσας...

Περαιτέρω ανάγνωση:

The inevitable end of Saddam, Hasan Abu Nimah

The meaning of Saddam Hussein, Patrick Cockburn

America's complicity in Saddam's crimes, Jon Wiener

Η έκθεση καταπέλτης της HRW για την δίκη του Σαντάμ

How Bush and Blair Morphed a Monster Into a Hero: The Martyrdom of Saddam Hussein, Patrick Cockburn

Saddam at the end of a rope, Tariq Ali


90% of Iraqis say they were better off under Saddam

A Lynching, Riverbend

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Για άλλη μια φορά, εξαιρετική η ανάλυσή σου και ο εντοπισμός των σημαντικών σημείων της όλης ιστορίας.

Λεπτομέρεια που ίσως δεν είναι άσχετη: διάβασα σήμερα ότι ο μέχρι πρότινος πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ιράκ διορίζεται πλέον πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, στη θέση του Μπόλτον. Δεν ξέρω αν υπάρχουν όμως χρονικές (ή άλλες) συμπτώσεις στην διεθνή πολιτική...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Συγχαρητηρια για το πολυ καλο αρθρο και για το επισης πολυ καλο δημοσιογραφικο μπλογκ σας.
Καποτε ελπιζω και εγω να γραφω ετσι

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Μετεκλογικά

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση